آیات قرآن کریم بصورت صفحه به صفحه..(تفسیر و توضیح)

ممنون [golrooz]

- - - به روز رسانی شده - - -

ممنون [golrooz]

صفحه ی 31 از قرآن کریم شامل آیات 31 تا 44 از سوره ی آل عمران


اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
پناه میبرم به خدا از شر شیطان رانده شده


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان



قُلْ إِن كُنتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ(31)
بگو اگر خدا را دوست داريد از من پيروي كنيد تا خدا دوستتان بدارد و گناهان شما را بر شما ببخشايد و خداوند آمرزنده مهربان است(31)



قُلْ أَطِيعُوا۟ اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَإِن تَوَلَّوْا۟ فَإِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْكَٰفِرِينَ(32)
بگو خدا و پيامبر [او] را اطاعت كنيد پس اگر رويگردان شدند قطعا خداوند كافران را دوست ندارد(32)



۞ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَيٰٓ ءَادَمَ وَنُوحًا وَءَالَ إِبْرَٰهِيمَ وَءَالَ عِمْرَٰنَ عَلَي الْعَٰلَمِينَ(33)
به يقين خداوند آدم و نوح و خاندان ابراهيم و خاندان عمران را بر مردم جهان برتري داده است(33)



ذُرِّيَّةًۢ بَعْضُهَا مِنۢ بَعْضٍ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ(34)
فرزنداني كه بعضي از آنان از [نسل] بعضي ديگرند و خداوند شنواي داناست(34)



إِذْ قَالَتِ امْرَأَتُ عِمْرَٰنَ رَبِّ إِنِّي نَذَرْتُ لَكَ مَا فِي بَطْنِي مُحَرَّرًا فَتَقَبَّلْ مِنِّيٓ إِنَّكَ أَنتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ(35)
چون زن عمران گفت پروردگارا آنچه در شكم خود دارم نذر تو كردم تا آزاد شده [از مشاغل دنيا و پرستشگر تو] باشد پس از من بپذير كه تو خود شنواي دانايي(35)



فَلَمَّا وَضَعَتْهَا قَالَتْ رَبِّ إِنِّي وَضَعْتُهَآ أُنثَيٰ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا وَضَعَتْ وَلَيْسَ الذَّكَرُ كَالْأُنثَيٰ وَإِنِّي سَمَّيْتُهَا مَرْيَمَ وَإِنِّيٓ أُعِيذُهَا بِكَ وَذُرِّيَّتَهَا مِنَ الشَّيْطَٰنِ الرَّجِيمِ(36)
پس چون فرزندش را بزاد گفت پروردگارا من دختر زاده ام و خدا به آنچه او زاييد داناتر بود و پسر چون دختر نيست و من نامش را مريم نهادم و او و فرزندانش را از شيطان رانده شده به تو پناه مي دهم(36)



فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٍ وَأَنۢبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنًا وَكَفَّلَهَا زَكَرِيَّا كُلَّمَا دَخَلَ عَلَيْهَا زَكَرِيَّا الْمِحْرَابَ وَجَدَ عِندَهَا رِزْقًا قَالَ يَٰمَرْيَمُ أَنَّيٰ لَكِ هَٰذَا قَالَتْ هُوَ مِنْ عِندِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَرْزُقُ مَن يَشَآءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ(37)
پس پروردگارش وي [=مريم] را با حسن قبول پذيرا شد و او را نيكو بار آورد و زكريا را سرپرست وي قرار داد زكريا هر بار كه در محراب بر او وارد مي شد نزد او [نوعي] خوراكي مي يافت [مي]گفت اي مريم اين از كجا براي تو [آمده است او در پاسخ مي]گفت اين از جانب خداست كه خدا به هر كس بخواهد بي شمار روزي مي دهد(37)



هُنَالِكَ دَعَا زَكَرِيَّا رَبَّهُ قَالَ رَبِّ هَبْ لِي مِن لَّدُنكَ ذُرِّيَّةً طَيِّبَةً إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعَآءِ(38)
آنجا [بود كه] زكريا پروردگارش را خواند [و] گفت پروردگارا از جانب خود فرزندي پاك و پسنديده به من عطا كن كه تو شنونده دعايي(38)



