نمایش نسخه قابل چاپ
دوش زدم بر سر و دل راي تو
تا نگرم قامت زيبــــــــــــاي تو
خسته ز غمها بنشيــــــــنم برت
بوسه زنم بر لب و سيــــماي تو
هيچ تنابنـــــــــده نــــگيرد دمي
پيش دل و ديده دمي جـــــاي تو
نيک نگر خاک بيابان عــــــشق
زانکه منــــــــم زير کف پاي تو
شور
دوش با من گفت پنهان كارداني تيز هوش
و ز شما پنهان نشايد كرد سر مي
گفت آسان گير بر خود كارها كز روي طبع
سخت ميگردد جهان بر مردمان سختكوش
لطفاَ با کلمه ( پنهان )
ای که تو آگاه شدی از روش ما.کنون
در بر بازوی خود شعر بده در جنون
در همه دیوان بگرد با نفس شور عشق
با کلمات جنون ساز بکن شور خون
جنون
دل میرود ز دستم صاحبدلان خدا را....... دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا
با کلمه: آشکار
جنون بی تابی عشقه
جنون فریاد بی تابه
جنون درگیره با روحت
جنون چشم های مهتابه
مهتاب
و حرف آخر من این که شبهای سیاهم را
به مهتاب نگاه خود منور می کنی یا نه
منور
منور شد چراغ خانه ام با رويت اي دوست
تمام زندگي مست وجود و بويت اي دوست
تمام
تمام روزهایم رو به زوال می رود
چه کنم که از دست نرود زود دلم
روز
شب نه چون روز بد وجانکاه است
شب کجا روز کجا شب ماه است
ماه
ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالیست
حال هجران تو چه دانی که چه مشکل حالیست
هجران