پنج دلیل اصلی برای اینکه خودروی پرنده را نخواهید

پیش از آنکه ما را به عنوان افرادی متهم کنید که ضد خودروی پرنده هستیم بگذارید توضیحی دهیم. دلایل منطقی و کاربردی وجود دارد که در واقع باعث می شود که از داشتن خودروی پرنده منصرف شوید. فقط ممکن است هنوز به اندازه کافی وقت نکرده باشید تا درباره آن فکر کنید. نمی خواهیم احتمالاتی وحشتناک را در این رابطه القا کنیم اما چند نکته وجود دارد که ممکن است خودروی پرنده را نخواهید و یا اولین خودروی پرنده را اگر روزی در دسترس عموم قرار گیرد نخرید.http://www.sanat.me/wp-content/uploads/flying-car.jpg

رواز از لحاظ آماری ایمن تر از رانندگی است اما این آمار توجیه کننده تولید خودروهای پرنده نیست. خودروهای پرنده ممکن است در آینده ای نزدیک امکان پذیر شوند پس چرا در مورد اشکالات دم دستی که این ماشین ها برای ما ایجاد خواهند کرد ندانیم؟ خودروهای متداول به اندازه کافی باعث دردسر ما می شوند. خودروهایی که پرواز می کنند هم چندان متفاوت نخواهد بود و حتی ممکن است بدتر هم باشند. مطمئن باشید که شاید بتوانیم به مقصد خود سریع تر برسیم اما اگر دچار حادثه ای شویم یا سوخت خودرو تمام شود چه اتفاقی می افتد؟ در هنگام پرواز توقف کردن ساده نیست.
احتمالاعلاقه مند هستید که لیستی از پنج دلیلی که ممکن است خودروهای پرنده را نخواهید برایتان جالب باشد.کمربندهای خود را ببندید و همانطور که داک براون می گوید هرکجا که قصد داریم می رویم چرا که بی نیاز از جاده ها هستیم.۵- پرواز می تواند واقعه ای ترسناک باشد.همه ما درباره آمارهایی که پرواز ایمن تر از رانندگی است شنیده ایم. در سال ۲۰۰۷، ۴۴ نفر در حوادث خطوط هوایی کشته شدند در حالی که همان سال ۴۴۰۰۰ نفر در تصادفات رانندگی کشته شدند. اما آمارها نشان می دهد که ۴۰ درصد مردم به نوعی از پرواز کردن وحشت دارند. درصد بسیار بالایی از افراد توجه دارند که مجبورند در هنگام پرواز برای مدت زمان طولانی بنشینند، کتابی بخوانند و نوشیدنی احتمالا نوش جان کنند.این حقیقت روشن است که هنگام بلند شدن هواپیما و قرار گرفتن در آسمان افراد مضطرب می شوند. اگر روزی همه خودروی پرنده داشتند پس به لحاظ آماری ۴۰ درصد از مردم دلهره خواهند داشت. پس میزان زیادی افراد هستند که در حال حرکت از کنار شما می باشند و ممکن است به طورعادی از پرواز ترس داشته باشند که همین احتمالا توانایی آنها را برای کار کردن با یک وسیله هوایی کم می کند.درباره افرادی که روزانه با آنها ارتباط دارید فکر کنید. درباره افرادی که در حال رانندگی پیامک می فرستند، روزنامه می خوانند یا بین خطوط غیرمنطقی مارپیچی می روند. حال تصور کنید که صدها یا حتی هزاران نفر در هوا در کنار دست شما این گونه باشند. همین کافی است تا اعصاب افرادی هم که جز آن ۴۰ درصد آمار نیستند به هم بریزد.می دانیم که دارید به این فکر می کنید اگر پرواز کردن ایمن تر از رانندگی کردن است پس پرواز کردن یک خودرو در هوا ایمن تر از رانندگی کردن در جاده هاست؟ احتمالا نه. به آموزش وسیعی که خلبانان تجاری می بینند و بررسی های ایمنی که مرتبا هواپیماها می شوند تا پرواز ایمن تر را تضمین کنند توجه کنید. اداره هوانوردی فدرال دستورالعمل ۱۷ فصلی به نام جزوه علوم هوانوردی دارد که بخش هایی مربوط به آن در مورد اصول آئرودینامیک، وزن و بالانس، آب و هوا، هوانوردی، عوامل پزشکی هوایی و تصمیم گیری در حین پرواز آمده است. خلبان ها لازم است تا همه این قواعد و قوانین عمومی پرواز را بدانند علاوه بر آنکه باید دانش پرواز با هواپیما را نیز داشته باشند.حتی اگر مجبور باشیم برای یادگیری اینکه چگونه با خودروهای پرنده پرواز کنیم به کلاس برویم عوامل بعدی که درباره آن صحبت می کنیم مطرح است علاوه بر این نمی توانیم مهارت خلبانان خطوط هوایی را به دست آوریم و همچنین بررسی های ایمنی زیادی که قبل از بلند شدن هواپیماهای تجاری هم اکنون انجام می شود نیز نخواهد بود. پس بدون شک موقعی که میلیون ها نفر آدم در حال پرواز با خودروهای پرنده خود باشند آیا رکوردهای ایمنی باز به خوبی آنچه که در حال حاضر و امروزه در مورد هواپیماهای تجاری و خصوصی وجود دارد هست یا خیر؟