پاسخ : آنچه که شمارا میآزارد
اونچه که منو آزار میده نظام تحصیلی بر پایه نمره هست.و همونطور که دوستان گفتن ما نیاز به یادگیری به صورت پژوهشی داریم.
این متن رو از ویکی کپی کردم
تحصیل در دانمارک رایگان و برای کودکان ۷ تا ۱۶ ساله (دوره ابتدایی و سیکل اول متوسطه) اجبار است. حدود ۹۰ درصد دانش آموزان ۷-۱۶ ساله در مدارس دولتی و ۱۰ درصد بقیه در مدارس خصوصی که تحت حمایت مالی دولت هستند، تحصیل می‌کنند. تا کلاس هفتم محتوای آموزش برای همه دانش آموزان یکسان است. اما در پایه‌های هشتم تا دهم در دروس ریاضی، انگلیسی، آلمانی فیزیک و شیمی ممکن است، دانش آموزان به کلاسهای با سطوح پایه و پیشرفته هدایت شوند. تحصیل در پایه دهم اختیاری است. دانش آموزان می‌توانند پس از گذراندن پایه نهم مدرسه را ترک کنند. پایه دهم با دو هدف و آماده سازی دانش آموزان برای زندگی خارج از مدرسه و دادن دانش لازم برای تحصیل در دوره‌های بالاتر در نظر گرفته شده‌است.
در تمام مدارس دانمارک، دانش آموزان بصورت طبیعی و بر اساس سن به کلاس بالاتر ارتقاء می‌یابند. در هفت سال اول تحصیل هیچگونه امتحانی وجود ندارد و هیچگونه نمره‌ای به دانش‌آموزان داده نمی‌شود.
در پایه‌های هشتم تا دهم نمره در مقیاس ۱۰، ممکن است به دانش آموزان داده شود. در پایان کلاس نهم و در پایان کلاس دهم امتحان وجود دارد که در دروس مختلف بعمل می‌آید. دانش آموزان در شرکت یا عدم شرکت در این امتحانات آزادند و به هر حال نمره قبولی وجود ندارد.
و مشکل دیگه اینکه میزان استفاده ما از دوچرخه بسیار پایین هست.جوانان ما غروب ها تو شهر ها با ماشین دور همی دور میزنند [nishkhand]
گاهی دیدم 4نفر با 2تا ماشین با هم تو شهر دور میزنند.
واقعا نیاز هست فرهنگ استفاده از دوچرخه رو جا بندازیم.
این متن هم از همون صفحه ی ویکی کپی کردم:
دانمارک یکی از کشورهایی است که در جهان دارای بیشترین تعداد دوچرخه‌سوار می‌باشد. در ساعات شلوغی ترافیک شهر، تعداد زیادی دوچرخه سوار- والدینی که فرزندان خود را حمل می‌کنند - را در راه منزل یا محل کار، مهدکودک و کودکستان مشاهده خواهید نمود.
پاسخ : آنچه که شمارا میآزارد
یک مشکل دیگه که من واقعا از مواچهه با اون بدم میاد چسبیدن چسب به دستکش هست,فکرش رو بکنید توی بیمارستان که با انواع عفونت و خون آلوده مواجهی برای فیکس کردن یک آنژیوکت باید دستکش رو در بیاری یا با بدبختی با دستکش اونو فیکسش کنی
پاسخ : آنچه که شمارا میآزارد
یه مشکل دیگه هم نبود پارک های فرهنگی هست جایی که افراد بتونن آزادانه با هم در رابزه با کارهای فرهنگی تبادل نظر کنن یعنی هم فال و هم تماشا!!!!!!!!!!!اگر یک نهاد دوست یابی هم ایجاد بشه که افراد با سلیقه های مشترک رو به هم ارتباط بده واقعا عالیه
پاسخ : آنچه که شمارا میآزارد
یک چیزی که تو این کشور من را می آزارد مشکلاتی از این دست است:
.
راستی به نظرتون ریشه این تیپ مشکلات از کجاست؟!
پاسخ : آنچه که شمارا میآزارد
یه مشکل بزرگی که اذیتم میکنه اینه که هر جا وایمسم مردم دارن پشت سرهم حرف میزنن عصبی میشم
اما نمیدونم چطوری باید حل بشن
پاسخ : آنچه که شمارا میآزارد
من الان این حس رو دارم که دوست دارم یه جایی , یه مرکزی تو شهرم باشه طبق برنامه ی هفتگی استادای مربوط به هر رشته ای بیان اونجا و به افرادی که سوال دارن کمک کنند و راهنمایی و ...البته به همراه کمی امکانات و سیستم کمک اموزشی و ....و کمک کنند هر کسی طرح های پژوهشی خودشو جلو ببره.
مثلا متخصص پلیمر,کامپیوتر ,برق,روز 3شنبه
مکانیک,خودرو,رباتیک,نفت,4شن ه [nishkhand]
پاسخ : آنچه که شمارا میآزارد
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
نو آور
یک چیزی که تو این کشور من را می آزارد مشکلاتی از این دست است:
.