فَنَادَتْهُ الْمَلَٰٓئِكَةُ وَهُوَ قَآئِمٌ يُصَلِّي فِي الْمِحْرَابِ أَنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكَ بِيَحْيَيٰ مُصَدِّقًۢا بِكَلِمَةٍ مِّنَ اللَّهِ وَسَيِّدًا وَحَصُورًا وَنَبِيًّا مِّنَ الصَّٰلِحِينَ(39)
پس در حالي كه وي ايستاده [و] در محراب [خود] دعا مي كرد فرشتگان او را ندا دردادند كه خداوند تو را به [ولادت] يحيي كه تصديق كننده [حقانيت] كلمة الله [=عيسي] است و بزرگوار و خويشتندار [=پرهيزنده از آنان] و پيامبري از شايستگان است مژده مي دهد(39)



قَالَ رَبِّ أَنَّيٰ يَكُونُ لِي غُلَٰمٌ وَقَدْ بَلَغَنِيَ الْكِبَرُ وَامْرَأَتِي عَاقِرٌ قَالَ كَذَٰلِكَ اللَّهُ يَفْعَلُ مَا يَشَآءُ(40)
گفت پروردگارا چگونه مرا فرزندي خواهد بود در حالي كه پيري من بالا گرفته است و زنم نازا است [فرشته] گفت [كار پروردگار] چنين است خدا هر چه بخواهد مي كند(40)



قَالَ رَبِّ اجْعَل لِّيٓ ءَايَةً قَالَ ءَايَتُكَ أَلَّا تُكَلِّمَ النَّاسَ ثَلَٰثَةَ أَيَّامٍ إِلَّا رَمْزًا وَاذْكُر رَّبَّكَ كَثِيرًا وَسَبِّحْ بِالْعَشِيِّ وَالْإِبْكَٰرِ(41)
گفت پروردگارا براي من نشانه اي قرار ده فرمود نشانه ات اين است كه سه روز با مردم جز به اشاره سخن نگويي و پروردگارت را بسيار ياد كن و شبانگاه و بامدادان [او را] تسبيح گوي(41)



وَإِذْ قَالَتِ الْمَلَٰٓئِكَةُ يَٰمَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَيٰكِ وَطَهَّرَكِ وَاصْطَفَيٰكِ عَلَيٰ نِسَآءِ الْعَٰلَمِينَ(42)
و [ياد كن] هنگامي را كه فرشتگان گفتند اي مريم خداوند تو را برگزيده و پاك ساخته و تو را بر زنان جهان برتري داده است(42)



يَٰمَرْيَمُ اقْنُتِي لِرَبِّكِ وَاسْجُدِي وَارْكَعِي مَعَ الرَّٰكِعِينَ(43)
اي مريم فرمانبر پروردگار خود باش و سجده كن و با ركوع كنندگان ركوع نما(43)



ذَٰلِكَ مِنْ أَنۢبَآءِ الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْكَ وَمَا كُنتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يُلْقُونَ أَقْلَٰمَهُمْ أَيُّهُمْ يَكْفُلُ مَرْيَمَ وَمَا كُنتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يَخْتَصِمُونَ(44)
اين [جمله] از اخبار غيب است كه به تو وحي مي كنيم و [گرنه] وقتي كه آنان قلمهاي خود را [براي قرعه كشي به آب] مي افكندند تا كدام يك سرپرستي مريم را به عهده گيرد نزد آنان نبودي و [نيز] وقتي با يكديگر كشمكش مي كردند نزدشان نبودي(44)



صدق الله العلي العظيم

مرسی عزیزم دستت درد نکنه

مرسی [tashvigh][tashvigh][tashvigh]

- - - به روز رسانی شده - - -

مرسی [tashvigh][tashvigh][tashvigh]

بازم تشکر.

- - - به روز رسانی شده - - -

بازم تشکر.

