منتقدین در کجا سیر می کنند؟ شکم گرسنه بر بالین گذاشته اید!
پاسخی به انتقادات یک طرح مردم نوازانه
آیا ارائه سبد کالا بر اساس نیاز مردم آن هم در مناسبتی خاص و در مراحل محدود و مشخص گدا پروری است؟ آیا این دوستان که اینچنین زبان به گلایه باز می کنند معنی شب گرسنه خوابیدن را می دانند، خجالت پدر و چشمان خیس اش را که نمی تواند شکم گرسنه فرزندان را سیر کند دیده اند؟ آیا شده است که چند ماه نتوانسته باشند سفره مرصعی که در آن لااقل گوشت و مرغی باشد برای فرزندان بچینند؟
http://aftabnews.ir/files/fa/news/13.../11327_452.jpgآفتاب: شاید تکرار سوژه انگیزش مخاطب را دچار خمودی کرده و بازتاب مطلوبی نداشته باشد اما موضوع داغ این روزها ارائه " سبد کالا" است.
طرحی که با هجمه نامنصفانه منتقدین همیشگی روبرو شده و هر چقدر هم که بخواهید از میانه این فعل و انفعالات کناره بجویید، امکان سکوت و عدم واکنش نه منصفانه است نه منطقی.
گرانی و تورم ، مشکلات مضاعف اقتصادی و فشارهای مختلف روی اقشار ضعیف و کم درآمد جامعه چیزی نیست که بر کسی پوشیده باشد. حال دولتی که در این فعل و انفعالات نقشی نداشته و تنها چند ماه است که بر سر کار آمده، نه قطعنامه ها را کاغذ پاره خوانده، نه قانون هدفمندی را من عندی تفسیر و اجرا کرده ؛ نه در دولتش به ناگهان و طی چند ماه قیمت ارز چهار برابر شده است، نه تورم 11 درصدی را به 45 درصد رسانده، نه آمار بیکاری را دو رقمی کرده است.
تنها در راستای عمل به وعده های انتخاباتی آنهم نه با عدول از مواضع قانونی و استخراج از منابع مجهول و استقراض بانکی که از ردیف بودجه قانونی مختص به قانون هدفمندی طرح سبد کالا را اجرایی کرده و باری از دوش اقشار ضعیف جامعه برداشته با شدیدترین انتقادات گاه بچه گانه روبرو می شود.
دولت پول طرح را از کجا آورده مگر اینا نمی گفتند پول در خزانه نیست! صف ایستادن مردم دور از شان و کرامت انسانی اقشار ضعیف است. اقشار ضعیف سبد کالا نگرفته اند و ...
ایراداتی که هیچش به حساب نیست و تنها به بهانه جویی صرف می ماند. این دوستان آیا نشنیده اند که سخنگوی دولت تامین بودجه 2300 میلیارد تومانی این طرح را از محل قانون هدفمندی و مصوبه دولت اعلام کرده است.
آیا این دوستان می دانند طرحی با این حجم و گستردگی در پهنه ای به وسعت ایران و با این دایره شمول گسترده جمعیتی و بازه زمانی اندک چه الزاماتی دارد؟ آیا برای تک تک مردم باید با پیک و یا با آژانس سبد کالایی ارسال می شد؟ آیا این دوستان نمی دانند که دولت اعلام کرده این طرح تا پایان سال ادامه دار است و اگر مردم اینگونه هجوم می آورند این بدان معنی است که فشارهای اقتصادی عرصه را بر آنها تنگ کرده است؟ فشارهایی که بخش عمده آن معطوف به عملکردهای دولتی است که درطول هشت سال بطور تام و تمام مورد حمایت بی چون و چرای منتقدین امروزی بوده است؟
آیا ارائه سبد کالا بر اساس نیاز مردم آن هم در مناسبتی خاص و در مراحل محدود و مشخص گدا پروری است؟ اگر پرداخت یارانه نقدی گدا پروری خوانده می شد از آن حیث بود که بدون توجه به وضعیت و شرایط اقتصادی مردم مبلغی به حساب همه آحاد مردم آنهم بطور مستمر و ماهیانه واریز میشد و این نکته بی گمان به همان گزاره ای می انجامید که دوستان اکنون برای طرح سبد کالایی از آن یاد می کنند.
