امروز کمتر اسراف کنیم [cheshmak]
http://t2.gstatic.com/images?q=tbn:A...1mjepUL5HIpyj6
http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:A...qwReZB6Jtwg2aw
سادش قشنګ تره [shaad]
http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:A...Um0KNJMafR6JxS
نمایش نسخه قابل چاپ
امروز کمتر اسراف کنیم [cheshmak]
http://t2.gstatic.com/images?q=tbn:A...1mjepUL5HIpyj6
http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:A...qwReZB6Jtwg2aw
سادش قشنګ تره [shaad]
http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:A...Um0KNJMafR6JxS
امام صادق علیه السلام :
إِنَّ السَّرَفَ يورِثُ الفَقرَ وَ إِنَّ القَصدَ يورِثُ الغِنى؛
اسراف باعث فقر و ميانه روى موجب بى نيازى مى شود.
کافی(ط-الاسلامیه)ج 4 ، ص 53 ، ح 8 - من لا یحضره الفقیه ج 3 ، ص 174 ، ح 3659
امام باقر علیه السلام :
يا بُنَىَّ عَلَيكَ بِالحَسَنَةِ بَينَ السَّيِّئَتَينِ تَمحو هُما قالَ: وَ كَيفَ ذلِكَ يا أَبَةِ؟ قالَ: مِثلُ قَولِهِ، «و َالَّذينَ إِذا أَنفَقوا لَم يُسرِفوا و َلَم يَقتُروا»؛
امام باقر علیه السلام به فرزندش امام صادق علیه السلام فرمودند: تو را سفارش مى كنم به انجام كار خير وسط دو كار بد تا آن دو را محو كند، امام صادق علیه السلام سئوال كردند چگونه چنين چيزى ممكن است؟ امام فرمودند: همانطور كه قرآن مى گويد مؤمنين كسانى هستند كه وقتى خرج مى كنند اسراف و يا سختگيرى نمى كنند (اسراف و سختگيرى هر دو بدند و ميانه روى وسط آنها خوب است)
تفسير نورالثقلين ج4، ص27، ح98
امام صادق علیه السلام :
لَيْسَ فِيمَا أَصْلَحَ الْبَدَنَ إِسْرَاف ... إِنَّمَا الْإِسْرَافُ فِيمَا أَفْسَدَ الْمَالَ وَ أَضَرَّ بِالْبَدَن
در آنچه بدن را سالم نگه مى دارد اسراف نيست ... بلكه اسراف در چيزهايى است كه مال را از بين ببرد و به بدن صدمه بزند.
کافی(ط-الاسلامیه) ج 4 ، ص 54 ، ح 10
امام صادق علیه السلام :
لِلمُسرِفِ ثَلاثُ عَلاماتٍ: يَشتَرى ما لَيسَ لَهُ وَ يَلبِسُ ما لَيسَ لَهُ و َيَاكُلُ ما لَيسَ لَهُ؛
اسراف كننده سه نشانه دارد: آنچه در شأنش نيست خريدارى مى كند، آنچه در شأنش نيست مى پوشد و آنچه در شأنش نيست مى خورد.
خصال ص 121 ، ح 113 -تفسير نورالثقلين ج1، ص772، ح 313 {شبیه این حدیث در من لا یحضره الفقیه ج 3 ، ص 167 ، ح 3624 }
امام صادق علیه السلام :
أَنَّهُ نَظَرَ إِلَى فَاكِهَةٍ قَدْ رُمِيَتْ مِنْ دَارِهِ لَمْ يُسْتَقْصَ أَكْلُهَا فَغَضِبَ (علیه السلام) وَ قَالَ مَا هَذَا إِنْ كُنْتُمْ شَبِعْتُمْ فَإِنَّ كَثِيراً مِنَ النَّاسِ لَمْ يَشْبَعُوا فَأَطْعِمُوهُ مَنْ يَحْتَاجُ إِلَيْه
(امام صادق علیه السلام) مشاهده كردند كه سيبى را نيمخورده از خانه بيرون انداخته اند، خشمگين شدند و فرمودند: اگر شما سير هستيد، خيلى از مردم گرسنه اند خوب بود آن را به نيازمندش مى داديد.
