..:::: وسيله‌اي براي افزايش دقت جراحي مغز ::::..
نوع جديدي از ميکروسکوپ ليزري ابداع شده که مي‌تواند به طور شگفت‌آوري دقت جراحي تومورهاي مغزي را افزايش دهد. اين وسيله جديد به جراحان کمک مي‌کند تا حين جراحي واضح‌تر ببينند که در چه نقطه‌اي بافت توموري تمام شده و بافت سالم آغاز ميشود. اين موضوع که چگونه ميشود همه بافت توموري را برداشت، بدون آنکه به بافت سالم مغز آسيبي رساند تا خطر ايجاد disability را به حداقل رساند، همواره يکي از چالش‌هاي مهم جراحان مغز بوده است. محققان اين وسيله جديد را که برمبناي تکنولوژي SRS microscopy است، روي موش زنده و بافت مغزي برداشته شده از يک بيمار مبتلا به glioblastoma multiforme آزمايش کرده‌اند. آنها دريافتند که مي‌توانند در هر دو مورد بافت سالم را از بافت تومورال تشخيص دهند، حتي باريک‌ترين نواحي از سلول‌هاي تومورال نيز در بافت مغزي ديده مي‌شد. اين تيم تحقيقاتي که از دانشگاه ميشيگان و دانشگاه هاروارد هستند، مي‌گويند قدم بعدي، اين است که در کارآزمايي‌هاي انساني نيز اين وسيله را به کار گيرند تا عملکرد آن به خوبي مشخص شود. محقق ارشد اين مطالعه معتقد است: «عليرغم پيشرفت‌هاي بسياري که در زمينه جراحي تومورهاي مغزي ديده ميشود، هنوز بقاي اين دسته از بيماران نامناسب است، زيرا جراحان نمي‌توانند تومور را به خوبي حين جراحي ببينند و بتوانند بافت تومورال را کامل بردارند. از سوي ديگر کاملا هم مطمئن نيستند که آيا قبل از اتمام جراحي، واقعا همه بافت تومورال را برداشته‌اند يا خير. اما وسيله جديد بسيار اميدبخش است و کمک زيادي به جراحان و بيماران مي‌کند.» با کمک اين وسيله، تصاوير رنگي SRS از بافت‌هاي زنده با سرعت 30 تصوير در ثانيه نمايش داده مي‌شوند. محققان مي‌گويند دقت اين وسيله در حد رنگ‌آميزي هماتوکسيلين و ائوزين ((H&E است؛ روشي که در حال حاضر براي تشخيص بافت تومورهاي مغزي استفاده ميشود. اما مزيت استفاده از ميکروسکوپي SRS بر رنگ‌آميزي آن است که در همان زمان عمل قابل انجام و مشاهده است و زمان از دست نمي‌رود. تيم تحقيقاتي مذبور در حال حاضر در تلاش است تا اين تکنولوژي را کوچک‌تر و باثبات‌تر کند تا بتواند در اتاق عمل نيز به راحتي مورد استفاده قرار گيرد. در اين راه، شرکت Invenio Imaging Inc. نيز سرمايه‌گذاري کرده تا به زودي مراحل تحقيقاتي آن به اتمام رسد. يکي از مواردي که آنها مدنظر قرار دارند، آن است که چگونه مي‌توان اين دستگاه را به طور مثال با استفاده از فيبرهاي نوري مقرون به صرفه کرد. مقاله حاصل از اين کار تحقيقاتي در نشريه Science Translational Medicine به چاپ رسيده است.
