مجلس باید بپذیرد که این دولت منتخب ملت است
حسین راغفر و علی عباسپور
به علت تبعاتی مثل دست دادن روسای جمهور ایران و آمریکا ما شاهدیم که دکتر حسن روحانی در مراسم تشییع نلسون ماندلا شرکت نمی کند. در صورتی که رئیس دولت پیشین نامه هایی به سران ایالات متحده می نویسد و آنان جواب این نامه ها را نمی دهند و هیچ کس در آن موقع هیچ انتقاد یا اعتراضی نمی کند و نگران امنیت و اقتدار ملی نمی شود.
آفتاب: مرتضی روحانی -"علت عدم موفقیت نامزدهاي اصولگرا در انتخابات اين بود كه اكثريت اين جريان طي سال های گذشته هر چه رئيس جمهور وقت كرد يا حمايت کردند، يا با سكوت مهر تاييد زدند و يا لااقل نقدي در خور خطاها و لطمات ديده نشد. هر چه مردم ناليدند اينان به داد نرسيدند، بنابراين توجيه كننده و حتي مسبب وضع نامطلوب معيشتي موجود شناخته شدند." این جملات بخشی از نطق احمد توکلی نماینده اصولگرای مجلس شورای اسلامی در حمایت حداقلی از دولت دکتر روحانی است. گرچه دلایل شکست نامزدهای جناح راست نیاز به سنجش و ارزیابی رفتار و گفتار آنان دارد، اما به زبان آوردن این پاراگراف از زبان یک اصولگرای با سابقه نشان از این دارد که رفتار متناقض برخی از نمایندگان خانه ملت در مواجه با عملکرد دولت دهم و یازدهم، رنگی از سیاسی کاری های پر از حب و بغض دارد. از اینرو سکوت و زدن مهر تایید در قبال برخی از تخلفات دولت دهم و تهدیدهای فراوان وزرای کابینه یازدهم یک علامت سوال بزرگ در اذهان عمومی پدید آورد، "چرا برخی از وکلای ملت، اغراض سیاسی را به منافع ملی ترجیح می دهند؟"
بهارستان در شامگاه چهارشنبه 9 بهمن ماه حال و هوای عجیبی به خود گرفت. حضور اعضای هیئت دولت در خانه مردم و به تبع آن سخنرانی روسای دوقوه و همچنین تاکید اینان بر تعامل دوطرفه نشان می دهد غالب اعضای مجلس شورای اسلامی، بسیاری از پیام های 24 خرداد ماه را درک کرده است. اما غیبت اکثر اعضای جبهه تندرو حکایت از این مسئله دارد که تعامل و همدلی با منتقدان و مخالفان هیچ معنایی ندارد.
مجلس در این چند سال استقلال چندانی نداشته است
در همین راستا حسین راغفر در گفتگو با خرداد با بیان اینکه حرکات مجلس در این چند سال استقلال نداشته است، گفت: برخی از این قبیل حرکات متاثر از یک سری عوامل بیرونی است. چرا که این قضیه در مورد دولت نهم و دهم برایمان مشهود بود. در مواردی که خود مجلس پرسش های جدی داشت سکوت غالب می شد و امروزه عوارضش در جامعه مشخص است. اما امروزه بیان می کنند که مثلا مخالف رفتارهای دولت در حوزه اقتصاد هستیم.
وی افزود: بنظرم اینگونه تقابل ها به ظرفیت های موجود در کشور ضربه می زند. سپس به اعتماد و انتظارات مردم آسیب وارد می کند. همچنین پیام هایی که به فعلان اقتصادی داخل و خارج می دهد این است که این وضعیت پرالتهاب نتیجه اش اقتصاد نامناسب است. بنابراین هم مجلس و هم دولت علی الاصول بایستی همکاری و همدلی لازم را داشته باشند.
استاد اقتصاد دانشگاه الزهرا با اشاره به تبعات سفر دکتر حسن روحانی به مجمع عمومی سازمان ملل اظهار داشت: به علت تبعاتی مثل دست دادن روسای جمهور ایران و آمریکا ما شاهدیم که دکتر حسن روحانی در مراسم تشییع نلسون ماندلا شرکت نمی کند. در صورتی که رئیس دولت پیشین نامه هایی به سران ایالات متحده می نویسد و آنان جواب این نامه ها را نمی دهند و هیچ کس در آن موقع هیچ انتقاد یا اعتراضی نمی کند و نگران امنیت و اقتدار ملی نمی شود.
