پاسخ : صفحه ی 92 از قرآن کریم شامل آیات 117 تا 135 از سوره ی اعراف
تأثیر عمومی معجزه
تمام الفاظ این آیه، به صورت جمع آمده است و این، بیانگر آن است که ساحران، همگی به حقانیت حضرت موسی پی بردند و این معجزه، نزد آنان آنقدر واضح بود که هیچ یک از آنها قدرت انکار یا مقابله با آن را نداشتند، از این رو ناخودآگاه سر تعظیم فرود آورده و همه خداوند یگانه را اطاعت نمودند و در این راه، استوار و پابرجا ایستادند.
دگرگونی قلب ها
پس از تهدیدهای فرعون، ساحران پاسخ دادند که ما از این ایمان دست برنمی داریم؛ چرا که ما به سوی خدا منقلب شده ایم؛ یعنی ما ابتدا کافر، ساحر و مشرک بودیم اکنون مومن و صالح شده ایم؛ قلب ما متوجه شرک و کفر بود و حال، متوجه ایمان و توحید شده است. وقتی قلب، منقلب شود، دیگر با تهدید و تطمیع، باز نمی گردد؛ لذا گفتند ما از تهدیدهای تو نمی هراسیم.
این خداست که مقلب القلوب است. کسانی که این قابلیت را در خود ایجاد کنند، خداوند هم عنایت می کند و قلب های آنها را به سوی حق می گرداند و مقدمات رستگاری فراهم می شود. اگر این قابلیت را ایجاد نکنند، از خدا بگریزند و نفس خویش را به پلیدی بکشند، خداوند، بر دلهای آنها مهر خواهد زد{ختم الله علی قلوبهم (بقره:7)}؛ چرا که این دل، قابلیت حضور خدا را ندارد.
ایمان به معاد سبب استحکام اعتقادات
ساحران گفتند: تو ما را برابر ایمان به پروردگارمان، به عذاب تهدید می کنی؟ گمان کرده ای اگر با این عذاب، رشتۀ حیات ما را پاره کنی، به ما آسیب رسانده ای؟ حال آنکه مردن در راه ایمان سعادت است؛ چرا که ما پس از کشته شدن، به سوی پروردگارمان بازگشته، سعادتمند خواهیم بود.
آری، ایمان به معاد، سبب شد ساحران برابر فرعون – که دیکتاتور و متکبر بود – چنین شجاعتی از خود نشان دهند؛ قدرت و سلطنت مردی را که ادعای «أنَا رَبُّکُمُ الأعلی»{نازعات:24} داشت، به هیچ گرفته، با کمال قدرت و اطمینان، برابرش ایستادند و گفتند: « إِنّا إِلی رَبِّنا مُنقَلِبُونَ ».
پاسخ : صفحه ی 92 از قرآن کریم شامل آیات 117 تا 135 از سوره ی اعراف
پیام های این آیۀ شریفه
1- آن که با بصیرت ایمان آورد، با امواج مختلف، دست از ایمان برنمی دارد و از تهدید نمی ترسد «قَالُوٓا۟ إِنَّآ إِلَيٰ رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ». (آری، ایمان، انسان را دگرگون کرده، ظرفیت او را بالا می برد. ساحرانی که دیروز در انتظار پاداش فرعون بودند، امروز به سبب ایمان، آن چیزها برایشان ارزشی نداشت).
2- به سابقۀ ایمان و عبادت نباید مغرور شد؛ چرا که گاهی چند ساحر و کافر، با یک تحول از همه سبقت می گیرند. «إِنَّآ إِلَيٰ رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ».
3- ایمان به معاد و یادآوری آن، انسان را در برابر خطرها و تهدیدها بیمه می کند«إِنَّآ إِلَيٰ رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ».
برگرفته از کتاب تفسیر همراه
پاسخ : صفحه ی 92 از قرآن کریم شامل آیات 117 تا 135 از سوره ی اعراف
ممنون عزیزم
من روخوانیو صوت ولحن کار میکنمو واسه تربیت معلمم امتحان دادم
خیلی دوست داشتم میتونسم دانسته هامو بذارم تا دوستانم بتونن استفاده کنن اما انگار سعادت ندارم
بازم ممنون اززحمات تمام دوستان...[golrooz]
پاسخ : صفحه ی 92 از قرآن کریم شامل آیات 117 تا 135 از سوره ی اعراف
ممنون از همه دوستان مطالب که میدارین عالیه من همشونو ذخیره میکنم(البته با اجازه) که بعدا هم ازشون استفاده کنم و مطالعه دوباره داشته باشم.
