تصویر نجومی روز

http://nojum.ir/files/apod/1202/120214.jpg


سحابی رزت

سحابی رز (یا رزت) تنها ابر کیهانی ازغبار نیست که به شکل گلی ظاهر شده است؛ ولی معروف‌ترین است. در لبه ابر مولکولی بزرگی در سحابی تکشاخ، گلبرگ‌های این رز که حدود 5000 سال نوری از هم فاصله دارند، پرورشگاهی ستاره‌ای قرار دارد که شکل دوست داشتنی و متقارنش از باروری تشعشعات خارج شده از ستاره‌های داغ و جوان خوشه‌ی مرکزی منشا گرفته است. ستاره‌های این خوشه‌ی پر انرژی، با عنوان NGC2244، تنها چند میلیون سال سن دارند با این حال حفره‌ی مرکزی در سحابی رزت با عنوان NGC2237 حدود 50 سال نوری قطر دارد. این سحابی را می‌توان مستقیماً با تلسکوپی کوچک و در راستای سحابی تک شاخ دید.


منبع : نجوم

قلبی بر پهنه مریخ


همشهری آنلاین:
مریخ را خدای جنگ نامیده‌اند، اما بر روی سطح این سیاره اثری عشق هم دیده می‌شود.
سفینه پیمایشگر جهانی مریخ در سال 1999 این تصویر "قلب" را از سطح سیاره سرخ مخابره کرد.

http://hamshahrionline.ir/images/2012/2/mars-heart.jpg

این "قلب" در واقع چاله‌ای است که در نتیجه ریزش درون یک "پایین‌افتادگی" یا "فروزمین" (graben) به وجود آمده است؛ این اصطلاح زمین‌شناختی برای شیارهای دارای دیواره‌های مستقیم به کار می‌رود که در طول خطوط گسل ایجاد می‌شوند.
این حفره قلب‌مانند در عریض‌ترین نقطه 2.3 کیلومتر پهنا دارد و در کوهپایه‌های آتشفشان آلبا پاترای مریخ واقع است.

http://nojum.ir/files/apod/1202/120215.jpg


سحابي بازتابي مروپ

سحابي‌هاي بازتابي نور ستاره‌ي نزديك‌شان را بازتاب مي‌كند. بسياري از دانه‌هاي كوچك كربن سحابي نورش را بازتاب مي‌كنند‌. رنگ آبي منحصر‌به‌فرد سحابي بازتابي به اين علت است كه غبار كربن نور آبي را نسبت به نور سرخ بيشتر پخش مي‌كند. درخشندگي سحابي با اندازه، چگالي دانه‌هاي بازتاب‌شده، رنگ و درخشندگي ستاره‌هاي اطرافش سنجيده مي‌شود. در تصوبر بالا، 1435 NGC، مروپ (23- ثور) يكي از درخشان‌ترين ستاره‌هاي خوشه‌ي پروين (45M) را احاطه كرده است. علت ابري بودن خوشه‌ي پروين اين است كه به طور اتفاقي يك خوشه‌ي ستاره‌‌اي باز با ابر مولكولي غبارآلود برخورد كرده است.

http://nojum.ir/files/apod/1202/120218.jpg

در مسیر کارینا

به نظر می‌آید این راه ناهموار در دل آسمان تاریک صحرای آتاکاما به سوی ستاره‌ها و سحابی‌های درخشان کهکشان راه شیری در نیم‌کره‌ی جنوبی آسمان منتهی می‌شود. اگر جاده را ادامه دهید به قله‌ی سرو آرمازون در شیلی می‌رسید که قرار است در آینده جایگاه تلسکوپ 40متری بسیار بزرگ اروپا باشد. با جابه‌جا کردن نشان‌گر خود روی تصویر شگفتی‌های آسمان نیم‌کره‌ی جنوبی آشکار می‌شود. درخشندگی‌ چشم‌گیر و سرخ‌گونه‌ی سحابی بزرگ کارینا، یکی از بزرگ‌ترین نواحی شکل‌گیری ستاره‌ها در راه شیری، بخش بزرگی از آسمان را دربرگرفته است. در واقع این نمای چشم‌گیر آسمانی ترکیبی از چند نوردهی‌ و یا مونتاژ نیست. این تصویر به دور از منابع آلودگی‌نوری و با نور ستاره‌ها و کهکشان راه شیری روشن شده است با دوربین اصلاح شده‌ی دیجیتال و لنز ی سریع ثبت شده است. این سیستم حساس با نوردهی نسبتاً کوتاه هم تصویر زمین و هم آسمان ژرف را ثبت کرده است.

http://www.mehrnews.com/mehr_media/i...57207_orig.jpg

گداخت پنهان

گروه کوچکی از ستارگان ضعیف (در سمت راست بالای تصویر) به ستاره شناسان کمک کردند که پدیده ویژه ای را رصد کنند. این پدیده مربوط به یک کهکشان اساساً ضعیف است که توسط کهکشان دیگری از نوع خود مکیده می شود. این کهکشان کوتوله که NGC 4449 نام دارد می تواند در این عکس که توسط تلسکوپ ژاپنی "سوبارو" در جزایر هاوایی گرفته شده است دیده شود.

