آشنايي با مترو پكن

آشنايي با مترو پكن

مترو پكن با 8 خط، 200 كيلومتر، 123 ايستگاه و جا‌به‌جايي روزانه ميليون‌ها نفر؛ قديمي‌ترين و شلوغ‌ترين خط در چين استاولين سيستم حمل و نقل سريع و مدرن در چين مربوط به قطار زيرزميني پكن است كه در سال 1969 آغاز و در 1981 بدون دعوت رسمي به روي عموم گشوده شد. ناگفته نماند، مترو نانجينگ (1958- 1907) از لحاظ قدمت اولين قطار شهري در اين كشور بوده است.
مترو پكن شبكه ريلي حمل و نقل سريع نواحي شهري و حومه است.

http://www.hamshahrionline.ir/images...ws/pose/11.jpg

مترو پكن با 8 خط، 200 كيلومتر، 123 ايستگاه و جا‌به‌جايي روزانه 3.565 ميليون نفر قديمي‌ترين و شلوغ‌ترين خطوط در چين است و از نظر مسافت بعد از شانگهاي مقام دوم را دارد. در 22 اوت 2008، ركورد 4.92 ميليون نفري آن به ثبت رسيد. از آن جايي كه شبكه موجود جوابگوي ترانزيت سنگين شهر نيست، به سرعت رو به گسترش است.
جديدترين خط يعني 4 قرار است 30 دسامبر 2009 راه اندازي شود. بسته پيشنهادي اقتصادي 4 ميليارد يواني دولت چين احداث مترو را تسريع نموده است. به علاوه احداث 7 خط قبلي، كار بر روي 6 خط جديد در سال جاري آغاز و شبكه موجود تا سال 2012 دو برابر يعني 420 كيلومتر خواهد شد.
پكن ساخت طولاني‌ترين مترو دنيا را در پيش دارد و با احداث 19 خط و 561 كيلومتر راه تا سال 2020 مترو لندن را پشت سر خواهد گذاشت و طولاني‌ترين سيستم مترو در دنيا خواهد بود.


ساعت كار:
مترو معمولا بعد از نيمه شب تعطيل است مگر در مناسبت‌هاي خاص كه ساعت كار افزايش ميِ‌يابد. اولين حركت قطار حدود ساعت 5 بامداد و آخرين قطار 11 شب است.


تاريخچه:
ساخت مترو پكن در سپتامبر 1953 توسط كميته برنامه‌ريزي پكن و كارشناساني از اتحاد جماهير شوروي سابق پيشنهاد شد.
بعد از جنگ كره، مقامات چين بيشتر توجه خود را به بازسازي‌هاي داخلي معطوف كردند. آن‌ها علاقمند به گسترش ظرفيت حمل ‌‌‌و ‌نقل عمومي بودند و در عين حال مترو را به عنوان مامن دفاعي شهر ارزيابي مي‌كردند. آن‌ها با مطالعه مترو مسكو و اين كه چطور در زمان جنگ در جهت دفاع از مردم و مقر سربازان و فرماندهان استفاده مي‌شده است، تصميم گرفتند از مترو در جهت خدمات شهري و نظامي استفاده كنند.
از آن‌جايي كه چين تجربه‌اي در ساخت مترو نداشت از كمك‌هاي فني شوروي سابق و آلمان‌غربي بهره برد. در سال 1954 از مهندسان شوروي سابق براي ارائه طرح دعوت به عمل آورد و از سال 1953 تا 1960 هزاران دانشجو را براي مطالعه به شوروي فرستاد.
با خدشه‌دار شدن روابط چين و شوروي، در سال‌هاي 1963 – 1960 تمام كارشناسان شوروي، چين را ترك كردند.
در 1961 پروژه به طور موقت متوقف شد. در 1965 كار ساخت از سر گرفته شد. خط اصلي در 1 اكتبر 1969همزمان با بيستمين سالگرد تاسيس جمهوري خلق چين با 16 ايستگاه و 21 كيلومتر تكميل اما به دليل مشكلات فني با بيش از يك دهه تاخير در 1981 افتتاح شد.
سرعت ساخت مترو در تابستان 2001، همزمان با اعلام ميزباني پكن در بازي‌هاي المپيك 2008 بيش از هر زمان ديگر بود. سه خط جديد يعني خط 10(فاز 1)، خط المپيك (فاز 1 خط 8) و خط فرودگاه همگي در 19جولاي 2008 قبل از بازي‌هاي المپيك تابستاني 2008 افتتاح شدند.
بين سال‌هاي 2002 تا 2008، با گرفتن وام از 4 بانك بزرگ، 7.69 ميليارد دلار صرف پروژه‌هاي مترو شد. بعد از اعلام بسته پيشنهادي اقتصادي در نوامبر 2008، كميسيون برنامه‌ريزي مترو پكن كار ساخت مترو را تسريع كرد و مناطق حومه كه ارزان‌تر بود را نيز مد نظر قرار داد.


