نمایش نسخه قابل چاپ
تا نرفتی به سفر ، همسفری پیدا کن
تا نبستی ز جهان دیده ، بری پیدا کن
به مثل هست بشر صید و جهانش چو قفس
بهر پرواز ، بر و بال و پری پیدا کن
- - - به روز رسانی شده - - -
ببندم شال و می پوشم قدک را
بنازم گردش چرخ و فلک را
بگردم آب دریا ها سراسر
بشویم هر دو دست بی نمک را
- - - به روز رسانی شده - - -
دل به صدایی که مگر در تو رسد
ناله ها کرد در این کوه که فرهاد نکرد
وقتی که تو نیستی دنیا چیزی کم دارد
مثل کم داشتن یک وزیدن ، یک واژه ، یک ماه
من فکر می کنم در غیاب تو همه خانه های جهان خالیست
مهربانی نقش هر نقاش نیست
هر که نقشی را کشید نقاش نیست
نقش را نقاش معنا می دهد
مهربانی نقش یار است حیف که یار نقاش نیست
- - - به روز رسانی شده - - -
ای غصه مرا دار زدی خسته نباشی
آتش به شب تار زدی خسته نباشی
ای غصه دمت گرم که در لحظه ی شادی
با رگ رگ من تار زدی خسته نباشی
فکر می کردم تـو همــدردی؛
ولی نه! تــو هــم؛ دردی ..http://only-love.ir/wp-content/uploa...%B1%DB%8C1.jpg
دست و پایم را گم کرده ام
واژه هایم به نفس افتاده اند
پای ماندنم می لرزدو
کفش های رفتنم جفت است
اما تو نمیدانی که باید بروم
چمدانم را جمع می کنم
می اندازم پشت تمام خاطراتم
آنقدر دور که شاید خودم هم پیدایش نکنم
سبک می شوم و میروم از دنیایت
از این مجازی بودنشاز این مجازی بودنت
باید بروم ...اینجا آدم هایش عجیب هستند
خسته که می شوند با چند کلیک
دنیایشان را به آخر میرسانند
و فردا که پشیمان می شونداز نو شروع می کنند
من تصمیم به رفتن دارم
چونکه
دلم باران می خواهد
عشق میخواهد
برف میخواهد
جاده می خواهد
دست میخواهد
هر چند زشت
هر چند بد
هر چند دور
اما بهتر است که بروم
من آن زشت ِ حقیقی را بیشتر دوست دارم
از این قشنگی های دروغی
واقعا باید بروم
مرا لطفا پاک کن
من اینجا دارم
مجازی میشوم ...
ﻧﻪ ﺣﻮﺻﻠـــﻪ ﯼ ﺩﻭﺳـــﺖ ﺩﺍﺷﺘــﻦ ﺩﺍﺭﻡ...
ﻧﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫـــــــﻢ ﮐﺴـﯽ ﺩﻭﺳﺘـــــــــﻢ ﺩﺍﺷﺘـﻪ ﺑﺎﺷﺪ...
ﺍﯾـﻦ ﺭﻭﺯﻫـــﺎ ﺳـــــــــﺮﺩﻡ...
ﻣﺜـﻞ ﺩﯼ ، ﻣﺜـﻞ ﺑﻬﻤـــﻦ ، ﻣﺜـﻞ ﺍﺳﻔﻨــــــﺪ...
ﻣﺜـﻞ ﺯﻣﺴﺘـــــــــﺎﻥ ﺍﺣﺴــــــﺎﺳـﻢ ﯾـﺦ ﺯﺩﻩ...
ﺁﺭﺯﻭﻫـــــــــﺎﯾـﻢ ﻗﻨﺪﯾــــﻞ ﺑﺴﺘــﻪ...
ﺍﻣﯿــــــﺪﻡ ﺯﯾــﺮ ﺑﻬﻤــﻦ ﺳــﺮﺩ ﺍﺣﺴــﺎﺳﺎﺗﻢ ﺩﻓــــــــﻦ ﺷـﺪﻩ...
ﻧﻪ ﺑﻪ ﺁﻣـــــدنی ﺩﻝ ﺧﻮﺷــﻢ...
ﻭ ﻧﻪ ﺍﺯ ﺭﻓﺘـــــنی ﻏﻤﮕﯿــﻦ...
ﺍﯾـﻦ ﺭﻭﺯﻫـــﺎ ﭘــﺮ ﺍﺯ ﺳﮑـــــــــﻮﺗـم !!!
- - - به روز رسانی شده - - -
می خندم...
ساده می گیرم...
ساده می گذرم...
بلند می خندم و با هر سازی می رقصم...
نــــــــــــــــــه اینکه دلخوشــــــــــــــــــــ ـــم!
نه اینکه شادم و از هفت دولت آزاد!
مدت طولانی شکستم,زمین خوردم,
سختی دیدم,گریه کردم و حالا...
برای"زنده ماندن" خودم را به "کوچه ی علی چپ"زده ام...!
روحم بزرگ نیست!دردم عمیق است...
می خندم که جای زخـــــــــــــــــــــم ها را نبینی...
زبان مشترکی داریم
با این همه
یکدیگر را نمی فهمیم
ما
باید
مثل غارنشین ها
تنها به علامت دست های مان
اکتفا می کردیم
آن وقت شاید هیچ سوء تفاهمی
میانمان جدایی نمی انداخت
متنفرم از هر چیزی که زمان را به یاد من میاورد… و قبل از همه ی اینها متنفرم
از انتظار … از انتــــــــــــــــــــــ ـــــــــظار متــــــنـــــفــــــرم
آنقدر چشم، انتظار آمدنت نشستم
که تمامی دربهای باز،
بر روی پاشنه انتظار پوسیدند.
בلـــَم گرفتــﮧ...
از همــﮧ ی بــی تفآوتــی هآ...
از همــﮧ فــَرآموشی هآ...
از هَمﮧ بــی اعتمــآدی هآ...
کــآش معلــمی بود و انشـ ـ ـــآیی مــی خوآســت...
"روزگــآر خوב رآ چگونــه مــی گــُذرآنید؟؟؟
پاییز از را رسید
و که این بار چقدر زود رسید
و من از آمدنش باز چقدر دلگیرم.
نه که از آمدن فصل خزان!...
نه که از رفتن عمر گذران!
شاید از رفتن تو...
شاید از وحشت یاد آمدن خاطره‌ها...
و من این بار به یقین آمده ام
تو نباشی
همه ایام خدا تکراریست.