نقش داروهای سمپاتومیمتیک در درمان پنومونی گوساله ها

تمامی داروهای سمپاتومیمتیک شبیه آدرنالین بوده و عمل آنها با کمی اختلاف ، مشابه آدرنالین می باشد .آدرنالین سبب افزایش برون ده قلب می شود و متعاقب آن از تعداد ضربان قلب کاسته ولی بر قدرت انقباضی آن می افزاید که این امر بواسطه رفلکس کاروتید و آئورت صورت می پذیرد . حاصل عمل فوق افزایش فشار خون بوده که سبب دیلاتاسیون پاسیو عروق خونی مغز ، ریه و قلب می شود . در این حالت جریان خون پوست ، کلیه ها و دستگاه گوارش کاهش می یابد . از نفوذ پذیری موئینه ها کاسته می شود و بدین ترتیب ادم تخفیف می یابد . همچنین برونشیول ها متسع گشته و در نتیجه تحویه ریوی بهبود پیدا می کند . اگر چه آدرنالین و ایزو پرنالین هر دو در تخفیف علائم تنفس بی تاثیر نمی باشند ولی امروزه بواسطه اثرات تحریکی آنها روی قلب کمتر مورد استفاده قرار می گیرند . آدرنالین روی رسپتورهای متعددی نظیر آلفا و بتا اثر می گذارد . رسپتورهای قلب و ریه به ترتیب B1 و B2 می باشند . امروزه از ترکیباتی استفاده می شوند که به طور اختصاصی روی رسپتور خاصی اثر می گذارند . بطوریکه سالبوتامول اختصاصا رسپتورهای موجود در ریه را تحت تاثیر قرار می دهد و به عنوان برونکودیلاتور اختصاصی مورد استفاده واقع می شود .

از داروهای سمپاتومیمتیک می توان به :
آدرنالین 1/1000
آمفتامین

کلنبوترول
متیل آمفتامین
ایزوپرنالین
سالبوتامول رانام برد که ترکیب آخری یکی از داروهای رایج در افزایش تحویه ریوی به واسطه اثرات برونکودیلاتوری است که کاربرد زیادی دارد .

منبع: http://www.dr-bagherzadeh.blogfa.com/