پاسخ : پای درس «جهاد با نفس» شیخ حر عاملی
25 – باب استحباب صبر در تمامی کارها
246 : امام صادق علیه السلام فرمود :
ای حفص ! به راستی کسی که صبر پیشه کند (در مقایسه با صبری که باید بر آتش داشته باشد)صبر کمی نموده و کسی که بی تابی کند (در مقایسه با جزع و بی تابی روز قیامت) بی تابی کمی نموده است- سپس فرمود: - بر تو باد که در تمامی کارهایت صبر را پیشه خود سازی زیرا خداوند عزوجل محمد صلی الله علیه و اله را برانگیخت و او را به صبر و مدارا نمودن امر نمود و فرمود : ( بر آنچه که می گویند صبر کن و از آنان دوری گزین دوری گزیدنی نیکو و مرا با تکذیب کنندگان دارنده نعمت واگذار) –
و فرمود : ( دور کن به طریقه ای که نیکوتر است پس ناگاه آنکه بین تو و او دشمنی وجود دارد گوئیا دوستی نزدیک است و این داده نشود مگر به آنانی که صبر نمودند و داده نشود مگر به کسی که دارای بهره بزرگی است) پس پیامبر صلی الله علیه و اله صبر نمود تا آنجا که او را به بلاهای سخت رساندند و او را در بلاها افکندند پس سینه اش از غم و اندوه تنگ شد و خداوند این آیه را بر او نازل کرد : ( و محققا که ما می دانیم سینه ات به سبب آنچه می گویند تنگ می گردد پس تسبیح گوی همراه با ستایش پروردگارت و از سجده کنندگان باش) سپس او را تکذیب کردند و دشنام دادند پس او غمگین شد و خداوند این آیه را فرستاد (به تحقیق می دانیمآنچه می گویند غمگینت می کند زیرا آنان تو را تکذیب نمی کنند بلکه این ستمگران آیات خدا را انکار می کنند و محققا که رسولان پیش از تو نیز تکذیب شدند پس بر آنچه که تکذیب شدند صبر کردند و آزار کشیدند تا اینکه یاری ما فرا رسید) پس پیامبر صلی الله علیه و اله خود را به صبر وا داشت ولی کافران از حد خود تجاوز نمودند و خداوند تبارک و تعالی را تکذیب نمودند
در اینجا پیامبر فرمود : من درباره خود و خانواده و آبرویم صبر کردم اما بر اینکه خدایم را (به بدی) یاد کنند صبر ندارم پس خداوند عزوجل این آیه را نازل فرمود : ( بر آنچه که می گویند صبر کن) پس پیامبر در همه حالاتش صبر پیشه نمود سپس از جانب خداوند درباره عترتش به او بشارت داده شد و عترتش به صبر موصوف گشتند پس خداوند فرمود : ( و قرار دادیم از آنان پیشوایانی که به فرمان ما راهنمایی می کنند زیرا آنان صبر کردند و به آیات ما یقین داشتند) در آن هنگام بود که پیامبر صلی الله علیه و اله فرمود : صبر نسبت به ایمان مانند سر نسبت به بدن است .خداوند نیز پیامبرش را ثنای نیکو گفت و این آیه را نازل فرمود : ( وسخن نیکوی پروردگارت بر بنی اسرائیل تمام شد زیرا آنان صبر کردند و آنچه را که فرعون و قومش می ساختند و بر می افراشتند واژگونه ساختیم) پس پیامبر فرمود : این هم بشارت است و هم انتقام .
خداوند نیز جنگ با مشرکان را بر او مباح ساخت و این آیه را نازل فرمود : ( پس بکشید مشرکان را هر کجا که آنان را یافتید و دستگیرشان کنید و بر آنان تنگ گیرید و در هر کمینگاهی برای آنان بنشینید) (و آنان را هر جا که بیابید بکشید) پس خداوند آنان را به دست رسول الله و دوستانش به قتل رساند و این پیروزی را ثواب صبر او قرار داد بعلاوه ثوابی که برای او در آخرت ذخیره کرده است . پس کسی که صبر کند و امید ثواب داشته باشد از این دنیا بیرون نمی رود مگر اینکه خداوند چشمانش را ( به نابودی دشمنانش)روشن می کند (او را درباره دشمنانش دلشاد می کند) بعلاوه اینکه برای او در آخرت ثوابی ذخیره می سازد.
247 : امام صادق علیه السلام فرمود :
رسول خدا صلی الله علیه و اله فرمود : به زودی زمانی بر مردمان خواهد آمد که در آن زمان کسی به پادشاهی نمی رسد مگر با کشتن –تا آنجا که فرمود :- پس کسی که آن زمان را دریابد باید بر تنگدستی صبر کند با اینکه توانایی ثروتمند شدن را دارد و باید بر دشمنی صبر کند با اینکه توانایی محبت را دارد و بر خواری صبر کند با اینکه می تواند عزیز باشد، در این صورت خداوند به او پاداش پنجاه صدیقی که مرا تصدیق نموده اند را عطا می کند.
