«شانسی» بخرید، فیلم ببرید
بعد از تصاویر با ربط و بی‌ربطی که روی جلد فیلم‌های شبکه نمایش خانگی زده می‌شد،این بار چشم‌مان به «پَک‌های شانسی»ای روشن شده است که فیلم‌های سینمایی یا آلبوم‌های موسیقی را در بسته‌بندی‌هایی با قیمتی نازل و عکس باب اسفنجی به مردم هدیه می‌دهند!
شیوه توزیع فیلم‌های سینمایی و ویدئویی در شبکه نمایش خانگی، به دلیل تصاویر نامناسبی که معمولا از بازیگران روی جلد فیلم‌ها درج می‌شود بارها مورد اعتراض هنرمندان قرار گرفته است.
به دنبال چنین شیوه‌ای، می‌بینیم فیلم‌هایی که به صورت بسته‌های «شانسی» به فروش می‌رسند هم چنین وضعی دارند، اما آیا سینماگران از توزیع آثارشان به این شکل راضی هستند؟
این بسته‌های «شانسی» دوهزار تومانی که در سوپرمارکت‌ها و فروشگاه‌ها عرضه می‌شوند، حاوی «دو عدد DVD اوریجینال فیلم، انیمیشن یا موسیقی» هستند که گویا بسته‌بندی و توزیع این شانسی‌های فرهنگی را هم یکی از اولین مراکز پخش فیلم‌های سینمایی در کشور برعهده دارد و آثار شرکت‌های پخش دیگر را عرضه می‌کند.
جدا از اینکه این اقدام در نوع خود قابل توجه است و فیلم‌ها را به این شکل به سبد فرهنگی خانواده‌ها اضافه می‌کند اما نوع بسته‌بندی آن‌ها جای تامل دارد!
تا کنون گزارش‌های مختلفی از نارضایتی بازیگران یا صاحبان فیلم‌ها منتشر شده که از تصاویری که به عنوان عکس جلد فیلم استفاده شده گلایه داشتند.
یکی از آخرین موارد قابل ذکر در این‌باره به اعتراض علی صادقی مربوط می‌شود که عقیده داشت با تصویر نامناسبی که از بازیگران روی جلد فیلم‌ها منتشر می‌شود نوعی بی‌اعتمادی هم در میان مردم ایجاد می‌شود.
دراین باره شاهدیم بسته‌های شانسی هم با شکل و شمایلی که هیچ تناسبی با فیلم یا موسیقی ندارد توزیع می‌شوند، آن هم در حالی که گوشه هر کدام از DVDها بریده شده تا احیانا خریداران شانسی آن‌ها را در جایی دیگر و با قیمت واقعی‌اشان نفروشند.
در این بین برخی فیلم‌هایی که در این بسته‌ها قرار می‌گیرند مربوط به شرکت‌های پخشی هستند که اصلا اطلاعی از این کار ندارند، هرچند خیلی هم مخالف نیستند چون معتقدند این کار از در انبار ماندن فیلم‌ها بهتر است و اینکه فیلم‌های ساخته شده به هر ترتیبی دیده شوند از هر چیزی مهم‌تر است.
اما غلامرضا موسوی به عنوان مدیر موسسه فیلمسازان جوان نظر دیگری دارد و این شیوه را توهین‌آمیز می‌داند.
او در این باره گفت: طبیعتا این روش، عملی توهین‌آمیز به سینمای ایران است که متأسفانه کاسب‌کارانه و برای بدست آوردن مقداری پول است.
موسوی درباره اینکه گفته می‌شود این راه از ماندن فیلم‌ها در انبار بهتر است،بیان کرد: این حرف‌ها عذر بدتر از گناه است، چرا که برای دیده شدن فیلم‌ها راه‌های متعددی وجود دارد، اما چرا شانسی؟
او افزود: می‌توان فیلم‌ها را به روش دیگری تبلیغ کرد و به شکل دیگری برای دیده شدن در اختیار مردم قرار داد، اما متأسفانه این کار به شیوه کاسب‌کارانه‌ای تبدیل شده است.
وی هم‌چنین از مراکزی که برای این گونه کارها مجوز می‌دهند، ابراز تاسف کرد و ادامه داد: نمی‌دانم کسانی که این اجازه را می‌دهند بر اساس چه منطقی این روش را دنبال کرده‌اند؟
حال باید منتظر بمانیم تا ببینیم آیا مسئولان جدید شبکه نمایش خانگی طرح و راهکاری دارند تا هم آثار این شبکه بدون هیچ فریب و نیرنگی با استقبال روبرو شود و هم شأن آثار فرهنگی به ویژه فیلم‌های سینمایی حفظ شود.