آیا این دوستان عجول و منتقدین پرخاشگر صبوری دارند تا ببینند و بخوانند که وزیر کار و امور اجتماعی دولت اعلام داشته که به علت ضعف مبانی اولیه بانک اطلاعات، شناسایی گروه‌های مشمول مصوبه دولت برای دریافت سبد کالا سخت است؛ از سوی دیگر تأمین منابع مالی مورد نیاز پس از موافقت هیأت وزیران به زمان نیاز دارد و در ادامه تاکید کره که در مرحله دوم همه بازنشستگان تامین اجتماعی، کارگران و به تدریج تمام مشمولان سبد کالا دریافت خواهند کرد و هیچ کس نگرانی نداشته و محال است که دولت اقشار ضعیف را به فراموشی بسپارد.
البته پر واضح است آنان که تنها هدف و راهبرد خود را زدن دولت در نظر گرفته اند این فعل و انفعالات را مورد توجه قرار نداده و بهانه جویی را به منتهی درجه خود برسانند.
اما مهم ترین سخن آنکه این اختلاف نظرها نباید موجبات تضییق حقوق مردم را فراهم کند. براستی صف ایستادن مردم تنها ایراد این طرح و نشانه عدم حفظ شان ملت است یا سخنان اینچنینی که بدون توجه به کرامات افراد نیازمند ابعاد رسانه ای می یابد نیز نازیبا و غیر پسندیده است؟.
آیا این دوستان که اینچنین زبان به گلایه باز می کنند معنی شب گرسنه خوابیدن را می دانند، خجالت پدر و چشمان خیس اش را که نمی تواند شکم گرسنه فرزندان را سیر کند دیده اند؟ آیا شده است که چند ماه نتوانسته باشند سفره مرصعی که در آن لااقل گوشت و مرغی باشد برای فرزندان بچینند؟ این دوستان در چه فضایی سیر می کنند؟؟ درست است که صف ایستادن طولانی در شان ملت ما نیست، درست است که فقر ریشه ای با این اقدامات سامان نمی یابد اما فی الحال این اقدام یک مسکن موقت است و از همه تلخ تر در یدایش این روند دولت مورد حمایت این دوستان نقش بسزایی داشته است.
پاسخ : منتقدین در کجا سیر می کنند؟ شکم گرسنه بر بالین گذاشته اید!
با این مورد نمی‌توان کاری کرد جز اینکه تجربه‌ای شود برای...
به گزارش مشرق، روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: واقعیت این است که اصل تصمیم دولت یازدهم مبنی بر توزیع مقداری ناچیز از مایحتاج اولیه بین اقشار خاصی از مردم که نام "سبد کالایی" بر روی آن گذاشته شد برای اهل دقت وتحلیل کافی بود تا بفهمند یا اگر می‌دانستند مطمئن‌تر شوند که دولت موسوم به تدبیر و امید نیز در پوپولیسم و شعارگرایی چندان از اسلاف خود در دولت‌های نهم و دهم متفاوت و متمایز نیست.
این تصمیم نادرست و عجولانه که مانند تمامی تصمیماتی از این دست با توجیهاتی از جنس کمک به اقشار محروم اتخاذ شد، در مرحله اجرا نیز پرده‌ای دیگر از ناپختگی دولتمردان را در آشکار ساختن سازوکارهای لازم برای آن وعده بزرگ را بالا زد تا مشخص شود اصرار بر جلب رضایت کوتاه مدت مردم یکی از معمول‌ترین عادت‌ها و تاکیدات دولت‌ها است حتی اگر این دولت‌ها، عناوین تدبیر و امید را یدک بکشند.
واقعیت این است که دولت آقای روحانی در مورد توزیع سبد کالایی از دو جهت دچار اشتباهات فاحشی شد؛ نخست اصل اتخاذ این تصمیم و دوم شیوه اجرای آن.
کارشناسان بسیاری در بدو طرح موضوع توزیع سبد کالایی، این اقدام را تکرار اشتباه دولت قبل در مورد توزیع یارانه نقدی ارزیابی کردند.
این درست است که این سبد آثار تورمی به دنبال نخواهد داشت و مانند توزیع پول آن هم از منابع نادرست، پایه پولی، نقدینگی و تورم را افزایش نمی‌دهد اما به چند دلیل مشکلاتی مشابه مشکلات توزیع یارانه نقدی دارد.
