نمایش نسخه قابل چاپ
http://s2.picofile.com/file/7984208381/janbazan.jpg
آنهایی که نان از اسم تو خوردند و تو را تنها گذاشتند
آنهایی که از اسم تو کاخ ها برافراشتند و تو را به کوخی گذاشتند
همانهایی که اسم تو را سرمایه سوداگری ها کرده اند
یک چیز را از تو نمیتوانند بگیرند
و آن دلهای مردم است که هنوز با توست
http://s3.picofile.com/file/79886400...5_EIdN6Ev2.jpg
اگرقراربود پدرِ کارگرِ کم درآمد این مرزوبوم
گمشده هایِ زندگیش را پیام بازرگانی کند،
بیشترین درآمدتبلیغاتی را در رسانه ها
به خود اختصاص می داد.
هی روزگار چوب لا چرخ ما نذار
الان به یه نتیجه رسیدم
ببخشید رک میگم:
تا خر داریم ،خر سوار هم داریم
ببخشید تفسیرش چی میشه دقیقاً ؟ [tafakor]نقل قول:
نوشته اصلی توسط sr hesabi
خلاصه تفسیرشنقل قول:
نوشته اصلی توسط 171717
یعنی تا یکسری آدم بی اطلاع از همه جا هستند ،یکسری هستند که ازشون سو استفاده کنند
هی روزگار
ما رو از یاد نبر
آرزو به آرزو … رویا به رویا پیر میشود ،
نه ثانیه به ثانیه … نه سال به سال!!!
http://upload7.ir/images/33871177365991419954.gif
ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺯﺩﻥ ﺭﺍﺣﺖ ﺗﺮﻩ
ﺗﺎ ﺑﺨﻮﺍﯼ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﺗﻮﺿﯿﺢ ﺑﺪﯼ
ﭼﺮﺍ ﺣﺎﻟﺖ ﺧﻮﺏ ﻧﯿﺴﺖ
بخند به این دنیا و همه آدماش
کسی که دردت رو درمان نکرد
حداقل بگذار حسرت شادیت رو بخورند
تا افکارمون پیر نشن ، پیر نخواهیم شد ....نقل قول:
نوشته اصلی توسط sr hesabi
http://fa.parsiteb.com/images/normal...A%AF%DB%8C.jpg
این دنیا چی هست
اینورش مادری گریه میکنه چون بچه اش غذایش رو تموم نمیکنه
اونورش مادری گریه میکنه چون بچه اش غذای تو عکس رو تموم کرده
خدا در تو که خطایی راه نداره
پس فکری به حال این بنده خطا کارت بکن
روزی دروغ به حقیقت گفت :
میل داری به شنا برویم ؟؟
حقیقت ساده , پذیرفت
لباسهایش را در اورد و به دریا رفت
و دروغ لباسهای او را پوشید و رفت
از انروز دیگر حقیقت عریان و زشت است
و دروغ ظاهری اراسته و زیبا دارد
با لباس حقیقت ...!!!
http://8pic.ir/images/ykjjwr5d1bf9u80h29qi.jpg
حالمان بد نیست غم کم می‌خوریم(حمیدرضا رجایی)
حالمان بد نیست غم کم می‌خوریم
کم که نه هرروز کــم کـم می‌خوریم
آب می‌خواهـم سرابم می‌دهند
عشق می‌ورزم عذابم می‌دهند
خود نمی‌دانم کجا رفتم به خواب
از چـــه بیـــدارم نکردی آفتـــاب؟
خنجری بر قلب بیمارم زدند
بیگناهـــی بودم و دارم زدند
سنگ را بستند و سگ آزاد شد
یک شبه بیــداد آمد داد شد
عشق آخر تیشه زد بر ریشه‌ام
تیشه زد بـر ریشه ی اندیشه‌ام
عشق اگر این است مرتد می شوم
خوب اگر این است من بد می شوم
بس کن ای دل نابسامانی بس است
کافـــرم دیگر مسلمانــــی بس است
در میان خلق سردر گم شدم
عاقبت آلــــوده ی مردم شدم
بعد از این با بی کسی خو میکنم
هـر چــــه در دل داشتم رو میکنم
من نمی‌گویم دگر گفتن بس است
گفتن اما هیـچ نشنفتن بس است
روزگــارت بــــــاد شیـرین ، شاد باش!
