چرا امام تندروها را از اسراییل بدتر می‌دانست؟
معی در این مملکت فریاد می زنند همه چیزمان از بین رفت و نابود شد، چراکه سفیران ایران رفتند با منطق و عزت و عظمت با عده ای از قدرت های خارجی صحبت کردند؛ متاسفانه بعضی ها هم می گویند امام خمینی همیشه دلش می خواست که با آمریکا بجنگد؛ تهمت از این بالاتر می‌شود؟ کی امام(ره) دلش می خواست با کسی بجنگد؟ این حرف ها چیست که به منطق جمهوری اسلامی توهین می کنند؟»
آفتاب: آیت الله موسوی تبریزی در یادداشتی که در پایگاه اطلاع‌رسانی آیت‌الله هاشمی رفسنجانی منتشر شده است، نوشت: برخی دایما شعار می دهند آمریکا با ما خوب نمی شود، خب معلوم است خوب نمی شوند؛ فکر می کنند علم غیب می گویند یا کشف بزرگی کرده اند؛ چه کسی هست که نداند آمریکا ابر قدرت جهان با آن هژمونی که دارد، می آید و امروز به نفع ما حرکت می کند؟ اصلا مگر می شود؟ اگر یک قدم هم برمی دارد، خودش نیاز دارد؛ اما اگر ما عاقل باشیم، آن یک قدم آمریکا برای نیاز خودش را تبدیل می کنیم به دو قدم برای خودمان؛ اما در عین حال آگاهیم و اطلاعات را باید به دست بیاوریم که دشمن چگونه حرکت می کند، ولو در سایه صلح.
شما فکر می کنید جریان «مک فارلین» و مذاکراتی که دوستان آن موقع راه انداختند و خیلی هم مذاکرات خوبی بود، بدون اجازه «امام خمینی»(ره) بود؟ نه؛ با اذن «امام خمینی»(ره) و با اطلاع امام(ره) و اطلاع بزرگان بود؛ حالا شرایط جوری عنوان شد که مساله دیگری است.
یک روزی در همین مجلس شورای اسلامی، برخی از تندروها آمدند علیه آقای «ولایتی» به عنوان وزیرخارجه کارهایی کردند و می خواستند به بهانه جریان مک فارلین او را استیضاح کنند؛ البته پشت پرده اش می خواستند علیه آقای «هاشمی» اعتراض کنند، چون ریشه این مذاکره دست آقای «هاشمی» به عنوان رییس مجلس بود؛ آن وقت بعضی ها که آن وقت گروه خاصی در مجلس بودند نامه نوشتند و آقای «ولایتی» را در مجلس خواستند که استیضاح یا سوال کنند.
امام راحل متوجه شدند پشت این جریان خراب کردن آقای «هاشمی» است؛ آن تعبیر تند و تاریخی امام خمینی(ره) که اینها از اسراییل بدترند در اینجاست؛ چرا؟ برای اینکه یکی از حساس ترین قدرت هایی که آن روز نمی خواست این مذاکرات انجام بگیرد اسراییل بود؛ البته طوری هم برخی کار ها با اسراییل انجام شده بود که من کار ندارم، بنا این بود که آن مذاکرات مخفی باشد، اما وقتی اسراییل اطلاعات پیدا کرد مساله را فاش کرد؛ اسراییل به خاطر منافع خودش این جنجال را کرد. اما چهارنفر در مجلس و جای دیگر جنجال می کردند و آگاهانه یا نا آگاهانه به نفع دیگران این کار را کردند.
