نمایش نسخه قابل چاپ
سلام...[golrooz]
اگه يه سري به جايي كه شهداي شهرمون رو به خاك سپردن بزنيم...
هيچ جاش نوشته نشده شهيد ترك يا كرد يا لر يا بلوچ يا تركمن يا ارمني...
هر اتفاقي كه بيوفته هرچقدر هم كه دنيا تنگ و تاريك باشه...
ما نبايد اتحادمون رو از دست بديم...
اينجوري دو طرفه شيكست ميخوريم...
در نخست ما يك انسانيم و هم وطن...
دنيا هميشه اينجوري نميمونه...
حتما يه روز خوب مياد...[golrooz]
اگر دست هم و ول نكنيم...[golrooz]
اصلا به نظرم ایده ی مهاجرت برای شمابسیار هم خوبه.اینجوری برای شما هم بهتره...نقل قول:
نوشته اصلی توسط پیمان هادی فرکوش
(تو پیام هام گفتم بهتون که بهتره ادامه ندیم.بحث ما نباید به اینجا کشیده میشد.عذر میخوام از این به بعد پاسختون رو نخواهم داد)
نظر من اینه که باید به هر زوری شده خودمو بکشم بالا
دوستدارم بهترین باشم
و من هم فقط 1نفر نیستم
من نماینده ی کشورم هستم هرجای دنیا که باشم
1ایرانی هستم
و دوستدارم هرجا میرم منو به همه معرفی کنن و بگن این اقا 1 ایرانیه(به عنوان 1کشور مستقل با اقتصاد و سیاست قوی)
و مثل هر فرد دیگه ای باید خودم برای پیشرفت کشورم تلاش کنم
هیچ خارجی ای نمیاد واسه کشورم دل بسوزونه
پس اینجا میمونم تا اینجارو بسازم
اگر هم بیرون از ایران برم برای دیدن فرهنگ و روش زندگی مردم کشورهای دیگه و شاید کمی کار اقتصادی (البته به شخصه اصلا دنبال تحصیل به شکل اکادمیک نیستم)
هر چیزی لازم داشته باشم همینجا به روش خودم فراتهم میکنم
نباید قدر نشناس باشم
وجودمو مدیون این کشور هستم اصالتمو فکرمو-محیط زندگیمو
خیلی هم خوبه چون من ازش به وجود اومدم و من باعث پیشرفتش میشم
اگر این جمله میشد فکر همه ی ما به جای اینکه بگیم اقتصاد بدی داریم باید درستش کنیم نمیگفتیم اقتصاد بدی داریم- بهتره بریم جای دیگه!!
الان ایران از المان چیزی کم نداشت -از چین و کره و شاید امریکا چیزی کم نداشت اخه هرچیزی اونا دارند ماهم داریم و ثروتمندتر هم هستیم
باید بگیم فرهنگمون خراب شده باید بگیم ما باید درستش کنیم ولی میگیم مسئولان درستش نکردند پس بریم 1کشور بهتر!!
در صورتی که اگه جرات و جربزه داشتیم خودمون انقدر تلاش میکردیم و بدبختی میکشیدیم تا بتونیم تاثیری روی دیگران بزاریم
چرا من نباید بشم همون مسئول؟
مگه من (در بدترین حالت)مسئول خودم نیستم؟
اول خودمو درست کنم بقیه هم درست میشن
مگه مسئول خانواده-فامیل-محل کار نیستم؟ شروع کنیم بالاخره بهع جایی میرسیم ولی ما داریم فرار میکنیم
اگر مشکل هست باید از سر راه برشداریم-نه اینکه بیخیال بشیم!
ببخشید زیادنوشتم
خودمو خالی کردم اخه میبینم تفکر همه رو که چقدر متفاوته با من
مهاجرت و رجعت آری
مهاجرت بدون بازگشت هرگز...
مهاجرت و سفری که منو موثرتر و پخته تر میکنه حتما خوبه ! چرا که نه
اما اگر قراره با سفر و هجران عوض نشم حیف پول بلیط اونم به دلار ! جایی نرم سنگین ترم
به خاطر درس و بعد هم کار پدرم دو بار خارج از کشور زندگی کردم. یکی حدود 7 سال. دیگری حدود 6 ماه.