دعائم الاسلام ج 2 ، ص 115 ، ح 381 - بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 63، ص432، ح16
امام على علیه السلام :
فَدَعِ الْإِسْرَافَ مُقْتَصِداً وَ اذْكُرْ فِي الْيَوْمِ غَداً وَ أَمْسِكْ مِنَ الْمَالِ بِقَدْرِ ضَرُورَتِكَ وَ قَدِّمِ الْفَضْلَ لِيَوْمِ حَاجَتِك
اسراف را رها كن و ميانه روى در پيشگير و امروز به ياد فردا باش و از مال به اندازه ضرورتت نگهدار و اضافى آن را براى روز نيازمنديت (قيامت) پيش فرست.
تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 359 ، ح 8128 - نهج البلاغه(صبحی صالح) ص 377 ،از نامه 21
امام صادق علیه السلام :
{لَمّا سُئِلَ عَن أَدنَى الاسرافِ ـ :} إِبذالُكَ ثَوبَ صَونِكَ و َإِهراقُكَ فَضلَ إِنائِكَ... ؛
{در پاسخ به سئوال از كمترين حدّ اسراف فرمودند:} كمترين اندازه آن اين است كه لباس بيرونت را لباس خانه دم دستى قرار دهى و ته مانده ظرفت را دور بريزى.
كافى(ط-الاسلامیه) ج4، ص56، ح10
امام على عليه السلام :
اَلاسرافُ مَذمومٌ فى كُلِّ شَىْءٍ إِلاّ فى أَفعالِ البِرِّ؛
اسراف در هر چيزى ناپسند است، مگر در كارهاى خير.
تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 359 ، ح 8120
ديلمى :
كانَ النَّبىُّ صلی الله علیه و آله و سلم ... يُسَلِّمُ عَلى مَنِ اسْتَقْبَلَهُ مِنْ كَبيرٍ وَ صَغيرٍ وَ غَنىٍّ وَ فَقيرٍ و لا يُحَقِّرُ ما دُعِىَ اِلَيهِ و لو اِلى خَشفِ التَّمْرِ وَ كانَ خَفيفَ المَئونَةِ كَريمَ الطَّبيعَةِ، جَميلَ المُعاشَرَةِ، طَلِقَ الوَجهِ، بَشّاشا من غَيرِ ضِحكٍ، مَحْزونا مِن غَيرِ عَبوسٍ، مُتَواضِعا مِنْ غَيْرِ مَذَلَّةٍ، جَوادا مِن غَيْرِ سَرَفٍ، رَقيقَ القَلبِ، رَحيما بِكُلِّ مُسْلِمٍ... ؛
رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم ... به هر كس برخورد مى نمودند، از بزرگ و كوچك، ثروتمند و فقير، سلام مى كردند و اگر به جايى حتى براى خوردن خرمايى خشك دعوت مى شدند، آن را كوچك نمى شمردند. زندگيشان كم هزينه بود، بزرگ طبع، خوش معاشرت و گشاده رو بودند، بى آنكه بخندند، هميشه متبسم بودند، بى آنكه اخمو باشند، محزون بودند، بى آنكه از خود ذلّتى نشان دهند، متواضع بودند، مى بخشيدند ولى اسراف نمى نمودند، دل نازك و نسبت به تمام مسلمانان مهربان بودند.
ارشاد القلوب(دیلمی) ج 1، ص 115
کمی همه چی رو فراموش کنیم ... همه چی رو ... ذهن و اطرافمون رو خلوت کنیم ... اګه شد خالی ... سفید ... از نو توش ستاره بچینیم ... فقط ستاره بچینیم و بذاریم ماهش خدا باشه ... اون باشه که در این صفحه ی نقاشی می درخشه و صفحه رو جلوه میده ... همه چی رو پاک کنیم ... هر آنچه از ګذشته داریم بریزیم دور ... تولدی دوباره رو بازی کنیم ...