248 : امیر المؤمنین علیه السلام در وصیتش به محمد بن حنفیه فرمود :
با اراده های آهنین صبر غمهایی را که بر تو وارد می شوند دور بیفکن، نفس خود را به شکیبایی عادت ده که شکیبایی اخلاقی نیکوست و آن را در ترسها و اندوه های دنیا که به تو رسیده است به مشقت بیفکن.
249 : رسول خدا صلی الله علیه و اله فرمود :
اگر بتوانی که صبری همراه با یقین و باور داشته باشی چنین کن و اگر توان آن را نداری (باز هم ) صبر کن زیرا در صبر کردن بر اموری که ناخوشایند توست خیر بسیاری وجود دارد،و بدان که نصرت و پیروزی همراه با صبر است و گشایش همراه با مشقت و سختی است (همانا با سختی آسانی و گشایشی هست همانا با سختی گشایشی است)
250 : امام صادق علیه السلام فرمود :
از پدرم امام باقر علیه السلام شنیدم که فرمود : من از (کارهای) این غلامم و (کارهای ) خانواده خود بر اموری صبر می کنم که از حنظل (هندوانه ابوجهل) برای من تلخ تر است(ولی با این وجود در برابر کارها و سخنان آنان صبر میکنم)زیرا کسی که صبر پیشه کند به خاطر صبرش به درجه روزه داری که به عبادت ایستاده و درجه شهیدی که در رکاب پیامبر صلی الله علیه واله شمشیر زده نائل می شود.
251 : امیر المؤمنین علیه السلام فرمود :
شخص صبور پیروزی را از دست نمی دهد و عاقبت به پیروی می رسد اگر چه زمانی طولانی بر او بگذرد.
252 : امیر المؤمنین علیه السلام فرمود :
کسی که صبر وی را نجات نبخشد جزع و بی تابی او را از پای در می آورد.
253 : امیر المؤمنین علیه السلام فرمود :
صبر به سوی سختی های زمانه تیر می افکند و بی تابی از یاری کنندگان زمانه است .
254 : روایت است که زنی به خدمت امام صادق علیه السلام آمد و عرض کرد :
پسرم از نزد من به سفر رفته و غیبتش طولانی شده و شوق بسیاری به دیدنش یافته ام ،در درگاه خداوند برایم دعا کن . حضرت فرمود : بر تو باد به صبر پس صبر را در زندگی ات به کار گیر . پس از چندی باز آن زن امد و نزد آن حضرت از طولانی شدن غیبت پسرش شکایت کرد، حضرت فرمود : آیا نگفتم که صبر را پیشه کنی؟ زن عرض کرد : ای فرزند رسول خدا چقدر صبر ؟ به خدا سوگند که صبرم به سر آمد حضرت فرمود : به منزلت برگرد.می بینی که فرزندت از سفر بازگشته، زن برخاست و رفت و دید که فرزندش بازگشته پس همراه با او به نزد حضرت آمدند و عرض کرد: آیا بعد از رسول خدا صلی الله علیه و اله وحی می آید؟ حضرت فرمود : خیر ولی هنگام به سر آمدن صبر گشایش می رسد چون تو گفتی که : صبرم تمام شد دانستم که خداوند با آمدن فرزندت گشایشی برایت حاصل نموده.
http://www.uplooder.net/img/image/97...13930512-3.jpg
پاسخ : پای درس «جهاد با نفس» شیخ حر عاملی
26 – باب استحباب بردباری
255 : محمد بن عبدالله یا عبیدالله گوید :
از امام رضا علیه السلام شنیدم که فرمود : مرد عابد شمرده نمی شود مگر اینکه بردبار باشد و در بنی اسرائیل رسم چنین بود که هر گاه مردی مدتی به عبادت می پرداخت عابد شمرده نمی شد مگر اینکه پیش از آن ده سال را در سکوت به سر برده باشد.
256 : امام باقر علیه السلام فرمود :
پدرم علی بن حسین علیه السلام می قرمود : همانا مردی که بردباری اش در هنگام خشمش او را دریابد مرا شگفت ززده می کند.
257 : امام باقر علیه السلام فرمود :
رسول خدا صلی الله علیه و اله فرمود : خداوند دوست می دارد کسی را که با حیا، بردبار، پاکدامن و باز ایستنده از حرام باشد.
258 : حفص بن ابی عایشه گوید :
امام صادق علیه السلام یکی از خدمتکاران را در پی حاجتی فرستاد، خدمتکار کندی نموده و دیر کرد پس حضرت به دنبال او روانه شد پس او را یافت در حالی که به خواب رفته بود حضرت بالای سر او نشست و شروع به باد زدن او نمود تا اینکه خدمتکار بیدار شد ، حضرت فرمود : ای فلانی!به خدا که درست نیست که هم شب و هم روز بخوابی بلکه شب برای خودت ولی روز را برای ما باش.