صفحه ی 32 از قرآن کریم شامل آیات 45 تا 59 از سوره ی آل عمران


اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
پناه میبرم به خدا از شر شیطان رانده شده


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان


إِذْ قَالَتِ الْمَلَٰٓئِكَةُ يَٰمَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٍ مِّنْهُ اسْمُهُ الْمَسِيحُ عِيسَي ابْنُ مَرْيَمَ وَجِيهًا فِي الدُّنْيَا وَالْءَاخِرَةِ وَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ(45)
[ياد كن] هنگامي [را] كه فرشتگان گفتند اي مريم خداوند تو را به كلمه اي از جانب خود كه نامش مسيح عيسي بن مريم است مژده مي دهد در حالي كه [او] در دنيا و آخرت آبرومند و از مقربان [درگاه خدا] است(45)



وَيُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَكَهْلًا وَمِنَ الصَّٰلِحِينَ(46)
و در گهواره [به اعجاز] و در ميانسالي [به وحي] با مردم سخن مي گويد و از شايستگان است(46)



قَالَتْ رَبِّ أَنَّيٰ يَكُونُ لِي وَلَدٌ وَلَمْ يَمْسَسْنِي بَشَرٌ قَالَ كَذَٰلِكِ اللَّهُ يَخْلُقُ مَا يَشَآءُ إِذَا قَضَيٰٓ أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُن فَيَكُونُ(47)
[مريم] گفت پروردگارا چگونه مرا فرزندي خواهد بود با آنكه بشري به من دست نزده است گفت چنين است [كار] پروردگار خدا هر چه بخواهد مي آفريند چون به كاري فرمان دهد فقط به آن مي گويد باش پس مي باشد(47)



وَيُعَلِّمُهُ الْكِتَٰبَ وَالْحِكْمَةَ وَالتَّوْرَيٰةَ وَالْإِنجِيلَ(48)
و به او كتاب و حكمت و تورات و انجيل مي آموزد(48)



وَرَسُولًا إِلَيٰ بَنِيٓ إِسْرَٰٓءِيلَ أَنِّي قَدْ جِئْتُكُم بَِٔايَةٍ مِّن رَّبِّكُمْ أَنِّيٓ أَخْلُقُ لَكُم مِّنَ الطِّينِ كَهَئَْةِ الطَّيْرِ فَأَنفُخُ فِيهِ فَيَكُونُ طَيْرًۢا بِإِذْنِ اللَّهِ وَأُبْرِئُ الْأَكْمَهَ وَالْأَبْرَصَ وَأُحْيِ الْمَوْتَيٰ بِإِذْنِ اللَّهِ وَأُنَبِّئُكُم بِمَا تَأْكُلُونَ وَمَا تَدَّخِرُونَ فِي بُيُوتِكُمْ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَءَايَةً لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ(49)
و [او را به عنوان] پيامبري به سوي بني اسرائيل [مي فرستد كه او به آنان مي گويد] در حقيقت من از جانب پروردگارتان برايتان معجزه اي آورده ام من از گل براي شما [چيزي] به شكل پرنده مي سازم آنگاه در آن مي دمم پس به اذن خدا پرنده اي مي شود و به اذن خدا نابيناي مادرزاد و پيس را بهبود مي بخشم و مردگان را زنده مي گردانم و شما را از آنچه مي خوريد و در خانه هايتان ذخيره مي كنيد خبر مي دهم مسلما در اين [معجزات] براي شما اگر مؤمن باشيد عبرت است(49)



وَمُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْرَيٰةِ وَلِأُحِلَّ لَكُم بَعْضَ الَّذِي حُرِّمَ عَلَيْكُمْ وَجِئْتُكُم بَِٔايَةٍ مِّن رَّبِّكُمْ فَاتَّقُوا۟ اللَّهَ وَأَطِيعُونِ(50)
و [مي گويد آمده ام تا] تورات را كه پيش از من [نازل شده] است تصديق كننده باشم و تا پاره اي از آنچه را كه بر شما حرام گرديده براي شما حلال كنم و از جانب پروردگارتان براي شما نشانه اي آورده ام پس از خدا پروا داريد و مرا اطاعت كنيد(50)