راستی به نظرتون ریشه این تیپ مشکلات از کجاست؟!
این مدلش اینقدر که عجیب و باور نکردنیه ، که برا راه حلش حیفه وقت گذاشت.
پاسخ : آنچه که شمارا میآزارد
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
mamadshumakher
من الان این حس رو دارم که دوست دارم یه جایی , یه مرکزی تو شهرم باشه طبق برنامه ی هفتگی استادای مربوط به هر رشته ای بیان اونجا و به افرادی که سوال دارن کمک کنند و راهنمایی و ...البته به همراه کمی امکانات و سیستم کمک اموزشی و ....و کمک کنند هر کسی طرح های پژوهشی خودشو جلو ببره.
مثلا متخصص پلیمر,کامپیوتر ,برق,روز 3شنبه
مکانیک,خودرو,رباتیک,نفت,4شن ه [nishkhand]
حرفتون کاملا درسته، بهترین راه، ایجاد موسساتی مثلا تحت عنوان کانون نخبگان، خانه نخبگان و ... در همه 1036 شهرستان کشور، آن هم تحت مدیریت نخبگان دلسوز، کارآ و با انگیزه همان شهر است. شهرداریها نیز می توانند در دادن امکانات اولیه و فضای مناسب برای تشکیل جلسات منظم هفتگی و گردهم آئی های عمومی آنان کمک کنند. فکر می کنم بایستی هیئت موسسی از نخبگان ابتدا با اخذ تایدیه از بنیاد نخبگان استان مربوطه و فرمانداری شهرستان، آن را در اداره ثبت شرکتها، تحت عنوان یک موسسه یا NGO ثبت کرده و با نامه نگاری با شورای شهر یا ادارات فرهنگی - تفریحی شهرداریها یا مدیریت فرهنگ سراها، از فضاهای آنجا استفاده کنند. ظاهرا ساز و کارهائی قانونی نیز برای کسب محدود درآمد، جهت پوشش برخی هزینه ها، برای چنین مجموعه هائی وجود دارد.
یک نمونه نوعی، از اساسنامه های چنین کانونهائی را در ذیل می آورم تا شاید راه برای علاقمندان به تاسیس آنها بازتر شود:
.کانون نخبگان شهرستان .....
مقدمه: کانون نخبگان شهرستان .......؛ پیرو برنامه های دولت خدمتگزار و ضرورتهای موجود شهرستان، بر آن است تا با استعدادیابی و جذب نخبگان، تشویق آنان به سوی ارتباطات و پیوندهای بیشتر و موثرتر با یکدیگر، بسترسازی برای تبادل آگاهیها و تجارب، تقویت روحیه ابتکار و نو آوری، ارتقای کارآمدی و مسئولیت پذیری در عرصه پویائی فکری و همچنین همفکری در حل مشکلات شهرستان، بدنه الیت شهرستان را به سوی پیشرفت و نیز همکاری و تعامل سازنده با سطوح مدیریتی شهر رهنمون سازد.
این موسسه؛ رویکرد و هویتی آموزشی- پژوهشی- مشاوره ای و تربیتی در حوزه های علمی، صنعتی، مدیریتی، ادبی، هنری، دینی و ورزشی داشته و چارچوب و محور فعالیتهای آن؛ نخبه یابی و نخبه پروری، استفاده شایسته و بیشینه از توانمندی و پتانسیل نخبگان شهرستان در مباحث حوزه مدیریت شهری و روستائی و نیز فراهم کردن بستر شکل گیری روحیه کار تیمی و افزایش مشارکت بخشهای خصوصی دانش بنیان شهرستان در عرصه های گوناگون است .
آموزش و پژوهش در این مجموعه، توام با توجه به آینده نگری، فن آوریهای نوین، کارآفرینی نوآورانه و فن آورانه، ارتباط با فضای واقعی و نیز تشویق، معرفی عمومی، هدایت و راهنمائی نخبگان، مخترعین، مبتکرین و پژوهشگران فعال و دلسوز شهرستان است. لذا این موسسه مجمعی است از افراد:
● متخصص و کارشناس به روز علمی و فنی
● متعهد و برخوردار از ظرفیتهای اخلاقی و دینی
● مبتکر و خلاق در نظریه پردازی و تولید اندیشه
● و توانمند در عرصه های گوناگون علمی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی
خط مشی و اهداف کلی کانون نخبگان شهرستان .......:
●برنامه ریزی برای شناسائی، پرورش، شکوفایی، هدایت و جهت دهی استعدادهای برتر شهرستان در همه عرصه ها
● فراهم آوری بستر لازم برای انجام امور پژوهشی مطابق با نیازهای شهرستان و کشور و همکاری با شرکتهای دانش بنیان بومی
●برگزاری جلسات، سخنرانیها، همایشها، گردهم آئی ها، سمینارها، اردوها، دوره ها و کارگاههای آموزشی، مسابقات و اتاقهای فکر در سطح عمومی شهرستان، مدارس، مراکز علمی و پژوهشی، دانشگاهها، هسته های صنعتی High Tech، بسیج و ...
