نمایش نسخه قابل چاپ
خدا تنها روزنه امیدی است که هیچگاه بسته نمیشود... تنها کسی است که بادهان بسته هم میتوان صدایش کرد... با پای شکسته هم میتوان سراغش رفت...تنها خریداریست که اجناس شکسته را بهترمیخرد... تنهاکسی است که وقتی همه رفتند میماند...وقتی همه پشت کردندآغوش میگشاید...وقتی همه تنهایت گذاشتند محرمت میشود...و تنها سلطانی است که دلش با بخشیدن آرام میگیرد نه با تنبیه کردن.خدا را برایت آرزو دارم.
ترنم باران را نصار چشمانت میکنم نازنینم ، تا شبنمی شودبر سرخی گونه هایتو داغی بوسه ام را به پیشانی ات به یادگار میگذارم و دستنوازشم را به موهایتهدیه میکنم ، که تا عمر داری مرا از خاطر نبری . . .
- - - به روز رسانی شده - - -
ترنم باران را نصار چشمانت میکنم نازنینم ، تا شبنمی شودبر سرخی گونه هایت
و داغی بوسه ام را به پیشانی ات به یادگار میگذارم و دستنوازشم را به موهایت
هدیه میکنم ، که تا عمر داری مرا از خاطر نبری . . .
گاهی فرا میرسد زمانی که باید سکوت کرد .
نشست و فقط نشست .
نباید در پی علت باشی . چون نیازی به دانستنت نیست .
سخت است ، ولی ...
چاره چیست .
شاید در آن سوی شیشه هوا بهاری باشد .
گاهی دلم میخواهد وقتی بغض می کنم
خدا ازآسمان به زمین بیاید
اشک هایم راپاک کند،دستم رابگیرد وبگوید:
اینجاآدمها اذیتت می کنند! بیا برویم...
گاهی نیاز داری به یه آغوش بی منت
که تورو فقط و فقط واسه خودت بخواد ،
که وقتی تو اوج تنهایی هستی با چشماش بهت بگه: هستم ، تا تهِ تهش!
صدای قلب نیست
صدای پای توست
که شب ها در سینه ام می دوی
کافی ست کمی خسته شوی
کافی ست بایستی
این روزا نمیدونم چرا اینطوری شده . انگار راه درست و غلط قاطی شده . هرچی کج تر بخوای بری بیشتر بهت احترام میذارن بیشتر رو به راهی ...اما اگرچه قواعد دنیای امروز ما این شده ولی مطمئنم راه درست خرج داره شاید این سختی ها جزء خرجهای این راه باشه! تو این دنیای درهم و برهم گاهی بعضی دیوونگی ها به آدم آرامش میده ،مثل کار دو روز پیش من .پیاده روی تو یه مسیر بیست دقیقه ای بدون چتر تو برف...به نظر سخت میاد ولی خیلی فوق العادست . توصیه میکنم تجربه کنید.
کاش می شد پرواز کنم
پروازی بی انتها تا رسیدن به ابدییت
http://images.persianblog.ir/492358_qrBMpINu.jpg
وامانده ام که تا به کجا می توان گریخت,
از این همیشه ها که ندارند باورم ,
حال مرا نپرس که هنجارها مرا
مجبور می کنند بگویم که بهترم !