خساست و بخشندگی ذاتی است

روان شناسان دانشگاه بوفالو در ایالت نیویورک و همکارانشان در دانشگاه ارواین کالیفرنیا به طور مشترک به این نتیجه رسیده اند که مهربانی و سخاوت فقط با تربیت پدرو و مادر در افراد ایجاد نمی شود.
پیش از این محققان نشان داده بودند که دو هورمون اوکسیتوسین و واسوپرسین هم در روابط نزدیک افراد و هم در شرایط آزمایشگاهی باعث ایجاد رفتار مثبت اجتماعی یا مهربانی می شود. این هورمون ها با کنش و واکنشی که با گیرنده های سلولی دارند پیام هایی را به سلول ها می فرستند که رفتار این سلول ها را تحت تاثیر قرار می دهد حالا این روانشناسان ابتدا نتیجه نظرسنجی سراسری را بررسی کرده اند که در آن افراد نظر خود را درباره انجام وظیفه نسبت به جامعه ، و نگاهشان نسبت به خوبی یا بدی اطرافیان و دنیایی که در آن زندگی می کنند مطرح کرده اند ۷۱۱ نفر از این افراد نمونه آب دهان خود را هم برای آزمایش های دی ان ای ارائه کرده بودند تا محققان بتوانند میزان اکسیتوسین و واسپرسین در ژن های آنها را اندازه گیری کنند. نتیجه این بوده که وجود این ژن ها در کنار نگاهی مثبت به دنیای اطراف باعث دست و دلبازی افراد می شود. دکتر میشل پالین استاد روانشانسی دانشگاه بوفالو به خبرنگاران گفته ادعا نمی کند که ژن خوبی را در انسان کشف کرده بلکه ادعای آنها پیدا کردن ژنی است که تا حد زیادی در این نوع رفتار تاثیر می گذارد. به گفته دکتر پالین درواقع کسانی که دنیای اطراف خود را بی رحم و ترسناک بدانند کمتر به دیگران کمک می کنند مگر اینکه گیرنده های ژنتیکی در بدنشان باشد که با این دو هورمون عجین شده. درواقع هورمون ها باعث می شود افراد به حس ترس و تهدید از سوی دنیای اطراف خود گله کنند و با خیال راحت به دیگران مهربانی یا کمک کنند. به گفته این روانشناس اگر یکی از همسایگان شما خوش برخورد و دست و دلباز است و دیگری بیشتر خسیس و خودخواه، ساختار دی ان ای انها می تواند این تفاوت را به راحتی توضیح دهد.

منبع