259 : امام باقر علیه السلام فرمود :
همانا خداوند انسان با حیا و بردبار را دوست می دارد.
260 : رسول خدا صلی الله علیه و اله فرمود :
هرگز خداوند کسی را به خاطر نادانی اش عزیز نگردانده و کسی را به خاطر بردباری اش ذلیل و خوار نکرده است.
261 : امام صادق علیه السلام فرمود :
بردباری به عنوان یاری کننده کافی است . فرمود : اگر بردبار نیستی خود را به بردباری وادار.
262 : امام صادق علیه السلام فرمود :
هر گاه بین دو نفر نزاع و کشمکشی صورت میگیرد دو فرشته فرود می آیند پس آن دو فرشته به نفری که نادان است می گویند: (تو به برادر دینی ات) گفتی و گفتی در حالی که تو خود سزاوار حرفهایی که گفته ای هستی و به زودی به سبب آنچه که گفته ای جزا می بینی و به نفری که بردبار است گویند : صبر و بردباری نمودی و به زودی اگر تا پایان نزاع چنین باشی مشمول غفران الهی قرار خواهی گرفت و اگر شخص بردبار اسخ نادان را بدهد (و با او مقابله به مثل کند)آن دو فرشته (باز می گردند و )بالا می روند.
263 : امام صادق علیه السلام و ایشان از پدران بزرگوارش روایت کند که در وصیت پیامبر صلی الله علیه و اله به علی علیه السلام امده است:
ای علی ! آیا شما را نسبت به کسی که از نظر اخلاق از همه شما به من شبیه تر است آگاه سازم؟ گفتند : آری ای رسول خدا ! فرمود : آنکه خلقش از همه نیکوتر و بردباری اش از همه بیشتر و نسبت به خویشاوندانش از همه نیکوکارتر و انصافش درباره خود از همه سخت تر باشد.
264 : امام صادق علیه السلام از پدران بزرگوارش روایت کند که رسول خدا صلی الله علیه و اله فرمود :
دو سخن ،نادر و شگفت انگیز است آن دو را برداشته و تحمل کنید یکی سخن حکمت آموزی که از نادانی صادر شود به این سخن روی آورید و دیگری سخن نابخردانه ای که از حکیمی صادر شود از این سخن چشم پوشی کنید.
265 : امام صادق علیه السلام از پدر بزرگوارش و ایشان از جدش از علی علیه السلام روایت کند که رسول خدا صلی الله علیه و اله فرمود :
هیچ چیزی با چیز دیگر جمع نشده که جمعشان از جمع بردباری و دانش برتر باشد.
266 : امام صادق علیه السلام از پدران بزرگوارش از علی علیه السلام روایت کند که رسوا خدا صلی الله علیه و اله فرمود :
سوگند به خدایی که جانم در دست اوست هیچ چیزی با چیز دیگر جمع نشده که جمعشان برتر از جمع بردباری و علم باشد.
267 : امیر المؤمنین علیه السلام فرمود :
اولین عضوی که شخص بردبار از بردباری اش می برد این است که مردم بر علیه نادان یاری کننده او می شوند.
268 : امیر المؤمنین علیه السلام فرمود :
اگر بردبار نیستی خود را به بردباری وادار زیرا کم اتفاق می افتد که کسی خود را شبیه گروهی سازد جز اینکه نزدیک است که جز آنان شود.
@ حسنعلی ابراهیمی سعید @@ حسنعلی ابراهیمی سعید @@ حسنعلی ابراهیمی سعید @@ حسنعلی ابراهیمی سعید @@ حسنعلی ابراهیمی سعید @@ حسنعلی ابراهیمی سعید @
http://www.uplooder.net/img/image/10...13930512-2.jpg
پاسخ : پای درس «جهاد با نفس» شیخ حر عاملی
27 – باب استحباب مدارا نمودن در کارها
269 : امام صادق علیه السلام فرمود :
رسول خدا صلی الله علیه و اله فرمود : مدارا نمودن مایه برکت و درشتی کردن مایه شومی است.
270 : امام باقر علیه السلام فرمود :
خداوند نرم رفتار است و نرمی را دوست دارد و بر مدارا و نرمی پاداشی عطا می کند که بر سخت گیری و درشتی چنین پاداشی نمی دهد.
271 : امام باقر علیه السلام فرمود :
هر چیزی قفلی دارد و قفل ایمان مدارا کردن و نرمی است (یعنی همچنانکه قفل باعث محفوظ ماندن است مدارا هم مایه حفظ ایمان است).
272 : امام باقر علیه السلام فرمود :
کسی که برایش مدارا تقسیم شده ایمان برای وی تقسیم گردیده.
273 : امام صادق علیه السلام فرمود :
هر اهل خانه ای که بهره ای از نرمی و مدارا نصیبشان گشته خداوند روزی آنان را وسعت دهد و مدارا در تدبیر زندگانی بهتر از وسعت در مال است و هیچ چیز از مدارا عاجز و وامانده نمی شود و با اسراف چیزی باقی نمی ماند و خداوند عزوجل مدارا کننده است و مدارا را دوست می دارد.
