نمایش نسخه قابل چاپ
احتمالا خودتون هم دانشجو بودين و ميدونين وضعيت چطوريه. دانشجو حماعت تا مجبور نشه دنبال مطلب نميره مگه اينکه واقعا علاقه داشته باشه. ما تو کارشناسي مون 3واحد جوش گذرونديم و 1واحد کارگاه که فقط 4جلسه اش مربوط به جوشکاري بود. الانم هر چي از جوش بلدم از همون 4جلسه است!نقل قول:
نوشته اصلی توسط ناظر
اين هم جزوه:
http://www.4shared.com/document/ZiRD...electrode.html
سلام خوشحالم که بالاخره یکی پیداشر تا مبحثی رو راه بندازه ببخشید درجواب دوستمون یک سوال دارم که میگ و مگ چه عیبی داره؟از smawخیلی بهتره لطفا دلیل علمیتونو دکر کنید
http://jooshengineer.blogfa.com/
موضوع ابن نیست که این بهتره یا اون.بستگی داره به شرایط کار به عنوان مثال جوشکاری در طبقه بیستم یک سازه فلزی با gmaw یا همون میگ و مگ با توجه به وزش باد و شرایط جوی نه تنها خوب نیست بلکه امکان پذیر نیست.اما بحثی که مطرح کردم فقط محدود به جوشکاری با حفاظت گازی نیست بلکه در مورد الکترود روکش دار هم صدق میکند.موضوع ارتباط و الزام رعایت محدوده قطر الکترود با ضخامت فلز پایه است.برای شروع تصور کنید با الکترودی به قطر 5 میلیمتر بخواهیم بروی ورق با ضخامت 6 میلیمتر جوشکاری کنیم.نتیجه سوختن ورق است.دلیل آن ایجاد heat input بالا در موضع جوشکاری است.عکس این موضوع هم صادق است.یعنی ممکن است با الکترود کم ضخامت امکان ایجادheat input مناسب وجود نداشته باشدد.اما در پروسه gmaw با حفاظت گازیco2 یا (مگ) که بخاطر نرخ رسوب بالا(deposition rate) و ارزان بودن گاز co2که به پروسه رایج در صنعت از جمله سازه های بلند مرتبه فلزی ، تبدیل شده است امکان کنترل آمپر بصورت مستقیم وجود ندارد(مانند SMAW که جوشکار آمپر دلخواه را انتخاب میکند) و باید با سرعت خروجی سیم (WFS) آمپر را افرایش و کاهش داد.(به عنوان یک رابطه تجربی بازاء افزایش 16/1 اینچ ضخامت فلز حداقل باید 100 تا 150 اینج در دقیقه سرعت سیم را افزایش داد.) سرعت تا محدوده ثابت قابل افزایش است. از طرفی برای برقراری قوس پایدار در GMAW بین آمپر و ولتاژ(بر خلاف FCAW)محدوده کمی وجود دارد پس افزایش ولتاژ نیز محدوده مشخص دارد یعنی نمی توان ولتاژ را بیشتر و بیشتر کرد و انتظار قوسی پایدار و مناسب را داشت .تنها دو فاکتور برای افزایش HEAT INPUT میماند.کاهش سرعت جوشکاری و افزایش فاصله نوک الکترود تا حوضچه جوش(CTTWD) که این دو فاکتور نیز محدوده ثابت دارد.یک فاکنور دیگر که باعث افزایش آمپر ودر نتیجه افزایش نرخ انرژی حرارتی لازم برای امتزاج مناسب و کافی فلز جوش و پایه ایجاد میکند قطر الکترود است که بطور مشخص در این پروسه باعث افزایش حرارت مقاومتی (RESISTANCE HEAT) میگردد.(بر خلاف SMAW ،در این پروسه و پروسه زیر پودری و تو پودری تنها حرارت ناشی از قوس باعث ایجاد حوضچه مذاب نمی گردد و فاکتور حرارت مقاومتی نیز دخیل است). یعنی باید قطر الکترود را با ضخامت فلز انتخاب کرد که در صنعت این اتفاق اغلب نمی افتد و با الکترودی که بروی ورق 10 میل جوشکاری میشود ، بروی ورق 40 میل هم جوشکاری میشود(اغلب خرید الکترود در یک قطر پر مصرف و عمده که در بازار وجود دارد ، انجام میشود).بنا به بحث بالا من متصورم که نیمرخ مناسب در قسمت امتزاج در حالت ورق های ضخیم اتفاق نمی افتد و در صورت شکست جوش در آزمایشگاه به جای شکستن از وسط گرده جوش از دیواره ها می شکند و این یعنی جوش غیر قابل قبول. ببخشید که طو لانی شد .از این خلاصه تر نمی تونستم.
در پروژه ای که فعلا مشغول به کار هستم در نیمه کار به نظارت منصوب شدم و چون بیشتر از 60 در صد کار ساخته شده بود امکان مطرح کردن این بحث و زیر سئوال بردن کادر قبلی نظارت و در نتیجه به چالش کشیدن میلیاردها تومان سرمایه وجود نداشت.اما دغدغه آن در ذهن من وجود دارد و هدفم از مطرح کردن آن در این فروم بحث بروی صحت آن یا احیاناً عدم صحت این تئوری است.چون کل مطلب فقط پایه علمی و تئوری دارد و عملاً فرصت تجربه اجرائی و به آزمایشگاه فرستادن نمونه برام ایجاد نشده و خوب باید بپذیریم که سواد جوش جامعه مهندسی ما خیلی خیلی پائینه و این سئوال برای من بی جواب و حتی آزاردهنده شده.اما تقریباً اطمینان دارم که این جوش سالم نیست. لطفاً اظهار نظر کنید.