وی اضافه کرد: در این شرایط که مجلس و دولت با یکدیگر همراهی نمی کنند، انسان احساس نگرانی می کند. از طرفی در موارد کوتاهی برنامه های دولت روشن نیست. مانند طرح افزایش قیمت حامل های انرژی که تصویب آن در مدت زمان نیم ساعت و به تبع آن اجرای این طرح یک فاجعه بزرگی است که بسیار آسیب می رساند. ظن می برم که این اقدام مجلس نه از سر حمایت از دولت است، بلکه برخی از آنان حفره های بزرگی در این طرح دیده اند و چه بسا گمان کنند دولت به راحتی به زمین بخورد. عرض من این است این دوقوه از ظرفیت های کشورهستند. باید به نقد یکدیگر بنشینند، اما ماحصل آن رشد اقتصدی و اعتلای کشور است نه اینکه ملاحضات سیاسی حزبی و گروهی عامل اصلی این مناقشات باشد. همدلی و همراهی ثبات را در پی خواهد داشت.
راغفر در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه علت عدم همراهی برخی از نمایندگان از کجا نشات می گیرد خاطر نشان کرد: ممکن است در زمینه هایی اغراض سیاسی باشد. برخی از نمایندگان مخصوصا نمایندگان دولت قبلی تمایلی به توفیقات دولت کنونی ندارند. از اینرو با تصویب طرح ها و لایحه هایی می خواهند فرصت آسیب رسانی به دولت را ایجاد کنند مانند تصویب تبصره 21 هدفمندی. اما بخشی از عدم همراهی مجلس و دولت، تفاوت دیدگاه است. مجلس و دولت نمیتوانند تمام خواسته های یکدیگر را انجام دهند.
مجلس باید بپذیرد که این دولت منتخب ملت است
رئیس سابق کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس با توجه به نحوه تعامل دولت و مجلس گفت: این همراهی یک مورد دو طرفه است. یعنی مجلس باید بپذیرد که این دولت منتخب ملت است و آن ذائقه جامعه با تغییری که کرده رای به دکتر روحانی و تفکراتش داده است. و از طرفی دولت باید به یاد داشته باشد که این مجلس از مردم رای گرفته است.
علی عباس پور تهرانی در گفتگو با خرداد، تصریح کرد: تقریبا 3 سال از دولت آقای دکتر روحانی به مجلس نهم گره خورده است. نه مجلس می تواند تفکر حاکم بر دولت تغییر دهد ونه دولت میتواند نگرش مجلس را منطبق بر خود کند. بنابراین می توان با یک تعامل مثبت و همدلی و نزدیکی دولت و کمسیون های تخصصی، تا آنجا که امکان دارد با رعایت احترام وحفظ اصول سعی کنند این تعامل برقرار شود.
وی افزود: با توجه به مباحثی که میان دولت و مجلس شکل گرفته است من شکافی در آن نمی بینم. اگر دولت یا مجلس بر مواضعشان پافشاری کند، بطبع طرف دیگر هم بر نگرشش پا می فشارد. هر دو طرف باید بدانند در کلان در خدمت مردم هستند و می خواند برای اهداف نظام کار کنند. به هر حال این هدف مشترک می تواند مستمسکی باشد که باید تعامل مثبت مجلس و دولت بتواند شکاف ها را از بین ببرند. در نتیجه این امر تسهیل کننده کار دولت است و خدمت بیشتر دولت به مردم را در پی خواهد داشت.
نماینده سابق مجلس شورای اسلامی با ذکر دوران ریاستش در کمسیون آموزش و تحقیقات، ادامه داد: در زمان ریاست بنده در کمسیون آموزش و تحقیقات سوالات زیادی از طرف نمایندگان به وزرا می آمد. اما در عمل سعی می کردیم با جلسه مشترک میان نمایندگان مشکلات را به وزارت خانه ها انتقال می دادیم. اگر این مسئله به مرحله بالاتر کشیده می شد، کمیته ای متشکل از نمایندگان و وزیر تشکیل می دادیم. از نمایندگان می خواستیم تعامل کمیته را بپذیرد و در مقابل از وزیر می خواستیم از کمیته تبعیت کند. در دولت آقای خاتمی با وزیر وقت علوم آقایان دکتر معین و دکتر توفیقی یک تعامل مثبت داشتیم. مخصوصا در زمان تصدی دکتر توفیقی که ایشان کاملا به مجلس احترام می گذاشت.
وی خاطر نشان کرد: بسیاری از سوالات را با حل این قبیل اقدامات به صحن علنی مجلس نمی رسید. بنابراین هنر این است که کمسیون ها با وزارت خانه ها در تعامل باشند، وگرنه حجم بسیاری از سوالات در تمام دولت ها وجود داشته است.
