آیات قرآن کریم بصورت صفحه به صفحه..(تفسیر و توضیح)

خیلی عالی[golrooz] که
هر روز آیاتی رو با هم می خونیم

الهی
در بسته نیست ما دست و پا بسته ایم

چه خدای عاشقی که گناه را می خرد و بهشت را می فروشد و ناز بنده می کشد.[golrooz]

صفحه ی 68 از قرآن کریم شامل آیات 82 تا 93 از سوره ی مائده



اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
پناه میبرم به خدا از شر شیطان رانده شده


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان



۞ لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَٰوَةً لِّلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ الْيَهُودَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا۟ وَلَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُم مَّوَدَّةً لِّلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ الَّذِينَ قَالُوٓا۟ إِنَّا نَصَٰرَيٰ ذَٰلِكَ بِأَنَّ مِنْهُمْ قِسِّيسِينَ وَرُهْبَانًا وَأَنَّهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ(82)
مسلما يهوديان و كساني را كه شرك ورزيده اند دشمن ترين مردم نسبت به مؤمنان خواهي يافت و قطعا كساني را كه گفتند ما نصراني هستيم نزديكترين مردم در دوستي با مؤمنان خواهي يافت زيرا برخي از آنان دانشمندان و رهباناني اند كه تكبر نمي ورزند(82)



وَإِذَا سَمِعُوا۟ مَآ أُنزِلَ إِلَي الرَّسُولِ تَرَيٰٓ أَعْيُنَهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُوا۟ مِنَ الْحَقِّ يَقُولُونَ رَبَّنَآ ءَامَنَّا فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّٰهِدِينَ(83)
و چون آنچه را به سوي اين پيامبر نازل شده بشنوند مي بيني بر اثر آن حقيقتي كه شناخته اند اشك از چشمهايشان سرازير مي شود مي گويند پروردگارا ما ايمان آورده ايم پس ما را در زمره گواهان بنويس(83)



وَمَا لَنَا لَا نُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَمَا جَآءَنَا مِنَ الْحَقِّ وَنَطْمَعُ أَن يُدْخِلَنَا رَبُّنَا مَعَ الْقَوْمِ الصَّٰلِحِينَ(84)
و براي ما چه [عذري] است كه به خدا و آنچه از حق به ما رسيده ايمان نياوريم و حال آنكه چشم داريم كه پروردگارمان ما را با گروه شايستگان [به بهشت] درآورد(84)



فَأَثَٰبَهُمُ اللَّهُ بِمَا قَالُوا۟ جَنَّٰتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَا وَذَٰلِكَ جَزَآءُ الْمُحْسِنِينَ(85)
پس به پاس آنچه گفتند خدا به آنان باغهايي پاداش داد كه از زير [درختان] آن نهرها جاري است در آن جاودانه مي مانند و اين پاداش نيكوكاران است(85)



وَالَّذِينَ كَفَرُوا۟ وَكَذَّبُوا۟ بَِٔايَٰتِنَآ أُو۟لَٰٓئِكَ أَصْحَٰبُ الْجَحِيمِ(86)
و كساني كه كفر ورزيدند و آيات ما را دروغ پنداشتند آنان همدم آتشند(86)



يَٰٓأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُوا۟ لَا تُحَرِّمُوا۟ طَيِّبَٰتِ مَآ أَحَلَّ اللَّهُ لَكُمْ وَلَا تَعْتَدُوٓا۟ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ(87)
اي كساني كه ايمان آورده ايد چيزهاي پاكيزه اي را كه خدا براي [استفاده] شما حلال كرده حرام مشماريد و از حد مگذريد كه خدا از حدگذرندگان را دوست نمي دارد(87)



وَكُلُوا۟ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ حَلَٰلًا طَيِّبًا وَاتَّقُوا۟ اللَّهَ الَّذِيٓ أَنتُم بِهِ مُؤْمِنُونَ(88)
و از آنچه خداوند روزي شما گردانيده حلال و پاكيزه را بخوريد و از آن خدايي كه بدو ايمان داريد پروا داريد(88)



