مخاطب خاص

حافظه ی آدم های غمگین

قویــست ..

می دانند کجایِ کدام خیابان

آن روز

" مُــردند " ....

می خواهی بروی؟


بهانه مى خواهى؟


بگذار من بهانه را دستت دهم..


برو و هركس پرسيد چـــرا؟


بگو لجوج بود!


هميشه سرسختانه عاشق بود..


بگو فرياد مى كرد!


همه جا فرياد مى كرد که فقط مرا مى خواهد..


بگو دروغ مى گفت!


مى گفت هرگز ناراحتم نكردى..


بگو درگير بود!


هميشه درگير افسون نگاهم بود..


بگو بی احساس بود!


به همه فریاد ها، توهین ها و اخم هایم، فقط لبخند می زد..


بگو او نخواست!





نخواست كـسـى جز من در دلش خانه كند..!!

چه بخشنده خدای عاشقی دارم که می خواند مرا باآنکه می داند گنهکارم ،دلم گرم است،
میدانم بدون لطف او تنهای،تنهایم،
ای دوست برایت من خدا"را آرزو دارم