اولیشو که من خیلی کوچیک بودم و در حدی نبودم که بگم الان اینجا خوبه یا اونجا. (البته وقتی برگشته بودیم از عکسام مشخصه که تا یکی دو سالی من انگار حتی تو عکسا هم لبخند نمیزدم)
ولی این 6ماه آخر در حدی بودم که بتونم تشخیص بدم و انتخاب کنم.
اولش که رفته بودیم اصلا حال خوبی نداشتم من. و حالا گذشت تا عادت کردم نسبتا. مدرسه هم رفتم. ایام بدی نبود انصافا. خیلی دوران متفاوتی بود. منی که تا اون زمان کلا فقط سرم تو کتابام بود، دوران جدیدی رو تجربه کردم.(بگذرد که باعث افت تحصیلیم شد یه مقدار چون روش خوندنم اونجا خیلی عوض شد. که البته واقعا خوشحالم که عوض شد) ولی ثانیه میشمردم برای برگشتن. با وجود اینکه اون زمان خیلی مشکلات زیاد بودن و...! وقتی برگشتم یه اتفاقاتی افتاد اینجا، توی این خاک، که براش با تمام وجود جون میدم، که واقعا یه مدت میگفتم من الان به چه امیدی توی این کشور بمونم... که چی بشه؟! که اونقدر افسرده بشم و ناراحت که..! البته فکر میکنم جای گفتن هرچیزی اینجا نیست...! ولی در کل اونقدر ناامید بودم که واقعا حاضر نبودم بمونم!
حالا که یک سال و اندی گذشته از اون زمان میگم میرم برای تحصیل، برای بهتر شدن، هرجایی باید رفت برای بهتر شدن، اما نمیشه موند...! نمیشه بیخیال ایران شد... اگه قراره من جایی یه کاری بکنم، اگه ایران نباشه کجا میخواد باشه؟!!! به معنای واقعی مدیون این خاکم.. کجا رو دارم که برم؟!
SaSaMc2 از شهدای عزیز کشورمون گفتن... میدونین نظر من اینه که ما توی اون جنگ پیروز شدیم، چون دیگه مساله دین و مذهب و لهجه و گروه خاص و هیچی نبود... مساله ایران بود! کسی حاضر نبود از ایران بگذره!
من برای تفریح و بازدید شاید برم اما برای تحصیل و کار نه نمیرم. کشور خودمو ترجیح میدم به اونور! میخواد بهترین جای دنیا باشه! برای من بهترین جا جایی که به دنیا اومدم. از نظر علمی هم کشور ما عقب نیست و الحمدالله روز به روز پیشرفت میکنه![labkhand]
سلام
برای من وطنم ایرانه
هرجایی که باشم به ایرانی بودنم افتخار می کنم اما اینجوری نیستم که بگم چون عاشق ایرانم پس دیگه بودن در کشورای دیگه برام اهمیت نداره
اتفاقا همین اقامتهای چند ماهه در نقاط مختلف دنیا درس ساختن بهتره کشورمون رو به ما یاد میده.مدتی خارج از ایران بودن این مزیت روداره که کشورمون رو
در حد معقول با جاهای دیگه بسنجیم .
به نقاط قوتش افتخار کنیم و دنبال راه چاره برای مشکلاتش باشیم.
به شرط اینکه جنبه ی مقایسه و تحلیل منطقی تفاوتها رو داشته باشیم.
من عاشق کشور عزیزمون ایرانم.هیچ وقت نمیتونم دوریشو تحمل کنم.مگر اینکه برای مسافرت وگردش.اگه هم بخوام واسه تحصیل برم فک نکنم که بتونم ازخانوادم دور بمونم!
اصلا نمی تونم از کشورم دور باشم با اینکه امکانات خیلی بدی برای معلولین داره اما نمی تونم تحت هیچ شرایطی اینجا رو ترک کنم هر کشوری مشکلات خودشو داره فقط ما مشکلات جایی که زندگی می کنیما بیشتر می بینیم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط پیمان هادی فرکوش