نمایش نسخه قابل چاپ
من سایه ای ازنیمه پنهانی خویشم
تصویرهزارآینه حیرانی خویشم
صدبارپشیمانی وصدمرتبه توبه
هربارپشیمان زپشیمانی خویشم
عالم همه هرچندکه زندان من وتوست
ازاین همه آزادم وزندانی خویشم
تادرخم آن گیسوی آشفته زدم دست
چون خاطرخودجمع پریشانی خویشم
فردایی اگرباشدبازازپی امروز
شرمنده چوحافظ زمسلمانی خویشم
حافظ مگرازعهده وصف توبرآید
باحسن توحیران غزلخوانی خویشم«مرحوم قیصرامین پور»
اين جمله ها مشكوك به نظر ميرسدنقل قول:
نوشته اصلی توسط باستان شناس
اگر اعتماد داشتم خيلي حرفها ميشد زد درباره سبز بودن
اما ديوار پر است از جرز
[shaad]
سلام ورودتو تبریک میگم ولی اگه از اسپم خودداری کنی و سعی کنی که مشکوک به چیزی نگاه نکنی ممنون.نقل قول:
نوشته اصلی توسط sts92
شهدا سبزن به زیبایی سرسبزی جنگل و طبیعت
ممنون
ای سلسله موی تو سر سلسله از عشق
بنواز دمی تا که کنم هلهله از عشق
دل سوخته از خال لب و شعله ی چشمت
نگذاشته تا آنکه کنم یک گِله از عشق
سرمایه ی جان از کف خود داد وجودم
حیران شده دل بر سر یک مسئله از عشق
مجنون صفتان از غم هجران تو دل خون
آغاز گر نقطه این مرحله از عشق
در دایره "میم" تو عالم شده مجنون
یک "میم" تو تنها سر یک سلسله از عشق
تا "میم" رسد بر سر "یِ" جان به لب آیدباز آی که شد سست سر قافله از عشق
ای نی ز چه رو پلک تو سنگین شده از خواب
هش دار، مگیری قدمی فاصله از عشق
برخیز که شد صبح فرج با قدم یار
خواندیم چو یک رکعت این نافله از عشق
مرا بسپــــــــار در یادت
به وقت ریزش باران ، نگاهت گر به آن بالاست
و در وقت دعا قلبت مثال بید مــــــــــیلرزد ،
دعایم کن که من محتاج محتاجم . . .
الا يا اَيُها المَهدي مُداوم الوَصل ناولهاكه در دوران هجرانت بسي افتاده مشكلهاصبا از نكهت كويت نسيمي سوي ما آوردز سوز شعلة شوقت چه تاب افتاد در دلهاچو نور مهر تو تابيد بر دلهاي مشتاقانز خود آهنگ حق كردند و بربستند محملهادل بي‌بهره از مهرت حقيقت را كجا يابدحق از آئينه رؤيت تجلي كرد بر دلها
ممنون اما ما همیشه هستیمنقل قول:
نوشته اصلی توسط داداشی
و اینکه ببین داداشی شهدا جاشون و کارشون درسته چون پيش خدا هستند و خدا هواشونو داره
فقط خواستم بگم حواشمون جمع باشه
بعضی وقتها بعضی ها بحث هایی رو راه میندازن تا کسایی شناسایی بشن
وگرنه من نه با چپ کار دارم نه با راست نه اهل نگاه بدم نه مشکوک
بكوي خود نشاني ده كه شوق تو محبّان را
ز تقوي داد زاد ره، ز طاعت بست محملها
بحق سجّاده تزيين كن مهل محراب و منبر را
كه ديوان فلك صورت از آن سازند محفلها
شب تاريك و بيم موج و گردابي چنين حائل
ز غرقاب فراق خود رهي بنما به ساحلها
اگر دانستمي كويت بسر مي‌آمدم سويت
خوشا گر بودمي آگه از راه و رسم منزلها
چو بيني حجت حق را بپايش جان فشان اي فيض
مَتي ما تَلْقَ مَنْ تَهْوي، دَعِ الدُّنيا وَ اَهْمِلها
بهار من، بهار من ،تومی ایی. پرستوها که برگشتند می گفتند.......................