إِنَّ اللَّهَ رَبِّي وَرَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ هَٰذَا صِرَٰطٌ مُّسْتَقِيمٌ(51)
در حقيقت خداوند پروردگار من و پروردگار شماست پس او را بپرستيد [كه ] راه راست اين است(51)



۞ فَلَمَّآ أَحَسَّ عِيسَيٰ مِنْهُمُ الْكُفْرَ قَالَ مَنْ أَنصَارِيٓ إِلَي اللَّهِ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ نَحْنُ أَنصَارُ اللَّهِ ءَامَنَّا بِاللَّهِ وَاشْهَدْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ(52)
چون عيسي از آنان احساس كفر كرد گفت ياران من در راه خدا چه كسانند حواريون گفتند ما ياران [دين] خداييم به خدا ايمان آورده ايم و گواه باش كه ما تسليم [او] هستيم(52)



رَبَّنَآ ءَامَنَّا بِمَآ أَنزَلْتَ وَاتَّبَعْنَا الرَّسُولَ فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّٰهِدِينَ(53)
پروردگارا به آنچه نازل كردي گرويديم و فرستاده[ات] را پيروي كرديم پس ما را در زمره گواهان بنويس(53)



وَمَكَرُوا۟ وَمَكَرَ اللَّهُ وَاللَّهُ خَيْرُ الْمَٰكِرِينَ(54)
و [دشمنان] مكر ورزيدند و خدا [در پاسخشان] مكر در ميان آورد و خداوند بهترين مكرانگيزان است(54)



إِذْ قَالَ اللَّهُ يَٰعِيسَيٰٓ إِنِّي مُتَوَفِّيكَ وَرَافِعُكَ إِلَيَّ وَمُطَهِّرُكَ مِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا۟ وَجَاعِلُ الَّذِينَ اتَّبَعُوكَ فَوْقَ الَّذِينَ كَفَرُوٓا۟ إِلَيٰ يَوْمِ الْقِيَٰمَةِ ثُمَّ إِلَيَّ مَرْجِعُكُمْ فَأَحْكُمُ بَيْنَكُمْ فِيمَا كُنتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ(55)
[ياد كن] هنگامي را كه خدا گفت اي عيسي من تو را برگرفته و به سوي خويش بالا مي برم و تو را از [آلايش] كساني كه كفر ورزيده اند پاك مي گردانم و تا روز رستاخيز كساني را كه از تو پيروي كرده اند فوق كساني كه كافر شده اند قرار خواهم داد آنگاه فرجام شما به سوي من است پس در آنچه بر سر آن اختلاف مي كرديد ميان شما داوري خواهم كرد(55)



فَأَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا۟ فَأُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا شَدِيدًا فِي الدُّنْيَا وَالْءَاخِرَةِ وَمَا لَهُم مِّن نَّٰصِرِينَ(56)
اما كساني كه كفر ورزيدند در دنيا و آخرت به سختي عذابشان كنم و ياوراني نخواهند داشت(56)



وَأَمَّا الَّذِينَ ءَامَنُوا۟ وَعَمِلُوا۟ الصَّٰلِحَٰتِ فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الظَّٰلِمِينَ(57)
و اما كساني كه ايمان آورده و كارهاي شايسته كرده اند [خداوند] مزدشان را به تمامي به آنان مي دهد و خداوند بيدادگران را دوست نمي دارد(57)



ذَٰلِكَ نَتْلُوهُ عَلَيْكَ مِنَ الْءَايَٰتِ وَالذِّكْرِ الْحَكِيمِ(58)
اينهاست كه ما آن را از آيات و قرآن حكمت آميز بر تو مي خوانيم(58)



إِنَّ مَثَلَ عِيسَيٰ عِندَ اللَّهِ كَمَثَلِ ءَادَمَ خَلَقَهُ مِن تُرَابٍ ثُمَّ قَالَ لَهُ كُن فَيَكُونُ(59)
در واقع م ثل عيسي نزد خدا همچون م ثل [خلقت] آدم است [كه] او را از خاك آفريد سپس بدو گفت باش پس وجود يافت(59)