در این تصویر که با وضوح بالا گرفته شده است، مشاهده می شود که ستارگان منفرد چگونه در داخل محیطی به نام "جریان ستاره ای" قرار می گیرند. "جریان ستاره ای"، حلقه از ستارگان است که با پدیده گداخت یا همجوشی ایجاد می شود.

http://www.hupaa.com/db/pages/2012/0...mat%2Bsoal.jpg

منجمان رصدخانه‌ای خصوصی در فنلاند با عکس‌برداری از دو سحابی سدربلاد 214 و شارپلس 170 که بخشی از سحابی فعال NGC 7822 هستند، موفق شدند این عکس را از علامت‌سوالی در فاصله 40 سال‌نوری از زمین ثبت کنند.

این منظومه در صورت‌فلکی قیفاووس واقع است و برای تهیه آن، چندین عکس سیاه‌و سفید در فیلترهای مختلف مانند قرمز، آبی و سبز گرفته و با استفاده از پردازش کامپیوتری روی هم مونتاژ شده‌اند. در این سحابی‌ها فعالیت شدید تولد ستارگان در جریان است و انرژی عظیم ناشی از تابش ستارگان جوان و داغ، گازهای سحابی‌ها را به نورافشانی واداشته است.


منبع: خبرآنلاین

کسوف جزئی فضایی


همشهری آنلاین:
این تصویر که بوسیله "رصدخانه دینامیک خورشیدی" ناسا در 21 فوریه (2 اسفند) گرفته شده است، عبور ماه جدید را از جلوی خورشید نشان می‌دهد که کسوفی جزئی را ایجاد می‌کند. این کسوف جزئی تنها از فضا قابل مشاهده بود.

http://hamshahrionline.ir/images/2012/2/pacman-sun.jpg

کسوف جزئی بعدی خورشید در 20 مه ( 31 اردیبهشت) رخ خواهد داد و آسیا، اقیانوس آرام و شمال غرب آمریکا قابل مشاهده خواهد بود.

http://nojum.ir/files/apod/1202/120226.jpg


حلقه‌های مرموز ابرنواختر 1987A

چه چیز باعث به وجود آمدنِ این حلقه های مرموز در ابرنواختر 1987A شده است؟
پرنورترین ابرنواختر در تاریخِ ابرماژلانی بزرگ بیست و پنچ سال پیش دیده شده است.
در مرکز تصویر بالا باقی مانده‌ای از این انفجار ستاره‌ای مشاهده پذیر است؛ که شکل هشت ضلعی‌ای را در اطرافِ مرکز حلقه‌های بیرونیِ مرموز نشان می‌دهد. باوجود این‌که تلسکوپ‌های فضایی بزرگ مانند تلسکوپ فضایی هابل حلقه‌ها را چند سال یک بار بررسی می‌کند ولی منشاء آن‌ها مانند رازی هم‌چنان باقی است.
تصویر بالا از بقایای ابرنواختر SN1987A است که هابل آن را چند سال پیش گرفته است. محققان گمان می‌کنند این حلقه‌ها بر اثر تعامل بین جت‌های گازی حاصل از ستاره‌ی نترونی مخفی به‌ جا مانده از ابرنواختر با گازهای به جامانده از پیش از انفجار و بادهای ستاره‌‌ای ستاره‌ی مادر به وجود آمده‌اند.

ماه و سیارات بر فراز کاتالونیا
29 فوریه 2012
در طی ماه آینده‌ی میلادی زهره و مشتری در آسمان به طورغیرعادی نزدیک به هم دیده می‌شوند. این مقارنه‌ی سیاره‌ای به راحتی با چشم غیرمسلح دید می‌شود چون زهره درخشان‌تر از هر ستاره‌ی دیگری در آسمان است و مشتری هم در نزدیکی آن تقریباً به همان اندازه درخشان است. برای دیدن این هم‌خطی نزدیک‌به‌هم، کافی است بعد از غروب خورشید به سمت غرب نگاه کنید. این دو سیاره در 25اسفند/15مارس به نزدیک‌ترین فاصله‌ نسبت به هم یعنی 3 درجه‌ای از هم می‌رسند. این سیارات در فضا خیلی به هم نزدیک نمی‌شوند در واقع از دید ناظر زمینی زهره تقریباً ازمقابل مشتری می‌گذرد. در تصویر ترکیبی بالا که هفته‌ی پیش در کاتالونیا در اسپانیا گرفته شده است، هلال درخشان ماه در سمت راست زهره دیده می‌شود درحالی که مشتری در نزدیکی بالای تصویر دیده می‌شود. کره‌ها‌ی روشن‌شده از نور خورشید که در پشت مجسه ثبت شده است، جنگ افسانه‌ای بین مبارز و اژدها را به تصویر کشیده است. مجموعه‌ی از تصاویر مقارنه‌ی سیارات را در Asterisk ،صفحه‌ی گفتگوی تصویر نجومی روز، ببینید. لطفاً در آن شرکت کنید. مقارنه‌ی بعدی مشتری و زهره در اردیبهشت1392/می2013 رخ خواهد داد.


