مشاعره

شیرین تر از آنی به شکر خنده که گویم
ای خسرو خوبان که تو شیرین جهانی

یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

به وداعی دل غمدیده ما شاد نکرد

دلم تنهاست ماتم دارم امشب
دلی سرشار از غم دارم امشب

با لب خشک و دل سوخته و دیده تر / می تپیدی دلشان در لب کوثر تشنه

هرشبی گویم که فردا ترک این سودا کنم
باز چون فردا شود امروز را فردا کنم

ما را به جز خیالت فکری دگر نباشد / در سر اگر خیالی زین خوب تر نباشد

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط SK8ER_GIRL

میروم خسته و افسرده و زار
سوی منزلگه ویرانه ی خویش

---

شادم به دمی کز ارزویت گذرد خوشدل بحدیثی که ز رویت گذرد.

درانتظار فرست عمری تباه کردم فرست جوانی ام بود من اشتباه کرم

مور بدو گفت بدین سان جواب
غافلی ای عاشق بی صبر و تاب

بدین سپاس که مجلس منور است به دوست
گرت چو شمع جفایی رسد به سوز و به ساز