کمپوت ميوه بهتر است يا آبميوه؟ (مقايسه انواع روش‌هاي فرآوري ميوه‌ها)
مقايسه انواع روش‌هاي فرآوري ميوه‌ها
کمپوت ميوه بهتر است يا آبميوه؟
مصرف روزانه 3 تا 4 واحد ميوه به تمام گروه‌هاي سني توصيه مي‌شود. البته خيلي‌ها به خوردن ميوه تازه چندان علاقه‌اي ندارند يا بر اثر مشكلات فيزيولوژيك، مصرفشان را محدود مي‌كنند و انواع خشك، كمپوت يا پور?ه?شده آن را ترجيح مي‌دهند..
.
در حالي كه هيچ‌يك جاي ميوه تازه را نمي‌گيرند بنابراين ميوه تازه ميل كنيد كه منبع انواع ويتامين‌ها، مواد معدني و تركيب‌هايي با خاصيت آنتي?اكسيداني است به خصوص اگر در شهري زندگي مي‌كنيد كه هوايي بسيار آلوده دارد. در اين پوستر مي‌خواهيم برايتان از تفاوت انواع روش‌هاي فرآوري ميوه‌ها بگوييم.
فريز كردن
بيشتر از اين روش براي نگهداري ميوه‌ها در دسترس نيستند، استفاده مي‌شود. با اينكه از ساير روش‌ها كم آسيب‌تر است، اما انجماد آب موجود در بافت، به تخريب ديواره سلولي مي‌انجامد و مي‌تواند باعث از بين رفتن مواد مغذي موجود در آنها به مرور زمان شود. فقط روش‌هاي سريع فريز كردن توصيه مي‌شود. پس از خارج شدن ميوه از حالت انجماد، دوباره نبايد آن را منجمد كرد زيرا با اين كار از بين رفتن مواد مغذي بيش از پيش خواهد بود. البته بسته‌بندي‌هاي مناسب مي‌توانند اين ضايعات را به حداقل ممكن برسانند.
كمپوت كردن
در اين روش كه معمولا با هدف افزايش قابليت هضم ميوه‌ها انجام مي‌شود، ميوه به دليل حرارت ديدن، مقداري از ويتامين‌هاي حساس به حرارت خود را از دست مي‌دهد بنابراين اگر هدف شما از خوردن كمپوت، تامين ويتامين‌هاي تقويت‌كننده سيستم دفاعي بدن است، با اين كار فقط مقداري فيبر و كمي هم شكر به عنوان منبع انرژي دريافت مي‌كنيد.
آب گيري
وقتي پاي بيماري و تقويت كردن به ميان مي‌آيد، همه به ياد يك ليوان آب پرتقال تازه مي‌افتند و ممكن است كم‌كم عادت به خوردن آبميوه جاي خوردن ميوه تازه را بگيرد. در حالي كه با كوچك‌ترين فرآيندي كه روي ميوه‌ها انجام مي‌شود، ارزش تغذيه‌اي خود را (كم يا زياد) از دست مي‌دهند. فيبر ميوه بعد از آبگيري تقريبا به صفر مي‌رسد و آب، املاح و ويتامين‌هاي محلول در آن باقي مي‌مانند بنابراين اگر هدف شما از خوردن آب ميوه، دريافت فيبر است، اشتباه كرده‌ايد زيرا فقط آب، مقداري ويتامين و املاح محلول در آن را دريافت خواهيد كرد.
مرباگيري
براي تهيه مربا، هميشه ميوه را به مدت طولاني حرارت مي‌دهند و به آن شكر زيادي مي‌افزايند پس خوردن مربا هرگز جاي ميوه خام را نمي‌گيرد و فقط يك منبع انرژي با حداقل فيبر است. در ضمن شكر موجود در آن مي‌تواند براي بيماران مبتلا به ديابت مشكل‌ساز باشد و ميوه را كه يك انتخاب مناسب براي تنظيم قند خون است، به يك افزايش دهنده اين فاكتور تبديل مي?كند.
خشك كردن
در بيشتر ميوه‌هاي خشك شده، ويتاميني وجود ندارد و فقط فيبر و املاحي نظير پتاسيم و منيزيم در آنها باقي مي‌مانند. بنابراين اگر هدف از خوردن ميوه‌هاي خشك، دريافت يك ميان‌وعده مغذي براي كنترل فشار خون و ديابت نوع 2، آن هم به جاي گروه تنقلات و شيريني‌هاست، انتخاب ميوه‌هاي خشك اقدامي مناسب محسوب مي‌شود.
پوره كردن
برخي افراد به دليل مشكلات گوارشي، ميوه را به صورت پوره يا رنده?شده مصرف مي‌كنند. در اين روش فقط شكل فيزيكي ميوه تغيير مي‌كند اما چون سطح آن افزايش مي‌يابد، امكان دارد در اثر ماندن طولاني پوره در معرض هوا، ويتامين‌هاي خود (به خصوص ويتامين c) را بر اثر اكسيد شدن از دست بدهد بنابراين، پوره را تازه به تازه تهيه كنيد و تا آنجا كه مي‌توانيد، آن را حرارت ندهيد.
يادآوري
1. براي هريك از اين روش‌ها از ميوه‌هاي سالم و تازه استفاده كنيد زيرا در اين صورت بيشترين مقدار مواد مغذي را خواهد داشت.
2. هريك از اين روش‌ها بهتر است در مدت زمان كوتاهي انجام شود. به طور مثال كمپوت كردن در حداقل زمان و خشك كردن در زمان بسيار كوتاهي انجام شود تا افت ويتاميني كمتر باشد.
3. آنچه از فرآيند ميوه‌ها به دست مي‌آيد، در زمان كوتاهي نيز بايد به مصرف برسد زيرا هر چه بيشتر بماند، ضايعات مواد مغذي نيز بيشتر خواهد شد.