http://apod.nasa.gov/apod/image/1202...sados_1500.jpg

http://nojum.ir/files/apod/1203/120302.jpg


نقشه‌ی گسترده‌ی مشتری

پنج طراحی دستی به کار برده شده‌اند تا این نقشه مسطح دقیق از غول گازی، حاصل از قله‌های ابری سرکش را خلق کنند.
نقاشی اصلی که 5 اینچ/ 5/12 سانتی‌متر قطر دارد، با مداد رنگی از چشمی تلسلکوپی 16 اینچی، کشیده شده است.
اندازه‌ی این نقشه جهان‌نمای مسطح طراحی شده، 8 x16 اینچ/ 20 x40 سانتی‌متر است. هنرمند نجومی فِرد بورگوت در تاریخ‌های متفاوتی در نوامبر و دسامبر 2011 چرخش مشتری را رصد کرده است تا تمام محیط سیاره را پوشش دهد. همچنین انیماتور دیجیتالی، پاسکال چاوت، نقاشی‌های بورگوت را در ترکیب با تصویری تلسکوپی از سیاره‌ی در حال چرخش با در نظر گرفتن شتاب و حالت متناسب با تاریخ‌های رصد، به یک ویدئوی جذاب ((vimeo تبدیل کرده است.
ویدیو شامل قمرهای گالیله‌ای است که در مدار خود در حال گردشند، ابتدای ویدیو با گانیمد و یو آغاز می‌شود که در حین گذر از جلوی مشتری، بر روی سیاره سایه انداخته‌اند، سپس اروپا و کالیستو از پشت صفحه‌ی نواری سیاره عبور می‌کنند.

http://nojum.ir/files/apod/1203/120303.jpg


دُم دیگری برای دنباله‌دار جراد

دنباله‌دار جراد(C2009/P1) به علت داشتن دو دُم (دنباله) مجزا معروف شده است. از دید ناظران زمینی، دُم‌ها در جهت مخالف هسته‌ی سبز دنباله‌دار دیده می‌شوند. از دید تلسکوپی، دُم غباری به سمت راست کشیده شده یعنی به دنبال هسته‌ی دنباله‌دار که در مدارش حرکت می‌کند. اما دُم یونی آبی، در جهت مخالف خورشید به سمت چپ کشیده شده است. به نظر می‌رسد در این تصویر که در 5اسفند/24 فوریه گرفته شده است، دنباله‌دار موقتاً دُم دومی یونی دیگری پیدا کرده است. به‌تازگی تصویر‌سازان دیگر دنباله‌دار تغییراتی در ساختار دُم یونی جراد ثبت کرده‌اند که پلاسمای جدا شده از میدان مغناطیسی باد‌ خورشیدی آن‌را به وجود آورده است. دنباله‌دار جراد که به سرعت در آسمان شمالی در حال حرکت است، 15اسفند/5مارس به نزدیک‌ترین فاصله‌اش نسبت به زمین، 10/5دقیقه‌ی نوری، خواهد رسید.

همشهری آنلاین:
دوربین HIRISE ناسا دیدن آب و هوای دنیاهای دیگر را فراهم کرده است. حدس می‌زنید که این دیو باد (تنوره دیو) پهنه کدام سیاره را در می‌نوردد؟
http://hamshahrionline.ir/images/201...dust-devil.jpg
این خاک زنگاری احتمالا پاسخ را به شما داده است : اینجا مریخ است. "تجربه علمی تصویربرداری با وضوح بالا" یا HIRISE دوربینی است که بر روی "مدارنورد شناسایی مریخ" (MRO) قرار دارد، و تصاویر با وضوح فوق‌العاده بالا از سطح مریخ را به زمین می‌فرستد.
HIRISE تصویر این گردباد را در سطح غبارآلود مریخ در انتهای فصل بهار مریخی گرفته است. پژوهشگران محاسبه کرده‌اند که این ستون غبار به ارتفاع 800 متر رسیده است.
بادهای مریخی این ستون غبار را به سمت شرق می‌رانند، در حالیکه خود دیوباد به سمت جنوب شرق حرکت می‌کند.

http://www.nojum.ir/fa/apod/120124.aspx
توضیحات: آنچه در آسمان دیده می‌شود چیست؟ یک شفق قطبی. یک فوران بزرگ از تاج خورشید که 5 روز پیش رخ داد و یک ابر پر سرعت شامل الکترون، پروتون و یون را به سوی زمین پرتاب کرد. اگرچه بیشتر این ابر از زمین عبور می‌کند ولی برخی از ذرات آن، با شدت با لایه‌ی ماگنتوسفر(مغناط‌کره) برخورد کرده و باعث به وجود آمدن شفق‌های دیدنی در عرض‌های جغرافیایی شمالی شده است. تصویر بالا یک شفق قطبی خوش‌عکس و منحصر به فرد است که شب گذشته بر فراز "Grotfjord " در نروژ ظاهر شده است. ممکن است برای بعضی‌ها، این نور سوسو زن سبز رنگ که از یونیزه شدن اتم‌های اکسیژن جو به وجود آمده، به شکل یک عقاب بزرگ باشد اما برای اظهار نظر خود در مورد این عکس آزاد هستید! این دوره از فعالیت‌های خورشیدی هنوز به پایان نرسیده است. یک زبانه‌ی خورشیدی جدید و قوی که دیروز رخ داد ممکن است از امشب به بعد باعث به وجود آمدن شفق‌های فوق العاده‌ی بیشتری شود.

http://www.nojum.ir/files/apod/1203/120310.jpg طلوع ماه در رصدخانه‌ی لیک
10 مارس 2012