صفحه ی 93 از قرآن کریم شامل آیات 136 تا 146 از سوره ی اعراف
صفحه ی 93 از قرآن کریم شامل آیات 136 تا 146 از سوره ی اعراف
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
پناه میبرم به خدا از شر شیطان رانده شده
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
فَانتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْنَٰهُمْ فِي الْيَمِّ بِأَنَّهُمْ كَذَّبُوا۟ بَِٔايَٰتِنَا وَكَانُوا۟ عَنْهَا غَٰفِلِينَ(136)
سرانجام از آنان انتقام گرفتيم و در دريا غرقشان ساختيم چرا كه آيات ما را تكذيب كردند و از آنها غافل بودند(136)
وَأَوْرَثْنَا الْقَوْمَ الَّذِينَ كَانُوا۟ يُسْتَضْعَفُونَ مَشَٰرِقَ الْأَرْضِ وَمَغَٰرِبَهَا الَّتِي بَٰرَكْنَا فِيهَا وَتَمَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ الْحُسْنَيٰ عَلَيٰ بَنِيٓ إِسْرَٰٓءِيلَ بِمَا صَبَرُوا۟ وَدَمَّرْنَا مَا كَانَ يَصْنَعُ فِرْعَوْنُ وَقَوْمُهُ وَمَا كَانُوا۟ يَعْرِشُونَ(137)
و به آن گروهي كه پيوسته تضعيف مي شدند [بخشهاي] باختر و خاوري سرزمين [فلسطين] را كه در آن بركت قرار داده بوديم به ميراث عطا كرديم و به پاس آنكه صبر كردند وعده نيكوي پروردگارت به فرزندان اسرائيل تحقق يافت و آنچه را كه فرعون و قومش ساخته و افراشته بودند ويران كرديم(137)
وَجَٰوَزْنَا بِبَنِيٓ إِسْرَٰٓءِيلَ الْبَحْرَ فَأَتَوْا۟ عَلَيٰ قَوْمٍ يَعْكُفُونَ عَلَيٰٓ أَصْنَامٍ لَّهُمْ قَالُوا۟ يَٰمُوسَي اجْعَل لَّنَآ إِلَٰهًا كَمَا لَهُمْ ءَالِهَةٌ قَالَ إِنَّكُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ(138)
و فرزندان اسرائيل را از دريا گذرانديم تا به قومي رسيدند كه بر [پرستش] بتهاي خويش همت مي گماشتند گفتند اي موسي همان گونه كه براي آنان خداياني است براي ما [نيز] خدايي قرار ده گفت راستي شما ناداني مي كنيد(138)
إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ مُتَبَّرٌ مَّا هُمْ فِيهِ وَبَٰطِلٌ مَّا كَانُوا۟ يَعْمَلُونَ(139)
در حقيقت آنچه ايشان در آنند نابود [و زايل] و آنچه انجام مي دادند باطل است(139)
قَالَ أَغَيْرَ اللَّهِ أَبْغِيكُمْ إِلَٰهًا وَهُوَ فَضَّلَكُمْ عَلَي الْعَٰلَمِينَ(140)
گفت آيا غير از خدا معبودي براي شما بجويم با اينكه او شما را بر جهانيان برتري داده است(140)
وَإِذْ أَنجَيْنَٰكُم مِّنْ ءَالِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُوٓءَ الْعَذَابِ يُقَتِّلُونَ أَبْنَآءَكُمْ وَيَسْتَحْيُونَ نِسَآءَكُمْ وَفِي ذَٰلِكُم بَلَآءٌ مِّن رَّبِّكُمْ عَظِيمٌ(141)
و [ياد كن] هنگامي را كه شما را از فرعونيان نجات داديم كه شما را سخت شكنجه مي كردند پسرانتان را مي كشتند و زنانتان را زنده باقي مي گذاشتند و در اين براي شما آزمايش بزرگي از جانب پروردگارتان بود(141)
۞ وَوَٰعَدْنَا مُوسَيٰ ثَلَٰثِينَ لَيْلَةً وَأَتْمَمْنَٰهَا بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِيقَٰتُ رَبِّهِۦٓ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً وَقَالَ مُوسَيٰ لِأَخِيهِ هَٰرُونَ اخْلُفْنِي فِي قَوْمِي وَأَصْلِحْ وَلَا تَتَّبِعْ سَبِيلَ الْمُفْسِدِينَ(142)