میخواهم روی دیوار بنویسم;
بنویسم
بنویسم
بنویسم دوستت دارم
تا هر موقع از کنار این دیوار رد شدی یاد چشمای من بیفتی!
ب/و
بعد از مرگم تکه یخی به شکل صلیب بر روی سنگ قبرم بگذارید تا با اولین طلوع خورشید اب شودوبه جای یار برایم گریه کند
خدا ازت دلگیرم
خدا آهای خدا کجایی اون بالا بالا هایی یه نگا به این پایین بنداز
خدا صدامو میشنوی ازت دلگیرم خدا
خدا کجایی که دیگه خسته شدم
خدا میگن بزرگی میگن مهربانی
پس خدا اینو ازت میخوام عشق تو دلم رو خاموش کن ،
دیگه نزار عاشق بشم
بسه بسمه
بسه نزار گدایی عشق کنم
خسته شدم
خسته شدم بس گدایی کردم
خستم
بسه دیگه خدا خدا بسه
دارم میمیرم
************************************************** **************************
نمیدونی چه سخته دل بریدن
نمیدونی چه تلخه پرکشیدن
ولی باید برم هم غصه من
که بین ما همه پلها شکسته ان
دیگه میرم قشنگه نازنینم
نشد شوقی تو چشمات ببینم
نشد دنیامو زیر پات بریزم
دیگه میرم دیگه میرم که بمیرم
دارم میرم که بمیرم عزیزم
بنواخت دست مصطفی آن اُستُن حنانه را
کمتر ز چوبی نیستی حنانه شو حنانه شو
≈≈≈≈≈≈خدایا ما را از اسارت نفس آزاد کن که آن بزرگترینِ اسارتهاست≈≈≈≈≈
https://lh5.googleusercontent.com/-2...6M/h301/11.jpg
(ݓ_ݓ)
مهرناز
1am
30/05
تا پر و بالت نســوخته شــــــــــــــــــــاپرک پـــرواز کن
گاهی نمی‌شود بسرایم؛
وقتی تو، دورترین اتفاق جهانی
من ناتوان‌ترینِ شاعر در این زمینم...
این باران ،دل پری آسمان است
میگیرد ومیگیرد و میگیرد
ویکدفعه میترکد
میخواهد ببارد، اما نمیبارد
میغرد و فریاد میکند، اما نمیبارد
مثل مصیبت زده ها که ضجه میزنند ، اما اشک نمیزیزند
میماند و میماند و میماند
و ناگهان در خلوت
بغض میترکاند ....
باران اینروزها دل پری آسمان است ....
نیلوفـــر .ر[golrooz]
1:24
هنوز امیدوارم ... سالهاست همین امید نجاتم داده است .
یک شـــب آتش در نیستــــانی فتـــاد
سوخت چون عشقی که بر جانی فتاد
شعلــــه تا مشغول کـــار خویش شـد
هر نی ای شمــع مــــزار خویش شــد
نی به آتش گفت کاین آشوب چیست
مر تو را زین سوختن مطلــــوب چیستگفت : آتش بــی سبب نفــــروختـم
دعــــوی بـــی معنیــت را ســــوخـــتم
زان که می گفتی نی ام با صد نمــود
همچنــــان در بند خـــود بودی کـــه بود
با چنین دعوی چــــرا ای کـــم عیــــار
برگ خــــود می ساختـــی هر نو بهــار
مــــرد را دردی اگر باشد خوش است
درد بی دردی علاجـــش آتــــش است
زندگی سرسره است
می کنی دل از خاک...
پله پله تا اوج
می روی تا پرواز...
بعد هم از آن بالا
می خوری سر آرام
ذره ذره تا خاک...
خدایا تو بهترین یار و یاور بندگانت هستی ... مبادا نمک تو را بخوریم و نمکدان بشکنیم ...
خدایا دریابـِمان در این روزهای طوفانی ...
(•̪●)
مهرناز
6عصر
یکشنبه30مرداد90
پرنده ای
از خاک برخاست
و بر درختی نشست.
