نمایش نسخه قابل چاپ
وقتی نخواستت...
آروم بکش کنار...غم انگیز است اگر تو را نخواهد..!مسخره است اگر نفهمی...!!!احمقانه است اگر اصرار کنی..!!!!!!
- - - به روز رسانی شده - - -
آدم ها لالت می کنند...
بعد هی می پرسند...
چرا حرف نمی زنی؟؟!
این خنده دارترین نمایشنامه ی دنیاست...!
- - - به روز رسانی شده - - -
چه حس قشنگیه وقتی میشی محرم دل یکی
یکی که بهش اعتماد داری
بهت اعتماد داره
از دلتنگی هاش برات میگه !
از دلتنگی هات براش میگی !
آروم میشه
آروم میشی
حسی که هیچ وقت به تنفر تبدیل نمیشه ...
زندگی کردن که به همین راحتی ها نیست جان من!
باید باشد بهانه هایی که نبودشان نابودت کنند...
مثل :خنده های کسی,نگاه خاصی,صدایی.چشمهایی, تکه کلامهایی....
اصلا ادم باید برای خودش نیمکت دو نفره ای داشته باشد ...
تاعصر به عصربه ان سربزند....
شب که شدبایدشب بخیرهایی را بشنود....
باید باشند کوچه ها وخیابان و پیاده رو های که از قدمهایت خسته شده اند.....
فنجان های قهوه ای که فالشان عشق باشد....
میزی در کافی شاپ باید شاهد خاطرات ادم باشد...
باید باشند ریتم ها وموسیقی هایی که دگرگونت کنند...
حتی بوی عطری خاص درزندگیت حس شود...
دست خطی که دلت را بلرزاند....
عکس که اشکت را دراورد......
باید باشد....
باید باشد.....
دوباره نم نم بارون، صدای شرشر ناودون
دل بازم بیقرارهدوباره رنگ چشاتو، خیال عاشقی باتو
این دل آروم نداره نداره ندارهشبامو و خواب نوازش، دوباره هق هق و بالش
گریه یعنی ستایش…ستایش تو و چشمات، دلم هنوز تو رو میخواد
دل باز پر زده واسه عطر نفس هاتاتاقم عطر تو داره، دلم گرفته دوباره
کار من انتظارهیه عکس و درد دلامو، میریزه اشک چشامو
غم تمومی نداره نداره ندارهصدای باد و کوچه، داره تو خونه میپیچه
قلبم اروم نمیشهبغل گرفتمت انگار، دوباره خواب و تکرار
باز نبودی من تکیه دادم به دیوارستایش یعنی دیوونگی هام، شبیه حس خوب تو دل ما
نگاه کن تو چشای بی قرارمچقدر این لحظه ها رو دوست دارم
تصور میکنم پیشم نشستیچقدر خوبه چقدر خووبه که هستی
ستایش یعنی این حسی که دارم
نمیتونم تو رو تنها بزارم
نـتــرس از هجـــــ ـــ ـوم حـضــــــ ــــ ــورم ..
چــــیزی جــــ ـــ ـز تـــنــهایی با من نیـــستـــــ ـــ ـ ..
http://www.kocholo.org/img/images/2p...ojug40lxvb.jpg
هرکار میکنم تو زفکرم نمی روی
ترکم نمی شوی به تو معتاد گشته ام
مغرورانه اشك ریختیم چه مغرورانه سكوت كردیم
چه مغرورانه التماس كردیم چه مغرورانه از هم گریختیم
غرور هدیه شیطان بود و عشق هدیه خداوند
هدیه شیطان را به هم تقدیم كردیم
هدیه خداوند را از هم پنهان كردیم
زیبایی ها را چشم میبیند و مهربانی ها را دل !
چشم فراموش میکند اما دل هرگز !
پس بدان که تا زمانی دل زنده است فراموش نخواهی شد …
وقتی می گویم سراغم نیا,
نه این که فراموشت کرده ام . . . ! !
یا دیگر دوستت ندارم !
نه,
من فقط فهمیده ام;
وقتی دلت با من نیست . . .
بودنت مشکلی را حل نمی کند
تنها دلتنگ ترم می کند.
