مشاعره

ای که دستت می رسد کاری بکن
پیش از آن کز تو نیاید هیچ کار

رفت انكه در جهان هنر جز خدا نبود
رفت آنكه يك نفس ز خدايي جدا نبود
افسرد ناي و ساز و شكست و ترانه مرد
ظلمي چنين بزرگ خدايا روا نبود

دوست دارد یار این آشفتگی
کوشش بیهوده به از خفتگی

يادمان باشد اگر شاخه گلي را چيديم وقت پرپر شدنش سوز و نوايي نکنيم

میان جاده های غم غبار می شوم بیا
برای قلب خسته ات قرار می شوم بیا

الا یا ایها الساقی ادر کاسا" و ناولها , که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل ها

از ازل تا ابد همه اسم ما بود و بس / عشق پدید آمده شوری بپا کرد و بس

( از خودم)

سلامت همه آفاق در سلامت توست , به هیچ عارضه شخص تو دردمند مباد

دولت فقر خدایا به من ارزانی دار
کاین کرامت سبب حشمت و تمکین من است

تو می گی:خدا بزرگه،ماهو می ده به شب من

من میگم:آخه دلم بود اونکه افتاده به خاکه

تو می گی: سرت سلامت،آینه زلال و پاکه

اینه که فاصله هارو نمی شه با گریه پر کرد