و با موسي سي شب وعده گذاشتيم و آن را با ده شب ديگر تمام كرديم تا آنكه وقت معين پروردگارش در چهل شب به سر آمد و موسي [هنگام رفتن به كوه طور] به برادرش هارون گفت در ميان قوم من جانشينم باش و [كار آنان را] اصلاح كن و راه فسادگران را پيروي مكن(142)
وَلَمَّا جَآءَ مُوسَيٰ لِمِيقَٰتِنَا وَكَلَّمَهُ رَبُّهُ قَالَ رَبِّ أَرِنِيٓ أَنظُرْ إِلَيْكَ قَالَ لَن تَرَيٰنِي وَلَٰكِنِ انظُرْ إِلَي الْجَبَلِ فَإِنِ اسْتَقَرَّ مَكَانَهُ فَسَوْفَ تَرَيٰنِي فَلَمَّا تَجَلَّيٰ رَبُّهُ لِلْجَبَلِ جَعَلَهُ دَكًّا وَخَرَّ مُوسَيٰ صَعِقًا فَلَمَّآ أَفَاقَ قَالَ سُبْحَٰنَكَ تُبْتُ إِلَيْكَ وَأَنَا۠ أَوَّلُ الْمُؤْمِنِينَ(143)
و چون موسي به ميعاد ما آمد و پروردگارش با او سخن گفت عرض كرد پروردگارا خود را به من بنماي تا بر تو بنگرم فرمود هرگز مرا نخواهي ديد ليكن به كوه بنگر پس اگر بر جاي خود قرار گرفت به زودي مرا خواهي ديد پس چون پروردگارش به كوه جلوه نمود آن را ريز ريز ساخت و موسي بيهوش بر زمين افتاد و چون به خود آمد گفت تو منزهي به درگاهت توبه كردم و من نخستين مؤمنانم(143)
قَالَ يَٰمُوسَيٰٓ إِنِّي اصْطَفَيْتُكَ عَلَي النَّاسِ بِرِسَٰلَٰتِي وَبِكَلَٰمِي فَخُذْ مَآ ءَاتَيْتُكَ وَكُن مِّنَ الشَّٰكِرِينَ(144)
فرمود اي موسي تو را با رسالتها و با سخن گفتنم [با تو] بر مردم [روزگار] برگزيدم پس آنچه را به تو دادم بگير و از سپاسگزاران باش(144)
وَكَتَبْنَا لَهُ فِي الْأَلْوَاحِ مِن كُلِّ شَيْءٍ مَّوْعِظَةً وَتَفْصِيلًا لِّكُلِّ شَيْءٍ فَخُذْهَا بِقُوَّةٍ وَأْمُرْ قَوْمَكَ يَأْخُذُوا۟ بِأَحْسَنِهَا سَأُو۟رِيكُمْ دَارَ الْفَٰسِقِينَ(145)
و در الواح [تورات] براي او در هر موردي پندي و براي هر چيزي تفصيلي نگاشتيم پس [فرموديم] آن را به جد و جهد بگير و قوم خود را وادار كن كه بهترين آن را فرا گيرند به زودي سراي نافرمانان را به شما مي نمايانم(145)
سَأَصْرِفُ عَنْ ءَايَٰتِيَ الَّذِينَ يَتَكَبَّرُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَإِن يَرَوْا۟ كُلَّ ءَايَةٍ لَّا يُؤْمِنُوا۟ بِهَا وَإِن يَرَوْا۟ سَبِيلَ الرُّشْدِ لَا يَتَّخِذُوهُ سَبِيلًا وَإِن يَرَوْا۟ سَبِيلَ الْغَيِّ يَتَّخِذُوهُ سَبِيلًا ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَذَّبُوا۟ بَِٔايَٰتِنَا وَكَانُوا۟ عَنْهَا غَٰفِلِينَ(146)
به زودي كساني را كه در زمين بناحق تكبر مي ورزند از آياتم رويگردان سازم [به طوري كه] اگر هر نشانه اي را [از قدرت من] بنگرند بدان ايمان نياورند و اگر راه صواب را ببينند آن را برنگزينند و اگر راه گمراهي را ببينند آن را راه خود قرار دهند اين بدان سبب است كه آنان آيات ما را دروغ انگاشته و غفلت ورزيدند(146)
صدق الله العلي العظيم
پاسخ : صفحه ی 93 از قرآن کریم شامل آیات 136 تا 146 از سوره ی اعراف
قوانین الهی که برای رشد و تکامل انسان پایه ریزی شده است، در قالب کتاب و لوح بر پیامبران نازل ششده تا انسان، در سایۀ این قوانین به جایگاه واقعی خویش که مقام قرب الهی است،نایل گردد.