در این مکان که به نظر مکان مناسبی برای غروب خورشید است، قرص باشکوه ماه کامل 17 اسفند/7مارس از پشت کوه هامیلتون در شرق سن‌خوزه‌ی کالیفرنیا در حال بالا آمدن است. قرص ماه، رصدخانه‌ی تاریخی لیک را در قله‌ی 1283 متری قاب کرده است. رصدخانه و ماه هر دو رنگ گرم نور خورشید را که از میان جوّ زمین عبور کرده بازتاب می‌کند. این شکست جوّی، تاثیر قابل‌توجهی در دندانه‌دار شدن و سبز دیده شدن لبه‌ی آن دارد. البته قرص کامل ماه مارس ماه کامل کِرم هم نامیده می‌شود. در این تصویر تلسکوپی، گنبد 40اینچی تلسکوپ نیکل در رصدخانه‌ی لیک در سمت چپ است. عدسی‌ شکستی 36اینچیبزرگ رصدخانه‌ی لیک در گنبد سمت راست قرار دارد.

منبع:Rick Baldridge

http://www.nojum.ir/files/apod/1203/120314.jpg فوران خورشید خشمگین
14 مارس 2012

این یکی از بدترین لکه‌های خورشیدی در سال‌های اخیر است. ناحیه‌ی فعال 1429 که ممکن است نه فقط مانند پرنده‌ی خشمگین به نظر می آید؛ بلکه قدرتمندترین زبانه‌ها و فوران‌های ماده از تاج در چرخه‌ی خورشیدی اخیر را ساطع کرده است. ذرات منتشر شده از این انفجار‌ها مثل باران برمغناط کره‌ی زمین می‌بارد که منجر به ایجاد شفق‌های رنگی می‌شود. تصویر بالا از ناحیه‌ی 1429AR که سه قبل روز گرفته شده جزییات دقیقی از فام‌سپهر خورشید را نشان می‌دهد و از تجزیه‌ی رنگ نور هیدروژن به دست آمده است. تصویر به دست آمده حاصل معکوس کردن رنگ کاذب است که واقع نواحی تیره درخشان‌ترین و داغ‌ترین نواحی هستند. تونل‌های گاز داغ شیار‌های مغناطیسی عظیمی به وجود آورده‌اند که برخی از آن‌ها که اندازه بلندی زمین هستند که مانند سیخک‌هایی سطح فام سپهر را پوشانده‌است. نور تاب‌خورده بالای 1429AR رشته‌ای سرد معلق درست در بالای ناحیه فعال لکه‌ی خورشیدی است. از آنجایی که اوج فعالیت‌های خورشیدی درچند سال آینده خواهد بود میدان مغناطیسی خورشید ممکن است نواحی فعال آتشین دیگری هم ایجاد کند که ورزش‌های قدرتمندی از پلاسمای خورشیدی را به منظومه‌ی شمسی پرتاب کند.

منبع: Alan Friedman(Averted Imagination)

http://nojum.ir/files/apod/1203/120317.jpg

2683NGC : کهکشان مارپیچی از لبه

این جزیره‌ی جهانی زیبا به نام 2683NGC رده‌بندی شده است. این کهکشان در فاصله‌ی 16 میلیون سال نوری از زمین و در امتداد صورت‌فلکی شمالی سیاه‌گوش قرار دارد. در چشم‌انداز کیهانی 2683NGC در مقایسه با کهکشان‌های مارپیچی راه شیری تقریباً از لبه دیده می‌شود. نور ترکیب‌شده از جمعیت ستاره‌های پیر مایل به زرد، هسته‌ی درخشان کهکشانی بارزی در مرکز آن تشکیل داده است. نور این ستاره‌ها برای خطوط غباری تیره در طول بازوهای مارپیجی سایه ایجاد کرده است و در کنار آن ستاره‌های آبی خوشه‌های جوان NGC 2683 غبارها را خال خالی کرده‌اند. این تصویر واضح با لنز تلسکوپی شکستکی ثبت شده که باعث درخشان‌تر، رنگی و دایره‌‌ی کامل شدن ستاره‌های پیش‌زمینه‌ی راه شیری شده است؛ ویژگی پراش ستاره‌زن که باعث بعلاوه‌ای شکل دیده شدن ستاره‌ها در تلسکوپ‌های بازتابی می‌شود را با تجهیزات درونی از بین برده است. کهکشان‌های دور دیگری هم در پس‌زمینه‌ی تصویر به صورت منابع نوری تیره و پخش پدیدار شده‌اند.