274 : امام باقر علیه السلام فرمود :
رسول خدا صلی الله علیه و اله فرمود : اگر مدارا مخلوقی بود که دیده می شد هیچ مخلوقی از مخلوقات خدا از او نیکوتر نبود .
275 : امام موسی بن جعفر علیه السلام فرمود :
مدارا(به منزله ) نیمی از خوشگذرانی است.
276 : امام صادق علیه السلام فرمود :
خداوند اهل مدارا است و مدارا را دوست می دارد.
277 : امام باقر علیه السلام فرمود :
رسول خدا صلی الله علیه و اله فرمود : همانا مدارا بر چیزی نهاده نشد جز اینکه به آن زینت بخشید و از چیزی جدا نشد جز اینکه آن را زشت نمود.
278 : پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله فرمود :
همانا در مدارا کردن زیادت و برکت وجود دارد و کسی که از مدارا محروم است از خیر و خوبی محروم است.
279 : امام صادق علیه السلام فرمود :
سازگاری و مدارا از اهل هیچ خانه ای باز داشته نشده جز اینکه آنان از خیر و خوبی محروم و بی بهره گشته اند.
280 : راوی گوید: بین من و مردمی از قوم سخنی در گرفت امام رضا علیه السلام به من فرمود :
با آنان مدارا کن زیرا از آنان کسی هست که در حال خشم کارش به کفر می انجامد و کسی که در حال هشم کافر شود خیری در او نیست.
281 : امام صادق علیه السلام فرمود :
رسول خدا صلی الله علیه و اله فرمود : خداوند اهل مدارا است و مدارا را دوست می دارد و (آدمی را) بر مدارا یاری میکند.
282 : رسول خدا صلی الله علیه و اله فرمود :
دو نفر با یکدیگر مصاحبت نکرده ان جز اینکه آن کس که با دیگری مدارا کننده تر است در نزد خداوند پاداشش بزرگتر و محبوبتر است.
283 : امام باقر یا امام صادق علیه السلام فرمود :
خداوند اهل مدارا است و مدارا را دوست دارد.
284 : فضیل بن عثمان گوید : از امام صادق علیه السلام شنیدم که فرمود :
کسی که در کارش اهل مدارا باشد به آنچه از مردم می خواهد نائل می شود.
@Hasan ali ebrahimi said @@ Hasan ali ebrahimi said @@ Hasan ali ebrahimi said @@ Hasan ali ebrahimi said @
http://www.uplooder.net/img/image/10...13930512-2.jpg
پاسخ : پای درس «جهاد با نفس» شیخ حر عاملی
28 – باب استحباب فروتنی نمودن
285 : امام صادق علیه السلام فرمود :
همانا در آسمان دو فرشته اند که بر بندگان گمارده شده اند پس هر که برای خدا فروتنی کند بالایش می برند و هر که تکبر ورزد فرودش آورند.
286 : امام صادق علیه السلام فرمود :
در ضمن آنچه که خداوند عزوجل به حضرت داود علیه السلام وحی نمود آمده است:ای داود !همچنانکه نزدیکترین مردمان به خدا فروتنان هستند دورترین مردم از خدا متکبرانند.
287 : امام موسی بن جعفر علیه السلام در حدیثی فرمود :
خداوند به کوهها وحی فرستاد که من کشتی بنده خود نوح را بر کوهی از کوهها خواهم نهاد پس کوهها گردنکشی و تکبر نمودند و تنها کوه جودی که کوهی در نزد شماست فروتنی نمود پس آن کشتی نیز سینه خود را بر همان کوه نهاد.
288 : محمد بن مسلم گوید :
از امام محد باقر علیه السلام شنیدم که فرمود : فرشته ای به خدمت رسول خدا صلی الله علیه و اله آمد و عرض کرد : خداوند تو را مخیر ساخته که بنده ای و رسولی متواضع باشی یا فرشته ای رسول باشی.پس حضرت نگاهی به جبرئیل افکند(که چه جوابی به این فرشته دهم ؟) جبرئیل علیه السلام با دست خویش اشاره کرد که تواضع و فروتنی را اختیار کن ،پس پیامبر فرمود : می خواهم بنده ای متواضع و رسول خدا باشم .آن فرشته پیام آور گفت : با این همه هیچ چیز از آنچه در نزد پروردگارت (برای تو ) وجود دارد کاسته نمی شود حضرت فرمود : (آری می دانم که ) کلید های تمامی خزائن زمین در اختیار پروردگارم می باشد.
289 : امام رضا علیه السلام فرمود :
تواضع آن است که آنچه را که دوست می داری مردم به تو عطا کنند تو به مردم عطا کنی.