● پرورش مدیران بومی و توانمند آینده در جهت ایجاد نوآوری، پویایی و حرکت در ساختارها و نهادهای شهرستان
● زمینه سازی برای تحولات اساسی در عرصه های مدیریت و برنامه ریزی کلان شهرستان
● تقویت زمینه کارشناسی مدیران فعلی با ارائه نظام مند ایده های نخبگان شهرستان به دستگاه ها، ارگانها و نهادها
● علمی شدن مدیریت شهرستان و بهره گیری از دانش های روز و تخصص گرایی
● زمینه سازی برای نگرش بین بخشی در مدیران شهر و تزریق افکار و اندیشه های نو به سیستم مدیریتی شهرستان، استان و کشور
● بهره گیری از مشاوره در سطوح مختلف تصمیم گیری شهرستان و ایجاد فرهنگ مشاوره پذیری در مدیران
● تولید و طراحی برنامه های بدیع و جدید در جهت رفع مشکلات جامعه شهری به ویژه در سطح شهرستان و توابع آن
● استفاده از آرمانگرایی و سلامت اندیشه آحاد شهروندان برای بهینه سازی خدمات سیستم های دولتی و خصوصی
● پیگیری مطالبات ساخت جمعیتی جوانان خلاق شهرستان با جلب همکاری نهادهای دیگر
● توسعه مهارت های علمی ایجاد شده در اجتماع جوانان مستعد، نخبه و علاقه مند و انجام فعالیتهای ترویج علم
●رشد بینش ها درجهت گسترش تفکرات ورفتارهای مطلوب·تربیت آینده سازانی متعهد، کارآمد، آگاه و مؤثر برای جامعه
●هویت بخشی در ابعاد فردی، اجتماعی ، دینی و ملی با رویکرد کلان نگر و مدیریت گرا و تاکید بر تقویت کار گروهی در فرد
●تقویت روحیه خوداشتغالی از طریق آماده سازی نیروی انسانی ایده آل و مناسب برای رسیدن به توانمندی مدیریت بر محیط درونی خویش، تسلط بر محیط بیرونی به وسیله کاربست ابزار و تجهیزات جهت دستیابی به اهداف و برنامه ریزی ها
●پی گیری تشکیل مجمع خیرین فن آوری ساز در شهرستان
● ارائه خدمات مشاوره علمی و فنی در تکمیل چرخه ایده تا محصول، مشاوره ثبت اختراعات صنعتی، خدمات ارزشگذاری اختراعات، خدمات حل مشکلات علمی و فنی ارگانها و شرکتهای خصوصی
●معرفی نخبگان شهرستان و نیز پی گیری برنامه ها از طریق ابزارهای فرهنگی مانند ایجاد وب سایت، نشریه، پوستر و ...
نخبگان محترم باید به یاد داشته باشند که اولا میزان روشن بینی، انگیزه، سطح فهم و خرد و نیز داشتن روحیه تعامل با نخبگان در مدیران شهرستانها، نقش مهمی دارد و لذا باید ابتدا ارزیابی از این مشخصه ها در مدیران مربوطه به دست آورید، در غیر اینصورت ممکن است سرخورده شوید. ثانیا فعلا دولت و مجلس، به خاطر احساس فقر، بنا ندارند برای چنین مجموعه هائی، حتی یک ریال بودجه اختصاص دهند. بنابراین باید با اتکا به توان و خلاقیت خود، راههائی برای کسب درآمدهای مورد نیاز مجموعه، به فراخور شرایط اقتصادی شهرستان خود بیابید.[golrooz]
پاسخ : آنچه که شمارا میآزارد
برای کشیدن سیم های برق یک ساختمان باید فنر را از درون لوله های برق عبور دهیم و سیم رو به انتهای فنر ببنیدم و از طرف دیگر بکشیم.
ولی این کشیدن یکی از ازاردهنده ترین کارهای سیمکشی ساختمان است.
گاهی تا 4 یا 5 رشته سیم باید از درون لوله عبور بدیم.و کشیدن فنری فلزی برای دست صدمات زیادی ممکنه داشته باشه.انرژی زیادی هم میگیره.
و یه عیب دیگه که فنرهای توی بازار دارند اینه که روشون متراژ حک نشده.اگر برای عبور فنر در بین راه به مشکل بخورم و ممکنه جایی لوله مسدود شده باشه نمیدونم دقیقا سر فنر الان کجاست که برای رفع عیب برم اونجارو بشکافم.اگر متراژ داشته باشه هم توی تخمین میزان سیم مورد نیاز هم در هنگام کار خیلی کمک میکنه
پاسخ : آنچه که شمارا میآزارد
جزوه نوشتن به همراه یاد گرفتن سر کلاسای تخخصی خیلی مسخرست.من از نوشتن بیزارم.چرا نباید فایل پی دی اف یا پرینت شده جزوه اساتید قبل از شروع ترم در اختیار دانشجویان قرار بگیره؟
کاشکی میشد تو هر ترم تعدادی از درسارو بتونیم به صورت مجازی پاس کنیم.