صدق الله العلي العظيم

zibast vaqean

- - - به روز رسانی شده - - -

zibast vaqean

awli bud

- - - به روز رسانی شده - - -

awli bud

صفحه ی 33 از قرآن کریم شامل آیات 60 تا 74 از سوره ی آل عمران


اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
پناه میبرم به خدا از شر شیطان رانده شده


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان


الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَلَا تَكُن مِّنَ الْمُمْتَرِينَ(60)
[آنچه درباره عيسي گفته شد] حق [و] از جانب پروردگار تو است پس از ترديدكنندگان مباش(60)



فَمَنْ حَآجَّكَ فِيهِ مِنۢ بَعْدِ مَا جَآءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا۟ نَدْعُ أَبْنَآءَنَا وَأَبْنَآءَكُمْ وَنِسَآءَنَا وَنِسَآءَكُمْ وَأَنفُسَنَا وَأَنفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل لَّعْنَتَ اللَّهِ عَلَي الْكَٰذِبِينَ(61)
پس هر كه در اين [باره] پس از دانشي كه تو را [حاصل] آمده با تو محاجه كند بگو بياييد پسرانمان و پسرانتان و زنانمان و زنانتان و ما خويشان نزديك و شما خويشان نزديك خود را فرا خوانيم سپس مباهله كنيم و لعنت خدا را بر دروغگويان قرار دهيم(61)



إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْقَصَصُ الْحَقُّ وَمَا مِنْ إِلَٰهٍ إِلَّا اللَّهُ وَإِنَّ اللَّهَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ(62)
آري داستان درست [مسيح] همين است و معبودي جز خدا نيست و خداست كه در واقع همان شكست ناپذير حكيم است(62)



فَإِن تَوَلَّوْا۟ فَإِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌۢ بِالْمُفْسِدِينَ(63)
پس اگر رويگردان شدند همانا خداوند به [حال] مفسدان داناست(63)



قُلْ يَٰٓأَهْلَ الْكِتَٰبِ تَعَالَوْا۟ إِلَيٰ كَلِمَةٍ سَوَآءٍۭ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَلَا نُشْرِكَ بِهِ شَئًْا وَلَا يَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضًا أَرْبَابًا مِّن دُونِ اللَّهِ فَإِن تَوَلَّوْا۟ فَقُولُوا۟ اشْهَدُوا۟ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ(64)
بگو اي اهل كتاب بياييد بر سر سخني كه ميان ما و شما يكسان است بايستيم كه جز خدا را نپرستيم و چيزي را شريك او نگردانيم و بعضي از ما بعضي ديگر را به جاي خدا به خدايي نگيرد پس اگر [از اين پيشنهاد] اعراض كردند بگوييد شاهد باشيد كه ما مسلمانيم [نه شما](64)



يَٰٓأَهْلَ الْكِتَٰبِ لِمَ تُحَآجُّونَ فِيٓ إِبْرَٰهِيمَ وَمَآ أُنزِلَتِ التَّوْرَيٰةُ وَالْإِنجِيلُ إِلَّا مِنۢ بَعْدِهِۦٓ أَفَلَا تَعْقِلُونَ(65)
اي اهل كتاب چرا در باره ابراهيم محاجه مي كنيد با آنكه تورات و انجيل بعد از او نازل شده است آيا تعقل نمي كنيد(65)



هَٰٓأَنتُمْ هَٰٓؤُلَآءِ حَٰجَجْتُمْ فِيمَا لَكُم بِهِ عِلْمٌ فَلِمَ تُحَآجُّونَ فِيمَا لَيْسَ لَكُم بِهِ عِلْمٌ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ(66)
هان شما [اهل كتاب] همانان هستيد كه در باره آنچه نسبت به آن دانشي داشتيد محاجه كرديد پس چرا در مورد چيزي كه بدان دانشي نداريد محاجه مي كنيد با آنكه خدا مي داند و شما نمي دانيد(66)