لَا يُؤَاخِذُكُمُ اللَّهُ بِاللَّغْوِ فِيٓ أَيْمَٰنِكُمْ وَلَٰكِن يُؤَاخِذُكُم بِمَا عَقَّدتُّمُ الْأَيْمَٰنَ فَكَفَّٰرَتُهُ إِطْعَامُ عَشَرَةِ مَسَٰكِينَ مِنْ أَوْسَطِ مَا تُطْعِمُونَ أَهْلِيكُمْ أَوْ كِسْوَتُهُمْ أَوْ تَحْرِيرُ رَقَبَةٍ فَمَن لَّمْ يَجِدْ فَصِيَامُ ثَلَٰثَةِ أَيَّامٍ ذَٰلِكَ كَفَّٰرَةُ أَيْمَٰنِكُمْ إِذَا حَلَفْتُمْ وَاحْفَظُوٓا۟ أَيْمَٰنَكُمْ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ ءَايَٰتِهِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ(89)
خدا شما را به سوگندهاي بيهوده تان مؤاخذه نمي كند ولي به سوگندهايي كه [از روي اراده] مي خوريد [و مي شكنيد] شما را مؤاخذه مي كند و كفاره اش خوراك دادن به ده بينواست از غذاهاي متوسطي كه به كسان خود مي خورانيد يا پوشانيدن آنان يا آزاد كردن بنده اي و كسي كه [هيچ يك از اينها را] نيابد [بايد] سه روز روزه بدارد اين است كفاره سوگندهاي شما وقتي كه سوگند خورديد و سوگندهاي خود را پاس داريد اين گونه خداوند آيات خود را براي شما بيان مي كند باشد كه سپاسگزاري كنيد(89)



يَٰٓأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُوٓا۟ إِنَّمَا الْخَمْرُ وَالْمَيْسِرُ وَالْأَنصَابُ وَالْأَزْلَٰمُ رِجْسٌ مِّنْ عَمَلِ الشَّيْطَٰنِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ(90)
اي كساني كه ايمان آورده ايد شراب و قمار و بتها و تيرهاي قرعه پليدند [و] از عمل شيطانند پس از آنها دوري گزينيد باشد كه رستگار شويد(90)



إِنَّمَا يُرِيدُ الشَّيْطَٰنُ أَن يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَدَٰوَةَ وَالْبَغْضَآءَ فِي الْخَمْرِ وَالْمَيْسِرِ وَيَصُدَّكُمْ عَن ذِكْرِ اللَّهِ وَعَنِ الصَّلَوٰةِ فَهَلْ أَنتُم مُّنتَهُونَ(91)
همانا شيطان مي خواهد با شراب و قمار ميان شما دشمني و كينه ايجاد كند و شما را از ياد خدا و از نماز باز دارد پس آيا شما دست برمي داريد(91)



وَأَطِيعُوا۟ اللَّهَ وَأَطِيعُوا۟ الرَّسُولَ وَاحْذَرُوا۟ فَإِن تَوَلَّيْتُمْ فَاعْلَمُوٓا۟ أَنَّمَا عَلَيٰ رَسُولِنَا الْبَلَٰغُ الْمُبِينُ(92)
و اطاعت خدا و اطاعت پيامبر كنيد و [از گناهان] برحذر باشيد پس اگر روي گردانديد بدانيد كه بر عهده پيامبر ما فقط رساندن [پيام] آشكار است(92)



لَيْسَ عَلَي الَّذِينَ ءَامَنُوا۟ وَعَمِلُوا۟ الصَّٰلِحَٰتِ جُنَاحٌ فِيمَا طَعِمُوٓا۟ إِذَا مَا اتَّقَوا۟ وَّءَامَنُوا۟ وَعَمِلُوا۟ الصَّٰلِحَٰتِ ثُمَّ اتَّقَوا۟ وَّءَامَنُوا۟ ثُمَّ اتَّقَوا۟ وَّأَحْسَنُوا۟ وَاللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ(93)
بر كساني كه ايمان آورده و كارهاي شايسته كرده اند گناهي در آنچه [قبلا] خورده اند نيست در صورتي كه تقوا پيشه كنند و ايمان بياورند و كارهاي شايسته كنند سپس تقوا پيشه كنند و ايمان بياورند آنگاه تقوا پيشه كنند و احسان نمايند و خدا نيكوكاران را دوست مي دارد(93)


صدق الله العلي العظيم

http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:A...x3nzXsCvzE3y8w




http://fsreeg.persiangig.com/image/dr%20ali.jpg

معبودا ...
به بزرگی آنچه داده ای آگاهم کن تا کوچکی آنچه ندارم ناآرامم نکند..............[golrooz]