سلام اقای ناظر عزیز ار صحبت های خوب شما هم ممنونم اما بحث من در این بود درشزایط ایده آل از نظر جوی و دمایی استفاده از میگ و مگ از الکترود دستی بهتر است اما در کل شما توضیح بجا و کاملی دادید اما در مورد پروژتون باید بگم با تمام احترامی که برای رشته معماری قایل هستم اما باید بگم باید برای کشوری مثل ما هزاران بار تاسف خوردکه یکی از مهمترین مسایل ساختمان یعنی جوش رو بدست کسایی می دهند که رشته عمران هستند و بجز اندکی از انها که دارای سواد خوب اند اما اکثر ان ها درجوش فوق العاده کم سوادند و تنها باشناخت چهارتا عیب در مورد کل جوش نطر می دهند بله پروژه شما هم حتما دست ادم بی شناختی از جوش بوده که wps &pqr تهیه نکرده و این جای تامل دارد حالا که سازه پیشرفت کرده و عدم توقف ان امکانپذیر نیست بنطر اینجانب اگر من بجاتون بودم سعی میکردم بصورن رندوم جاهایی که هنور قابل اصلاح هستند را rt میکردم تاشاید کمی سازه اصلاح پیدا کند و بالطبع بقیه اجزا را در صورت امکان pt یا rt در کنار التراسونیک انجام میدادمنقل قول:
نوشته اصلی توسط ناظر
سلام دوست مننقل قول:
نوشته اصلی توسط M.A.A.H.R
این پروژ با تناژ سازه ای بالغ بر 12000 تن و ارتفاعی حدود 100 متر دارای تیم نظارتی کاملی از جمله یک شرکت مشاور و بازرسی جوش دارای رتبه بندی است.که مظابق مقررات ملی تست های التراسونیک در تمام جوشهای نفوذی 100% و تست ذرات مغناطیسی و مایعات نافذ مطابق الزام 20 % کل جوشهای گوشه انجام شده و میشه(منظورم اینه که همینظوری بالا نرفته) .wps ها هم بر مبنای دستورالعمل های از پیش مورد قبول در مورد تک تک اتصالات بالغ بر 1000 صفحه مطابقaws d1.1تهیه شده . اما معمولاً در عمل تمام نکات wps یا ارائه نمیشه یا تغییر پیدا میکنه که این باعث میشه که بر مبنای اون استاندارد دیگه از پیش پذیرفته نمیشه محسوب بشه و لارم میشه که با شناخت مناسب و درک مهندسی راجع به بعضی از مواضع حساس pqr تهیه کرد.اما این حساسیت ها دیگه تا این درجه مورد توجه نیست یا سوادش موجود نیست (حتی در بچه های جوش و متالوژ)در ضمن روش رادیوگرافی معمولاً در صنعت ساختمان مورد استفاده نیست و معمولاً در خطوط لوله وغیره مورد استفاده قرار میگیره .
"اما بحثی که در پست های قبل مطرح کردم با روش های غیر مخرب مشخص نمیشه چون مشکل ناپیوستگی مانند ترک و تخلخل و.... نیست . بلکه معتقدم امتزاج لازم بین فلز پایه و جوش انجام نمیشه . (فقط تست مخرب مانند شکست یا آزمایش حک میتونه جوابو مشخص کنه ) اما منظور من بحث در مورد تئوری داستان است. پس توجه شما و دوستان را مجدداً به اصل بحث جلب میکنم.
سلام اقای ناظر من متوجه منظور سوال شما نشدم الان بحث روچیه خیلی دوست دارم شرگکت کنم اما متوجه نشدم در مورد چیه اگر میشه سوال رو دوباره و لطفا کمبی واضح تر بفرمایید ممنون ار شمال و توجه شما
http://www.jooshengineer.blogfa.com/
نقل قول:
نوشته اصلی توسط ناظر
سلام ضمن تشکر از توجه شما ،منطورم پست اولم تو این تاپیک هست.همونطور که گفتم من فقط فکر میکنم که به غنوان مثال نمی توان با الکترود با قطر مثلاً 1.2 جوش گوشه ای با یک پاس در یک اتصال t joint بروی ورق با ضخامت 40 میل اجرا کرد.نظرتون را راجع به رد یا توافق با این موضوع ارسال کنید .
خب این سوال باید بیشتر بحث شه اولب اینو بگید که ایا بر اساس دستور العمل استانداردی کار می کنید یا نه؟ از نطز من جواب رد است چوش با اون قطر الکترود فقط میشه یک جوش rootداد یا یک جوشCJPموقت داد البته این نظر منه اما باید حتما چند پاس دیگز هم بر روی ان زد از اینکه دیر جواب دادم معذرت می خوامنقل قول:
نوشته اصلی توسط ناظر
cjp که مخفف complate joint penetration یا جوش شیاری با نفوذ کامل هست که مظابق awsd1.1 باید یا با استفاده از پشت یند جوشکاری شود یا یاید back weld اجرا شود.اما منظورتون از cjp موقت و جوش root رو من نفهمیدم . اگه منظورتون از جوش root پاس ریشه در جوش شیاری است که من با نظرتون مخالفم چون بنا به ظبیعت gmaw ، عیوب lof و lop از معایب رایج است که بسیار اتفاق می افتد . پس تا مجبور نباشم دستور اجرای پاس ریشه با جوش co2 را نخواهم داد. اما جوش cjp موقت رو لطفاً بگید که چیه؟نقل قول:
نوشته اصلی توسط M.A.A.H.R
اما جواب سئوالم رو پیدا کردم تو پست بعدی جواب رو خواهم داد. متشکرم