دانشمندان نقشه راه کیهانی میدان مغناطیسی کهکشانی را فاش کردند
|
دانشمندان ماموریت جویندگان مرزهای بین ستاره ای ناسا (IBEX)، با یک تیم راهبر از دانشگاه نیوهمپشایر (UNH) گزارش می دهند که اندازه گیری های مستقل اخیر صحت یکی از یافته های مهم ماموریت را تایید کرده است – و آن وجود نوار مرموز انرژی و ذرات در لبه منظومه شمسی ما است که به نظر می رسد نقشه ی جهت میدان مغناطیسی بین ستاره ای اطرافمان است.
|
اندازه گیری های مستقل اخیر، صحت یکی از یافته های عملیات IBEX را تایید کرده اند. نواری از انرژی و ذرات در انتهای منظومه شمسی ما که به نظر می رسد نقشه جهت میدان مغناطیسی بین ستاره ای اطرافمان است.
شدت اشعه های کیهانی (چپ) در مقایسه با پیش بینی IBEX (راست). شباهت میان این مشاهدات و پیش بینی ها – همانگونه که از نواحی رنگی مشابه مشخص است – تاییدی است بر جهت میدان مغناطیسی اطرافمان که توسط مشاهدات IBEX از ذرات با انرژی بسیار پایین نسبت به مشاهدات پرتوهای کیهانی که در این جا نشان داده شده است تعیین گردیده. خط های طوسی و سفید ناحیه های انرژی متفاوت را جدا کرده است - انرژی های کم، بالای خط و انرژی های بالا، در زیر خط مشخص شده اند.
دانشمندان ماموریت جویندگان مرزهای بین ستاره ای ناسا (IBEX)، با یک تیم راهبر از دانشگاه نیوهمپشایر (UNH) گزارش می دهند که اندازه گیری های مستقل اخیر صحت یکی از یافته های مهم ماموریت را تایید کرده است – و آن وجود نوار مرموز انرژی و ذرات در لبه منظومه شمسی ما است که به نظر می رسد نقشه ی جهت میدان مغناطیسی بین ستاره ای اطرافمان است.
این نقشه ای که تاکنون ناشناخته باقی مانده بود، می تواند کلید گمشده برای فهمیدن این مطلب باشد که چطور خورسپهر (هلیوسفر) – حباب غول پیکری که منظومه شمسی ما را در برگرفته است - توسط میدان مغناطیسی بین ستاره ای شکل گرفته و چگونه مانند سپر محافظی برای ما در مقابل اشعه های خطرناک کیهانی است.
ناتان شواردن از مرکز عملیاتی (IBEX) در موسسه مطالعاتی زمین، اقیانوس و فضا در(UNH) می گوید : "با استفاده از اندازه گیری های اشعه های کیهانی بسیار پرانرژی در مقیاس جهانی، با توجه به سازگاری آن با نتیجه ی IBEX، اکنون ما می توانیم جهت های میدان بدست آمده از IBEX را تایید کنیم.
بدست آوردن سازگاری نقشه ی جهت گیری میدان مغناطیسی میان ستاره ای محلی از دو روش IBEX با اتم های خنثی کم انرژی و نیز با روش پرتوهای کیهانی که از سطح انرژی هایی با 10 مرتبه ی بزرگی، بالاتر هستند، تاثیرات بسیار و گسترده ای برای ساختار خورسپهر (هلیوسفر) ما دارد. این اندازه گیری های ارزشمند توسط فضاپیمای ویجر 1 که در حال پشت سرگذاشتن خورسپهر(هلیوسفر) ماست انجام می شود.
داده های پرتوهای کیهانی ای که استفاده می کنیم، بیانگر پرانرژی ترین تابش های قابل مشاهده است و کاملا در نقطه ی مقابل بازه ی انرژی های مربوط به اندازه گیری های IBEX است. شواردن می گوید : "اینکه به تصویری سازگار از همسایگی مان با آنچه IBEX ارایه می دهد می رسیم به ما اعتماد به نفس بیش تری می دهد که آنچه تاکنون فراگرفته ایم صحیح بوده است. "
اینکه چگونه میدان مغناطیسی کهکشان ها پرتوهای کیهانی را جهت دهی و هدایت می کنند، بخشی حیاتی برای درک محیط پیرامون کهکشان ماست، که به نوبه خود کل منظومه شمسی و زمین ما را تحت تاثیر قرار می دهد, چنانکه در چگونگی تکامل حیات در سیاره ما نیزنقش بازی می کند.
دیوید مک کوماس از انستیتوی تحقیقاتی جنوب غرب در سن آنتونیو تگزاس می گوید : "ما به دنبال کشف چگونگی شکل گیری تغییر شکل و تغییرات خورسپهر ( هلیوسفر) اطراف خود هستیم."
تا به امروز تنها اطلاعات دیگری که از قلب این ناحیه مرزی پیچیده به طور مستقیم به دست آمده بود توسط فضاپیماهای ویجر ناسا جمع آوری شده بود. ویجر 1 در سال 2004 وارد محدوده مرزی خورسپهر(هلیوسفر) شد، که در حال عبوراز آن ناحیه مشخص شد که بادهای خورشیدی به طور ناگهانی آرام می شوند.
جالب توجه است که، زمانی که دانشمندان داده های پرتوهای کیهانی و IBEX را با اندازه گیری های ویجر 1 مقایسه کردند، داده های ویجر 1 نشان دهنده جهت دیگری برای میدان مغناطیسی در خارج از خورسپهر(هلیوسفر) ما بود.
عدم تطبیق این داده ها شبیه یک معما است، ولی الزاما به این معنی نیست که یک سری از داده ها اشتباه و داده ی دیگر صحیح است. ویجر 1، داده هایش را به طور مستقیم و از یک مکان و زمان خاص ثبت کرده بود در حالی که اطلاعات گرفته شده IBEX مقدار میانگینی از نواحی گسترده ای را اندازه گیری کرده بود - بنابراین در این داده ها می تواند اختلاف وجود داشته باشد.در واقع کنجکاوی در علت اختلاف بین این دو اندازه گیری می تواند خود منجر به بینشی عمیق تر و جدیدتر در این مورد شود.
شواردن می گوید : " اکنون زمان فریبنده ای است. پنجاه سال قبل ما در حال گرفتن اولین اندازه گیری ها از بادهای خورشیدی و درک طبیعت در فضای ورای زمین بودیم . اکنون، قلمرو کاملا جدیدی از علم بوجود آمده که ما در حال درک فیزیک خارج از خورسپهر (هلیوسفر) هستیم."
دانشگاه نیوهمپشایر، دورهام، تاریخ انتشار 14 فوریه 2014
|
منبع : http://www.astronomy.com/news/2014/0...magnetic-field
