نمایش نسخه قابل چاپ
با سلام همه نظرات خوب بود ولی در کل من اینجور دیدم که به فرهنگ واداب خانواده ها برمیگرده اگه ادم زرنگ ومهربونی باشی میتونی یه جور با خانواده همسرت زندگی کنی که مثل خانواده خودت حتی صمیمی تر هم بشه وبرای برخورد با اجتماع بزرگتر تجربه کسب کنی واین هم بستگی به خودت وخانواده ها داره ولی هیچی طعم زندگی مستقل رو نمیده
سلام به همه دوستان.بنظر من هرچند که عروس و خانواده همسر خیلی خوب باشن اما هیچوقت نمیشه تعادل و تفاهم لازم رو بین اونا ایجاد کرد و زندگی با خانواده همسر اشتباهه ...این نظرمنه.شاید دوستانی باشن که مشکلی بااین مسئله نداشته باشن اما بالاخره دلخوری پیش میاد این دلخوری اگه بین اعضای یک خانواده باشه چون ازیم خون هستن سریع فراموش میشه اما افراد ناهمخون از هم کینه به دل میگیرن
من حرف ها و نظرات جناب "طليعه طلا" رو خوندم
ببينيد اينايي که شم مي گين واقعا خوبه
و درستش هم همينه
اصلا زندگي ايده آل اينه
اما يه نکته اي ديگر هم هست، اينکه براي ساختن يک زندگي ايده آل حتي در کنار خانواده همسر
بايد همه کساني که به گونه اي صاحب نقش هستند ، در نقششون ايده آل عمل کنن
اين يه واقعيته که اگر مثلا يک خانم توي خونه خانواده همسرش که داره زندگي مي کنه، هر چقدر اخلاق کريمانه داشته باشه
اگر از طرف هاي مقابلش رفتار درستي نبينه (مخصوصا مادر شوهر) يه ظرفيتي داره و يه جايي ديگه ظرف صبرش تمام ميشه
و اين خودش رو نشون ميده حالا به هر نحوي ، مثل ناراحتي ظاهري ، افسردگي و دعوا ، غر زدن و ... .
و همچنين يک آقا توي خونه خانواده همسرش همين وضعيت رو پيدا مي کنه و وقتي در برابر رفتار نادرست طرف هاي مقابلش قرار بگيره (مخصوصا مادر زن)
يه جايي اين پرشدن ظرفيت خودش رو نشون ميده به هر شکلي مثل قطع ارتباط و ...
بله ديدم خانم ها و آقايوني که با همين شرايط سخت هم به روي خودشون نياوردند و به زندگي خنديدند
اما چيزي که الان توي جامعه داره خودش رو نشون ميده حرف ديگري ميزنه...
این به درجه سازش و تفاهم ما بستگی دارد ...بین همه انسانها هم نقطه مشترک و هم نقاط تضاد وجود داره ...اما اینجا گذشت طرفین سیار مهم است و باید بهش توجه اساسی بشه ...
ضمنا خانواده همسر مانند پشتیبانی هستند که می تونند در موارد سخت جوانانشون رو حمایت کنند و تجربه خود را در اختیار اونها قرار بدهند .... ضمنا از لحاظ مادی هم خیلی به صرفه است .... با ایان وضعیت اجراه و ...مسکن ...جوانان می تونن اون پولی رو که برای اجاره منزل از سیستم اقتصادیشون خارج و خرج می کنند می تونند پس انداز کرده و به فکر تهیه منزل شخصی برای خودشون باشند.....
باسلام موضوع جالبی رو انتخاب کردید [tafakor]
به نظر من بستگی به خانواده ها دارد اگر باعث به وجود امدن کدورت میان خانواده ها وزوجی که تازه زندگی مشترک راآغاز کرده اند نشود مسئله ای نیست ولی بهتر است برای مدت اندکی باشد.
سلام به همگي دوستان[golrooz]
مطالبي كه دوستان نوشتن هر كدوم نكته هاي قابل تاملي داره و در كل اينكه زندگي با خانواده همسر مفيد هست يا نه به طرفين بستگي داره و ميشه گفت معايب و محاسن خاص خودش رو داره !