هر آنچه مثبت فرا ګرفتیم برای زیبایی این آسمون خیالی به کار ببندیم ...
http://uc-njavan.ir/images/9n21v3jfl0lmr83r6wz9.jpg
http://uc-njavan.ir/images/7x5myhovckn6krxczo39.jpg
http://uc-njavan.ir/images/ue9x41iswqoyeztpxdmm.jpg
http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:A...u7EaSLsVuZfNug
هر رنګی میشه واسه قشنګی بهش بپاشیم ...
http://t2.gstatic.com/images?q=tbn:A...zQKYeauvEeUP_D
مانع ورود ابرهایی بشیم که جلوی درخشش ماه و ستاره ها رو میګیرن ...
http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:A...3__jSU5QzmdQIt
http://t2.gstatic.com/images?q=tbn:A...IXkI7ywOdmF3Pg
طوری بکشیم که از تماشاش لذت ببریم ...
http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:A...vi4_zYTLGzywtm
حواسمون باشه بدون ماه یه چیزی کم داره ...[cheshmak]
http://t0.gstatic.com/images?q=tbn:A...Yut0mUszsSvVjz
بدانیم و آگاه باشیم: آن سان که ما میاندیشیم و عمل میکنیم، هرگز نخواهیم توانست، آنطور که شایسته است، با پروردگارمان ارتباط برقرار کنیم.
برای برقراری ارتباط با پروردگار، در درجۀ اوّل بایستی خود را زلال کنیم. برای زلال شدن باید از خود بگذریم. هنگامی که بر سر دوراهی قرار میگیریم، راهی را برگزینیم که تنها رضایت پروردگار در آن باشد.
بدانیم: پروردگار بندگانش را دوست دارد و هر که رضایت پروردگار را بجوید، بایستی در جهت رضایت بندگان خداوند گام بردارد. برای رضایت بندگان باید ببینیم، هر کس نیازمند چه چیزی است. بعضی انسانها نیازمند محبّت و توجّهند و برخی دیگر نیازهای مادّی دارند. گاهی نیازمند هدایت و زمانی محتاج عشقند.پس بایستی با توجّه به نیاز انسانها، آنها را یاری نماییم. به هر انسانی به دیدۀ پلّهای که ما را به پروردگارمان میرساند و پلی که ما را به او پیوند میدهد، بنگریم. دراین صورت عشق را جستجو کرده و چه چیز بهتر از عشق، میتواند ما را به وصل دوست برساند؟خداوند ما را به خود میخواند. خود را از عشق لبریز سازیم. هنگامی که خدا راجستجو میکنیم، بدانیم که او هم مشتاق ماست. ولی برای رسیدن به او باید از موانع بگذریم. موانع را از میان برداریم و تنها برای خدا زندگی کنیم. خود را از «خود» خالی کنیم. از غرور و تکبّر دست برداریم و منیّتهایتهایمان را به فراموشی بسپاریم. آنگاه پروردگار را درک کرده و به او خواهیم پیوست.بشتابیم! که خداوند همواره مشتاق بندگان شایستۀ خویش است. از هر چه او را از ما جدا میکند، بگذریم و از آنچه او را به ما پیوند میدهد، استقبال کنیم.
http://uc-njavan.ir/images/1suogc3fcss3r7vgwo.jpg
کمی در محیط های عمومی سکوت رو رعایت کنیم ... کار بسیار فرهنګی و پسندیده ای هست که متأسفانه خیلی رعایت نمیشه ...
http://www.gsmaria.com/Resources/New.../54415_160.jpg
http://www.gsmaria.com/Resources/New...8584514041.jpg
http://ts2.mm.bing.net/th?id=H.50579...39765&pid=15.1
کمی احترام هم رو رعایت کنیم و به هم حق بدیم ...