از جمله اینکه به علت نبود آمار و اطلاعات دقیق از دریافت کنندگان بالفعل و بالقوه این سبد فهرست دریافت کنندگان به شدت غیردقیق، پراشتباه و ناقص است.
نکته عجیب این است که با وجود سابقه سه ساله توزیع یارانه نقدی، هنوز آمار روشنی از تعداد دریافت کنندگان یارانه در سطح خردتری از استان‌ها وجود ندارد و مشخص نیست در هر شهرستان یا بخش و روستایی از کشور، چند نفر یارانه نقدی دریافت می‌کنند. به همین خاطر نیز مشخص نبود و نیست در هر منطقه کوچکتر از واحد استان به چند نفر سبد کالایی تعلق خواهد گرفت.
نکته مهم دیگر فقدان استاندارد یا همان غربال افراد برای دریافت سبد کالایی است. به نظر می‌رسد دولت یازدهم برای تعیین مشمولان دریافت این سبد به شدت دچار خطا در هدفگیری شده است چرا که قرار گرفتن نام تمام کارمندان دولت و حذف کارگران با حقوق بالای ۵۰۰ هزار تومان از فهرست دریافت کنندگان سبد کالایی، خطای فاحشی در تعیین گروه هدف دولت بابت توزیع این سبد است؛ با توجه به اینکه حداقل پایه حقوق قانون کار در سال جاری حدود ۴۹۰ هزار تومان است قطعاً بسیاری از کارگرانی که تنها چند هزار تومان از ۵۰۰ هزار تومان بیشتر حقوق می‌گیرند ولی به شدت نیازمند دریافت این سبد هستند از فهرست جا مانده‌اند ولی کارمندان فراوانی که دریافتی آنان به مراتب بیشتر از کارگران است، این سبد را دریافت می‌کنند!
گذشته از این، در میان افراد با شرایط مشابه یکدیگر نیز شاهد وحدت رویه نیستیم به گونه‌ای که در یک بنگاه یا اداره و... افرادی با حقوق‌های فلان مقدار سبد کالایی را دریافت کرده‌اند و افراد دیگری با همان میزان حقوق مشمول دریافت نشده‌اند! این گذشته از مواردی است که در سازمان‌ها و... مدیران و معاونان که کارمند دولت هستند مشمول دریافت شناخته شدند ولی کارکنان شرکتی که مشمول قانون کار هستند، سبد دریافت نمی‌کنند و موارد مشابه فراوانی که این روزها همه ما سراغ داریم.
جنبه دیگر اشتباه دولت نیز به شیوه اجرا از نظر زیرساخت‌های فنی باز می‌گردد. اخبار و شنیده‌ها طی این مدت از ضعف شدید شرکت‌های انتخاب شده برای اجرای عملیات فنی توزیع سبد کالایی حکایت دارند. مشخص نیست شرکت انتخاب شده برای اجرای بخش فنی این طرح که مسئولیت برقراری ارتباط میان سامانه‌های اطلاعاتی حاوی اسامی سرپرستان خانوار و فروشگاه‌های توزیع‌کننده و پایانه‌های فروش را برعهده دارد بر چه مبنایی انتخاب شده است خصوصاً اینکه به گفته فعالان این حوزه، اجرای چنین طرح بزرگی نیازمند برخورداری از زیرساخت‌های فنی بسیاری است که متأسفانه شرکت انتخاب شده، فاقد این امکانات است؛ شرکتی که مشخص نیست براساس چه معیارهایی انتخاب شده و درآمدی چند ده میلیارد تومانی از این رهگذر کسب می‌کند!
نشانه وجود این ضعف را نیز گذشته از اظهارات غیررسمی مسئولان و کارشناسان درگیر این طرح می‌توان در تأخیرهای مکرر زمان توزیع، اختلال شبکه بانکی در بدو اجرای طرح، از کار افتادن سامانه پیامکی اولیه پس از افزایش تعداد استعلامات و... مشاهده کرد.
با توجه به مجموع این موارد بیراه نیست اگر بگوئیم، توزیع سبد کالایی یکی از بزرگترین اشتباهات دولت یازدهم در چند ماه فعالیتش می‌باشد. دولت، خود را ناگزیر کرده است توزیع این سبد را ادامه دهد همان‌گونه که نه تنها دولت قبلی با وجود کسری شدید منابع ناگزیر از ادامه پرداخت این یارانه بود بلکه دولت یازدهم نیز هنوز حتی جسارت تعدیل و تصحیح فهرست یارانه‌بگیران را پیدا نکرده است و احتمالاً پیدا نخواهد کرد. حال با توزیع سبد کالایی داستان یارانه‌های نقدی به گونه‌ای دیگر تکرار می‌شود در حالی که هدفمندی و جامعه هدف این سبد به شدت زیر سئوال است.