290 : و در حدیث دیگری فرمود :
تواضع درجات و مراتبی دارد یکی از آن مراتب این است که شخص قدر خود را بشناسد و با دلی سالم نفس خود را در منزلت و مقام واقعی اش جای دهد (چنین کسی )دوست نمی دارد که برای کسی چیزی پیش آید مگر همانند همان چیزی که برای خودش پیش می آید ،اگر بدی ای ببیند آن را با خوبی دفع می کند ،فرو خورنده خشم است ،چشم پوشی کننده از (بدی) مردمان است و خداوند نیکوکاران را دوست دارد.
291 : امام صادق علیه السلام از پدران بزرگوارش روایت کند که در وصیت پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله به علی علیه السلام آمده است :
ای علی! به خدا سوگند که اگر شخص فروتن در ته چاهی باشد خداوند عزوجل بادی را به سوی او می فرستد تا او را بالا بیاورد و در دولت نابکاران او را در منزلتی بالاتر از نیکان جای دهد .
292 : حسن بن جهم گوید : از امام رضا علیه السلام پرسیدم که :
فدایت شوم حد توکل چیست ؟ حضرت فرمود : اینکه با وجود خدا از هیچ کس نترسی، عرض کردم : فدایت شوم حد تواضع چیست؟ حضرت فرمود : اینکه از جانب خود به مردم چیزی عطا کنی که دوست داری همانند آن را به تو عطا کنند.عرض کردم : فدایت شوم دوست دارم که بدانم من در نزد تو چگونه ام ؟حضرت فرمود : بنگر که من در نزد تو چگونه ام ؟
293 : امام صادق علیه السلام از پدران بزرگوارش روایت کند :
همانا از تواضع شمرده می شود اینکه شخص به جایگاهی نه جایگاه دیگر خوشنود باشد(یعنی در وارد شدن به مجلسی برای نشستن به همان جای خالی خوشنود باشد و هوس جای بالاتر را در سر نداشته باشد)و دیگر اینکه به هر کس که برخورد می کند سلام کند و جدال را ترک کند اگر چه حق با او باشد و دوست نداشته باشی که به خاطر تقوا و پرهیز کاریت مورد حمد و ستایش قرار بگیری.
@ حسنعلی ابراهیمی سعید @@ حسنعلی ابراهیمی سعید @@ حسنعلی ابراهیمی سعید @@ حسنعلی ابراهیمی سعید @@ حسنعلی ابراهیمی سعید @@ حسنعلی ابراهیمی سعید @
http://www.uplooder.net/img/image/83...930509_(5).jpg
پاسخ : پای درس «جهاد با نفس» شیخ حر عاملی
29– باب استحباب تواضع در هنگامی که نعمتی جدید برای آدمی حاصل می شود
294 : امام صادق علیه السلام درباره واقعه دیدار و گفتگوی جعفر بن ابی طالب با نجاشی پادشاه حبشه ،فرمود :
نجاشی گفت : ما مسیحیان در کتابی که خداوند بر عیسی علیه السلام نازل فرموده یافته ایم که (یکی از حقوق خداوند بر بندگانش این است که هر گاه نعمتی جدید به آنان می بخشد آنان نیز در برابر او تواضع و فروتنی جدیدی داشته باشند) زمانی که این سخن به پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله رسید حضرت به اصحاب خود فرمود : همانا صدقه مایه زیادت (مال و عمر)برای صدقه دهنده می گردد پس صدقه بپردازید تا خدای بر شما رحم آورد و همانا تواضع مایه زیادت مقام و مرتبه شخص متواضع می گردد پس تواضع کنید تا خدای شما را بلند مرتبه گرداند و همانا عفو و بخشش به عفو کننده عزت می بخشد پس عفو کنید تا خداوند شما را عزیز گرداند.
http://www.uplooder.net/img/image/93...930509_(4).jpg
پاسخ : پای درس «جهاد با نفس» شیخ حر عاملی
30 – باب تاکید بر استحباب تواضع برای دانشمند و دانش آموز
295 : معاویه بن وهب گوید از امام صادق علیه السلام شنیدم که فرمود :
دانش بجویید و همراه با دانش ، خود را با بردباری و وقار زینت ببخشید و در مقابل کسانی که به آنان دانش می آموزید تواضع و فروتنی کنید و برای کسی که از او دانش می آموزید تواضع کنید و از دانشمندان متکبر و سرکش نباشید که در نتیجه ، کار باطل شما (عمل و گفته ) حق شما را از بین می برد.