http://nojum.ir/files/apod/1101/110120.jpg


ستارگان گذشته و آینده آندرومدا

کهکشان بزرگ و زیبای آندرومدا، یک کهکشان مارپیچی است که در فاصله حدودا ۲/۵ میلیون سال نوری از ما قرار گرفته است. تصویر سحرآمیز فوق از ترکیب داده‌های دو تلسکوپ فضایی در طول موج‌هایی خارج از محدودهٔ مرئی طیف بدست آمده است. این چشم انداز ویژه از آندرومدا محل ستاره‌های گذشته و آینده این کهکشان را نشان می‌دهد. آنچه در این عکس به رنگ قرمز دیده می‌شود از داده‌های تلسکوپ فروسرخ هرشل بدست آمده و رگه‌های عظیمی از غبار را آشکار می‌کند که به وسیله ستارگان گرم شده و در راستای بازوهای مارپیچی آندرومدا پیچ خورده‌اند. این غبار‌ها در کنار گازهای میان ستاره‌ای، ماده خام تشکیل ستاره‌های آتی اینکهکشان را فراهم کرده است. همچنین داده‌های حاصل از تلسکوپ پرتو ایکس XMM Newton که به رنگ آبی دیده می‌شوند، به خوبی دوتایی‌های پرتو ایکس اینکهکشان را نمایان کرده است. این دوتایی‌ها احتمالا شامل یک ستاره نوترونی و یا یک سیاهچاله هستند که هر دو مرحله‌ای پایانی در تحول ستاره‌های پرجرم به حساب می‌آیند. کهکشان آندرومدا با داشتن پهنایی به اندازه ۲۰۰۰۰۰ سال نوری، بیش از ۲ برابر کهکشان ما می‌باشد.

جزیره سرسبز


این عکس ماهواره‌ای کدام جزیره‌ سرسبز را نشان می‌دهد؟
http://hamshahrionline.ir/images/2012/3/Ireland.jpg

پاسخ درست جزیزه ایرلند است. آب و هوای معتدل و بارش فراوان باران چنین سرسبزی را در ایرلند ایجاد کرده است.
جریان‌های آب گرم اقیانوسی به معتدل نگه داشتن درجه حرارت در این جزیره نسبت به سایر نقاط در عرض جغرافیایی مشابه کمک می‌کند.
با چنین آب و هوای گرم و مرطوبی ابری و مه‌آلود بودن هوا امری شایع است؛ و به این ترتیب این تصویر ماهواره آکوای ناسا در اکتبر 2010 با این ظاهر سبز شفاف، نمایی نادر از این جزیره را به نمایش می‌گذارد.

http://nojum.ir/files/apod/1204/120404.jpg


قنطورس A

نزدیک‌ترین کهکشان فعال به زمین چیست؟ قنطورس A که در فاصله‌ی 11 میلیون سال نوری زمین قرار دارد. این کهکشان بیضوی منحصر‌به‌فرد با گستردگی 60 هزار سال نوری، به نام 5128 NGC نیز شناخته می‌شود. قنطورس Aکه در اثر برخود دو کهکشان عادی دیگر به وجود آمده ترکیبی خارق‌العاده‌ای از خوشه‌های ستاره‌ای جوان، نواحی مایل به صورتی شکل‌گیری ستاره‌ها، و خطوط غبار تیره باشکوهی است که با جزییات در تصویر دیده می‌شوند. این تصویر رنگی از این کهکشان زیر آسمان صاف شیلی در رصدخانه‌ی سِرو تولولو قاره‌ی آمریکا ثبت شده است. در نزدیکی مرکز کهکشان سیاه‌چاله‌ی مرکزی با جرمی حدود یک میلیارد برابر خورشید در حال بلعیدن باقی‌مانده‌ی مواد کیهانی است. قنطورس A مانند دیگر کهکشان‌های‌ فعال امواج رادیویی، ایکس، و انرژی تابشی گاما تولید می‌کند.

http://nojum.ir/files/apod/1204/120409.jpg


ستار‌ه‌های سرگرادن آبی در خوشه‌ی کروی M53

اگر خورشید ما بخشی از M53 بود، آسمان شب مانند جعبه‌ی جواهری از ستاره‌های پرنور می‌درخشید. خوشه‌یM53 که به نام 5024 NGC نیز شناخته می‌شود یکی از 250 خوشه‌های کروی بجامانده در کهکشان ما است. بیشتر ستاره‌های M53 پیرتر و سرخ‌تر از خورشید ما هستند، اما ستاره‌های مرموز آبی‌تر و جوان‌تری هم در این میان دیده می‌شود. این ستاره‌های جوان با این فرضیه که همه‌ی ستاره‌ها در M53 تقریباً هم‌زمان شکل گرفته‌اند در تضاد است. این ستاره‌های غیرعادی که به نام سرگردانان آبی هم شناخته می‌شوند به طرز غیرعادی در M53 وجود دارند. از بحث‌های زیاد در این‌باره که بگذریم، اکنون تصور می‌شود که این سرگردانان آبی با مواّد تازه‌ی به‌جا مانده از هم‌دم ستاره‌های دوتایی احیا می‌شوند. با تجزیه‌کردن تصاویر خوشه‌های کروی مانند تصویر بالا که تلسکوپ فضایی هابل آن‌را گرفته است،منجمان با استفاده از فراوانی ستاره‌های مثل سرگردانان آبی سّن خوشه‌های کروی و در نهایت حدود سّن عالم را تعیین می‌کنند. خوشه‌ی M53 که با دوربین دوچشمی هم دیده‌ می‌شود در امتداد صورت‌فلکی گیسوان‌برنیکه (گیسو) که بیشتر از 250 هزار ستاره‌ دارد و یکی از دورترین خوشه‌های کروی مرکز کهکشان است قرار دارد.

http://www.hupaa.com/db/pages/2012/0...t%2Bfalaki.jpg

در صورت فلکی «مونوسروس» که به «اسب تک شاخ» نیز شهرت دارد، یک توده عظیم از غبار و گازهای کیهانی در فاصله دو هزار و 700 سال نوری دیده می‌شود که منطقه تشکیل ستاره‌ای موسوم به NGC 2264 است.

