اون روز قطعا یکی از روزایه بلند زندگی خواهد بود... [afsoorde]اصلا نمیخوام بهش فک کنم[khastegi]
نمایش نسخه قابل چاپ
اون روز قطعا یکی از روزایه بلند زندگی خواهد بود... [afsoorde]اصلا نمیخوام بهش فک کنم[khastegi]
منتظر میمونم
من همچین روزی رو ترجیح میدم در کنار حانواده ام باشم و نصفش رو در نزدیکترین جای زیارتی سپری میکنم که با کمال آرامش برم و بقیه اش رو میرم به دامان طبیعت چون عاشق طبیعتم
اول از همه سعی می کنم از تمامی کسانی که میشناسم حلالیت بطلبم
ولی بقیه روزم رو در کنار خانواده سپری می کنم
دوست دارم تو اون روز فقط به همه ی ارزوهام برسم.....همین.........[nishkhand]
میرم یه جوری خودمو میکشم که بشه اعضامو اهدا کنن . البته قبلش کارت اهدای عضو میگیرم تا خانوادم نتونن خدایی نکرده مخالفت کنن!!!!!
مثل بقیه روزای عمرم زندگی میکنم.
بله من هم مانند خانمnedasoltani مانند روزهای قبل زندگی میکنم!شاید هم خوشحال شوم!
اول حسابم رو با کسانی که بهشون مدیون هستم تسویه میکردم....بعدش دعای کمیل میخوندم که دلم آروم بگیره ....بعدش به همه کسانی که در اطرافم بودن و میشناختم و نمیتونستم حرف دلمو بزنم میگفتم " دوستت دارم"...بعدش لحظه شماری میکردم برای دیدار یار
دنبال شناخت خودم و خدای خودم میگشتم [golrooz]