دست کم یک شب تو هم فرهاد باش
نیستم از مردم خنــــجر به دست
بت پرستم بت پرستم بت پرست
بت پرستــم بت پرستی کار ماست
چشم مستی تحفه ی بازار ماست
درد می‌بارد چون لب تر میکنم
طالعم شوم است باور میکنم
من که با دریا تلاطم کرده‌ام
راه دریا را چـــرا گم کرده‌ام
قفل غـــم بر درب سلولـــم مزن
من خودم خوش باورم گولم مزن
من نمی‌گویم که خاموشم مکن
من نمـــی‌گویــم فراموشم مکن
من نمی‌گویم که با من یار باش
من نمی‌گویم مرا غمخوار باش
آه ! در شهر شما یاری نبود
قصه هایــم را خریداری نبود
راه رسم شهرتان بیداد بود
شهرتان از خون ما آباد بود
از در و دیوارتان خــــون مــی‌چکد
خون صد فرهادو مجنون می‌چکد
خسته‌ام از قصه های شومتان
خسته از همدردی مسمومتان
این همه خنجر دل کس خون نشد
این همه لیلی کسی مجنون نشد
آسمان خالی شد از فریادتان
بیستون در حسـرت فرهادتان
کوه کندن گر نباشد پیشه ام
گویـی از فرهاد دارد ریشه ام
عشق از من دور و پایـم لنگ بود
قیمتش بسیار و دستم تنگ بود
گر نرفتم هر دو پایـم خسته بود
تیشه گر افتاد دستم بسته بود
هیچ کس آیا فکرما را کرد؟ نه
فکر دست تنگ مـا را کرد؟ نه
هیچ کس از حال ما پرسید؟ نه
هیــچ کس اندوه مـا را دید؟ نه
هیچ کس اشکی برای ما نریخت
هر کـــه با ما بود ازما می‌گریخت
چند روزی است که حالم دیدنی است
حال من از ایــن و آن پرسیدنـــی است
گاه بر روی زمین زل می‌زنم
گاه بــر حافظ تفأل مـــی‌زنم
حافظ ِ دیوانــــه فالــم را گرفت
یک غزل آمد که حالم را گرفت
« ما زیاران چشـــم یاری داشتیــم
خود غلط بود آنچه می پنداشتیم»
نخ به نخ همه روز های ما همچون سیگاری برلبان "زندگی" دودمیشود...!
«ما که اطفال این دبستانیم»از کتاب و قلم گریزانیمغالباً تخس و لوس و بی ادبیمموی ژولیده و پریشانیماول ترم فکر شیطنتیمآخر ترم درس می خوانیمموقع امتحان پایان ترمبس که درمانده و پشیمانیم،خیره بر برگه بغل دستیلاجرم مثل فکس می مانیم!بی هدف می رویم دانشگاهارزش علم را نمی دانیمبعد طی مدارج عالیلنگ شغلی شریف می مانیمعوض حرفه ای درآمد زادر مسنجر تمام شب on ایم!سالها لنگ مدرکی هستیمتا که اقوام را بچزانیمخانه از پای بست ویران استبس که در بند نقش ایوانیم
نسیم عرب امیری
شاید برایت عجیب باشه این همه آرامشم
خودمانی میگویم ، به آخر که برسی فقط نگاه میکنی***میگویند شاد بنویس،نوشته هایت غم دارند...
ومن یاد مردی می افتم که با ویالونش گوشه ی خیابان شاد میزد،
اما با چشمهای خیس ...
***گفت :جبران میکنم!
گفنم :کدام را؟
عمر رفته را؟
روی شکسته را؟
دل مرده اما تپیده را؟
حالا من هیچ !جواب این تار موهای سفید را میدهی؟
نگاهی به سرم کرد و گفت:چه پیر شده ای!!