معايب
1-نزديك بودن به خانواده ي همسر يعني زير ذربين بودن و مورد قضاوت قرار گرفتن
2-اطلاع جمع از يك بگو مگوي ساده كه بين زوجين اتفاق مي افته و تبديل شدنش به يك دعواي واقعي
3-جبهه گيري خانواده همسر در دفاع از همسر به صورت ناخود اگاه و يا عمدي
4-عدم استقلال همسر در تصميم گيري هاي مربوط به زندگي
5-نوعي اجبار براي سازگاري با جو خانواده همسر كه در ابتداي زندگي واقعا سخته
6-عدم راحتي در پوشش ومحدوديتهاي خاص در روابط بين زوجين
7-و...............................................
محاسن
1-وجود يك سر پناه كه با شرايط اقتصاديه موجود جدا نعمته
2-پدر و مادر همسر در صورتي كه سازگار باشن ميتونن حاميه عاطفي خوبي باشن
3-و....
اما همه ي اينها بستگي به افراد داره و ميزان سازگاري ؛ درك متقابل و احترام به حريم شخصي ديگران از عناصر مهم حفظ روابط به شمار ميره!
تمام نظرات شخصی و فردی ارائه شده ، مورد مطالعه قرار گرفت .اعظم مطالبی که عنوان شده بود ،قابل احترام و قابل بررسی است و شاید بتوان گفت دیدگاه های ارائه شده ،منبعث از شرایطی بوده که افراد در آن زندگی نموده اند.جهت جمع بندی و ارزیابی آن از بعد جامعه شناختی و روان شناختی ،نیاز به حضور کارشناس خبره و متعهد احساس می شود.
استرس اینجا و آنجا ندارد. همه جای دنیا استرس هست. ولی بعضی استرس‌ها مختص بعضی جوامع‌اند. ما هم در جامعه خودمان، استرس‌هایی کاملا خودمانی و ایرانی داریم که در خیلی از جاهای دنیا چندان استرس‌زا نیستند؛ مثلا زندگی با خانواده همسر و مشکلات ساخت‌وساز و اجاره کردن یک خانه را شاید بتوان از استرس‌های ایرانی به حساب آورد...
زندگی کردن با خانواده همسر را باید جزو استرس‌های وطنی به حساب آورد. برای مقابله با این استرس، در وهله اول باید متوجه باشید که چه اتفاق‌هایی ممکن است بیفتد و سپس باید بدانید که در مقابل این اتفاق‌ها چه حرکتی باید انجام داد تا حریم احترام و صمیمیت بین شما نشکند و در عین حال، مرز شخصی زندگی خود را نیز با آنها داشته باشید.
در اکثر موارد، این عروس است که باید با مادرشوهر زندگی کند اما چون در مواردی هم داماد مجبور به زندگی با خانواده عروس است، راه‌حل‌هایی کلی در این زمینه به جوان‌تر‌ها ارائه می‌شود تا با حداقل اصطکاک بتوانند با خانواده همسر خود زندگی کنند.
برخورد با اولین مشکل
شما و خانواده همسرتان در یک خانه زندگی می کنید و مدام به هم سر می‌زنید. همیشه این‌طور نیست که خانواده همسر شما آداب برخورد با یک زوج جوان و حفظ حریم خانه آنها را بدانند؛ گاهی آنها به شما می‌گویند: «قرار نیست با ازدواج شما برنامه‌های قبلی زندگی‌مان عوض شود و تنها تفاوت در اینجا است که تو هم به جمع ما اضافه شده‌ای!» و شاید این آرزویی باشد که یک‌روز در کنار همسرتان سفره‌ای دونفره برای غذا بیندازید. این با هم بودن‌های بیش از حد باعث دخالت‌های بی‌حدومرز می‌شود: دیشب تا کی بیدار بودین؟ چراغ اتاقتون روشن بود!»...«تو که دیروز خونه مادرت بودی، پس چرا باز هم امروز داری می‌ری؟»
در این حالت، حریم خصوصی شما تهدید و یا شکسته می‌شود و ممکن است نتوانید مرز زندگی دو نفره‌تان را با آنها نگه دارید. شما می‌توانید در ازای این کنجکاوی‌های بیش از حد و شکسته شدن خط قرمز زندگی‌تان وارد مشاجره با مادرشوهر شده و با حرمت‌شکنی، زندگی خود را سخت و رابطه‌تان را بد و بدتر و در نهایت به بحران تبدیل کنید اما قطعا به دنبال این کار، از حس ارزشمندی شما کاسته شده و احتمالا کلامی اهانت‌آمیز نیز خواهید شنید.