پرسش جالب اینجاست که دولت یازدهم چرا به چنین راهی پا گذاشت؟ آن هم در حالی که جامعه و افکار عمومی اصلاً چنین انتظاری از دولت نداشت تا دولت بخواهد در پاسخ به آن توقع چنین اقدامی را آن هم اینقدر عجولانه انجام دهد ولی اکنون چنین توقعی پدید آمده است! این هشدار را روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله خود پس از گزارش ۱۰۰ روزه رئیس‌جمهور داد ولی متأسفانه مورد توجه قرار نگرفت.
به این ترتیب چندان بدبینانه نخواهد بود اگر نسبت به نیت پیشنهاددهندگان اجرای این طرح به دولت خوشبین نباشیم کما اینکه از سوی دیگر باید به تدبیر دولتمردان شک کرد چرا که با هر متر و معیاری که بسنجیم، سبد کالایی پوست خربزه بزرگی است که زیر پای دولت تدبیر و امید گذاشته شده است.
با این مورد نمی‌توان کاری کرد جز اینکه تجربه‌ای شود برای آنکه رئیس‌جمهور روحانی بار دیگر پای خود را روی چنین پوست خربزه‌هایی نگذارد.
http://www.mashreghnews.ir/fa/news/2...A8%D9%88%D8%AF
پاسخ : منتقدین در کجا سیر می کنند؟ شکم گرسنه بر بالین گذاشته اید!
ما نمی توانیم بگوییم چون آقای روحانی در زمینه یارانه ها موفق نبوده در سایر بخش ها نیز موفق نخواهد بود. نه اینگونه نیست. آقای روحانی تمام هم و غم خود را فعلا روی مسئله هسته ای و خارج کردن کشور از بحران هسته ای گذاشته و به نظر من در این زمینه موفق هم بوده و باید از وی تجلیل و تقدیر نیز کرد. اما در موضوع سبد یارانه ها اینکه فکر ایشان بوده یا مشاوران ایشان معلوم نیست.
سرویس سیاسی «فردا»- توزیع سبد پرهیاهوی کالا از روز گذشته در سراسر کشور آغاز شد تا بالاخره اولین گروه از افرادی که سبد کالای دولت به آنها تعلق می گیرد، برای دریافت 10 کیلوگرم برنج، 2 بسته پنیر، 2 بطری روغن، 24 عدد تخم مرغ و 4 کیلوگرم مرغ به فروشگاه های تعیین شده مراجعه کرده و این سبد کالا را دریافت کنند. پس از مطرح شدن واگذاری سبدهای رایگان کالای دولتی به برخی از گروه‌های اجتماعی در ماه‌های گذشته، اظهارات گوناگونی از سوی مقامات دولتی و سایر بخش‌ها درباره چگونگی واگذاری این سبدها، همچنین گروه‌های مشمول و غیرمشمول صورت گرفته است. در این بین این سوال مطرح می شود که دولت بر چه اساسی حقوق مستمری زیر 500 هزار تومان را به عنوان معیار و ملاک تقسیم بندی اعضای جامعه برای دریاف این سبد کالا مشخص کرده است. این در حالی است که در طول سال های اخیر به ویژه با افزایش تحریم ها در یک سال گذشته، خط فقر در کلان شهری مانند تهران در سال 92 به مرز یک و نیم میلیون تومان رسیده است. در این خصوص اما صادق زیبا کلام، استاد دانشگاه تهران در گفتگویی که با «فردا» داشت از نحوه توزیع سبد کالا توسط دولت گلایه کرد و آن را نوعی توهین به مردم کشور دانست.