گفتم :جبران میکنی؟
گفت: کدام را؟؟؟؟؟!!!
***خدایا !چقدر سخته زندگی کردن در میان مردمی که فکرشون، سلیقه شون،نگاهشون، نظرشون با تو فرق میکنه!درست موقعی که تو به مرگ فکر میکنی اونها به خوشبختی تو می اندیشند!
خدایا بشکن این آیینه ها راکه من از دیدن آیینه سیرممرا روی خوشی از زندگی نیستولی از زنده ماندن ناگزیرم...***چه آزمون دشواریستقلبت را در سممت چپ بگذارندو بگویند برو به راه راست****به بودنها دیر عادت کن و به نبودنها زودآدمها نبودن را بهتر بلدند...***خدایا !یا نوری بیفکن ، یا توری!ماهی کوچکت از تاریکی این اقیانوس میترسد!***زخم که میخوری ، مزه مزه اش کن!حتما نمکش آشناست!!!***آدمی به خودی خود نمی افتداگر بیفتد ، از همان سمتی می افتد کهبه خدا تکیه نداده است...
smilee_new2 (18)
حالمان خوش نیست جانانقل قول:
نوشته اصلی توسط sr hesabi
تو بگو بهتر ز او کیست جانا
ما در این منزل کمی آزرده گشتیم
زین سبب کمتر کسی زیست جانا
شعر از خودمان[nishkhand]
از ویژگی‌های شهرهای شلوغ عصبیت و درنتیجه خشونتی است که در لابلای شهر هر روز موج می‌زند. از صدای بوق و آلودگی هوا و ترافیک خودروها و پل‌های بلاتکلیف و آشغال‌های وسط خیابان‌ریخته و گربه‌های بی‌چشم و دم و پرندگان زخمی گرفته تا آدم‌هایی که نگاه‌هایشان خالی‌تر و تصویرشان خاکستری‌تر میشود. بعد فکر میکنم که چطور میشود آذرخشی از هیجان، نشاط یا مهربانی را بر این شهر و آدم‌هایش تاباند تا بفهمند روزهای این شهر همه‌اش گرانی اخبار صفحه حوادث روزنامه‌ها نبوده. به اندازه سهم خودم، به اندازه سهم تک‌تک ما باید کار کنیم وگرنه کوه عظیم این زباله خشونت را با هیچ بمبی نمی‌توان منهدم کرد، مگر دینامیت‌های کوچک مهربانی. همین لبخندزدن به همسایه‌ها، همین گذشت از تصادف‌های سطحی‌ای که با یک عذرخواهی و یک پولیش ساده حل میشود... همین آشغال‌نینداختن در خیابان‌ها. همین گفتن یک خسته نباشید ساده به پلیس سر چهارراه که زیر باران ناشی از آلودگی هوای شدید تهران، یکدفعه با جمله تو از این رو به آن رو میشود. من کار دیگری هم انتخاب کرده‌ام. داستان عاشقانه می‌نویسم، نمایش عاشقانه بازی میکنم و وقتی بعد از چهارسال بلاتکلیفی، کتاب عاشقانه اخیرم به بازار می‌آید در کمال تعجب می‌بینم که در عرض یک هفته چاپ اولش تمام میشود. در جشنواره شاپرک‌های شهر جلیلی به من گفت از تو کتابی نخوانده‌ام. موضوع داستان‌هایت چیست. خندیدم و با شرمندگی گفتم، چیز خیلی ساده‌ای: عشق! و او خندید و گفت: چیزی که اغلب یادمان رفته. مطمئنم که کتابت زیاد خوانده میشود. هر کدام از ما چیزهایی بلدیم که همان آذرخش‌های کوچک لطافت و شاعرانگی است که اگر ذره‌‌ذره جمع شود بالاخره این‌همه خشونت را کم‌رنگ می‌کند. دوست دارم این هفته فکر کنیم به راه‌هایی که هر کداممان می‌توانیم حتی با زیاد کردن تعداد لبخندهایمان در روز به جنگ این همه خشونت مسری برویم.
