اینترنت اشیا: رنگ باختن زمان و مکان
اینترنت اشیا: رنگ باختن زمان و مکان
تصور کنید در یک لحظه در یک شهر و موقعیت جغرافیایی مشخص باشید، چند ثانیه بعد در شهری دیگر و در فضایی دیگر. بسیاری از شما با مفاهیمی از این دست در فیلم ها، کتاب ها و افسانه ها برخورد کرده اید.
عده زیادی از افراد چنین آینده ای را به کلی انکار می کنند. عده ای هم به این گونه مفاهیم برچسب متافیزیکی زده و آن ها را به آینده ای فرا مادی موکول می نمایند. عده قلیلی هم از دریچه علم و تکنولوژی به این قضایا نگاه کرده و آن ها را تفسیر می کنند.
وقتی که دو نقطه متفاوت را توسط یک کانال ارتباطی با سرعت نور به هم وصل می کنیم، یعنی توانسته ایم عناصر فضا-زمان و همچنین مسافت را از بین آن دو نقطه حذف کنیم. در این صورت یک کرم-چاله (Wormhole) ایجاد کرده ایم. کرم-چاله در دنیای فیزیک به یک میانبر فرضی در زمان و مکان اطلاق می شود.
اینترنت در حال حاضر شبکه عظیمی از این کرم-چاله ها را به وجود آورده که ساکنان روی کره زمین را فراتر از زمان و مکان به هم وصل می کند. اگر بخواهید به طور چهره به چهره با کسی صحبت کنید، تنها لازم است به نمایشگر تلفن هوشمند خود خیره شوید و طرف مقابل شما هم در اتاق کناری یا کشوری در آن سوی اقیانوس ها همین کار را انجام دهد.
در ادامه مطلب با ما همراه باشید تا نگاه عمیق تری به این موضوع بیاندازیم.
وقتی بحث اشیا مطرح می شود، می توان گفت که ما هنوز تحت سلطه زمان و مکان زندگی می کنیم. کوین اشتون (Kevin Ashton) که مفهوم اینترنت اشیا را برای اولین بار مطرح کرد، در این زمینه گفته «ما از ماده ساخته شده ایم، اشیای پیرامون ما هم همینطور....ایده ها و اطلاعات مهم هستند، با این حال مواد و اشیا از اهمیت بالاتری برخوردارند». از دید او اینترنت اشیا وسیله ای است برای غلبه بر سلطه زمان و مکان.
اینترنت اشیا از طریق سه کارکرد عمده خود بر سلطه فضا-زمان غلبه می کند:
ترنسپورت
ترنسپورت، یا حمل و نقل، به انتقال اشیا از راه دور گفته می شود. شاید بهترین مثال برای این زمینه، خرید اینترنتی باشد. در گذشته برای دسترسی به اشیا و اجناس، ما می بایست به سراغ آن ها می رفتیم. مثلاً برای خرید غذا حضوراً به رستوران می رفتیم یا برای خرید کالاها به فروشگاه ها مراجعه می کردیم.
در حالی که اکنون به راحتی می توانیم غذا و کالای مورد نظرمان را به سمت خودمان جذب کنیم. ربات های پرنده آمازون برای تحویل سفارشات این شرکت شاید نشانگر رشد این کارکرد مهم اینترنت اشیا باشد.
تِله پورت
تِله پورت، به دریافت فوری نسخه هایی (کپی هایی) از یک چیز اطلاق می شود. در این فرایند اشیا ابتدا به بیت های داده ها و سپس دوباره به اشیا تبدیل می شوند. قضیه تله پورت به پیش از دوران اینترنت بر می گردد. شاید ارسال و دریافت فکس مثال مناسبی برای تله پورت باشد. حالا هم شاهد گونه های جدیدی از تله پورت هستیم.
تصور کنید توسط مِیکِربات دیجیتالایزر یک جسم سه بعدی را اسکن کرد و آن را بیت های اطلاعاتی تبدیل کرد. سپس توسط مِیکِربات رپلیکاتور این بیت های اطلاعاتی را در فضایی دیگر، به طور مثال کشوری دیگر، چاپ سه بعدی کرد. در آینده ای نزدیک انتقال اشیا از طریق اینترنت به سادگی انتقال یک صفحه وب خواهد بود.
تِله پِرِزِنس
تله پِرِزِنس، یا حضور مجازی، به تعامل از راه دور با افراد و اشیا گفته می شود. مثال های زیادی در مورد تحقق این رویا می توان آورد. قفل هوشمند دوچرخه را در نظر بگیرید. وسیله ای که می توانید به کمک آن قفل دوچرخه خود را از راه دور باز کرده و دوچرخه خود را در اختیار دوستانتان قرار دهید. مهم نیست که در خانه تان باشید یا در شهری دیگر، چنین گجت هایی به شما امکان می دهند در بستر اینترنت همه جا حضور داشته باشید.
رابط های کاربری مدرن هم نشانه های دیگری از ظهور تله پِرِزِنس در دنیای ما به حساب می آیند. شاید رابط کاربری مبتنی بر کینکت یکی از جدیدترین مثال ها در این مورد باشد. این ابداع به شما امکان می دهد در یک لحظه در دو مکان مختلف حضور داشته باشید.
کنفرانس از راه دور و ارتباطات تصویری گسترده در سال های اخیر، پیشرفت های گسترده در زمینه نمایشگرهای هولوگرافیک سه بعدی، همه و همه از پر رنگ شدن پدیده حضور مجازی می گویند.
تحقق اینترنت اشیا
در آینده ای نزدیک ارتباطات وای-فای، یا تکنولوژی های مشابه، همه جا حاضر خواهند بود. تمامی انسان ها و اشیا از طریق سنسورهای مختلف در بستر اینترنت و از طریق ترنسپورت، تله پورت و تله پِرِزِنس به هم متصل می شوند. آن موقع است که دنیاهای فلسفه و فیزیک به پاسخ سوالات مهم خود می رسند. به کمک هزاران میلیارد میلیارد کرم-چاله، شما به هر نقطه ای از کره زمین دسترسی پیدا کرده و دوستان و خانواده خود را در آغوش می گیرید.
در آینده ای ورای اینترنت اشیا، حواس پنج گانه شما به کرم-چاله های اینترنت متصل می شوند. از زمانی صحبت می کنیم که دیگر موقعیت فیزیکی بدن شما اهمیتی ندارد. زمانی می رسد که مسئله فضا و زمان دیگر برای محصولات، دستگاه ها و انسان ها مطرح نباشد. چنین آینده ای برای شما قابل تصور است؟