یک نور قوی ناشی از ستاره‌های تازه متولد شده به رنگ قرمز در کنار گرد و غبار ستاره‌های جوان و داغ به رنگ آبی، در مرکز تصویر دیده می‌شوند.

ستاره‌های منطقه NGC 2264 به خوشه ستاره‌ای «درخت کریسمس» شهرت دارند و «سحابی روباه» نیز در سمت چپ و «سحابی مخروطی» نیز در بالای خوشه درختی دیده می شود.


منبع: ایسنا

http://nojum.ir/files/apod/1204/120412.jpg


سیاره‌ی یوری

در ۲۴ فروردین/۱۲ آوریل سال ٬۱۹۶۱/۱۳۴۰ فضانورد روس٬ «یوری الکسیویچ گاگارین» موفق شد تا نخستین انسانی باشد که سیاره‌ی زمین را از فضا می‌بیند. او آن‌چه را که از مدار زمین می‌دید این چنین گزارش کرد: «آسمان بسیار تاریک است. زمین آبی است. همه‌چیز بسیار شفاف دیده می‌شود» برای این‌که این روز را جشن بگیریم به تصویر تازه‌ای که از ایستگاه فضایی بین‌المللی به‌دست رسیده است توجه کنید. این تصویر نمایی باشکوه از سیاره‌مان در شب‌هنگام را نشان می‌دهد که در ارتفاع ۳۸۴ کیلومتری و در روز ۹ فروردین/ ۲۸ مارچ گرفته شده است. نور شهر موسکو را می‌توانید در نزدیکی مرکز تصویر ببینید. همچنین یکی از آرایه‌های پنل خورشیدی ایستگاه فضایی نیز در سمت چپ تصویر قابل رویت است. شفق قطبی و نور تابناک خورشید در امتداد افق منحنی زمین آرمیده‌اند. ستاره‌های بالای افق به همراه خوشه‌ی ستاره‌ای فشرده‌ی پروین در تلالو شفق قطبی فرو رفته‌اند.

http://nojum.ir/files/apod/1204/120414.jpg


شش قمر زحل

زحل چند قمر دارد؟ تاکنون 62 تا از آن‌ها کشف شده است. کوچک‌ترین ‌آن‌ها فقط کسری از یک کیلومتر پهنا دارد. در این تصویر خانوادگی واضح زحلی که 16اسفند/9مارس گرفته شده است؛ شش تا از بزرگ‌ترین اقمارش در این‌جا دیده می‌شود. تیتان که بزرگ‌تر از قمر زمین و حتی بزرگ‌تر از عطارد است، 5150 کیلومتر قطر دارد و در امتداد خط بالا در پایین و چپ تصویر قرار دارد. اگر به سمت راست حرکت کنیم به میماس، تتیس، انسلادوس، دیون و رئا در سمت راست می‌رسیم. نخستین قمر طبیعی زحل، تیتان را منجم هلندی به نام کریستین هویگنس در سال 1655 کشف کرد، اخیراً قمر موقتی 1 S2009/S را تیم علمی تصویربرداری کاسینی در 1388/2009 کشف کرده است. امشب زحل به مقابله با زمین می‌رسد و می‌توان بهترین نمای تلسکوپی از سیاره‌ی حلقه‌دار و اقمارش را خلق کرد.

با سلام.باتشکر از این برنامه ی شما[tashvigh]

http://www.nojum.ir/files/apod/1204/120416.jpg سحابی عقاب از قله‌ی کیت
16 آوریل 2012

از دور همه چیز شبیه عقاب به نظر می‌آید. اگر‌چه نگاه نزدیک‌تر به سحابی عقاب نشان می‌دهد که این ناحیه‌ی روشن در واقع پنجره‌ای به مرکز کالبد تیره‌ی بزرگ‌تری از گردوغبار است. درون این پنجره نور درخشان‌تری نمایان است؛ کارگاهی که خوشه‌‌‌های باز ستاره‌ها در آن شکل می‌گیرند. در این حفره ستون‌های بلند و کُره‌های گِرد از غبار تیره و گاز ملوکولی سرد در هر جایی که هنوز ستاره‌ها شکل می‌گیرند، باقی می‌مانند. ستاره‌های آبی درخشان هم دیده می‌شوند که در واقع نور و بادهای آن‌ها لایه‌های باقی‌مانده‌ی را دور می‌کند و به عقب پس می‌زند. سحابی نشریعقاب که M16 هم نامیده می‌شود، در فاصله‌ی 6500 سال نوری دورتر و با گستردگی 20 سال نوری آرمیده است و با نشانه رفتن دوربین دوچشمی به سمت صورت‌فلکیمار دیده می‌شود. این تصویر از سه رنگ نشری خاص ترکیب شده و با تلسکوپ 0.9متری در قله‌ی کیتآریزونایآمریکا گرفته شده است.

http://www.nojum.ir/files/apod/1204/120419.jpg دیسکاوری به سفر می‌رود
19 آوریل 2012