بهاره رهنما
روزنامه شرق
13 آذز
نشه اخم کنی به اون دختر بچه ای که گلی داره تو دستشو میخواد بهت بفروشه رو برگردونی و با خودت بگی فرق داری
حتما اره فرق داری دایی
اون که بچه کارگره از پایینه شهر فقر و ترس و سیاهی همراهشن
باباش معتاده دایی ببین صورتشو .جای سرخ سیلیه سرد پدرشو
فقط ۹ سال داره و تو مدرسه نیست و طمع تلخ کارو به دوش کشیده و گلی که پرپر میشه تو
دسته مشتری اون گلی که با تلخی ازش میخری
واسه اون گل نیست یه لقمه نونه
ضامن اینکه کتک نخوره تو خونه
نپرس تقصیر کیه؟
خودت یه روز میفهمی
نپرس قصش طولانیه
دایی زمین پر از ادمان که کار میکنن و یه عده ای فقط ول دارنو یه مشت عقده ای
که از کاره کارگرا کاخ ساختن و چه کسایی تو این راه جون باختن
این چیزارو به دیگرون بگی بهت میخندن
اخه زشتی هم عادت میشه واسه ادم
http://uploadkon.ir/?file=shahin_najafi-Sarina-(IroMusic)-195.mp3
فریاد شلوغی روز، کم داره صداتو هنوز
تقدیر سکوت تو بود، خورشید هرچی که سرود
هر واژه که از تو گسست، بیداری خونه شکست
ای ظلمت خواب عمیق
از تو،آه از تو دریغ
باید دل سپرد، بی دلیل انگار
باید دل سپرد، تا عبور از تکرار
حرفی تازه بود در سکوت، سایه وار
تا آواز نو، نغمه ای خوش تر
تا شعری بلند، تا زبانی دیگر
باید دل سپرد در سکوت، ساده تر
سنگینی خاطره ها، دلتنگی ساده ی ما
ترسی شد و در تو خزید
در سایه ی این پرواز نرسیدن دید
تصویر گذشته ی دور، این فاصله های صبور
هر ثانیه در تو گریست
افسوس من از فرداست که نبود و نیست
باید دل سپرد، بی دلیل انگار
باید دل سپرد، تا عبور از تکرار
حرفی تازه بود در سکوت، سایه وار
تا آواز نو، نغمه ای خوش تر
تا شعری بلند، تا زبانی دیگر
باید دل سپرد در سکوت، ساده تر
دانلود
زندگی یعنی دیدن "داشته" ها و ندیدن "نداشته" ها
http://bayanbox.ir/id/927216546323554030?view
http://bayanbox.ir/id/927216546323554030?view
نمیدونم به تاپیکت ربط داره یا نه! اگه نداره عذر... [khejalat]
زندگـــــی یک اثر هنـــــــــــــریست
نه یک مسئله ی ریاضــــــی
بهش فکــــــــــر نکن... ازش لذت ببر...
نقل قول:
نوشته اصلی توسط sr hesabi
مخالفم ...[sootzadan]
زندګی هم هنره و هم مسئله ...
هم بهش فکر کن و هم ازش لذت ببر ...
زندګی می تونه یک مسیر باشه همراه با مسئله و هنر ، دو تاش در کنار هم قشنګه ...
http://uc-njavan.ir/images/lmxexd3eix92bbijoxkq.jpg
فدم هایمان به سمت مرگ
به اندازه ای دفن شدن آرزوهایمان
برایمان گران تمام میشود
بس در تعجبم
که چرا مردمانی با این سرعت خودشتان و تمام آرزوهاشان رو له میکنند
بدون هیچ توجهی
پس حقیقت زندگی را کی میفهمیم
حقیقت زندگی در میان همین قدم هاست
حقیقت زندگی مثل تکه نانی است که اگر نبینی ممکن است زیر پایت تباهش کنی
ولی اگه برش داری میتوانی تا قدم بدی ،امیدوار بمانی
امید به رسیدن به تمامی حقیقت ها[golrooz]
چون شمعم و سرنوشت ِ روشن، خطرم
پروانهٔ مرگ پر زنان دور سرم
چون شرط ِ اجل بر سر از آتش تبرم
خصم افکند آوازه که با تاج زرم!
