گریه بی اختیارم ترجمان سوگ اوست
چون نگریم زین مصیبت اختیار از دست رفت
نمایش نسخه قابل چاپ
گریه بی اختیارم ترجمان سوگ اوست
چون نگریم زین مصیبت اختیار از دست رفت
چو بد کردی نباش ایمن ز آفات /که واجب شد طبیعت را مکافات
کنم هر شب دعایی کز دلم بیرون رود مهرش
ولی آهسته می گویم الهی بی اثر باشد
وفا نکردی کردم جفا ندیدید و دیدم / شکستی و نشستم بریدی و نبریدم
شد از فشار گردون مویم سفید و سرزدشیری که خوده بودم در روزگار طفلیصائب
شب روان مست ولای تو علی / جان عالم به فدای تو علی
دیدی که مرا هیچ کسی یاد نکرد جز غم که هزار آفرین بر غم باد
دارد به جانم لرز می افتد رفیق ، انگار پاییزمنقل قول:
نوشته اصلی توسط دستیار
دارم شبیه برگ های زرد و خشک از شاخه میریزم
میازار موری که دانه کش است که جان دارد و جان شیرین خوش است
حرف اول مصراع دوم[nishkhand]نقل قول:
نوشته اصلی توسط سونای
دلربایی همه آن نیست که عاشق بکشند
خواجه ان است که باشد غم خدمتکارش
حافظ