هنوز خودروی پرنده را می خواهید؟ درک می کنیم. پس آماده باشید هزینه آن را بدهید.۴- خودروهای پرنده گران هستند.خیلی از ماها عمیقا خواهان یک خودروی پرنده هستیم اما یکی از اشکالات اصلی برای داشتن آنها قیمت است. به حقایق بعدی توجه کنید:پروژه خودروی پرنده ای که حکومت ایالات متحده دارد انجام می دهد هزینه ۵۰ میلیون دلاری دارد.هواپیما خودرویی که اخیرا توسط شرکتی خصوصی ساخته شده است قیمتی معادل ۲۷۹۰۰۰ دلار دارد.خودروهای پرنده ممکن است مانند پروژه آمریکا میلیون ها دلار نباشند اما قطعا ارزان هم نیستند. نزدیک ترین چیزی که ما به عنوان خودروهای پرنده در حال حاضر داریم بیشتر شبیه به هواپیایی است که بال هایش را تا می کند و مانند خودرو حرکت می کند. خودروی هواپیما که توسط ترافوگیا ساخته شده است قیمتی معادل ۳۰۰۰۰۰ دلار دارد که در مقایسه میانگین هزینه یک خودروی جدید حدود ۳۰۰۰۰ دلار است. پس می توانید تصور کنید که اگر شرکت های خودروسازی شروع به فروش خودروهای پرنده در آینده کنند قیمت آن بسیار بالاتر از آن چیزی است که اکثر ما استطاعت پرداخت آن را داشته باشیم.علاوه بر این، اگر خسته شدید از اینکه باک خودروی خود را برای سر کار رفتن هر روز پر نمایید در مورد پر کردن باک سوخت خودروی پرنده هم خوشحال تر نخواهید شد. هزینه های سوخت هواپیماها بسیار بالاتر از هزینه سوخت خودروهاست. حتی اگر قادر باشید تا خودروهای پرنده را با گازوییل بدون سرب مرتب پر کنید اگر در خودروی پرنده باشید و میزان سوخت آن در هوا کم شد این گونه نیست که پمپ بنزینی را سریع پیدا کنید و سوخت بزنید.هزینه بیمه خودرو نیز سر به آسمان می زند چون نیاز فقط به بیمه کردن خودرو نیست بلکه باید تضمین کنید که این خودرو می تواند پرواز کند. به پوشش اولیه بیمه فکر کنید چون خودرو نه تنها ممکن است تصادف کند بلکه ممکن است با زمین نیز برخورد کند.۳- خراب شدن خودرو به معنای سقوط آزاد در آسمان استخوب این دلیل ویژه ای است برای اینکه خودروی پرنده را فی نفسه نخواهید اما ممکن است باز سناریوهای احتمالی را در نظر نگیریم تا فقط به خانه خود برسیم.اکثر ما مجبور شده ایم یکبار هم که شده خودروی خود را کناری بزنیم. شاید خودرو بیش از حد گرم شده باشد یا سوخت خودرو تمام شده باشد یا تایر پنچر شده یا حتی صدای عجیبی که برای ماهها شنیده ایم و هرگز کاری برای رفع آن انجام نداده ایم در واقع تبدیل به مشکلی بزرگ شده است. هنگامی که خودرو در جاده خراب می شود اکثر افراد تلاش می کنند تا مانور سریعی داده و از ترافیک خاج شوند و آن را به مکان ایمنی دور از هر چیزی برسانند. خوب اگر خودروی پرنده خراب شد تنها گزینه ای که دارید این است که بپرید.نمی توانید خودرو را به یک طرف جاده ببرید. گزینه ای برای عیب یابی مشکل ندارید و یا نمی توانید خودرو را ول کرده و چند مایلی بروید تا سوختی بزنید. نیروی ثقل کار خود را می کند و این کاری جز سقوط نیست. یک شی بی توجه به مقاومت هوا ۳۰۴٫۸ متر (۱۰۰۰فوت) در هر ثانیه سقوط می کند. پس اگر در هزار فوتی باشید و دچار حادثه ای شوید یا خودرو از کار بیفتد بهتر است نقشه ای را سریعا عملی کنید.حتی اگر بر فرض بتوانید آن را هدایت کرده یا چتر خودرویی را باز کنید بهتر است بدانید که چگونه یعه طور اورژانسی خودروی شما فرود خواهد آمد. به چه مقدار باند فرودگاه نیاز خواهید داشت؟ می توانید آیا آن را در بین درختان فرود بیاورید؟ آیا اطراف آنجا خانه ای است. خراب شدن خودروی پرنده به نظر مانند عذابی عظیم است که نیازی به اشاره خطرات جدی آن وجود ندارد.اما باز خودروی پرنده را می خواهید بهتر است دلیل بعدی را بخوانید.۲- برای خودروهای پرنده پرواز در آب و هوای بد دشوار است.