296 : عیسی بن مریم علیه السلام به اصحاب و حواریون خود فرمود :
من از شما خواسته ای دارم خواسته ام را برایم برآورده سازید .گفتند : ای روح الله !خواسته ات رواست. پس حضرت برخاست و پاهای آنان را شست ،آنان گفتند : ما به این کار سزاوارتریم از شما (و ما باید پاهی مبارک تو را بشوئیم)حضرت فرمود : همانا سزاوارترین مردم در خدمتگذار بودن ، شخص عالم است و من در برابر شما اینگونه تواضع نمودم تا شما نیز پس از من همانند تواضع مرا در میان مردم داشته باشید . سپس فرمود : علم و حکمت به وسیله تواضع آباد می شود نه با تکبر و همچنین است که در دشت گیاه می روید نه در کوه سخت.
http://www.uplooder.net/img/image/26...930509_(2).jpg
پاسخ : پای درس «جهاد با نفس» شیخ حر عاملی
31 – باب استحباب تواضع در خوردن و نوشیدن و مانند اینها
297 : امام صادق علیه السلام فرمود :
رسول خدا صلی الله علیه و اله در شبانگاه پنجشنبه ای در مسجد قبا افطار نمود پس فرمود : آیا نوشیدنی ای هست؟پس اوس بن خولی انصاری کاسه ای بزرگ شیر آمیخته شده با عسل را به خدمت حضرت آورد.حضرت کاسه را به دهان مبارک نزدیک فرمود و سپس آن را کنار گذاشت و فرمود:این دو نوشیدنی است که می توان به یکی از این دو اکتفا نمود،من نه آن را می نوشم و نه تحریم می کنم ولی به خاطر خدا تواضع می کنم زیرا کسی که به خاطر خدا تواضع کند خداوند او را بالا می برد و کسی که تکبر ورزد خداوند او را به زیر می کشد و کسی که در زندگانیش میانه روی پیشه کند خداوند او را به زیر می کشد و کسی که اسراف کند خداوند محرومش می سازد و کسی که زیاد مرگ را یاد کند خداوند او را دوست می دارد.
298 : امام صادق علیه السلام فرمود :
امام سجاد علیه السلام در حالی که بر الاغی سوار بود به گروهی که بیماری خوره داشتند و در حال چاشت خوردن بودند گذر کرد آنان حضرت را به چاشت دعوت کردند . حضرت فرمود : اگر روزه نبودم دعوت شما را اجابت می کردم.(حضرت از آنان خداحافظی نمود)و وقتی که به منزل رسید دستور داد غذایی آماده کردند و فرمود که آن را نیکو بپزند سپس آن بیماران جذامی را به طعام دعوت کرد و همراه آنان به خوردن نشست.
299 : علی علیه السلام فرمود :
قناعت مالی است که تمام شدنی نیست.
http://www.uplooder.net/img/image/20...said__(12).jpg
پاسخ : پای درس «جهاد با نفس» شیخ حر عاملی
http://www.askdin.com/attachment.php...4&d=1442941676
32 – باب وجوب برگزیدن رضای الهی بر خواهش نفسانی و تحریم پیروی از هوای نفس
300 : امام باقر علیه السلام فرمود :
خداوند عزوجل می فرماید : سوگند به عزت و بزرگی و برتری و بلندی جایگاهم که هیچ بنده ای خواسته مرا بر خواهش نفسانی اش مقدم نمی دارد مگر اینکه حرفه و پیشه اش را برایش فراهم می سازم و آسمانها و زمین را ضامن روزی اش قرار می دهم و من برای او برتر از تجارت هر تاجری خواهم بود.
301 : امام باقر علیه السلام فرمود :
خداوند عزوجل می فرماید : سوگند به عزت و شکوه و بزرگی و خوبی و نیکویی ام و بلندی مرتبه ام که هیچ بنده مؤمنی خواسته مرا در هیچیک از امور دنیایی بر خواهش نفسانی اش مقدم نمی دارد مگر اینکه بی نیازی را در نفس او قرار می دهم و همتش را متوجه آخرتش می کنم و آسمانها و زمین را ضامن روزی اش می گردانم و ما فوق تجارت هر تاجری به نفع او خواهم بود.
302 : امام باقر علیه السلام فرمود :
رسول خدا صلی الله علیه و اله فرمود : خاوند عزوجل می فرماید: سوگند به عزت و شکوه و بزرگ منشی و نور و برتری و بلندی جایگاهم که هیچ بنده ای خواهش نفسانی خویش را بر خواسته من مقدم نمی دارد جز اینکه کارش را پریشان و پراکنده می سازم و دنیایش را بر او مشتبه و درهم بر هم می گردانم و قلبش را به دنیایش مشغول می سازم و (با این همه)به او از دنیا به همان اندازه ای که برایش مقدر نموده ام می دهم و سوگند به عزت و شکوه و بزرگی و نور و برتری و بلندی جایگاهم که هیچ بنده ای خواسته مرا بر خواهش نفسانی خویش مقدم نمی دارد مگر اینکه فرشتگانم را برای حفظ و نگاهداری اش بر می گمارم و آسمانها و زمین را ضامن و عهده دار روزی او قرار می دهم و برای او از (سود) تجارت هر تاجری برتر خواهم بود و چنین کسی دنیا به سراغش می آید در حالی که او دنیا را ناپسند می داند.
303 : امام صادق علیه السلام فرمود :
همانا خداوند عزوجل می فرماید : به راستی که اینگونه نیست که من هر سخن حکمت آمیزی را بپذیرم بلکه میل او (گوینده) و همت او را می پذیرم پس اگر میل و همت او در جهت خوشنودی من باشد همت او را (به منزله)تقدیس و تسبیح خود قرار می دهم(تقدیس و تسبیح : به پاکی منسوب کردن ،به پاکی یاد کردن).