- - - به روز رسانی شده - - -

معبودا ...
به بزرگی آنچه داده ای آگاهم کن تا کوچکی آنچه ندارم ناآرامم نکند..............[golrooz]

صفحه ی 69 از قرآن کریم شامل آیات 94 تا 105 از سوره ی مائده


اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
پناه میبرم به خدا از شر شیطان رانده شده


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان



يَٰٓأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُوا۟ لَيَبْلُوَنَّكُمُ اللَّهُ بِشَيْءٍ مِّنَ الصَّيْدِ تَنَالُهُ أَيْدِيكُمْ وَرِمَاحُكُمْ لِيَعْلَمَ اللَّهُ مَن يَخَافُهُ بِالْغَيْبِ فَمَنِ اعْتَدَيٰ بَعْدَ ذَٰلِكَ فَلَهُ عَذَابٌ أَلِيمٌ(94)
اي كساني كه ايمان آورده ايد خدا شما را به چيزي از شكار كه در دسترس شما و نيزه هاي شما باشد خواهد آزمود تا معلوم دارد چه كسي در نهان از او مي ترسد پس هر كس بعد از آن تجاوز كند براي او عذابي دردناك خواهد بود(94)



يَٰٓأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُوا۟ لَا تَقْتُلُوا۟ الصَّيْدَ وَأَنتُمْ حُرُمٌ وَمَن قَتَلَهُ مِنكُم مُّتَعَمِّدًا فَجَزَآءٌ مِّثْلُ مَا قَتَلَ مِنَ النَّعَمِ يَحْكُمُ بِهِ ذَوَا عَدْلٍ مِّنكُمْ هَدْيًۢا بَٰلِغَ الْكَعْبَةِ أَوْ كَفَّٰرَةٌ طَعَامُ مَسَٰكِينَ أَوْ عَدْلُ ذَٰلِكَ صِيَامًا لِّيَذُوقَ وَبَالَ أَمْرِهِ عَفَا اللَّهُ عَمَّا سَلَفَ وَمَنْ عَادَ فَيَنتَقِمُ اللَّهُ مِنْهُ وَاللَّهُ عَزِيزٌ ذُو انتِقَامٍ(95)
اي كساني كه ايمان آورده ايد در حالي كه محرميد شكار را مكشيد و هر كس از شما عمدا آن را بكشد بايد نظير آنچه كشته است از چهارپايان كفاره اي بدهد كه [نظير بودن] آن را دو تن عادل از ميان شما تصديق كنند و به صورت قرباني به كعبه برسد يا به كفاره [آن] مستمندان را خوراك بدهد يا معادلش روزه بگيرد تا سزاي زشتكاري خود را بچشد خداوند از آنچه در گذشته واقع شده عفو كرده است و[لي] هر كس تكرار كند خدا از او انتقام مي گيرد و خداوند توانا و صاحب انتقام است(95)




أُحِلَّ لَكُمْ صَيْدُ الْبَحْرِ وَطَعَامُهُ مَتَٰعًا لَّكُمْ وَلِلسَّيَّارَةِ وَحُرِّمَ عَلَيْكُمْ صَيْدُ الْبَرِّ مَا دُمْتُمْ حُرُمًا وَاتَّقُوا۟ اللَّهَ الَّذِيٓ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ(96)
صيد دريا و ماكولات آن براي شما حلال شده است تا براي شما و مسافران بهره اي باشد و[لي] صيد بيابان مادام كه محرم مي باشيد بر شما حرام گرديده است و از خدايي كه نزد او محشور مي شويد پروا داريد(96)



۞ جَعَلَ اللَّهُ الْكَعْبَةَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ قِيَٰمًا لِّلنَّاسِ وَالشَّهْرَ الْحَرَامَ وَالْهَدْيَ وَالْقَلَٰٓئِدَ ذَٰلِكَ لِتَعْلَمُوٓا۟ أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَأَنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ(97)
خداوند [زيارت] كعبه بيت الحرام را وسيله به پا داشتن [مصالح] مردم قرار داده و ماه حرام و قربانيهاي بي نشان و قربانيهاي نشاندار را [نيز به همين منظور مقرر فرموده است] اين [جمله] براي آن است تا بدانيد كه خدا آنچه را در آسمانها و آنچه را در زمين است مي داند و خداست كه بر هر چيزي داناست(97)



