نمایش نسخه قابل چاپ
"پنجره خیال "تا خانه چشمانت راهی نیست ، وقتی که نگاهت را از من دریغ میکنی ... چه بگویموقتی که نه تنها چشم هایت را ، بلکه دریچه قلبت را برویم بسته ای ...اما...بدان همیشه پشت پنجره "خیالم" برای چشمهایت چون چلچراغی میدرخشد...بگذار در وجود تو گم شوم و تودر جستجوی من آهسته مرا بخوانی... و مرا در قلبت پیدا کنی!!!
میدانم تو نیز حال مرا داری ، تو نیز مثل من ، هوای دلم را داری
میدانم با دلتنگی ها سر میکنی ، بس که اشک میریزی چشمان نازت را تر میکنی...
من که به خیال تو رفته ام به خیالات عاشقانه ،
تو به خیالم پیوسته ای به یک حس عاشقانه
شیشه ی دلتنگی ها را شکسته ایم در دلهایمان،او که میفهمد حال ما
را کسی نیست جز خدایمان
از تپشهای قلبت بی خبر نیستم ، من که مثل دیگران نیستم ،
تو جزئی از نفسهای منی ، تو همان دنیای منی
کاش بیاید آن روزی که تو را در کنارم ببینم ،
خسته ام از این انتظار ، سخت است بی خبر بودن از یار،
آن یاری که مرا در راه نفسگیر زندگی همیشه همراهی میکند ،
آن یاری که هوای دلم را بارانی میکند
مثل یک روز بارانی ، به لطافت همان بارانی که من عاشقانه دوستت دارم
امشب نیز مثل همه شبها ، دلم دارد درونش حرفها ،
بیا تا فرار کنیم از همه غمها ، بیا تا بشکنیم این سد را در بینمان ، تا نباشیم باهم ، ولی تنها
میدانم تو نیز حال مرا داری ، تو نیز مثل من ، درد مرا داری ،
❤گفتم:میری؟
گفت❤:آره
گفتم:منم❤ بیام؟
گفت:جایی که من میرم ❤جای 2 نفره نه❤ 3 نفر
گفتم:برمی گردی؟
فقط خندید.❤....
اشک❤ توی چشمام حلقه زد
سرمو پایین❤ انداختم
دستشو زیر چونم گذاشت❤ و سرمو بالا آورد
گفت❤:میری؟
گفتم:آره
گفت:❤منم بیام؟
گفتم:جایی که من میرم جای❤ 1 نفره نه 2 نفر
گفت❤:برمی گردی؟
گفتم:جایی که میرم راه برگشت❤ نداره
من رفتم❤ اونم رفت
ولی
اون❤ مدتهاست که❤ برگشته
وبا ❤اشک چشماش
خاک مزارمو❤ شستشو میده .
با من لج نکن بغض نفهم
این که خودت را گوشه گلو قایم کنی چیزی را عوض نمیکند
بالاخره یا اشک میشوی در چشمانم
یا عقده ای در دلم
ترجیح میدم همه را غریبه صدا کنم
تا وقتی از پشت خنجر میزنند
با خودم بگویم:
بی خیال
از غریبه ها بیش از این انتظاری نیست
خدایا برادر زاده عزیزم عمل کرد. خودت شفاش بده وبهوش بیاد. اخه یک نوزاد چه گناهی داره؟؟؟
خودت شفاش بده. خدایا خودت شفاش بده[golrooz]
کاش می شد که خدا اجازه ظهورت می داد کاش می شد که در این دیار غربت ومیان موج غمها به سکوت سرد وسنگین رخصت خاتمه می داد کاش می شد جمعه ما شاهد ابروی زیبای تو می شد دیده نا قابل ما فرش کیسوی تو می شد کاش می شد انتظار منتظر بپایان رسد وهوا میزبان یاسها و نسترنها خاک پای مهدی زهرا شود کاش می شد تو هم از انتظار خسته شوی و برای فرج دعا کنی کاش می شد000
وقــتی خواســتن ها بــوی شـــهوت میدهند وقــــتی بــودن ها طعــم نیاز دارند وقــتی تنهـــایی ها بی هیچ یـادی ازیار، باهر کسی پر میشود
...
وقــتی نــگاه ها، هـــرزه به هر سو روانه میشــودوقــتی غریزه، احســاس راپوشــش میدهدوقــتی انســانبودن آرزویی دست نیافتــنی میشود دیــری نَخـواهـد گُـذشت حــیوانــات بـَـرای کــوچَک شِمــُردن یگـدیکــربـِــه هـَـم بِگــوینـَـد" انســـان "
با شمایم ! مردمان سرد این وادی
چه خوب و مهربان بودید یک وقتی
حالا چرا دل هایتان بی رنگِ بی رنگ است ؟
احساستان با حجمی از شهوت هماهنگ است
مردان با غیرت ......... کجا رفتید ؟!
از نسلتان..... مردی..... به جا مانده است ؟
زن های .........با عفّت ........... کجا رفتید ؟
حُجب و حیا و شرم و زیبایی کجا رفتید ؟
وای ........... از زمانی که در آن هستیم
وای از هجوم رنگ رنگ ِ فقر ِ انسان ها ...
---------------------------
گویی خدا هم خسته از ما گشته و تنها تماشا می کند ما را ...
ما دانه نخوردیم طعمه دام شدیم ، ناکرده گنه دیده چه بدنام شدیم بودیم و کسی پاس نمی داشت که هستیم ، باشد که نباشیم و بدانند که بودیم
دل را به کف هر که نهادیم بازپس آرد ، کسی تاب نگهداری دل دیوانه ندارد
وحشت از عشق که نه ، ترس من از فاصله هاست!
وحشت از غصه که نه ، ترس من از خاطمه هاست!
ترس بیهوده ندارم صحبت از خاطره هاست!
صحبت از کشتن ناخاسته ی عاطفه هاست!
کوله باریست پر از هیچ که بر شانه ی ماست !
گله از دست کسی نیست ، مقصر دل دیوانه ی ماست