مَا كَانَ إِبْرَٰهِيمُ يَهُودِيًّا وَلَا نَصْرَانِيًّا وَلَٰكِن كَانَ حَنِيفًا مُّسْلِمًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ(67)
ابراهيم نه يهودي بود و نه نصراني بلكه حق گرايي فرمانبردار بود و از مشركان نبود(67)



إِنَّ أَوْلَي النَّاسِ بِإِبْرَٰهِيمَ لَلَّذِينَ اتَّبَعُوهُ وَهَٰذَا النَّبِيُّ وَالَّذِينَ ءَامَنُوا۟ وَاللَّهُ وَلِيُّ الْمُؤْمِنِينَ(68)
در حقيقت نزديكترين مردم به ابراهيم همان كساني هستند كه او را پيروي كرده اند و [نيز] اين پيامبر و كساني كه [به آيين او] ايمان آورده اند و خدا سرور مؤمنان است(68)



وَدَّت طَّآئِفَةٌ مِّنْ أَهْلِ الْكِتَٰبِ لَوْ يُضِلُّونَكُمْ وَمَا يُضِلُّونَ إِلَّآ أَنفُسَهُمْ وَمَا يَشْعُرُونَ(69)
گروهي از اهل كتاب آرزو مي كنند كاش شما را گمراه مي كردند در صورتي كه جز خودشان [كسي] را گمراه نمي كنند و نمي فهمند(69)



يَٰٓأَهْلَ الْكِتَٰبِ لِمَ تَكْفُرُونَ بَِٔايَٰتِ اللَّهِ وَأَنتُمْ تَشْهَدُونَ(70)
اي اهل كتاب چرا به آيات خدا كفر مي ورزيد با آنكه خود [به درستي آن] گواهي مي دهيد(70)



يَٰٓأَهْلَ الْكِتَٰبِ لِمَ تَلْبِسُونَ الْحَقَّ بِالْبَٰطِلِ وَتَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ(71)
اي اهل كتاب چرا حق را به باطل درمي آميزيد و حقيقت را كتمان مي كنيد با اينكه خود مي دانيد(71)



وَقَالَت طَّآئِفَةٌ مِّنْ أَهْلِ الْكِتَٰبِ ءَامِنُوا۟ بِالَّذِيٓ أُنزِلَ عَلَي الَّذِينَ ءَامَنُوا۟ وَجْهَ النَّهَارِ وَاكْفُرُوٓا۟ ءَاخِرَهُ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ(72)
و جماعتي از اهل كتاب گفتند در آغاز روز به آنچه بر مؤمنان نازل شد ايمان بياوريد و در پايان [روز] انكار كنيد شايد آنان [از اسلام] برگردند(72)



وَلَا تُؤْمِنُوٓا۟ إِلَّا لِمَن تَبِعَ دِينَكُمْ قُلْ إِنَّ الْهُدَيٰ هُدَي اللَّهِ أَن يُؤْتَيٰٓ أَحَدٌ مِّثْلَ مَآ أُوتِيتُمْ أَوْ يُحَآجُّوكُمْ عِندَ رَبِّكُمْ قُلْ إِنَّ الْفَضْلَ بِيَدِ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَآءُ وَاللَّهُ وَٰسِعٌ عَلِيمٌ(73)
و [گفتند] جز به كسي كه دين شما را پيروي كند ايمان نياوريد بگو هدايت هدايت خداست مبادا به كسي نظير آنچه به شما داده شده داده شود يا در پيشگاه پروردگارتان با شما محاجه كنند بگو [اين] تفضل به دست خداست آن را به هر كس كه بخواهد مي دهد و خداوند گشايشگر داناست(73)



يَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَن يَشَآءُ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ(74)
رحمت خود را به هر كس كه بخواهد مخصوص مي گرداند و خداوند داراي بخشش بزرگ است(74)



صدق الله العلي العظيم

صفحه ی 34 از قرآن کریم شامل آیات 75 تا 85 از سوره ی آل عمران



اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
پناه میبرم به خدا از شر شیطان رانده شده