اعْلَمُوٓا۟ أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ وَأَنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ(98)
بدانيد كه خدا سخت كيفر است و [بدانيد] كه خدا آمرزنده مهربان است(98)



مَّا عَلَي الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَٰغُ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا تَكْتُمُونَ(99)
بر پيامبر [خدا وظيفه اي] جز ابلاغ [رسالت] نيست و خداوند آنچه را آشكار و آنچه را پوشيده مي داريد مي داند(99)



قُل لَّا يَسْتَوِي الْخَبِيثُ وَالطَّيِّبُ وَلَوْ أَعْجَبَكَ كَثْرَةُ الْخَبِيثِ فَاتَّقُوا۟ اللَّهَ يَٰٓأُو۟لِي الْأَلْبَٰبِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ(100)
بگو پليد و پاك يكسان نيستند هر چند كثرت پليد[ها] تو را به شگفت آورد پس اي خردمندان از خدا پروا كنيد باشد كه رستگار شويد(100)



يَٰٓأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُوا۟ لَا تَسَْٔلُوا۟ عَنْ أَشْيَآءَ إِن تُبْدَ لَكُمْ تَسُؤْكُمْ وَإِن تَسَْٔلُوا۟ عَنْهَا حِينَ يُنَزَّلُ الْقُرْءَانُ تُبْدَ لَكُمْ عَفَا اللَّهُ عَنْهَا وَاللَّهُ غَفُورٌ حَلِيمٌ(101)
اي كساني كه ايمان آورده ايد از چيزهايي كه اگر براي شما آشكار گردد شما را اندوهناك مي كند مپرسيد و اگر هنگامي كه قرآن نازل مي شود در باره آنها سؤال كنيد براي شما روشن مي شود خدا از آن [پرسشهاي بيجا] گذشت و خداوند آمرزنده بردبار است(101)



قَدْ سَأَلَهَا قَوْمٌ مِّن قَبْلِكُمْ ثُمَّ أَصْبَحُوا۟ بِهَا كَٰفِرِينَ(102)
گروهي پيش از شما [نيز] از اين [گونه] پرسشها كردند آنگاه به سبب آن كافر شدند(102)



مَا جَعَلَ اللَّهُ مِنۢ بَحِيرَةٍ وَلَا سَآئِبَةٍ وَلَا وَصِيلَةٍ وَلَا حَامٍ وَلَٰكِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا۟ يَفْتَرُونَ عَلَي اللَّهِ الْكَذِبَ وَأَكْثَرُهُمْ لَا يَعْقِلُونَ(103)
خدا [چيزهاي ممنوعي از قبيل] بحيره و سائبه و وصيله و حام قرار نداده است ولي كساني كه كفر ورزيدند بر خدا دروغ مي بندند و بيشترشان تعقل نمي كنند(103)



وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْا۟ إِلَيٰ مَآ أَنزَلَ اللَّهُ وَإِلَي الرَّسُولِ قَالُوا۟ حَسْبُنَا مَا وَجَدْنَا عَلَيْهِ ءَابَآءَنَآ أَوَلَوْ كَانَ ءَابَآؤُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ شَئًْا وَلَا يَهْتَدُونَ(104)
و چون به آنان گفته شود به سوي آنچه خدا نازل كرده و به سوي پيامبر[ش] بياييد مي گويند آنچه پدران خود را بر آن يافته ايم ما را بس است آيا هر چند پدرانشان چيزي نمي دانسته و هدايت نيافته بودند(104)



يَٰٓأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُوا۟ عَلَيْكُمْ أَنفُسَكُمْ لَا يَضُرُّكُم مَّن ضَلَّ إِذَا اهْتَدَيْتُمْ إِلَي اللَّهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ(105)
اي كساني كه ايمان آورده ايد به خودتان بپردازيد هر گاه شما هدايت يافتيد آن كس كه گمراه شده است به شما زياني نمي رساند بازگشت همه شما به سوي خداست پس شما را از آنچه انجام مي داديد آگاه خواهد كرد(105)



صدق الله العلي العظيم

http://www.ayehayeentezar.com/galler...5497458114.gif

http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:A...CpXAZ-VBeyqKJQ

صفحه ی 70 از قرآن کریم شامل آیات 106 تا 114 از سوره ی مائده


اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
پناه میبرم به خدا از شر شیطان رانده شده