روز سه‌شنبه ساعت ۷ صبح به وقت محلی٬ مدارگرد شاتل فضایی دیسکاوری (OV-103) از زمین بلند شد و در آسمان ابری به پرواز درآمد. اما این‌بار٬ این مدارگرد سوار بر هواپیمای بویینگ ۷۴۷ اصلاح‌شده مرکز فضایی کندی را برای همیشه ترک کرد. این نوع هواپیما به «هواپیمای حامل شاتل» موسوم است. نخست این مدارگرد پرواز خداحافظی خود را بر فراز ساحل فضایی٬ مرکز پروازهای فضایی گادرد و ایالت واشنگتون دی‌سی به انجام رساند سپس رهسپار فرودگاه دالس ایالت ویرجینیا شد تا آن‌جا در مقصد نهایی خود در موزه‌ی هوا و فضای اسمیتسونی مرکز Udvar-Hazy آرام بگیرد. مدارگرد دیسکاوری در حالی بازنشسته می‌شود که رکورددار بیش‌ترین تعداد سفرهای فضایی است. این فضاپیما بیش از ۲۳۷ کیلومتر را در ۳۹ مأموریت درنوردیده است و در یکی از همین مأموریت‌ها تلسکوپ فضایی هابل را نیز به فضا برد. از آن‌جایی که دیسکاوری از سال ۱۹۸۴/۱۳۶۳ تا سال ۲۰۱۱/۱۳۹۰ در ناوگان فضایی شاتل فعال بوده در مجموع یک سال کامل را در فضا به سر برده است.
منبع:نجوم

بامداد، ماه و عطارد

7 ارديبهشت (26 April )

http://www.nightsky.ws/images/26%20%281%29.gif

Image Credit & Copyright: Stephen Mudge

در هفته گذشته عطارد کاملا در فراسوی خورشید و در سمت چپ آن سرگردان بوده است. داخلی ترین سیاره منظومه شمسی به بیشینۀ زاویۀ کشیدگی خود از خورشید (که برای اینگونه ظاهرشدن حدود 27 درجه است) نزدیک می شود، و از سوی دیگر به هلال ماه ملحق می شود. این مقارنه منظره بسیار جذابی را برای سحرخیزان نیم کره جنوبی پدید آورد. این جفت زیبا به طور همزمان در آسمان پیش از سحر طلوع کردند و بر فراز افق در امتداد شیب شدید دایرة البروج اوج گرفتند. در این ترکیب از عکاس های متوالی، طلوع ماه و عطارد بر فراز چراغ های شهر بریزبن در کوئینزلند استرالیا به تصویر کشیده شده است. این تصویر که متشکل از انبوهی عکس دیجیتال است، با نوردهی در هر 3 دقیقه و از ساعت 4:15 دقیقه صبح به وقت محلی در روز 19 آوریل گرفته شده است. مسیر طلوع عطارد در منتهاالیه سمت راست که با زاویه 8 درجه از ماه جدا شده است، دیده می شود

http://www.parssky.com/tools/picture..._ctio_1911.jpg

این تصویر که در سال 2012 از تلسکوپ 4 متری بلانکو در رصدخانه تولولو منتشر شده است به طریقی پردازش شده تا بتواند قوس آبی کم رنگی که نشان دهنده برخورد با یک کهکشان کوچکتر است را نشان دهد .ویژگی دیگری از این لایه ها، فراوانی گاز در آنهاست .

http://nojum.ir/files/apod/1208/120826.jpg


سحابی چشم گربه

http://nojum.ir/files/apod/1208/120824.jpg


ماه به ملاقات ستاره صبحگاهی می رود

کهکشان های برخوردی:

در زیر دو تصویر را می بینید که به نظر دو کهکشان با هم برخورد کرده اند ولی این طور نیست. این دو کهکشان دوتایی بصری هستند یعنی در ظاهر در کنار هم قرار دارند.
در اصل کهکشان بزرگ تر در فاصله حدود 80 میلیون سال نوری از ما قرار دارد و پهنایی برابر 70 هزار سال نوری دارد و کهکشان کوچکتر در فاصله 520 میلیون سال نوری از ما قرار دارد و پهنایی برابر 160 هزار سال نوری دارد!



http://cseligman.com/text/atlas/ngc450.jpg





http://cseligman.com/text/atlas/ngc450wide.jpg

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط a_rahmani

http://nojum.ir/files/apod/1201/120109.jpg


چهره‌ي 6946 NGC

كهكشان 6946 NGC، از ديدگاه ما در كهكشان را‌ه ‌شيري، از رو‌به‌رو ديده مي‌شود. اين كهكشان مارپيچي زيبا و بزرگ در فاصله‌ي 10ميليون سال نوري از ما و در پشت زمينه‌ي غبار پس‌زمينه و ستاره‌هاي دور‌دست صورت‌فلكي قيفاووس قرار دارد. از هسته‌ي به سمت بيرون، رنگ‌هاي كهكشان از نور زرد ستار‌هاي پير در مركز كهكشان تا آبي خوشه‌هاي ستاره‌اي و سرخي نواحي شكل‌گيري ستاره‌ها در امتداد بازو‌هاي تكه تكه‌ي اين كهكشان مارپيچي تغيير مي‌كند. 6946 NGC در نور فرو سرخ هم بسيار درخشان و سرشار از گاز و غبار است و همچنين محلي براي نمايش ميزان بالاي تولد و مرگ ستاره‌ها. در واقع از ابتدای قرن بيستم تا كنون حداقل 9 ابر‌نواختر، انفجار‌ مرگ ستاره‌هاي پر جرم، در 6946 NGC كشف شده است. 6946 NGC با گستردگي حدود 40 سال نوري به كهكشان آتش‌بازي معروف است. اين تصوير با‌شكوه از 6946 NGC تركيبي شامل اطلاعات تصويري تلسكوپ 8/2 متري سوبارو در موناكيا است.