چقدر حقیر است انسان
وقتی نمی تواند
برخیزد...
خدایا ما را در مسیر پیشرفت و سعادت کمال و تلاش و نهایت خلقت قرار بده تا قطره ی وجودمان به دریای بیکران وجودتان متصل بشه
الهی آمین
دلم عجیب گرفته است مثل سابق نیست
زمین برای ظهورت هنوز لایق نیست...
مگر نه سیصد و اندی سوار در راهند....... چرا؟!!
خبر ز یکیشان در این دقایق نیست ؟؟
کوله بارم بر دوش، سفری باید رفت،سفری بی همراه،گم شدن تا ته تنهایی محض،یار تنهایی من با من گفت:هر کجا لرزیدی،از سفرترسیدی،تو بگو، از ته دلمن خدا را دارم...
[golrooz]
مهسا
1390/05/31
[bamazegi]
میدانم نمی شود معنا کرد ...
زندگی زیباست اگرچه سخت است
جاده ای است هموار اگرچه پرپیچ و خم است
دفتری است کوچک اگرچه پر معناست
آسمانی است آبی اگرچه گاهی بارانی
خاطراتش زیباست اگرچه پر معماست
و
در آخر ...
دریایی است طوفانی که ساحلش آرام و قرار ندارد.
[golrooz]
همه از عشق دم می زنند اما عاشقان در سکوت می میرنند
ذهن منآنقدر مشغول است که دیگر مخابرات میخواهد قطعش کند!!![soal]
ب/و
اشکهای بی رمق
و هر سازی که میبینم بد آهنگ است
بیا ره توشه برداریم قدم در راه بی برگشت بگذاریم
ببینیم آسمان هر کجا آیا همین رنگ است...
من آواره در دنیا،
به دنبال کسی هستم که با مهر آشنا باشد
دلش غمگین، خودش ساده، کمی از جنس ما باشد.
به دنبال کسی هستم ...
به دنبال کسی هستم ...
به دنبال کسی هستم ...
(•̪●)
مهرناز
4:40صبح
سه شنبه1شهریور90
خدا در دستي است كه به ياري ميگيري...
در قلبي است كه شاد ميكني...
آن جاست كه عهدي ميبندي و عمل ميكني...
آن جاست كه زندگي ميكني و زندگي مي بخشي...
گاهی چه بی رحمانه قلبی را توصیف میکنی ،
چه ساده دلی را فراموش می کنی ...
آهسته گفت : " خدا نگهدارت "
در را بست و رفت ...
آدمها مسئولیت خودشان را به گردن خدا می اندازند
شنیده بودم زیبا رویان بى وفاویند
آخه زشت! تو دیگه چرا؟!
وصال او زعمر جاودان به
خداوندا مرا آن ده که آن به
ایا براستی اینجاست سرزمین ما ایران هست
سرزمین پاک اریایی ها
سرزمین دارا و سارا
سرزمین کورش و داریوش
سرزمین شاهنامه فردوسی
سرزمین دکتر محمد معین
سرزمین دکتر علی شریعتی
ولی
واقعا
ایا اینجا ایران .....سرزمین منه !
سارا بهنام
چهارشنبه 2 شهریور1390
ساعت8 : 32
حافظ وصال می طلبد از ره دعا
یارب دعای خسته دلان مستجاب کن
آنقدر بزرگ و گرفتار شده ایم که یادمان می رود توپمان در حیاط شبها تنها می ترسد ویادمان رفته که مدادهای سیاه و سفید که هرگز تراشیده نشدند پدر مادر ده مداد رنگی دیگر هستند که ما همیشه تراشیده ایم وکوچک شده اند .
اما از شما چه پنهان گاهی آنقدر کودک می شوم که یادم می‌رود بزرگ شده ام و هنوز عروسکهایم سر تاقچه ی زندگیم خاله بازی می کنند ، هنوز در مراسم تدفین گنجشکها شرکت می کنم و باران پا برهنه تمام کودکی را درمن می دود ...
وبلاگ خانم لیلا حیدری : بالهای شناور
(•̪●)
مهرناز
10:420شب
چهارشنبه2شهریور90