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان



يَٰٓأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُوا۟ شَهَٰدَةُ بَيْنِكُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ حِينَ الْوَصِيَّةِ اثْنَانِ ذَوَا عَدْلٍ مِّنكُمْ أَوْ ءَاخَرَانِ مِنْ غَيْرِكُمْ إِنْ أَنتُمْ ضَرَبْتُمْ فِي الْأَرْضِ فَأَصَٰبَتْكُم مُّصِيبَةُ الْمَوْتِ تَحْبِسُونَهُمَا مِنۢ بَعْدِ الصَّلَوٰةِ فَيُقْسِمَانِ بِاللَّهِ إِنِ ارْتَبْتُمْ لَا نَشْتَرِي بِهِ ثَمَنًا وَلَوْ كَانَ ذَا قُرْبَيٰ وَلَا نَكْتُمُ شَهَٰدَةَ اللَّهِ إِنَّآ إِذًا لَّمِنَ الْءَاثِمِينَ(106)
اي كساني كه ايمان آورده ايد هنگامي كه يكي از شما را [نشانه هاي] مرگ دررسيد بايد از ميان خود دو عادل را در موقع وصيت به شهادت ميان خود فرا خوانيد يا اگر در سفر بوديد و مصيبت مرگ شما را فرا رسيد [و شاهد مسلمان نبود] دو تن از غير [همكيشان] خود را [به شهادت بطلبيد] و اگر [در صداقت آنان] شك كرديد پس از نماز آن دو را نگاه مي داريد پس به خدا سوگند ياد مي كنند كه ما اين [حق] را به هيچ قيمتي نمي فروشيم هر چند [پاي] خويشاوند [در كار] باشد و شهادت الهي را كتمان نمي كنيم كه [اگر كتمان حق كنيم] در اين صورت از گناهكاران خواهيم بود(106)



فَإِنْ عُثِرَ عَلَيٰٓ أَنَّهُمَا اسْتَحَقَّآ إِثْمًا فََٔاخَرَانِ يَقُومَانِ مَقَامَهُمَا مِنَ الَّذِينَ اسْتَحَقَّ عَلَيْهِمُ الْأَوْلَيَٰنِ فَيُقْسِمَانِ بِاللَّهِ لَشَهَٰدَتُنَآ أَحَقُّ مِن شَهَٰدَتِهِمَا وَمَا اعْتَدَيْنَآ إِنَّآ إِذًا لَّمِنَ الظَّٰلِمِينَ(107)
و اگر معلوم شد كه آن دو دستخوش گناه شده اند دو تن ديگر از كساني كه بر آنان ستم رفته است و هر دو [به ميت] نزديكترند به جاي آن دو [شاهد قبلي] قيام كنند پس به خدا سوگند ياد مي كنند كه گواهي ما قطعا از گواهي آن دو درست تر است و [از حق] تجاوز نكرده ايم چرا كه [اگر چنين كنيم] از ستمكاران خواهيم بود(107)



ذَٰلِكَ أَدْنَيٰٓ أَن يَأْتُوا۟ بِالشَّهَٰدَةِ عَلَيٰ وَجْهِهَآ أَوْ يَخَافُوٓا۟ أَن تُرَدَّ أَيْمَٰنٌۢ بَعْدَ أَيْمَٰنِهِمْ وَاتَّقُوا۟ اللَّهَ وَاسْمَعُوا۟ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَٰسِقِينَ(108)
اين [روش] براي اينكه شهادت را به صورت درست ادا كنند يا بترسند كه بعد از سوگندخوردنشان سوگندهايي [به وارثان ميت] برگردانده شود [به صواب] نزديكتر است و از خدا پروا داريد و [اين پندها را] بشنويد و خدا گروه فاسقان را هدايت نمي كند(108)



۞ يَوْمَ يَجْمَعُ اللَّهُ الرُّسُلَ فَيَقُولُ مَاذَآ أُجِبْتُمْ قَالُوا۟ لَا عِلْمَ لَنَآ إِنَّكَ أَنتَ عَلَّٰمُ الْغُيُوبِ(109)
[ياد كن] روزي را كه خدا پيامبران را گرد مي آورد پس مي فرمايد چه پاسخي به شما داده شد مي گويند ما را هيچ دانشي نيست تويي كه داناي رازهاي نهاني(109)