فرض کنید که خودروی پرنده ای در سیستم مسیرهوایی داشتیم. فرض خواهیم کرد که رمپ هایی برای پرواز کردن و فرود آمدن طراحی شده اند و بعضی ساختارها سازماندهی شده طراحی شده اند تا از نقطه A به نقطه B برویم.شاید هنوز بتوانیم با آب و هوای بد که ارتباطات ما را به هم می ریزند کنار بیاییم. تصور کنید که دارید با خودروی خود پرواز می کنید و با تندباد عظیمی برخورد می کنید. خودروی پرنده بسیار متفاوت از خودرویی است که بر روی زمین قرار دارد. هواپیماها با انواع مختلفی از تلاطم های هوایی در طی زمان روبرو می شوند. بسته به دمای هوا ممکن است بلند شدن و فرود آمدن خودروی پرنده هم دشوارتر باشد چون چگالی هوا می تواند بر آئرودینامیک هواپیما تاثیر بگذارد. هنگامی که فصول تغییر می کنند مسیر خودروی پرنده نیز تغییر خواهند کرد.به این حقیقت توجه کنید از بین توفان هایی با رعد و برق عبور می کنید. پرواز در هوایی با طوفان و رعد و برق شدید را تصور کنید. ممکن است هنگامی که بر روی زمین هستید عادی باشد اما زمانی که درست در بین آن ها حرکت می کنید ترسناک است. رعد و برق مرتبا با هواپیما برخورد می کند. آیا آمادگی ضربه رعد و برق را دارید هنگامی که دارید برای حفظ کنترل فرمان هم تلاش می کنید؟نگرانی آب و هوایی دیگر، پرواز در باران یا مه سنگین است. پرواز در هوا به خصوص هنگامی که قادر به دیدن جلوی خود نباشی واقعا گیج کننده است. گذاشتن چراغ های مه شکن و باران احتمالا نمی تواند در آسمان به خوبی آنچه که در زمین عمل می کنند باشد. توقف در کنار خیابان برای جلوگیری از تصادف می تواند به اندازه کافی دشوار باشد اما اگر به خاطر مه نتوانی خودروی پرنده دیگری را که چند متر از شما فاصله دارد ببینی چه رخ می دهد؟مدیریت خودرو با چهار چرخ روی زمین می تواند در شرایط آب و هوایی بد به اندازه کافی سخت باشد چه برسد به اینکه در آسمان باشید. اما دلیل دیگری نیز وجود دارد که می تواند دلیل اصلی باشد برای اینکه خودروی پرنده را نخواهید.۱-مجبورید مرتبا یاد بگیرید که چگونه آن را برانید.یادگیری پرواز کوچکترین و ساده ترین هواپیماها هم نیاز به رفتن به دانشکده هوانوردی دارد. فردی را به خاطر آورید که در جایگاه راننده نشسته و رانندگی با خودروی متوسطی که ۱۰۰ کیلومتر در ساعت راه می رود را می خواهد یاد بگیرد و باز نیاز به مسیر ۸۲ متری دارد تا آن را به طور کامل متوقف سازد. ممکن است یادگیری رانندگی در زمان خود جالب باشد چون ما همگی کمی مزه آزادی را این گونه حس می کنیم اما وقتی سال هاست که دارید رانندگی می خواهید و باز می خواهید بنشینید و قوانین جدید خودروی پرنده را یاد بگیرید چگونه است؟ چون احتمالا قوانین جدید بسیاری برای یادگیری وجود دارد.اگر شما و همسایه تان خودروی پرنده خود را یک زمان روشن کردید و هر دو خواستید از جلوی خانه خود بلند شوید چه کسی اول خواهد رفت؟ هنگامی که خودروی پرنده خود را می رانید آیا بالا و پایین و چپ و راست را نگاه می کنید؟ برای رفتن به مقصد چگونه این روش کاملا جدید را یاد می گیرید؟ مطمئن باشید که می توانیم سیستم جی پی اس را در خودروی پرنده کار بگذاریم اما اگر جی پی اس نتواند با ماهواره ها ارتباط برقرار کند چگونه خواهید فهمید که کجا هستید؟خلبانان آموزش می بینند که چگونه پرواز کنند بدون اینکه جلوی خود را ببینند در عین حال که هواپیما را هدایت می کنند. آنها متکی بر ابزارهایی هستند که به آنها چیزهایی مانند ارتفاع و سرعت را می گوید. گرچه ما از ابزارهایی برای این موارد در هنگام رانندگی استفاده می کنیم ولی عمدتا برای دیدن اطراف خود به چشمان مان متکی هستیم. اما در آسمان، همیشه یک نقطه رفرنس خوب ندارید. عواملی مانند شرایط آب و هوایی یا پرواز در شب می تواند این کار را برای خلبانان غیرممکن سازد تا از دید خود برای هدایت هواپیما استفاده کنند پس آنها باید به ابزارها تکیه کنند.فکر می کنید هنوز خودروی پرنده را می خواهید؟ پس دیگر نمی توانید بگویید که ما هشدار ندادیم.