کمی صبور باشیم ...
http://www.pic4ever.com/images/no.gif
http://dl.gangineh.com/wp/2012/08/tu...rbygo1_500.jpg
http://ts1.mm.bing.net/th?id=HJ.139964845084&pid=15.1
http://ehsan.boomobar.com/files/images/metro.jpg
آرامش ... http://www.pic4ever.com/images/128fs318181.gif
http://www.ilna.ir/news/mi_news/Orig...mall/37057.jpg
امام حسن عسکری (ع) :در مقام ادب همین بس که آنچه برای دیگران نمی پسندی، خود از آن دوری کنی.
کَفاکَ ادباً تَجنُّبُکَ ما تَکرهُ مِن غَیرکَ؛
(دره الباهره ص45 - بحارالانوار(ط-بیروت)ج66 ،ص407 ، ح115)
امام علی (ع) :
العِلمُ وَراثَهٌ کَریمَهٌ ، وَ الادابُ حُلَلٌ مُجَدَّدَهٌ ، وَ الفِکرُ مِرآهٌ صافِیَهٌ؛
علم میراث گرانبهائی است و ادب لباس فاخر و زینتی است و فکر آئینه ای است صاف.
(نهج البلاغه(صبحی صالح) ص469)
رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
اَنـَا اَديبُ اللّهِ وَ عَلىٌّ اَديبى ، اَمَرَنى رَبّى بِالسَّخاءِ وَ الْبِرِّ وَ نَهانى عَنِ الْبُخْلِ وَ الْجَفاءِ وَ ما شَىءٌ اَبْغَضُ اِلَى اللّهِ عَزَّوَجَلَّ مِنَ الْبُخْلِ وَ سوءِ الْخُلُقِ، وَ اِنَّهُ ليُفْسِدُ العَمَلَ كَما يُفْسِدُ الخَلُّ الْعَسَلَ؛(مكارم الاخلاق ص 17)
من ادب آموخته خدا هستم و على، ادب آموخته من است . پروردگارم مرا به سخاوت و نيكى كردن فرمان داد و از بخل و سختگيرى بازَم داشت . در نزد خداوند عزّوجلّ چيزى منفورتر از بخل و بد اخلاقى نيست . بد اخلاقى ، عمل را ضايع مى كند ، آنسان كه سركه عسل را.
امام على عليه السلام :
اِنَّ النّاسَ اِلى صالِحِ الاَدَبِ اَحْوَجُ مِنْهُمْ اِلَى الْفِضَّةِ وَ الذَّهَبِ؛(تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص247 ، ح5080)
مردم، به ادب (فرهنگ و تربيتِ) درست ، نيازمندترند، تا به طلا و نقره.
امام على عليه السلام :
اَلنَّفْسُ مَجْبولَةٌ عَلى سوءِ الاَدَبِ وَ الْعَبْدُ مَأمورٌ بَمُلازَمَةِ حُسْنِ الاَدَبِ وَ النَّفْسُ تَجرى [بِطَبعِها] فى مَيَدانِ المُخالَفَةِ وَ الْعَبْدُ يَجْهَدُ بِرَدِّها عَنْ سوءِ الْمُطالَبَةِ فَمتى اَطْلَقَ عِنانَها فَهُوَ شَريكٌ فى فَسادِها وَ مَنْ اَعانَ نَفْسَهُ فى هَوى نَفسِهِ فَقَدْ اَشْرَكَ نَفْسَهُ فى قَتْلِ نَفْسِهِ؛
نفس آدمى بر بى ادبى سرشته شده است و بنده فرمان دارد كه پايبند ادب نيكو باشد. نفس آدمى با طينت خود در ميدان مخالفت مى تازد و بنده مى كوشد آن را از خواسته ناروايش برگرداند، پس هرگاه عنان نفس را رها سازد، شريك تبهكارى اوست و هر كس نفس خود را در خواهش هايش يارى رساند، در قتل خود همدستِ نفس شده است.
