ساخت غشاءهاي اصلاح‌شده تصفيه‌‌کننده، با کمک نانوذرات دي‌اکسيد تيتانيم در دانشگاه رازي
پژوهشگران دانشگاه رازي کرمانشاه، طي پژوهشي، غشاءهاي تصفيه‌کننده‌اي را ساخته‌اند که به دليل وجود نانوذرات دي‌اکسيد تيتانيم (TiO2)، از گرفتگي حفره‌ها توسط ذرات چربي، پروتئين و غيره، جلوگيري مي‌کنند و در نتيجه، طول عمر بالاتري دارند.
احمد رحيم‌پور، دانشجوي دكتري مهندسي شيمي دانشگاه رازي كرمانشاه، در رابطه با پژوهش انجام شده گفت: ”در اين تحقيق، از خواص فتوكاتاليستي و فوق آبدوستي نانوذرات دي اكسيد تيتانيوم، براي اصلاح سطح غشاءهاي پلي‌اترسولفوني و ايجاد سطحي با خاصيت ضدگرفتگي بالا، استفاده شده است“.
وي، در اين گفتگو با بخش خبري سايت ستاد ويژه توسعه فناوري نانو، در رابطه با کاربرد غشاءهاي ساخته شده گفت:” غشاءهاي اصلاح شده، در صنايع مختلفي از جمله، صنايع لبني و صنايع آب و فاضلاب، كاربرد فراواني دارند. امروزه، از جمله مشكلات عديده‌اي كه كارخانجات سازنده غشاءها و همچنين صنايع مصرف كننده آنها با آن درگير هستند، گرفتگي سطح و حفره‌هاي غشاءها توسط پروتئين‌ها، چربي‌ها، باكتري‌ها، ويروس‌ها و ساير عوامل ايجاد كننده‌ي گرفتگي است. در اين حالت كارايي و عمر غشاءها به شدت كاهش مي‌يابد“.
دکتر رحيم‌پور، دو روش مورد استفاده براي ساخت غشاءها را بدين صورت توضيح داد که: ” در اين پژوهش، به دو صورت از نانو ذرات دي اكسيد تيتانيوم براي اصلاح ساختار غشاء استفاده شده است. در حالت اول نانوذرات TiO2 به صورت محلول ساخته شده و به غشاء افزوده مي‌شوند. اما در حالت دوم نانوذرات TiO2، با استفاده از روش غوطه‌وري، بر روي غشاء اوليه پلي اترسولفون، پوشش داده مي‌شوند. سپس غشاءها تحت تابش نور UV، در مدت زمان معين قرار مي‌گيرند“.
رحيم‌پور، از نتايج عملکرد و بررسي غشاءهاي ساخته شده، اظهار خرسندي کرد و افزود: ”پوشش سطح غشاء، با استفاده از نانوذرات TiO2 ، از ميزان گرفتگي سطح آنها توسط عوامل مختلف مثل چربي‌ها و پروتئين‌ها، به مقدار قابل توجهي مي‌كاهد. اين امر به دليل خواص همزمان فتوكاتاليستي و فوق‌آبدوستي نانوذرات TiO2 است. نانوذرات TiO2 كه تحت تابش نورUV قرار گرفتند، مي‌توانند، بيشتر تركيبات آلي را تجزيه كنند. علاوه بر اين خواص، آبدوستي سطح غشاءها نيز، با استفاده از نانوذرات TiO2 زياد مي‌‌شود كه ميزان گرفتگي بر روي چنين سطوحي كمتر است.
جزئيات اين پژوهش که با راهنمايي دکتر سيدسياوش مدائني و با همکاري يعقوب منصورپناه و اميرهوشنگ طاهري انجام گرديده، در مجله Journal of Membrane Science (جلد 313، صفحات 169-158، سال 2008) منتشر شده است.
