آیات قرآن کریم بصورت صفحه به صفحه..(تفسیر و توضیح)

آگاهی پیامبر(ص) از گذشته و آینده

أَلَمْ تَرَ إِلَي الَّذِي حَآجَّ إِبْرَٰهِۦمَ فِي رَبِّهِۦٓ أَنْ ءَاتَيٰهُ اللَّهُ الْمُلْكَ إِذْ قَالَ إِبْرَٰهِۦمُ رَبِّيَ الَّذِي يُحْيِ وَيُمِيتُ قَالَ أَنَا۠ أُحْيِ وَأُمِيتُ قَالَ إِبْرَٰهِۦمُ فَإِنَّ اللَّهَ يَأْتِي بِالشَّمْسِ مِنَ الْمَشْرِقِ فَأْتِ بِهَا مِنَ الْمَغْرِبِ فَبُهِتَ الَّذِي كَفَرَ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّٰلِمِينَ(258)

مطالب این آیه دربارۀ بحث و گفتگوی نمرود باحضرت ابراهیم(ع) است. برخی مفسرین در تفسیر این جمله از آیه که می فرماید:«آیا ندیدی و علم نداری؟» گفته اند که علم پیامبر(ص) فراتر از زمان زندگی دنیایی ایشان بوده و ایشان به خواست خدا از گذشته و آینده خبر داشته اند. به همین جهت، خداوند به پیامبرش می فرماید:«آیا ندیدی؟» ؛ یعنی پیامبر(ص) از ماجرای ابراهیم(ع) و نمرود خبر داشته و گویی آن را دیده بوده است.

اطیب البیان ؛ج3، ص 24

پیامبری که بعد از صد سال زنده شد

أَوْ كَالَّذِي مَرَّ عَلَيٰ قَرْيَةٍ وَهِيَ خَاوِيَةٌ عَلَيٰ عُرُوشِهَا قَالَ أَنَّيٰ يُحْيِ هَٰذِهِ اللَّهُ بَعْدَ مَوْتِهَا فَأَمَاتَهُ اللَّهُ مِا۟ئَةَ عَامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ قَالَ كَمْ لَبِثْتَ قَالَ لَبِثْتُ يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ قَالَ بَل لَّبِثْتَ مِا۟ئَةَ عَامٍ فَانظُرْ إِلَيٰ طَعَامِكَ وَشَرَابِكَ لَمْ يَتَسَنَّهْ وَانظُرْ إِلَيٰ حِمَارِكَ وَلِنَجْعَلَكَ ءَايَةً لِّلنَّاسِ وَانظُرْ إِلَي الْعِظَامِ كَيْفَ نُنشِزُهَا ثُمَّ نَكْسُوهَا لَحْمًا فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُ قَالَ أَعْلَمُ أَنَّ اللَّهَ عَلَيٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (259)

در تفسیر این آیه ، روایات فراوانی نقل شده که از آنها استفاده می شود که نام این شخص، «عُزَیر» یا «اِرمیا» - از پیامبران بنی اسرائیل - بوده است. بخت النصر بر مردم بیت المقدس، پیروز گشت و همه جا را تخریب کرد و ساکنانش را از دم تیغ گذراند. راز تسلط بخت النصر بر آنان را ترک امر به معروف و نهی از منکر نگاشته اند. ارمیا چون این ویرانی و قتل و عام را مشاهده کرد، از شهر خارج شد و گفت: «چگونه خداوند آنان را زنده خواهد کرد؟» حق تعالی او را صد سال میراند و سپس زنده کرد.

برخی نوشته اند که نخست چشمان او زنده شد و به اعضای خود می نگریست که چگونه استخوان ها کنار هم می آیند، به هم می پیوندند و گوشت آنها را می پوشاند. وی همچنین مشاهده کرد که چگونه رگ ها و مفصل ها به هم متصل می شود. مولا امیرالمومنین علی (ع) می فرمایند: «هنگمی که عزیر از خانوادۀ خود خارج شد، پنجاه سال داشت و زن او باردار بود، حق تعالی او را صد سال میراند و سپس زنده کرد.وقتی به خانۀ خود بازگشت،پسری صد ساله داشت، درحالی که خود عزیر همچنان پنجاه ساله بود. پس پسر او بزرگتر از خود او بود.» او به غذا و نوشیدنی خود که انگور یا انجیر و آب میوه بود نگاه کرد و دید که هیچیک فاسد نشده و پس از صد سال تازه مانده است.