در این آیه، به لعضی از قوانین و تدریجی بودن آنها و وظیفۀ پیامبران در برابر این قوانین، اشاره شده است.
الواح : تخته ها و صفحه هایی که در آن می نویسند(جمع«لوح»)
وبه معنای ظاهر شدن و درخشیدن است. از آنجا که با نوشتن بر روی یک صفحه، مطالب آشکار می شود و می درخشد، به صفحه، لوح می گویند.
الواح، قوانین و شرایع
خداوند، الواحی را بر حضرت موسی(ع) نازل کرد که قوانین و شرایع تورات در آن نوشته شده بود. ولی اینکه الواح به چه صورت و از چه جنسی بوده است آیه در این باره ساکت است. آنچه مهم است موضوع و مطالب الواح است. در آیه می فرماید : « ما برای موسی در الواح، منتخبی از هر چیز نوشتیم (مِن کُلِّ شَیءٍ)»؛
یعنی؛ ما برای او مقداری موعظه، مطالب اعتقادی و عملی را، به آن اندازه که مورد احتیاج قوم حضرت موسی(ع) بوده تشریح کرده ایم.
بنابراین تورات در معارفی که مورد نیاز بشر امروز است، کتاب کاملی نیست و قرآن که به فرمودۀ خداوند، « تِبیَانًا لِّکُلِّ شَیءٍ» است، پاسخگوی تمام نیازهای بشر امروزی است.
پاسخ : صفحه ی 93 از قرآن کریم شامل آیات 136 تا 146 از سوره ی اعراف
وظیفۀ پیامبران، برابر قوانین و شرایع
پیامبران، برابر قوانین الهی دو وظیفۀ مهم داشتند که آیه بدان اشاره می کند:
الف- قوانین و شرایعی که بر آنها نازل می شود جدی و دارای اهمیت ویژه ای است؛ پس بایستی با قوت و دقت، اخذ شود و محکم به آن عمل گردد« فَخُذهَا بِقُوَّةٍ ».
ب- پس از دریافت این قوانین باید در ابلاغ آن به مردم جدیّت داشته و باید به آنان توصیه کرد از میان خوب و خوبتر، برترین را انتخاب کنند و بدان عمل کنند. این حق انتخاب و انتخاب برتر، ضامن سعادت آنها خواهد بود.
فسق و عدم پایبندی به قوانین الهی
فراز پایانی آیه (سَأُرِیکُم دَارَ الفَاسِقِینَ) هم خبر است و هم هشدار که : «ما به زودی جایگاه فاسقان را به شما نشان خواهیم داد». به علاوه، بدانید فاسقان کسانی هستند که به این قوانین و شرایع، پشت پا زده و مسیر انحرافی را پیموده اند. هرکس از شما نیز خلاف قوانین الهی عمل کند، او نیز از فاسقان خواهد بود و بد عاقبت خواهد شد.
پاسخ : صفحه ی 93 از قرآن کریم شامل آیات 136 تا 146 از سوره ی اعراف
پیامهای این آیۀ شریفه
1- به کار بستن قوانین و رهبری امت، به قوت، اراده و جدیت نیاز دارد «فَخُذْهَا بِقُوَّةٍ وَأْمُرْ قَوْمَكَ».
2- رهبر و مدیر، باید در عمل پیشگام باشد. خداوند ابتدا به موسی(ع) دستور می دهد«فَخُذْهَا»، سپس به مردم «يَأْخُذُوا۟».
3- میان چند راه و برنامه، باید بهترین روش را انتخاب و با بهترین توان انجام داد « يَأْخُذُوا۟ بِأَحْسَنِهَا».
برگرفته از کتاب تفسیر همراه