منبع : نجوم

---

فاصله و پهنای کهکشان رو یه چک بکن ببین درسته! فکر کنم غلطه [tafakor]. طول تلسکوپ رو هم درست کن 2.8 متر

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط a_rahmani

http://nojum.ir/files/apod/1112/111215.jpg

تمام‌سایه زمین

سایه‌ی داخلی و تاریک سیاره‌ی زمین، تمام‌سایه نام دارد. تمام‌سایه مانند مخروطی در فضا امتداد یافته است و سطحِ مقطع دایره‌ای آن به آسانی در طول ماه‌گرفتگی دیده می‌شود. برای مثال شنبه گذشته، ماه کامل، در حالی که سوژه رصدگران ماه در بیشتر نقاط سیاره ما بود، از میان نیمه جنوبی تمام‌سایه‌ی زمین عبور کرد. در فاز گرفتِ کامل، ماه برای 51 دقیقه در داخل تمام‌سایه بود. این تصویر ترکیبی خسوف، با کمک عکس‌‌های متوالی از فازهای گرفت کلی و جزئی در پکن چین ثبت شده، تا بخش بزرگی از لبه‌ی گرد تمام‌سایه را ترسیم کند. ستارگان پس‌زمینه تصویر، در فازهای تاریک‌تر گرفتگی مشاهده می‌شوند. تصویری که در نهایت، اندازه نسبی سطحِ مقطع سایه، در فاصله‌ای که ماه قرار گرفته و همچنین مسیر ماه از میان تمام‌سایه‌ی زمین را نشان می‌دهد.

---

هر کس تونست بگه از این عکس چه نتیجه ای میشه گرفت!!؟؟

http://nojum.ir/files/apod/1209/120901.jpg

یک ماه آبی

http://nojum.ir/files/apod/1209/120902.jpg

پرتاب RBSP در شب

---

Radiation Belt Storm Probes

نقل قول:

---

هر کس تونست بگه از این عکس چه نتیجه ای میشه گرفت!!؟؟

---

چه نتیجه ای؟[tafakor] قبل از اینکه نتیجه ای بگیریم.یکی منو روشن کنه.تو این زمینه ها خیلی اطلاعاتم ضعیفه.ماه از چپ به راست اومده یا از راست به چپ؟[nishkhand] ولی جدا از شوخی دوست دارم منظور سوالتو بفهمم.
راستی وضعیت زمین و خورشید رو اگه بخوایم رو یه صفحه تخت در نظر بگیریم زمین بالاتر از خورشیده؟یعنی خورشید از پایین به شمت زمین میتابه؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط a_rahmani

http://nojum.ir/files/apod/1209/120901.jpg

یک ماه آبی

---

منظورت از آبی چیه!؟؟ رنگش که آبی نیست!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mamadshumakher

چه نتیجه ای؟[tafakor] قبل از اینکه نتیجه ای بگیریم.یکی منو روشن کنه.تو این زمینه ها خیلی اطلاعاتم ضعیفه.ماه از چپ به راست اومده یا از راست به چپ؟[nishkhand] ولی جدا از شوخی دوست دارم منظور سوالتو بفهمم.
راستی وضعیت زمین و خورشید رو اگه بخوایم رو یه صفحه تخت در نظر بگیریم زمین بالاتر از خورشیده؟یعنی خورشید از پایین به شمت زمین میتابه؟

---

سلام
تو این عکس اگر عکس وارونه نباشه ماه از راست به چپ رفته ( حرکت عادی ماه) اگر هم عکس از پشت تلسکوپ باشه و وارونه باشه از چپ به راست!! [nishkhand][cheshmak]

منظورم اینه که از اندازه ماه و سایه زمین چه نتیجه ای میشه گرفت!

امبدوارم منظورم رو فهمیده باشین.یه راهنمایی هم می کنم: چون خورشید خیلی از زمین دوره اندازه زمین با سایه آن روی ماه با دقت خیلی خوبی برابره!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط a_rahmani

http://nojum.ir/files/apod/1209/120902.jpg

پرتاب RBSP در شب

---

Radiation Belt Storm Probes

---

خب یه توضیح میدادی این RBSP چی هست؟ به چه دردی می خوره؟[tafakor][cheshmak]

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Amaterasu

سلام
تو این عکس اگر عکس وارونه نباشه ماه از راست به چپ رفته ( حرکت عادی ماه) اگر هم عکس از پشت تلسکوپ باشه و وارونه باشه از چپ به راست!! [nishkhand][cheshmak]

منظورم اینه که از اندازه ماه و سایه زمین چه نتیجه ای میشه گرفت!

امبدوارم منظورم رو فهمیده باشین.یه راهنمایی هم می کنم: چون خورشید خیلی از زمین دوره اندازه زمین با سایه آن روی ماه با دقت خیلی خوبی برابره!

---

یعنی میخوای بگی زمین چند برابر ماه هست؟قطرش که خب معلومه اما چندتا ماه درون زمین جا میگیره معلوم نی [khanderiz] [nadidan]