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان


۞ وَمِنْ أَهْلِ الْكِتَٰبِ مَنْ إِن تَأْمَنْهُ بِقِنطَارٍ يُؤَدِّهِۦٓ إِلَيْكَ وَمِنْهُم مَّنْ إِن تَأْمَنْهُ بِدِينَارٍ لَّا يُؤَدِّهِۦٓ إِلَيْكَ إِلَّا مَا دُمْتَ عَلَيْهِ قَآئِمًا ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا۟ لَيْسَ عَلَيْنَا فِي الْأُمِّيِّۦنَ سَبِيلٌ وَيَقُولُونَ عَلَي اللَّهِ الْكَذِبَ وَهُمْ يَعْلَمُونَ(75)
و از اهل كتاب كسي است كه اگر او را بر مال فراواني امين شمري آن را به تو برگرداند و از آنان كسي است كه اگر او را بر ديناري امين شمري آن را به تو نمي پردازد مگر آنكه دايما بر [سر] وي به پا ايستي اين بدان سبب است كه آنان [به پندار خود] گفتند در مورد كساني كه كتاب آسماني ندارند بر زيان ما راهي نيست و بر خدا دروغ مي بندند با اينكه خودشان [هم] مي دانند(75)



بَلَيٰ مَنْ أَوْفَيٰ بِعَهْدِهِ وَاتَّقَيٰ فَإِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ(76)
آري هر كه به پيمان خود وفا كند و پرهيزگاري نمايد بي ترديد خداوند پرهيزگاران را دوست دارد(76)



إِنَّ الَّذِينَ يَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَأَيْمَٰنِهِمْ ثَمَنًا قَلِيلًا أُو۟لَٰٓئِكَ لَا خَلَٰقَ لَهُمْ فِي الْءَاخِرَةِ وَلَا يُكَلِّمُهُمُ اللَّهُ وَلَا يَنظُرُ إِلَيْهِمْ يَوْمَ الْقِيَٰمَةِ وَلَا يُزَكِّيهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ(77)
كساني كه پيمان خدا و سوگندهاي خود را به بهاي ناچيزي مي فروشند آنان را در آخرت بهره اي نيست و خدا روز قيامت با آنان سخن نمي گويد و به ايشان نمي نگرد و پاكشان نمي گرداند و عذابي دردناك خواهند داشت(77)



وَإِنَّ مِنْهُمْ لَفَرِيقًا يَلْوُۥنَ أَلْسِنَتَهُم بِالْكِتَٰبِ لِتَحْسَبُوهُ مِنَ الْكِتَٰبِ وَمَا هُوَ مِنَ الْكِتَٰبِ وَيَقُولُونَ هُوَ مِنْ عِندِ اللَّهِ وَمَا هُوَ مِنْ عِندِ اللَّهِ وَيَقُولُونَ عَلَي اللَّهِ الْكَذِبَ وَهُمْ يَعْلَمُونَ(78)
و از ميان آنان گروهي هستند كه زبان خود را به [خواندن] كتاب [تحريف شده اي ] مي پيچانند تا آن [بربافته] را از [مطالب] كتاب [آسماني] پنداريد با اينكه آن از كتاب [آسماني] نيست و مي گويند آن از جانب خداست در صورتي كه از جانب خدا نيست و بر خدا دروغ مي بندند با اينكه خودشان [هم] مي دانند(78)



مَا كَانَ لِبَشَرٍ أَن يُؤْتِيَهُ اللَّهُ الْكِتَٰبَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ ثُمَّ يَقُولَ لِلنَّاسِ كُونُوا۟ عِبَادًا لِّي مِن دُونِ اللَّهِ وَلَٰكِن كُونُوا۟ رَبَّٰنِيِّۦنَ بِمَا كُنتُمْ تُعَلِّمُونَ الْكِتَٰبَ وَبِمَا كُنتُمْ تَدْرُسُونَ(79)
هيچ بشري را نسزد كه خدا به او كتاب و حكم و پيامبري بدهد سپس او به مردم بگويد به جاي خدا بندگان من باشيد بلكه [بايد بگويد] به سبب آنكه كتاب [آسماني] تعليم مي داديد و از آن رو كه درس مي خوانديد علماي دين باشيد(79)