تسهيلات:
در خطوط جديد به خصوص خط 5 ظرفيت واگن‌ها افزايش يافته است.
حداقل زمان انتظار براي خط يك و دو 2.5 دقيقه، براي خط‌ پنج، سيزده و باتونگ 3 دقيقه، براي خط ده 3.5 دقيقه و براي خط فرودگاه 15 دقيقه كاهش يافته است.
تلفن‌ موبايل به جز تونل‌هاي خط 1 و 2 در همه جا قابل استفاده است. قرار است اين تسهيلات در تمام خطوط و ايستگاه‌ها گسترش يابد.
هر يك از 123 ايستگاه مجهز به بالا‌بر، پله برقي و سراشيبي براي راحتي معلولان در استفاده از ويلچر است. در قطارهاي جديدتر فضايي براي قرار گرفتن ويلچر تعبيه شده است.
سيستم اعلام اتوماتيك براي قطارهاي جديد در تمام خطوط به جز خط 1 وجود دارد. اعلام خودكار ايستگاه‌ها در داخل تمام قطارها به دو زبان چيني و انگليسي است.
هر يك از ورودي‌هاي ايستگاه‌هاي مترو پكن براي شناسايي بهتر با حروف و اعداد ليبل خورده‌اند.
به منظور ارائه خدمات بيشتر در هنگام حوادث تمام فروشگاه‌هاي داخل مترو تعطيل شده است.



بليت:
در 9 ‍‍ژوئن 2008 كنترل دستي بليت توسط متصديان قطع و وارد مرحله جديدي شد. استفاده از بليت كاغذي كه 38 سال توسط متصديان كنترل مي شد، متوقف و بليت‌هاي الكترونيك با كنترل خودكار هنگام ورود و خروج از گيت جايگزين آن شد.
هر ايستگاه داراي 2 تا 15 دستگاه فروش بليت است. اين دستگاه‌ها در تمام ايستگاه‌هاي خطوط 5، 8 و10 و بعضي از ايستگاه‌هاي خطوط 1 و 2 به كارت‌هاي يكاتونگ اعتبار هم مي‌دهند.
ايستگاه‌ها مجهز به دستگاه‌هاي فروش هستند، با يك تماس امكان تهيه كارت‌هاي تك نفره و چند نفره وجود دارد.
كارت تك نفره به مبلغ 2 يوان براي همه خط‌ها به جز فرودگاه است. قيمت كارت در فرودگاه 25 يوان مي‌باشد. (خط فرودگاه، فرودگاه پكن را در 27 كيلومتري شمال شهر به خطوط 10، 2 و 13 متصل مي‌كند.)
مترو براي كودكان كمتر از 1.2 متر در صورتي كه با والدين همراه باشند، رايگان است.
هم اينك دستگاه‌هاي اتوماتيك در تمام خطوط بليت‌ها را جمع‌آوري مي‌كنند. اين دستگاه‌ها بليت‌هاي تك نفره، يكاتونگ و كارت‌هاي ICC را مي‌پذيرند. مسافران مي‌توانند بليت يكاتونگ را خريداري كرده و در هر ايستگاه از طريق دستگاه، اعتبار آن را اضافه كنند. بليت‌هاي يكاتونگ در بسياري شهرها در اتوبوس نيز اعتبار دارد.
قيمت بليت‌ها از 3 تا 5 يوان بستگي به خط و تعداد سفر متغير است.

www.wikipedia.org