- آقای زیبا کلام به عنوان بخش ابتدایی گفتگو بفرمایید که ارزیابی شما از ماجرای ارائه سبدهای کالای حمایتی دولت به http://www.fardanews.com/files/fa/ne...200280_976.jpgمردم به این شیوه ای که طی یکی دو روز اخیر اجرا شده و با انتقاداتی فراوانی نیز روبرو بوده، چیست؟
ببینید بدبختانه پوپولیسم یک مرض مسری در این مملکت است که بسیاری از مسئولین جمهوری اسلامی ایران را به خود مبتلا کرده است. من نمی دانم چه اشکالی دارد وقتی خومان نمی توانیم چنین کارهایی را درست و اصولی انجام دهیم برویم از سایر کشورها یاد بگیریم. ما وقتی خودمان نمی دانیم چگونه باید به اقشار آسیب پذیر و فقیر خود کمک کنیم، برویم و ببینیم در کشورهایی چون ترکیه، هند، برزیل، فرانسه، آلمان و سوئد و دیگر کشورها چگونه به لایحه های کم درآمدتر خود کمک می کنند و ما هم از آنها یاد بگیریم و کاری که آنها انجام می دهند را بکار بگیریم. من خودم حدود 16 یا 17 سال در انگلستان زندگی کردم و در آنجا اقشار و خانواده های کم درآمد که درآمد آنها از یک حدی که دولت تعیین کرده بود کمتر بود، از دولت کمک دریافت می کردند. این کمک نیز اصلا و ابدا شبیه به این کارهای ناشایستی که ما می کنیم نبود. پس بنابراین بهتر است وقتی کاری را خودمان بلد نیستیم انجام دهیم، ببینیم دیگران چگونه آن را انجام دادند و از آنها یاد بگیریم.
- به نظر شما این ماجرای سبد کالا در ادامه روند فعالیت های دولت قبل در زمینه یارانه ها، به نوعی باعث از بین رفتن کرامت مردم ایران نشد؟
در کشورهای اروپایی کمک به اقشار آسیب پذیر نه مانند ماجرای مضحک، خنده دار پرداخت یارانه های 45500 تومانی بود و نه مانند این ماجرای تاسف آور و توهین آمیز صف کردن مردم برای دریافت چند کیلو برنج و مرغ و تخم مرغ. هر دو این اقدامات تاسف آور بود. کاری که آقای احمدی نژاد کرد و یارانه 45 هزارتومانی را به مردم داد و گفت که این پول را با پول های دیگر خود قاطی نکنید چراکه این پول های امام زمان (عج) است، اقدامی عوام فریبانه و پوپولیسیتی بود. این گونه اقدامات همه بر خلاف منافع ملی ماست. شاید در کشور ما بیش از 20 تا 30 میلیون نفر مستحق دریافت یارانه 45500 تومانی نباشند.
- در کشورهای اروپایی که شما از آنها نام بردید چگونه به اقشار کم درآمد و ضعیف کمک رسانی می کنند؟
در کشورهای توسعه یافته می آیند از صادق زیبا کلام که ماهانه 3 میلیون تومان درآمد دارد این یارانه 45 هزار تومانی را حذف و آن را به آقای ایامی، آبدارچی زیباکلام می دهند که ماهانه رقمی حدود 600 هزار تومان حقوق دریافت می کند. 45 هزار تومان زیباکلام را روی 45 هزار تومان آقای ایامی می گذارند تا شاید این رقم 100 هزار تومانی به جایی از زندگی او برسد. ما اما این ها را بلد نیستیم و نمی دانیم چکار باید انجام دهیم. نزدیک 4 سال است که ما به این گونه مسائل می پردازیم و مسئولین ما هر روز فکر می کنند و مجلس و دولت و دانشگاه ها و مجمع تشخیص مصلحت نظام و مجلس خبرگان کمیته تشکیل می دهند اما راه حلی برای جدا کردن یارانه مرفهین از نیازمندان پیدا نکردند. چرا ما نباید مثل هزار کشور دیگر که این طرح را به درستی اجرا می کنند این یارانه ها را روی خدمات رایگانی چون درمان و بهداشت و آموزش و حمل و نقل عمومی نمی گذاریم تا اقشار کم درآمد به طور غیر مستقیم از این نوع یارانه بهره مند شوند.
- و حالا بعد از ماجرای یارانه های 45500 تومانی نوبت رسید به ارائه سبد کالای دولت با این شکل و شمایل موجود...
