مسعود جعفری جوزانی :برخی سکانس‌ها را حذف کردند، اما می‌دانم پشیمان خواهند شد
مسعود جعفری جوزانی کارگردان «در چشم باد» درباره سریال می‌گوید
برخی سکانس‌ها را حذف کردند، اما می‌دانم پشیمان خواهند شد
گفته‌های مسعود جعفری‌جوزانی کارگردان مجموعه تلویزیونی «در چشم باد» بدین شرح است:
• در ابتدا محمد جعفری جلوه و سپس علی برازش مسئول این کار بودند و هیچگونه سانسوری در هنگام نگارش فیلمنامه از سوی آنها بر من تحمیل نشد، ضمن اینکه با آگاهی که از تاریخ داشتند کتاب‌های زیادی را در اختیار من و پژوهشگران گذاشتند، بعضی از آنها جالب بود و بعضی هم مغرضانه نوشته شده بود.
• سکانس‌های از فیلم حذف شد البته صدا و سیما در آینده از این کار پشیمان خواهد شد. یکی از عارضه‌های فرهنگی ما این است که قدر چیزهایی را که داریم نمی‌دانیم و بعد از اینکه آن را از دست دادیم شروع به قدرشناسی می‌کنیم.
• نقد آثار سینمایی و تلویزیونی اگر بدون عناد و دشمنی و به دور از غرض‌ورزی‌های سیاسی، جناحی و گروهک بازی باشد برای ارتقا سینما و تلویزیون مفید است.
• از دهه 60 تا کنون 20 سال سینمای ما به عقب رفته است.
• برای من شرم‌آور است وقتی که تبلیغات فیلم‌های سینمایی را می‌بینم. این سینما در شان ملت ایران نیست. این سینمایی نیست که در آغاز انقلاب طراحی شد.
• مسئول اصلی کاستی‌های سینما و تلویزیون ایران، ندانم‌کاری و تغییرهای پی‌در‌پی مسئولان فرهنگی کشور است.
• احساس کردم باید دانسته‌های خود را به نسل آینده و حال منتقل کنیم، زیرا در غیر این صورت از بین می‌رود. بچه‌های ما باید از تاریخ مملکت خود آگاه شده و آن را به نسل‌های بعد انتقال دهند.
• من اصلا کار سفارشی را نمی‌پذیرم و این را اعلام هم کردم. روحیه من به گونه‌ای است که از این باج‌ها نه به کسی داده و نه می‌دهم زیرا پشت این باج‌ها مطمئنا خواسته‌های نامعلومی پنهان است.
• در آغاز پژوهش قسم خوردیم برای خوش‌آمد کسی دروغ تاریخی نگوییم، به هیچ کس باج ندهیم و سعی نکنیم کسی را خراب کنیم و فقط حقیقت را بگوییم زیرا حقیقت است که تجلی می‌کند.
• متاسفانه معمول است که بعضی تاریخ‌نگاران از حکومت‌ها پول می گرفته و تاریخ را به نفع حاکمان زورگو نگارش می‌کردند و هر یک از پادشاهان، به بدگویی از حاکمان قبل از خود می‌پرداختند. بنابراین برای کشف حقیقت، فقط خواندن تاریخ کافی نیست. باید نانوشته‌ها را از لای خاطره‌نویسی‌ها و ادبیات آن دوران کشف کرد.
• کتاب‌های صادق چوبک و صادق هدایت در مورد ادبیات معاصر ایران بزرگترین کمک را برای استخراج دیالوگ‌ها به من کرد. مطالعه کتاب‌های صادق چوبک به درک درستی از طبقات اجتماعی، وضعیت اقتصادی، چیدمان وسایل منزل و رنگ‌آمیزی آن و چگونگی گویش و زندگی مردم در دهه اول هزار و سیصد انجامید.
• کتاب‌های صادق هدایت نیز در دیالوگ‌نویسی بسیار موثر بود.
• ضمن اینکه یکسری جزوه کمیاب به نام «وقایع شهریور» درباره شهدای جنگ جهانی دوم در ایران که توسط افسران و درجه‌داران نیروی زمینی، هوایی و دریایی آن زمان نوشته می‌شد در منزل داشتیم. متاسفانه در سال 1324 به دستور سفارت انگلیس به وزارت فرهنگ ایران از نشر آنها جلوگیری می‌شود. این جزوات ساعت‌نگاری قیام قلعه‌مرغی است و اسامی هم به غیر از بیژن ایرانی واقعی است.
• برای مثال شخصیت‌های محمود وثیق و شوشتری وجود داشتند. شوشتری تا چند سال قبل از اینکه ما سریال را بسازیم زنده بود. وی جزو یکی از خلبان‌هایی بود که به متفقین حمله کرد ولی این اتفاقات و اسامی افرادی که شهید شدند در بیشتر کتاب‌های تاریخ معاصر ذکر نشده است.
منبع : ایرنا