اکنون که زبان شعله ورم نیست، چو شمع
وز عمر همین شبم باقی ست، چو شمع
فیلم نه به یاد ِ هیچ هندوستانی
پس بر سرم آتشین کجک چیست، چو شمع؟
از آتش دل شب همه شب بیدارم
چون شمع ز شعله تاج بر سر دارم
از روز دلم به وحشت، از شب به هراس
وز بود و نبود خویشتن بیزارم
اخوان ثالث
چو دخلت نیست ، خرج آهسته تر کن
که می گویند ملاحان سرودی
اگر باران به کوهستان نبارد
به سالی دجله گردد خشک رودی
آن یکی خر داشت ، پالانش نبود
یافت پالان ، گرگ خر را درربود
کوزه بودش ، آب می نامد به دست
آب را چون یافت ، خود کوزه شکست!!!
بردباری تان وقتی هیچ چیز ندارید و نحوه رفتارتان وقتی همه چیز دارید !
سنگینی بی مهری چشمهایت
کمرم را خم کرد
روزی چشمان تو را
کوهی در پشت خود میدیم
و با آنها در مقابل مشکلات می ایستادم
ولی حال چشمهای تو کوهی شده است
بر پشتم
که قبل از همه مشکلات مرا در زیر
سردی رابطه ها میکشد[golrooz]
-------------------------------------------------------------------------------------
خودم نوشتم ولی فکر نکنم خوب باشه
در هرصورت نظراتتون رو بهم بگید [golrooz]
سلام جناب sr hesabi [golrooz] بزرگوارنقل قول:
نوشته اصلی توسط sr hesabi
ممنون از دعوتتون و ایجاد این تاپیک
متن تون زیبا بود [tashvigh]
مشخص هست که طبع نوشتاریتون خوبه و دستی بر قلم دارید ...
همینکه اقدام به نگاشتن میکنید و جسارت دست به قلم شدن رو دارید ...
یعنی راه شکوفایی براتون باز هست و قطعا در این مسیر موفق خواهید شد ...
امیدوارم شاهد کارهای متعدد تون در این زمینه ها باشیم [golrooz][shademani2]
سلام آقای حسابی[golrooz]نقل قول:
نوشته اصلی توسط sr hesabi
نوشته هاتون قابل تقدیره
به نظرم از اونجائیکه کوه نشانه سختی و سنگینیه،
در جمله آخر به جای سردی اگه از سنگینی استفاده میشد بهتر بود.
موفق باشید[golrooz]
شعرتون خیلی قشنگ بود به نظر من به جای میکشد از میشکند استفاده کنید بهتره . این نظر من بود و این شعر شما . هر تغییری که به نظر خودتتون مناسبه اعمال کنید [golrooz]نقل قول:
نوشته اصلی توسط sr hesabi
من الان اینجوووریم [gerye][gerye][gerye]نقل قول:
نوشته اصلی توسط sr hesabi
سلام
جدای از شوخی ،زیباااا بود[cheshmak]
زندگی صحنه خندیدن هاست
خندیدن ها صحنه ایست از شادی و غم ها
شادیهایی که پس عادت به درد ها پدید می اید
و غم هایی که هر روز در ذهن و جان من پر و بالی دوباره میگیرند
باز هم باید رسید به این شعر :
خنده تلخ من از گریه
غم انگیز تر است
کارم از گریه گذشته بدان میخندم
همیشه به دنبال زیاد بودم
ولی همیشه آخرش گفتم هیچی
شاید سهم من از این دنیا فقط یک چیز است
هیچ[golrooz]
-------------------------------------------------------------------------------
ممنون بابت نظرات بالا
و ممنون که خوندید[golrooz]