وَلَا يَأْمُرَكُمْ أَن تَتَّخِذُوا۟ الْمَلَٰٓئِكَةَ وَالنَّبِيِّۦنَ أَرْبَابًا أَيَأْمُرُكُم بِالْكُفْرِ بَعْدَ إِذْ أَنتُم مُّسْلِمُونَ(80)
و [نيز] شما را فرمان نخواهد داد كه فرشتگان و پيامبران را به خدايي بگيريد آيا پس از آنكه سر به فرمان [خدا] نهاده ايد [باز] شما را به كفر وامي دارد(80)



وَإِذْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثَٰقَ النَّبِيِّۦنَ لَمَآ ءَاتَيْتُكُم مِّن كِتَٰبٍ وَحِكْمَةٍ ثُمَّ جَآءَكُمْ رَسُولٌ مُّصَدِّقٌ لِّمَا مَعَكُمْ لَتُؤْمِنُنَّ بِهِ وَلَتَنصُرُنَّهُ قَالَ ءَأَقْرَرْتُمْ وَأَخَذْتُمْ عَلَيٰ ذَٰلِكُمْ إِصْرِي قَالُوٓا۟ أَقْرَرْنَا قَالَ فَاشْهَدُوا۟ وَأَنَا۠ مَعَكُم مِّنَ الشَّٰهِدِينَ(81)
و [ياد كن] هنگامي را كه خداوند از پيامبران پيمان گرفت كه هر گاه به شما كتاب و حكمتي دادم سپس شما را فرستاده اي آمد كه آنچه را با شماست تصديق كرد البته به او ايمان بياوريد و حتما ياريش كنيد آنگاه فرمود آيا اقرار كرديد و در اين باره پيمانم را پذيرفتيد گفتند آري اقرار كرديم فرمود پس گواه باشيد و من با شما از گواهانم(81)



فَمَن تَوَلَّيٰ بَعْدَ ذَٰلِكَ فَأُو۟لَٰٓئِكَ هُمُ الْفَٰسِقُونَ(82)
پس كساني كه بعد از اين [پيمان] روي برتابند آنان خود نافرمانانند(82)



أَفَغَيْرَ دِينِ اللَّهِ يَبْغُونَ وَلَهُ أَسْلَمَ مَن فِي السَّمَٰوَٰتِ وَالْأَرْضِ طَوْعًا وَكَرْهًا وَإِلَيْهِ يُرْجَعُونَ(83)
آيا جز دين خدا را مي جويند با آنكه هر كه در آسمانها و زمين است خواه و ناخواه سر به فرمان او نهاده است و به سوي او بازگردانيده مي شويد(83)



قُلْ ءَامَنَّا بِاللَّهِ وَمَآ أُنزِلَ عَلَيْنَا وَمَآ أُنزِلَ عَلَيٰٓ إِبْرَٰهِيمَ وَإِسْمَٰعِيلَ وَإِسْحَٰقَ وَيَعْقُوبَ وَالْأَسْبَاطِ وَمَآ أُوتِيَ مُوسَيٰ وَعِيسَيٰ وَالنَّبِيُّونَ مِن رَّبِّهِمْ لَا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِّنْهُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ(84)
بگو به خدا و آنچه بر ما نازل شده و آنچه بر ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و اسباط نازل گرديده و آنچه به موسي و عيسي و انبياي [ديگر] از جانب پروردگارشان داده شده گرويديم و ميان هيچ يك از آنان فرق نمي گذاريم و ما او را فرمانبرداريم(84)



وَمَن يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلَٰمِ دِينًا فَلَن يُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِي الْءَاخِرَةِ مِنَ الْخَٰسِرِينَ(85)
و هر كه جز اسلام ديني [ديگر] جويد هرگز از وي پذيرفته نشود و وي در آخرت از زيانكاران است(85)



صدق الله العلي العظيم