خدا بدین وسیله خواست گوشه ای از قدرت نامحدود خویش را به او بنمایاند. این پیامبر الهی سپس با چشمان خویش کیفیت زنده شدن و مراحل اسکلت بندی مَرکَب خویش را نیز می نگریست. وقتی این حقیقت را با چشمان خویش مشاهده کرد،گفت:«أَعْلَمُ أَنَّ اللَّهَ عَلَيٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ»

تفسیر موضوعی،ج 4 ، ص 123

تشکر

تشکر و سپاس میشه بگی چطوری میتونم نام کاربریم رو عوض کنم
از کجا و چطوری؟ سپاسگذارم

سلام صبح همه دوستان بخیر باشد .
واقعا که زحمات تان قابل قدر است خداوند شما را جزای خیر دهد و همیشه در راستای دین و اسلام خدماتی بس شیرین و با معانی وباکیفیت را تقدیم بر مخلوقات خدا میکنید انشاالله که جزای خیر قطعا به سراغ شما میاید و غریق رحمت باری تعالی میشوید .

تشکر

- - - به روز رسانی شده - - -

سلام صبح همه دوستان بخیر باشد .
واقعا که زحمات تان قابل قدر است خداوند شما را جزای خیر دهد و همیشه در راستای دین و اسلام خدماتی بس شیرین و با معانی وباکیفیت را تقدیم بر مخلوقات خدا میکنید انشاالله که جزای خیر قطعا به سراغ شما میاید و غریق رحمت باری تعالی میشوید .

تشکر

اگه تفسیر هم بزارید عالی میشه با این وجود ممنون[golrooz]

- - - به روز رسانی شده - - -

اگه تفسیر هم بزارید عالی میشه با این وجود ممنون[golrooz]

واقعا جای خالی قرآن و تو زندگیم حس میکنم,

عالی بود
تشکر ویژه[golrooz]
حس و حالم عوض شد

مرسی واقعا پست خوب و عالی بود مثل همیشه

صفحه ی 26 از قرآن کریم شامل آیات 265 تا 274 از سوره ی البقرة


اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
پناه میبرم به خدا از شر شیطان رانده شده


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان


وَمَثَلُ الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَٰلَهُمُ ابْتِغَآءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَتَثْبِيتًا مِّنْ أَنفُسِهِمْ كَمَثَلِ جَنَّةٍۭ بِرَبْوَةٍ أَصَابَهَا وَابِلٌ فََٔاتَتْ أُكُلَهَا ضِعْفَيْنِ فَإِن لَّمْ يُصِبْهَا وَابِلٌ فَطَلٌّ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ(265)
و مَثَل [صدقات] كساني كه اموال خويش را براي طلب خشنودي خدا و استواري روحشان انفاق مي كنند، همچون مَثَلِ باغي است كه بر فراز پشته اي قرار دارد [كه اگر] رگباري بر آن برسد، دوچندان محصول برآورد، و اگر رگباري هم بر آن نرسد، باران ريزي [براي آن بس است]، و خداوند به آنچه انجام مي دهيد بيناست(265)



أَيَوَدُّ أَحَدُكُمْ أَن تَكُونَ لَهُ جَنَّةٌ مِّن نَّخِيلٍ وَأَعْنَابٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَٰرُ لَهُ فِيهَا مِن كُلِّ الثَّمَرَٰتِ وَأَصَابَهُ الْكِبَرُ وَلَهُ ذُرِّيَّةٌ ضُعَفَآءُ فَأَصَابَهَآ إِعْصَارٌ فِيهِ نَارٌ فَاحْتَرَقَتْ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْءَايَٰتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ(266)
آيا كسي از شما دوست دارد كه باغي از درختان خرما و انگور داشته باشد كه از زير آنها نهرها روان است، و براي او در آن [باغ] از هر گونه ميوه اي [فراهم] باشد، و در حالي كه او را پيري رسيده و فرزنداني خردسال دارد [ناگهان] گردباد آتشين بر آن [باغ] زند و [باغ يكسر] بسوزد؟ اين گونه، خداوند آيات [خود] را براي شما روشن مي گرداند، باشد كه شما بينديشيد(266)



يَٰٓأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُوٓا۟ أَنفِقُوا۟ مِن طَيِّبَٰتِ مَا كَسَبْتُمْ وَمِمَّآ أَخْرَجْنَا لَكُم مِّنَ الْأَرْضِ وَلَا تَيَمَّمُوا۟ الْخَبِيثَ مِنْهُ تُنفِقُونَ وَلَسْتُم بَِٔاخِذِيهِ إِلَّآ أَن تُغْمِضُوا۟ فِيهِ وَاعْلَمُوٓا۟ أَنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ حَمِيدٌ(267)
اي كساني كه ايمان آورده ايد، از چيزهاي پاكيزه اي كه به دست آورده ايد، و از آنچه براي شما از زمين برآورده ايم، انفاق كنيد، و در پي ناپاكِ آن نرويد كه [از آن] انفاق نماييد، در حالي كه آن را [اگر به خودتان مي دادند] جز با چشم پوشي [و بي ميلي] نسبت به آن، نمي گرفتيد، و بدانيد كه خداوند بي نياز ستوده [صفات] است(267)



الشَّيْطَٰنُ يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَيَأْمُرُكُم بِالْفَحْشَآءِ وَاللَّهُ يَعِدُكُم مَّغْفِرَةً مِّنْهُ وَفَضْلًا وَاللَّهُ وَٰسِعٌ عَلِيمٌ(268)
شيطان شما را از تهيدستي بيم مي دهد و شما را به زشتي وا مي دارد؛ [ولي] خداوند از جانب خود به شما وعدة آمرزش و بخشش مي دهد، و خداوند گشايشگر داناست(268)



يُؤْتِي الْحِكْمَةَ مَن يَشَآءُ وَمَن يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْرًا كَثِيرًا وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّآ أُو۟لُوا۟ الْأَلْبَٰبِ(269)
[خدا] به هر كس كه بخواهد حكمت مي بخشد، و به هر كس حكمت داده شود، به يقين خير فراوان داده شده است؛ و جز خردمندان كسي پند نمي گيرد(269)



وَمَآ أَنفَقْتُم مِّن نَّفَقَةٍ أَوْ نَذَرْتُم مِّن نَّذْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُهُ وَمَا لِلظَّٰلِمِينَ مِنْ أَنصَارٍ(270)
و هر نفقه اي را كه انفاق، يا نذري را كه عهد كرده ا يد، قطعاً خداوند آن را مي داند، و براي ستمكاران هيچ ياوري نيست(270)



إِن تُبْدُوا۟ الصَّدَقَٰتِ فَنِعِمَّا هِيَ وَإِن تُخْفُوهَا وَتُؤْتُوهَا الْفُقَرَآءَ فَهُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ وَيُكَفِّرُ عَنكُم مِّن سَئَِّاتِكُمْ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ(271)
اگر صدقه ها را آشكار كنيد، اين كارِ خوبي است، و اگر آن را پنهان داريد و به مستمندان بدهيد، اين براي شما بهتراست؛ و بخشي از گناهانتان را مي زدايد، و خداوند به آنچه انجام مي دهيد آگاه است(271)



۞ لَّيْسَ عَلَيْكَ هُدَيٰهُمْ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ يَهْدِي مَن يَشَآءُ وَمَا تُنفِقُوا۟ مِنْ خَيْرٍ فَلِأَنفُسِكُمْ وَمَا تُنفِقُونَ إِلَّا ابْتِغَآءَ وَجْهِ اللَّهِ وَمَا تُنفِقُوا۟ مِنْ خَيْرٍ يُوَفَّ إِلَيْكُمْ وَأَنتُمْ لَا تُظْلَمُونَ(272)
هدايت آنان بر عهدة تو نيست، بلكه خدا هر كه را بخواهد هدايت مي كند، و هر مالي كه انفاق كنيد، به سود خود شماست، [ولي] جز براي طلب خشنوديِ خدا انفاق مكنيد، و هر مالي را كه انفاق كنيد [پاداشِ آن] به طور كامل به شما داده خواهد شد و ستمي بر شما نخواهد رفت(272)



لِلْفُقَرَآءِ الَّذِينَ أُحْصِرُوا۟ فِي سَبِيلِ اللَّهِ لَا يَسْتَطِيعُونَ ضَرْبًا فِي الْأَرْضِ يَحْسَبُهُمُ الْجَاهِلُ أَغْنِيَآءَ مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُم بِسِيمَٰهُمْ لَا يَسَْٔلُونَ النَّاسَ إِلْحَافًا وَمَا تُنفِقُوا۟ مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ(273)
[اين صدقات] براي آن [دسته از] نيازمنداني است كه در راه خدا فرومانده اند، و نمي توانند [براي تأمين هزينة زندگي] در زمين سفر كنند. از شدّت خويشتن داري فرد بي اطلاع،آنان را توانگر مي پندارد. آنها را از سيمايشان مي شناسي. با اصرار، [چيزي] از مردم نمي خواهند. و هر مالي [به آنان] انفاق كنيد، قطعاً خدا از آن آگاه است(273)



الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَٰلَهُم بِالَّيْلِ وَالنَّهَارِ سِرًّا وَعَلَانِيَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ(274)
كساني كه اموال خود را شب و روز، و نهان و آشكارا، انفاق مي كنند پاداش آنان نزد پروردگارشان براي آنان خواهد بود؛ و نه بيمي بر آنان است و نه اندوهگين مي شوند(274)


صدق الله العلي العظيم

الشَّيْطَٰنُ يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَيَأْمُرُكُم بِالْفَحْشَآءِ وَاللَّهُ يَعِدُكُم مَّغْفِرَةً مِّنْهُ وَفَضْلًا وَاللَّهُ وَٰسِعٌ عَلِيمٌ(268)

در این آیه خداوند، یکی از عوامل مهم گناه را مطرح و آن، ترک انفاق، به سبب ترس از فقر است که آن را وعدۀ شیطانی دانسته است. زیرا برخی از گناهان به ویژه مفاسد اقتصادی، به دلیل بیم از فقر است.

نکات تفسیری

ارتباط ترک انفاق و پیدایش فحشا

از آیه استفاده می شود نوعی ارتباط میان «ترک انفاق» و « انجام فحشا» وجود دارد{يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَيَأْمُرُكُم بِالْفَحْشَآءِ}

از مصادیق فحشا بخل است. در این صورت ارتباط آن ، این است که :

ترک بخشش های مالی - که شامل زکات، خمس و صدقه و... میشود - صفت بخل را که از بدترین صفاتاست، در انسان پدید می آورد. در نتیجه، کار انسان به جایی می رسد که واجبات مالی را به آسانی زیرپا می گذارد و این کفر به خدای عظیم است.

اگر فحشا را به معنای مطلق گناه، یا گناه جنسی بگیریم، باز ارتباط آنبا نرک انفاق برکسی پوشیده نیست. زیرا سرچشمۀ بسیاری از گناهان و بی عفتی ها، فقر و تهیدستی است.

ترک انفاق باعث می شود، مستمندان در مهلکه فقر بیفتند و از این راه جان هایی تلف، آبروهایی هتک و بازار جنایت و فحشا رواج یابد.

ضمانت اجرایی{ وَاللَّهُ وَٰسِعٌ عَلِيمٌ}

این جمله، به منزلۀ ضمانت وعدۀ الهی است. زیرا خداوند، دارای قدرت وسیع و علم بی پایان است. پس می تواند به وعده های خویش عمل کند. حال آیا وعدۀ الهی را با پشتوانۀ قدرت و دانایی مطلق باید شنید یا وعده های پوچ و عاری از حقیقت شیطان را؟!

پیام های این آیۀ شریفه:

1- با موانع انفاق و افکار شیطانی مبارزه کنیم و در برابر ترس از فقر، به یاد فضل و گستردگی الطاف خدا باشید{مَّغْفِرَةً مِّنْهُ وَفَضْلًا}

2- هر فکر و توهمی که برای انسان، تنگ نظری، بخل و حرص و اثر منفی داشته باشد، شیطانی است و هر فکری که الهام بخش حرکت، نشاط و سعۀ صدر باشد، الهی است{يَعِدُكُم مَّغْفِرَةً مِّنْهُ وَفَضْلًا}

3- کسانی که انسان را از انفاق باز می دارند و از آینده می ترسانند؛ ولی به گناهان تشویق می کنند، شیطانند{الشَّيْطَٰنُ يَعِدُكُمُ}

4- نیاز ما به مغفرت الهی در آخرت ، به مراتب بیشتر از نیاز مادی در دنیاست. مبادا مغفرت الهی را با خیال رفاه در زندگی مبادله کنیم {وَاللَّهُ يَعِدُكُم مَّغْفِرَةً مِّنْهُ وَفَضْلًا}

5- ترک انفاق ، از مصادیق فحشا و زشتی است، و انفاق سبب توسعۀ رزق و آمرزش گناهان است {يَأْمُرُكُم بِالْفَحْشَآءِ ... مَّغْفِرَةً مِّنْهُ وَفَضْلًا}

برگرفته از کتاب تفسیر همراه