تشویق کردن بدون باج دادن
والدین معمولا بچه ها را طوری تربیت می کنند که به خودشان وابسته می شوند و همیشه باید در کنار بچه ها باشند تا کارهایشان را انجام دهند. و تا خواسته و فشار و اجبار والدین نباشد معمولا کارهایشان را انجام نمی دهند.
باید با مسوولیت های زندگی روبه رو شود و ما می توانیم از مسوولیت های کوچک شروع کنیم و به بچه ای کوچک مسوولیت های کوچک بدهیم برای مثال اگر خواهریا برادر کوچک تری دارد مسوولیت آوردن شیشه شیر یا شاید شیر دادن با شیشه را به عهده او بگذاریم، ولی معمولا بچه ها وقتی به مدرسه می روند عمده مسوولیت هایشان آغاز می شود و اولین مسوولیتشان درس خواندن و مدرسه رفتن می شود. ما باید سعی کنیم طوری با آنها رفتار کنیم که مستقل بشوند و خودشان به فکر درس خواندن و انجام وظایف و تکالیف مدرسه باشند و این طور نباشد که با فشار های والدین بخواهند تکالیفشان را انجام دهند.
والدین معمولا بچه ها را طوری تربیت می کنند که به خودشان وابسته می شوند و همیشه باید در کنار بچه ها باشند تا کارهایشان را انجام دهند.
و تا خواسته و فشار و اجبار والدین نباشد معمولا کارهایشان را انجام نمی دهند. و آنقدر این وابستگی زیاد می شود که سال ها بعد وقتی بچه ها بزرگ می شوند و حتی زمانی که ازدواج می کنند هم این وابستگی کم نمی شود و برای مثال ممکن است دختر خانم بعد از ازدواج هفته ای چند بار به خانه مادرش برود و این وابستگی زیاد را نشان می دهند و نشان دهنده این است که نمی تواند به طور مستقل زندگی کند و برای هر چیزی باید از مادر راهنمایی بگیرند بدون اینکه خودشان ابتکار عمل داشته باشند و این موضوع حتی ممکن است در بعضی خانواده ها به مشکلاتی ایجاد کند و باعث اختلاف بین زوج ها شود.
پس ما باید با بچه ها به گونه ای رفتار کنیم و آنها را جوری تربیت کنیم که آنهاخودشان بخواهند از عهده مسائل شان بر بیایند و برای هرمسوولیت و اجرای تکالیفی باید آنها را تشویق کنیم و پاداش بدهیم. البته این تشویق کردن با باج دادن به بچه ها کاملا متفاوت است اگر از اول کار کمی پاداش دهیم بچه ها را ترغیب به انجام کار می کند پاداش هم همیشه به معنای مادی نیست، کودک را می تواند با محبت کردن و آفرین گفتن و این جور مسائل هم تشویق کرد و در ضمن می شود از همان دوران کودکی جوری با بچه ها رفتار کرد که احساس کنند به حساب می آیند. کارهایی که بلد هستند را از آنها بخواهیم تا انجام دهند یا از آنها بپرسیم.
مثلا از آنها بخواهیم فلان دکمه کنترل تلویزیون را آنها بزنند و به ما بگویند چه عملکردی دارد یا معمولا در این دوران بیشتر بچه ها کار کردن با تلفن همراه را به خوبی بلد هستند و خیلی زود یاد می گیرند و گاهی حتی بیشتر از والدین استفاده از قسمت های مختلف تلفن همره را بلد هستند، می توان از آنها خواست تا عملکرد آن رابه ما یاد بدهند یا وسایل دیجیتالی دیگر که بچه ها به آن علاقه مند هستند و با آنها بازی می کنند. حتی عملکرد با وسایلی هم که والدین به خوبی آنها را بلد هستند را می توان از کودکان بخواهند به آنها یاد بدهند یا بخواهند آنها انجام بدهند و والدین آنها را نگاه کنند و بعد آنها را تشویق کنند.
به طور کلی ما باید برای اینکه عملکرد خوبی از بچه ها ببینیم و آنها را مسوولیت پذیر بار بیاوریم با کوچک ترین عملی که نشان دهنده پذیرفتن مسوولیت و از عهده برآمدن است به آنها پاداش های جزئی بدهیم که برای شان خوش آیند باشد، اما به مرور زمان باید پاداش ها را قطع کنیم نباید این پاداش ها همیشگی باشد فقط در ابتدای کار این پاداش ها به عنوان تقویت و پاداش لازم است و به مرور باید از روی انگیزه این کار ها را انجام دهند و خود بچه ها خوشحال باشند از اینکه می توانند این کارها را انجام دهند و انجام کارها باعث مباهات و غرورشان شود.
تبیان