إِذْ قَالَ اللَّهُ يَٰعِيسَي ابْنَ مَرْيَمَ اذْكُرْ نِعْمَتِي عَلَيْكَ وَعَلَيٰ وَٰلِدَتِكَ إِذْ أَيَّدتُّكَ بِرُوحِ الْقُدُسِ تُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَكَهْلًا وَإِذْ عَلَّمْتُكَ الْكِتَٰبَ وَالْحِكْمَةَ وَالتَّوْرَيٰةَ وَالْإِنجِيلَ وَإِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطِّينِ كَهَئَْةِ الطَّيْرِ بِإِذْنِي فَتَنفُخُ فِيهَا فَتَكُونُ طَيْرًۢا بِإِذْنِي وَتُبْرِئُ الْأَكْمَهَ وَالْأَبْرَصَ بِإِذْنِي وَإِذْ تُخْرِجُ الْمَوْتَيٰ بِإِذْنِي وَإِذْ كَفَفْتُ بَنِيٓ إِسْرَٰٓءِيلَ عَنكَ إِذْ جِئْتَهُم بِالْبَيِّنَٰتِ فَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا۟ مِنْهُمْ إِنْ هَٰذَآ إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ(110)
[ياد كن] هنگامي را كه خدا فرمود اي عيسي پسر مريم نعمت مرا بر خود و بر مادرت به ياد آور آنگاه كه تو را به روح القدس تاييد كردم كه در گهواره [به اعجاز] و در ميانسالي [به وحي] با مردم سخن گفتي و آنگاه كه تو را كتاب و حكمت و تورات و انجيل آموختم و آنگاه كه به اذن من از گل [چيزي] به شكل پرنده مي ساختي پس در آن مي دميدي و به اذن من پرنده اي مي شد و كور مادرزاد و پيس را به اذن من شفا مي دادي و آنگاه كه مردگان را به اذن من [زنده از قبر] بيرون مي آوردي و آنگاه كه [آسيب] بني اسرائيل را هنگامي كه براي آنان حجتهاي آشكار آورده بودي از تو باز داشتم پس كساني از آنان كه كافر شده بودند گفتند اين[ها چيزي] جز افسوني آشكار نيست(110)



وَإِذْ أَوْحَيْتُ إِلَي الْحَوَارِيِّۦنَ أَنْ ءَامِنُوا۟ بِي وَبِرَسُولِي قَالُوٓا۟ ءَامَنَّا وَاشْهَدْ بِأَنَّنَا مُسْلِمُونَ(111)
و [ياد كن] هنگامي را كه به حواريون وحي كردم كه به من و فرستاده ام ايمان آوريد گفتند ايمان آورديم و گواه باش كه ما مسلمانيم(111)



إِذْ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ يَٰعِيسَي ابْنَ مَرْيَمَ هَلْ يَسْتَطِيعُ رَبُّكَ أَن يُنَزِّلَ عَلَيْنَا مَآئِدَةً مِّنَ السَّمَآءِ قَالَ اتَّقُوا۟ اللَّهَ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ(112)
و [ياد كن] هنگامي را كه حواريون گفتند اي عيسي پسر مريم آيا پروردگارت مي تواند از آسمان خواني براي ما فرود آورد [عيسي] گفت اگر ايمان داريد از خدا پروا داريد(112)



قَالُوا۟ نُرِيدُ أَن نَّأْكُلَ مِنْهَا وَتَطْمَئِنَّ قُلُوبُنَا وَنَعْلَمَ أَن قَدْ صَدَقْتَنَا وَنَكُونَ عَلَيْهَا مِنَ الشَّٰهِدِينَ(113)
گفتند مي خواهيم از آن بخوريم و دلهاي ما آرامش يابد و بدانيم كه به ما راست گفته اي و بر آن از گواهان باشيم(113)



قَالَ عِيسَي ابْنُ مَرْيَمَ اللَّهُمَّ رَبَّنَآ أَنزِلْ عَلَيْنَا مَآئِدَةً مِّنَ السَّمَآءِ تَكُونُ لَنَا عِيدًا لِّأَوَّلِنَا وَءَاخِرِنَا وَءَايَةً مِّنكَ وَارْزُقْنَا وَأَنتَ خَيْرُ الرَّٰزِقِينَ(114)
عيسي پسر مريم گفت بار الها پروردگارا از آسمان خواني بر ما فرو فرست تا عيدي براي اول و آخر ما باشد و نشانه اي از جانب تو و ما را روزي ده كه تو بهترين روزي دهندگاني(114)


صدق الله العلي العظيم