304 : امام باقر علیه السلام فرمود :
با هوای نفسانی خود مبارزه کن همانگونه که با دشمنت مبارزه می کنی.
305 : ابی حمزه گوید: از امام زین العابدین علیه السلام شنیدم که می فرمود :
به درستی که خداوند جل جلاله می فرماید : سوگند به عزت و شکوه و بزرگی و زیبایی و نیکویی و برتری و بلندی جایگاهم که هیچ بنده ای خواسته مرا بر خواهش نفسانی خود مقدم نمی دارد مگر اینکه همت او را متوجه امر آخرتش می گردانم و بی نیازی اش را در درون قلبش جای می دهم و کار پیشه اش را برایش فراهم می آورم و آسمانها و زمین را ضامن روزی او می گردانم و دنیا به سوی او می اید در حالی که او نسبت به دنیا بی میل و ناخوشنود است.
306 : امیر المؤمنین علیه السلام در خطبه ای فرمود :
ای مردم! به درستی که ترسناک ترین چیزی که از آن بر شما بیمناکم دو چیز است: پیروی هوای نفس و درازی آرزو ، اما پیروی از هوای نفس آدمی را از حق باز می دارد و اما درازی آرزو باعث فراموشی آخرت می گردد.
http://www.uplooder.net/img/image/44...8C%D8%AF_).jpg
پاسخ : پای درس «جهاد با نفس» شیخ حر عاملی
33 – باب وجوب عاقبت اندیشی پیش از عمل
307 : امام صادق علیه السلام فرمود :
مردی نزد پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله آمد و عرض کرد : ای رسول خدا! مرا سفارشی فرما. حضرت تا سه مرتبه فرمود : آیا اگر تو را سفارشی نمایم سفارشم را می پذیری و به آن عمل می کنی؟ و مرد در هر مرتبه عرض کرد : آری ای رسول خدا! رسول خدا صلی الله علیه و اله فرمود: پس من تو را سفارش می کنم که هر گاه آهنگ انجام کاری را نمودی در عاقبت و پایان آن کار اندیشه کن پس اگر انجامش درست و صواب بود انجام بده و اگر ناصواب بود از انجام آن باز ایست.
308 : امیر المؤمنین علیه السلام در وصیتش به محمد بن حنفیه فرمود :
کسی که با نظرات و افکار مختلف روبرو می شود مواضع و جایگاههای خطا را شناسایی می کند و کسی که بدون عاقبت اندیشی خود را گرفتار کارها کند محققا که خود را در معرض کارهای ترسناک و دشوار قرار داده است و عاقبت اندیشی پیش از عمل تو را از پشیمانی ایمن می سازد و خردمند کسی است که تجربه ها او را پند و اندرز دهند و در تجربه ها آگاهی نو و تازه ای وجود دارد و در دگرگونی حالات نسبت به جوهره مردان علم و آگاهی حاصل می شود.
309 : امیر المؤمنین علیه السلام فرمود :
زبان شخص عاقل در پشت قلب اوست (ابتدا روی سخن فکر می کند و آن را از قلب می گذراند و سپس بر زبان جاری می کند)و قلب شخص نادان در پشت زبان اوست(پس از سخن گفتن روی آن فکر می کند که آیا ناصواب بوده یا نه ).
310 : امیر المؤمنین علیه السلام فرمود :
قلب شخص نادان در زبان اوست و زبان شخص خردمند در قلب اوست.
311 : امیر المؤمنین علیه السلام فرمود :
کسی که با آراء و نظرات مختلف روبرو باشد به مواضع خطا شناخت پیدا می کند.
312 : امام صادق علیه السلام فرمود :
کسی که بول به او فشار آورده رأی (قابل اعتنا و بی نقص) ندارد و کسی که افسرده است دوستی ندارد و حسود بی نیاز نمی شود و کسی که در عاقبت کارها نمی اندیشد دور اندیش و محتاط نیست و اندیشیدن در عاقبت کارها مایه باروری دلها است.
313 : امام باقر علیه السلام فرمود :
مردی به خدمت رسول خدا صلی الله علیه و اله آمد و عرض کرد : ای رسول خدا مرا دانشی بیاموز. حضرت فرمود : بر تو باد به نو میدی نسبت به آنچه که در دستان مردمان است زیرا این روحیه بی نیازی و ثروتی حاضر و آماده است. عرض کرد: ای رسول خدا بیش از این بفرما . حضرت فرمود : هرگاه قصد انجام دادن کاری را نمودی با دقت در عاقبت آن کار اندیشه کن پس اگر خیر و هدایت در آن باشد آن را پی گیری کن و اگر مایه گمراهی باشد از انجام آن خودداری نما.
http://www.uplooder.net/img/image/41...%8C%D8%AF_.jpg
منبع:http://www.askdin.com/thread50801-10.html#post733657
پاسخ : پای درس «جهاد با نفس» شیخ حر عاملی
34 – باب وجوب به انصاف رفتار کردن با مردمان اگر چه بر ضرر خود باشد
314 : امام صادق علیه السلام فرمود :
کسی که با مردم درباره خود به انصاف رفتار کند مردم دربار او به داور و میانجی بودن برای دیگران خوشنودند.
