نمایش نسخه قابل چاپ
قانون ادامه خوب یا امتداد :
انسان ها معمولاً جهتی را که توسط اشکال القا می شوند دنبال می کنند.
ادامه خوب یا جهت مشترک ، قانونی است که می گوید : سازمان ادراکی به نحوی تشکیل می شود که یک خط مستقیم به صورت مستقیم ، یک پاره دایره به صورت دایره و غیره ادامه می یابد. این نوع بسط مطالب در مسائل مربوط به تکمیل حروف و آزمون های هوش به کار می رود.طبقه این قانون ما پدیده ها را به صورت ساده شده ادراک می کنیم.
قانون شکل و زمینه
شکل از زمینه ی خود جدا شده و به صورت مجزا درک می گردد.
طبق قانون شکل و زمینه خواص پدیده های گشتالتی این است که در زمینه ای که یافت می شوند ، به طور مشخص جلوه می کنند. شکل در هر زمینه ای همان گشتالت است ، یعنی چیزی که ادراک می شود.
زمینه عبارت است از صحنه ای که در آن شکل ظاهر می شود. به عبارت دیگر بخشی از حوزه ادراکی که به خوبی سازمان یافته است و توجه شخص را به خود جلب می کند شکل نام دارد و بخش مبهم و نامتمایز حوزه ادراکی که شکل در آن بارز می شود زمینه نام دارد.
نـــگاهی می اندازیم به رویکرد درمانــــــی " درمان گشتالــتی " ، اگرچه با روانشناسی گشتالت تفاوتهایی دارد .
گشتــالت درمانی
گشتالت درمانی به وسیله فردریک پرز و براساس آموزشها و تجارب قبلی او در زمینه روانکاوی ، روانشناسی گشتالت ، نقش گزاری روانی و نهضت توانایی بالقوه آدمی ، توسعه
داده شده است .
پرلز از اصطلاح گشتالت ، برای نشان دادن نوع خاص و یکتایی از " طرح یابی " استفاده کرده است که در آن ، اجزا باهم یکپارچه می شوند و به صورت کلهای ادراکی ، در می آیند .
در واقع این فرآیند خود یکی از کارکردهای اساسی موجود زنده می باشد . برای آدمی ، سازمان جهان از طریق واقعیت ذهنی حاصل از ادراکهای وی تعریف می شود . بدین ترتیب
گفته می شود که رویکرد گشتالتی ، پدیدارشناختی ، است . یعی در آن سعی نمی شود یک واقعیت مطلق تعریف شود . ضمنا به دلیل آنکه رویکرد گشتالتی با موجود زنده آغاز و
با آن پایان می پذیرد ، بنابراین اصطلاحا وجودی است .
می توان گفت که کانون توجه و فعالیت گشتالت درمانگر ، و نیز تلاش او در جهت افزایش آگاهی مددجو نسبت به این نکته است که مسئولیت منع یا جلوگیری از خودآگاهی ، به
عهده خود او می باشد .
نقش درمانگر این است که به طرح آزمایشهایی بپردازد و نیز مددجو را وادار به انجام آزمایشهایی کند تا فهم و درک و نیز هشیاری او نسبت به آن دسته از عادات رفتاری خود که
مانع از آگاهی وی می شوند افزایش یابد .
به هرحال ، برای اینکه فرد رشد پیدا کند ، لازم است تنشهای حاصل از نیازهای شخصی وی ، تااندازه ای خاصی در او وجود داشته باشد . برای اینکه شخص رفتار مبتنی بر حمایت
از خود را بیاموزد ، لازم است تا حدودی احساس ناکامی را تجربه کند و برای رفع این تنش یا در جهت ارضای این نیازها ، به کوشش و فعالیت بپردازد .
درواقع ، درمانگر موجباتی فراهم می آورد تا کوششهای مددجو برای ترک مسئولیت نسبت به خدش ، ناکام باقی بماند و او را یاری می دهد تا یاد بگیرد چگونه به خود متکی باشد
و احساس استقلال کند . به طور خلاصه ، فرایند گشتالت درمانی شبیه فرایندی است که در تمایل اساسی فرد برای رشد و نمو ، طی می شود . درمانگر به فرد کمک می کند تا
نسبت به نیازی که در او به وجود آمده است ، آگاه شود ، تماس وی را با شیوه های ارضای این نیاز تسهیل می کند و سپس درمانجو را در زمینه ارضای چنین نیازی و خاتمه آن ،
یاری می دهد .
ادامه دارد ...
در نظریه شخصیت از دیدگاه رویکرد گشتالتی ، گفته می شود که آدمی به دلیل کوشش و تقلای مداوم خود در جهت " تعادل حیاتی ( توازن ) " ، انگیخته می شود .
اینگونه تلاش و کوشش برای ایجاد تعادل حیاتی ، دارای اساس و پایه غریزی است و معنی آن این است که این تعادل و توازن در نتیجه نواخت ( وزن و دوره ) طبیعی و
خودگردان موجود زنده یا جاندار ( ارگانیسم ) - در بین حالتهای تعادل و عدم تعادل یا توازن - به جریان می افتد .
برای توصیف نظریه گشتالت در زمینه شخصیت ، باید هم با اصل تعادل حیاتی و هم با اصل کل نگری ، آشنا باشیم . در توضیح اصل کل نگری باید گفت : در این اصل ، دو
نوع رابطه ، تعریف ( معنی ) می شود . در اولین رابطه ، که اصطلاحا به آن ماهیت کل نگر آدمی گفته می شود ، این اعتقاد وجود دارد که بدن و روح آدمی ، نوعی ذات
وابسته به هم و غیرقابل تفکیک را تشکیل ی دهد . بدین معنی که آدمی موجودی اصطلاحا یکی شده و کل است و شامل کلیت ( تمامیت ) ، روانی و جسمانی می باشد
. دومین جنبه مربوط به اصل کل نگر آن است که انسان و محیط او ، تشکیل نوعی وحدت ارگانیسمی - محیطی را می دهند ، یعنی آدمی و محیط او ، به هم بسته می
باشند . هرچند فرد و محیط از یکدیگر جدا هستند ، اما فرایند کنش متقابل بین آنان ، نمی توانند از یکدیگر جدا باشند ( کل نگر ) .
ادامه دارد ...
Cant see any thing,would u say the asnwer