بعضی وقتها باید یقه ی احساست را بگیری
با تموم قدرت سرش داد بزنی و بگی:
تورو خدا بسه
بسه دیگه تا حالا هرچی کشیدم از دست تو بود
بیا ای بهترین درمان قلبم
مداوا کن غم پنهان قلبم
قسم بر خالق دل های عاشق
تو هستی اخرین سلطان قلبم
بیهوده انتظار تو را دارم
دانم دگر تو باز نخواهی گشت
هر چند اینجا بهشت شاد خدایان است
بی تو برای من این سرزمین غم زده زندان است
در معبد چشمانت من شمع شب افروزم
تا لحظه دیدارت می سازم و می سوزم
چشمای نازتو واکن
حیف اشکات که بریزه
بگو عشقمون همیشه
واسه خاطرت عزیزه
گفتی دوستت دارم
و من به خیابان رفتم
فضای اتاق برای پرواز کافی نبود
همیشه در عجب بودم که چرا در جاده عشق
پا به پایم نمی آمدی
حتی وقتی آهسته و پیوسته میرفتم
امروز فهمیدم ریگی که در کفشت بود تو را می آزرد
تازگی بیقرارم انگاری ورقم قصد کرده برگردد
وعده وصل چون شود نزدیک آتش عشق تیز تر گردد
ای کاش می دانستم دنیایش چقدر کوچک بود
وقتی که بهم گفت : به اندازه دنیا دوست دارم
زیبایی به صورت نیست به صیرته
و این تنها مسله ای بود که تو قادر به حلش نبودی
زندگی جاییست که باید با یار در ان زیست
و اگر بی یار باشی تو هو در این زندگی هیچ می شوی
اعتراف کن عاشقانه های مرا بیشتر دوست داری
اخر من برای انها تمام احساسم را خمیر مایه کردم
بوی فراموشی گرفته ام
رنگ تنهایی
دل شکستگی
بغض و خاموشی
چیزی نیست تاریخ مصرفم برایش گذشته است
آدما خیلی نمیتونن از هم دور باشن
بالاخره یه چیزی جا میمونه که مجبورن برگردن
سعی نکن از من دورشی
دلت اینجاست و یکی دوستت داره
قبول داری وقتی منتظرشی
هر باری که صفحه گوشیت روشن می شه قلبت می ریزه ؟
کچل شدم
چیزی ندیدم
چه شد ان دنیایی را که میگفتی خراب میکنی
اگر یک تار مویم کم شود؟
خدایا آسمانت چه مزه ایست؟
من تا به حال فقط زمین خورده ام
چه حماقتی
مرا یاد نمی کند و من باز می خواهمش
چه غرور بی غیرتی دارم من
آرزو دارم بهاران مال تو
شاخه های یاس خندان مال تو
گرچه درویشان تهی دستند ولی
ساده بودن های باران مال تو
دعا کردم تو تنها مال من شی
تو تعبیر قشنگ فال من شی
دعا کردم بدونی چشم به راتم
هنوز دلبسته بغض صداتم
اگه بازم دلت با دیگرونه
چشات دنبال از ما بهترونه
بزار با یاد تو دلخوش بمونم
فقط دلتنگیات با من بمونه
درون دلی که پیدا نیست
پر از زندان و زندانیست
تو را محکوم دل کردم
نمیدانم دلیلش چیست
سبب شاید همین باشد
بدون تو نباید زیست
تنهایی ات را از تو گرفتم
در خنده هایم شریکت کردم
نگفته بودی بازرگان عشقی
من از کجا می دانستم سود من تنهاییست
سلام به اون اهل دلی که بی ریا و باصفاست
قلب پر از محبتش همیشه با یاد خداست
دور باشه از وجودتون هرچی غم و هرچی بلاست
گفتم سلامی عرض کنم نگی فلانی بی وفاست
خدایا خیلیا دلمو شکستن
شب بیا با هم بریم سراغشون
من نشونت میدم تو ببخششون!
ندارم من نظر جز بر نگاهت
ندارم من طلب جز روی ماهت
ندارم من دلی جز عاشق تو
نباشم من دمی جز در پناهت
بر لب دریای حسرت خانه ای دارم قدیمی
از تمام دار دنیا دوست دارم صمیمی
گاه و بیگاه یادی از ما میکند
با مرامش شرمسارم میکند
چشم بر هم ننهاده گردش دوران گذشت
بهر یک کَس سخت و بهر دیگری آسان گذشت
روزگاری خواهد آمد با خودت نجوا کنی
یاد باد آن روزگارانی که با یاران گذشت
طالع بخت مرا هیچکسی یار نبود
پشت من را بخدا ذره ای دیوار نبود
همه از پشت زدند بر کمرم خنجر را
جاده شانس من از کودکی هموار نبود
میگویند شکستنی رفع بلاست
ای “دل” تحمل کن شاید حکمتیست !
هنوز برایت می نویسم
درست شبیه پسرکی نابینا که
هر روز برای ماهی قرمز مرده اش غذا می ریزد
من به زنجیر وفای تو اسیرم چه کنم
گر نیایی به خدا بی تو میمیرم چه کنم
در هوای غم عشق تو ز خود بی خبرم
که به عشق تو محتاج و فقیرم چه کنم