آن شکل پرداخت یارانه ها توسط احمدی نژاد که غلط بود هیچ حالا آقای روحانی هم آمده و یک کار غلط دیگری را تحت عنوان پرداخت سبد کالا ایجاد کرده است. در این ماجرا به نظر من اولین کاری که آقای روحانی می تواند انجام دهد این است که حقوق بگیران بخش خصوصی و دولتی را جدا کرده وافرادی که زیر یک میلیون تومان می گیرند را ازتعاونی های مربوط به خود دریافت کنند. ما در مرحله اول می توانستیم افراد شناسنامه داری چون حقوق بگیران دولتی، حقوق بگیران نظامی، طلاب و دانشجویان متاهل را جدا کرده و از اینها شروع کنیم. اما ما می بینیم که آقای احمدی نژاد از شناسایی همین امر بدیهی و ساده هم عاجز بود، دولت آقای روحانی هم در این خصوص توانمند به نظر نمی رسد و آنها نیز همان مسیرهای گذشته را ادامه می دهند.
- بنابراین شما نیز معتقد هستید که ارائه سبد کالا امری مضحک بود که نباید انجام می شد؟
اگر بخواهیم کلمه مضحک را به کار نبریم می توانم بگویم از نظر من این موضوع سبد کالا یک کار تاسف آور بود.
- به نظر شما این نحوه توزیع سبد کالا و ناعدالتی ها که در این زمینه به وجود آمد با آن شعاری که دولت یازدهم تحت عنوان "تدبیر و امید" از ابتدای کار خود مطرح کرده است، سازگاری دارد یا خیر؟
ما نمی توانیم بگوییم چون آقای روحانی در زمینه یارانه ها موفق نبوده در سایر بخش ها نیز موفق نخواهد بود. نه اینگونه نیست. آقای روحانی تمام هم و غم خود را فعلا روی مسئله هسته ای و خارج کردن کشور از بحران هسته ای گذاشته و به نظر من در این زمینه موفق هم بوده و باید از وی تجلیل و تقدیر نیز کرد. اما در موضوع سبد یارانه ها اینکه فکر ایشان بوده یا مشاوران ایشان معلوم نیست.
- در حال حاضر یکی از سوال هایی که در اذهان عمومی مطرح است، همین بحث طرح سبد کالاست. اینکه چه کسی و یا چه کسانی در دولت پیشنهاد چنین طرحی را دادند؟
من فکرمی کنم این طرحی است که از سوی مشاوران ایشان مطرح شده. البته من نمی خواهم البته وظیفه آقای روحانی را توجیه کنم اما فعلا هم و غم وی روی مسئله هسته ای زوم شده و مسائل دیگر کشور را تقریبا به آقای نوبخت سپرده است. به همین دلیل فکر می کنم طرح مسئله سبد کالا نیز جزو تفکرات آقای نوبخت بوده است. همانطور هم که گفتم شیوه تاسف آور و توهین کننده ای هست.
- شما چه راه حلی برای حل مشکلات یارانه ای و از بین بردن اقداماتی مانند ارائه سبد کالای حمایتی به مردم با این شکل و شمایل، دارید؟
به نظر من چنین اقدماتی باید با مطالعه و برنامه ریزی باشد و از کار تبلیغاتی کردن جلوگیری کرد. لیست حقوق بگیران در سازمان های دولتی مشخص است و دولت می تواند پرداخت یارانه و سبد کالا را از افرادی شروع کند که مشخصات آنها در دست است.
پاسخ : منتقدین در کجا سیر می کنند؟ شکم گرسنه بر بالین گذاشته اید!
سلام
اصلا روی صحبتم با دولت های قبلی و جدید نیست
با این موضوعه که وقتی عملی انجام میشه چرا از جوانب مختلف مورد بررسی قرار نمیگیره و با چند فکر دیگه طرح شون به شور گذاشته نمیشه
با تشکیل صف های طویل در سرما ،شرایط اسف باری ایجاد شده .
دیروز که از محل کارم به منزل برمیگشتم با این صحنه ها مواجه شدم و افسوس خوردم
اغلب افرادی که در صف ایستاده بودند ، بالای 50 سال داشتند و پیر و فرتوت بودن
کاش میشد واقعا با تدبیر عمل کرد و به جای ارائه محصولات ، هزینه تمام شده و تخصیص یافته به حساب افراد واریز میشد
من که یه جورایی یاد صف های سی سال پیش افتادم .
البته اون موقع افراد به ظاهر هم که شده بود رفتارهای اجتماعی مناسب تری از خودشون بروز میدادن