راه‌حل بعدی که برخی از شما از آن استفاده می‌کنید، این است که به همسر خود گله کرده و از او می‌خواهید که با آنها درگیر شود. ولی توصیه ما به شما این است که این راه‌حل‌های اشتباه را فراموش کنید؛ چون نه تنها سودمند نیستند، بلکه روابط شما را با خانواده همسر و به تبع آن با همسرتان تیره و تار می‌کند
چه باید کرد؟
در درجه اول شما باید به شیوه‌ای مسالمت‌آمیز مرز زندگی خودتان با آنها را مشخص کنید و به شیوه‌ای صحیح به آنها بفهمانید که خط قرمز‌های روابط‌شان با شما کجاست.خیلی مودب و مهربان باید جلوی کنجکاوی‌های مادرشوهر را بگیرید. می‌دانم که حقیقتا پا گذاشتن روی خط قرمز‌هایی مثل زمان بیداری و خواب یا موعد استحمام و غیره رنج‌آور است ولی باید بدون اینکه از کوره دربروید، با کلام مناسب و واژه‌گزینی صحیح این مساله را حل کنید.
به خاطر داشته باشید که اختلاف داشتن در زندگی امری کاملا طبیعی است و یک مشکل محسوب نمی‌شود، بلکه شیوه حل اختلاف است که همواره می‌تواند مشکل‌ساز باشد.پس در جواب کنجکاوی‌های بی‌مورد می‌توانید این‌طوربگویید: «مادر جان! این مساله خیلی مهم نیست که بخواهد ذهن شما را مشغول کند. می‌دونم که نگران هستید مبادا خوابیدن
من تا نزدیک ظهر در این نخستین روزهای زندگی مشکل‌زا شود اما نگران نباشید؛ من چارچوب زندگی را طوری ترسیم می‌کنم که به وظایف زناشویی‌ام خدشه‌ای وارد نشود. مهم نیست 8 صبح بیدار شوم یا 11، مهم آن است که تهیه ناهار و مرتب کردن خانه را مدیریت کنم و همه چیز مهیا باشد تا همسرم به خانه بیاید.»
نکته مهمی که نباید فراموش کنید این است که والدین همسر شما سال‌ها با فرزند خود زندگی کرده‌اند و سبک و سیاق رفتارهایش را می‌شناسند. اگر هم نوع تغییر رفتاری که او انجام می‌دهد به درخواست شما نباشد، ممکن است به پای شما نوشته شود و آنها را در لاک دفاعی فرو ببرد، پس باید یاد بگیرید به جای اینکه گله مادر و خواهر و خانواده‌اش را بکنید، به شکلی صحیح ابراز وجود کرده و به صحبت کردن با خانواده او و بیان انتظارات‌تان بپردازید.
در شیوه صحبت کردن و رفتار شما در عین احترام باید این نکته وجود داشته باشد که حتما اطلاعات‌تان را حفظ کنید و تا آنجا که امکان دارد اجازه سرک کشیدن دیگران در مسایلی که فقط مختص شما و همسرتان است را ندهید و این نکته را باید حتی در مورد خانواده خودتان در نظر بگیرید. وقتی شما اطلاعات بیش از حد راجع به مسایل بی‌ربط مثل گذشته‌تان، دوستان‌تان و... بدهید، در واقع در این بین نقاط ضعف خود را به طرف مقابل می‌شناسانید و با زبان بی‌زبانی به او اجازه می‌دهید از آنها استفاده کند.
تدوین: محسن قاسمی (فوق لیسانس روانشناسی)
بستگی داره چقدر ظرفیت وتفاهم داشته باشی البته من میگم سخته چون ادما متفاوتن وهرکسی ارزش ها والگوهای اعتقادی خودشو داره که بهشون اهمیت میده وهمین تفاوتهای فکری وفرهنگی واعتقادی معمولا باعث مشکل میشه چون ادما مثل هم نیستن