315 : امام صادق علیه السلام روایت کند که رسول خدا صلی الله علیه و اله فرمود :
سید و سرور همه کارها سه چیز است: به انصاف رفتار کردن با مردم درباره خود و یاری نمودن برادر دینی در راه خدا و به یاد خدا بودن در هر حال.
316 : امام باقر علیه السلام روایت کند که امیر المؤمنین علیه السلام فرمود :
آگاه باشید که هر کس درباره خود با مردم به انصاف رفتار کند خداوند چیزی جز عزت و سربلندی به او نمی افزاید.
317 : امام صادق علیه السلام فرمود :
سه کس هستند که در روز قیامت نزدیکترین کسان به خداوند می باشند تا زمانی که خداوند از حساب مردمان فارغ شود: یکی کسی که قدرت و توانایی اش او را در حال خشم به سوی ستم نمودن به زیر دستانش نمی خواند و دیگری کسی که بین دو نفر رفت و آمد می کند ولی حتی به اندازه یک دانه جو به یکی از آن دو بر علیه دیگری تمایل پیدا نمی کند و دیگری کسی که حق را می گوید خواه به نفع او یا بر ضرر او باشد.
318 : امام صادق علیه السلام روایت کند که رسول خدا صلی الله علیه و اله فرمود :
مؤمن حقیقی کسی است که به فقیر کمک مالی کند و درباره خود با مردم به انصاف رفتار کند.
319 : امام سجاد علیه السلام روایت کند که رسول خدا صلی الله علیه و اله همواره در آخر خطبه اش می فرمود:
خوشا به حال کسی که اخلاقش پاکیزه و خوی و طبیعتش پاک و باطنش با صفا و ظاهرش نیکو باشد و زیادی از مالش را انفاق کند و از زیاد سخن گفتن خودداری کند و درباره خود با مردمان منصفانه برخورد کند.
320 : امام صادق علیه السلام فرمود:
کیست که چهار چیز را در برابر چهار خانه در بهشت بر من ضمانت کند؟ انفاق کن و از فقر نترس، سلام را آشکارا بر زبان آور، و جدال را ترک کن اگر چه حق با تو باشد، و درباره خودت با مردم به انصاف رفتار کن.
321 : یوسف بزاز گوید : از امام صادق علیه السلام شنیدم که می فرمود :
هر گز دو نفر با یکدیگر در کاری به خصومت بر نخاسته اند که یکی در مورد دیگری جانب انصاف رارعایت کند و او نپذیرد جز اینکه خداوند شخص منصف را بر دیگری چیره می گرداند.
322 : امام باقر علیه السلام فرمود :
به راستی که برای خداوند بهشتی هست که جز سه کس به آن بهشت داخل نشود یکی از آنان کسی است که در مورد خود به حق حکم کند.
323 : امام صادق علیه السلام فرمود :
آیا به تو در مورد سخت ترین چیزهایی که خداوند بر بندگانش واجب ساخت خبر دهم؟منصفانه رفتار کردن درباره خود بامردمان ویاری رساندن به برادران در راه خدای عزوجل و به یاد خدا بودن در هر حالی ، پس اگر طاعتی به وی عرضه گردید به آن عمل کند و اگر گناهی به او عرضه شد آن را ترک گوید .
324 : علی بن میمون صائغ (زرگر)گوید:از امام صادق علیه السلام شنیدم که می فرمود :
کسی که می خواهد که خداوند او را در بهشتش جای دهد پس باید اخلاقش را نیکو سازد و درباره خود منصفانه رفتار کند و به یتیم ترحم آورد و ناتوان را یاری دهد و برای خداوندی که او را آفریده است فروتنی و تواضع کند.
325 : راوی گوید : از امام صادق علیه السلام شنیدم که می فرمود :
هیچ بنده ای خالصانه در درون خود به خداوند روی نیاورده است تا در نتیجه حق نفس را به او عطا کند و حقی را که از آن نفس است برای او بستاند جز اینکه (اگر چنین باشد) دو خصلت به او بخشیده می شود: یکی روزی ای از جانب خداوند که وی را در فراخی (و آسایش)قرار می دهد و دیگری رضایت و خوشنودی از خداوند که او را (از همه چیز )بی نیاز می سازد.
326 : امام صادق علیه السلام از پدر بزرگوارش روایت کند که رسول خدا صلی الله علیه و اله فرمود :
کسی که به فقیر کمک مالی کند و در مورد خود با مردم منصف باشد چنین کسی مؤمن حقیقی است.
http://upload.tehran98.com/upme/uplo...ae95f69c53.jpg