(مستدرک الوسایل و مستنبط المسایل ج11 ، ص 138 - مشکاه الانوار فی غرر الاخبار ص247)
امام على عليه السلام :
عَلَيْكُمْ بِالاَدَبِ ، فَاِنْ كُنْتُمْ مُلوكا بَرَزْتُمْ وَ اِنْ كُنْتُمْ وَسَطا فُقْتُمْ ، وَ اِنْ اَعْوَزَتْكُمُ الْمَعيشَةُ عِشْتُمْ بِاَدَبِكُم؛ادب بياموزيد، زيرا كه [در اين صورت] اگر پادشاه باشيد، برجسته مىشويد، اگر ميانه باشيد، سرآمد مىشويد و اگر تنگدست باشيد، با ادبتان گذران زندگى مىكنيد.
(شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ج20 ، ص304 ،ح483)
امام على عليهالسلام :
كَفاكَ مُؤَدِّبا لِنَفْسِكَ تَجَنُّبُ ما كَرِهْتَهُ مِنْ غَيْرِكَ؛
براى ادب آموزى ات همين بس كه از آنچه از ديگران نمى پسندى ، دورى كنى.(تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص247 ، ح5089 )
امام على عليه السلام :
لا يَرْاَسُ مَنْ خَلا عَنِ الاَدَبِ وَ صَبا اِلَى اللَّعِبِ؛
كسى كه از ادب بى بهره باشد و شيفته بازى شود، به رياست نمى رسد.
(تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص247 ، ح5096)
مام على عليه السلام :
عَلَيكَ بِمُداراةِ النّاسِ وَ اِكْرامِ الْعُلَماءِ وَ الصَّفْحِ عَنْ زَلاّتِ الاِخْوانِ فَقَدْ اَدَّبَكَ سَيِّدُ الاَوَّلينَ وَ الآْخِرينَ بِقَولِهِ صلى الله عليه و آله : اُعْفُ عَمَّنْ ظَـلَمَكَ وَ صِلْ مَنْ قَطَعَكَ وَ اَعْطِ مَنْ حَرَمَكَ
تو را سفارش مىكنم به مداراى با مردم و احترام به علما و گذشت از لغزش برادران (دينى)؛ چرا كه سرور اولين و آخرين، تو را چنين ادب آموخته و فرموده است : «گذشت كن از كسى كه به تو ظلم كرده ، رابطه برقرار كن با كسى كه با تو قطع رابطه كرده و عطا كن به كسى كه از تو دريغ نموده است».
(بحار الأنوار(ط-بیروت) ج 75، ص 71، ح 34 )
امام صادق عليه السلام :
اِنَّ الشَّيْطانَ لَيَطْمَعُ فى عالِمٍ بِغَيْرِ اَدَبٍ اَكْثَرُ مِنْ طَمَعِهِ فى عالِمٍ بِاَدَبٍ ، فَتَاَدَّبوا وَ اِلاّ فَاَنْتُمْ اَعرابٌ ؛
شيطان ، در عالِمِ بى بهره از ادب بيشتر طمع مى كند تا عالِمِ برخوردار از ادب . پس ادب داشته باشيد و گرنه شما، بي ابانى (فاقد تمدّن) هستيد.
(اعلام الدین فی صفات المومنین ص96)
امام على عليه السلام :
كَفى بِالتَّجارِبِ مُؤَدِّبا ؛
براى ادب آموزى، تجربه ها كافى اند.
(تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص444 ، ح10155)
امام صادق عليه السلام :
كَمالُ الاَدَبِ و َالْمُروءَةِ سَبْعُ خِصالٍ : اَلْعَقلُ وَ الْحِلْمُ ، و َالصَّبْرُ ، وَ الرِّفْقُ ، و َالصَّمْتُ ، وَ حُسْنُ الْخُلْقِ وَ الْمُداراةُ؛
كمال ادب و مروت در هفت چيز است: عقل، بردبارى، صبر، ملايمت، سكوت، خوش اخلاقى و مدارا.
(معدن الجواهر ص 59)
امام على عليه السلام :
اِنَّكَ مُقَوَّمٌ بِاَدَبِكَ فَزَيِّنْهُ بِالْحِلْمِ؛
تو با ادبت ارزشگذارى مى شوى، پس آن را با بردبارى زينت بخش.
(تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص247 ، ح5082)