غذاهای کم ارزش در تحریک رفتار اعتیاد گونه نقشی شبیه مواد مخدر دارد
روند رو به افزایش زندگی شهری، تبلیغات گسترده تلویزیونی، جذابیت بسته بندی، محدودیت زمانی برای تهیه میان وعده های سنتی و ناآگاهی های تغذیه ای خانواده ها از خلل عمده ترویج مصرف تنقلات غذایی کم ارزش بشمار می رود.
در پژوهشی جدید بر روی موش های خیابانی ، نشان می دهد کانون های تجربه کننده لذت در مغز موش بعد از گذشت مدتی دریافت چربی و غذاهای دارای کالری بالا به صورت مستمر از کار می افتد و حیوان رفته رفته از تجربه لذت اولیه محروم شده و به این مواد وابستگی فیزیکی پیدا می کند.
دانشمندان موسسه پژوهشی اسکریپکز که این تحقیق را انجام داده اند معتقدند، اثبات این مسئله در موش ها یک بار دیگر موید این قضیه است که چاقی نیز مانند اعتیاد آثار مشابه روانی و فیزیکی دارد.
امروز بسیاری از جوامع غربی با معضل گسترده چاقی شهروندان خود مواجه هستند و مبارزه با چاقی مفرط و رفتارهای غذایی پرخطر بخش مهمی از برنامه های مبارزه با اعتیاد را تشکیل می دهد.
مصرف بی رویه تنقلات کم ارزش از یک سو با کاهش اشتهای کودک فرصت تغذیه با غذاهای حاوی مواد مغذی سفره خانوار را از کودک میگیرد. و از سوی بعضی از انواع تنقلات حاوی نمک و یا قند نسبتا زیادی هستند که زمینه ساز چاقی و ابتلا به بیماریهای مزمن در سالهای اتی زندگی خواهند بود.
مطالعات وبررسی های متعددی نشان داده است که مصرف زیاد نمک در دوران کودکی با افزایش فشار خون در بزرگسالی همراه است از آن گذشته غذاهای empty colory که حاوی کالری زیادی هستند زمینه را برای چاقی کودکان فراهم می کند و چاقی دوران کودکی خود زمینه ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی، دیابت، افزایش فشار خون و … می باشد .
غذاهای کم ارزش و پرچربی می‌توانند با ایجاد تغییرات هورمونی باعث افزایش ترشح مواد شبه مخدر (اپیوئید) از دستگاه اعصاب مرکزی شوند.
مصرف غذاهای بی‌ارزش می‌تواند باعث اعتیاد شخص به آنها شود. این گونه غذاها که اصطلاحاً Junk food نیز نامیده می‌شوند، مشکلاتی را برای سلامت فرد به همراه خواهند داشت.
طبق تحقیق موش‌هایی که در آزمایشگاه، ۲۵ درصد رژیم غذایی‌شان را شکر تشکیل داده بود در صورت قطع شکر احساس ناراحتی کرده، به دنبال آن می‌گشتند و علائم خاصی مثل اضطراب و لرزش پیدا می‌کردند.
زیاده‌روی در مصرف غذاهای خوشمزه باعث تغییرات واضح و پایداری در مواد شیمیایی مغز موش می‌شود که این تغییرات شبیه همان تغییراتی است که در اثر مصرف طولانی مرفین و هروئین ایجاد می شود.
