نبرد ویندزور، تصرف آشیانه بال شکستگان
نبرد ویندزور، تصرف آشیانه بال شکستگان
عمليات تاکتیکی ويندزور
عمليات ويندزور حمله ی نیروهای کانادایی به شهر نورمن کارپیکوت و فرودگاه آن به عنوان بخشی از نبرد نرماندی در جنگ جهانی دوم بود. در 4-5 ژوئيه 1944، اين حمله توسط لشکر پياده نظام سوم کانادا در تلاش برای به تصرف درآوردن شهر نورمن کارپیکوت و فرودگاه تحت اشغال نيروهای آلمان انجام شد.اين حمله در اصل برای مراحل بعدی عمليات اپسون و به عنوان وسيله ای برای محافظت سمت شرق از حمله اصلی در نظر گرفته شده بود. اما به تعويق افتاد و به هفته بعد موکول شد.
در 4 ژوئيه 1944، چهار گردان از لشکر پياده نظام سوم کانادابه همراه هنگ دوم زرهی کانادا که جناحین پیاده نظام را پوشش میدادند به کارپیکوت حمله کردند. اگر چه تيپ پياده نظام هشتم کانادا در بعد از ظهر همان روز موفق به تصرف کارپیکوت شد، مقاومت آلمان در جنوب با وجود شرایط نابرابر قابل توجه بود و مانع پشتيبانی هوايی از فرودگاه میشد. روز بعد، نيروهای کانادايی يک ضد حمله آلمانی را شکست دادند و موفق به آماده سازی و نگه داری کارپیکوت برای حملات بريتانيا در کان برای بخشی از عملیات چارن وود شدند.
زمينه
شهر تاریخی نورمن کارپیکوت در کان هدف اصلی عملیات سپاه دوم ارتش انگلیس بود، نیروها در دو ساحل نرماندی در تاريخ 6 ژوئن 1944 به منظور گرفتن شهر و منطقه کارپیکوت پیاده شدند. اگر چه کان هدف اوليه پیاده کردن نيروهای بريتانيايي در ساحل شمشير بود اما آلمان در اين شهر در 6 ژوئن 1944 مقاومت کرد. نتیجه ای که در نظر گرفته شده بود یک احتمال ضعیف برای تصرف سریع و تاکتیکی شهر بود. فرماندهی ارتش دوم آلمان در سه هفته بعدی، جنگ موضعی را در پیش گرفت و ضد حمله و حمله تاکتیکی را در مقابل کانادا و انگليس انتخاب کرد.
از 26-30 ژوئن، ارتش دوم در حال آماده سازی عمليات اپسوم بود، با استفاده از سپاه تازه وارد هشتم و از جناح خارجی به دشمن حمله کرد. کان و زمين گسترده ای در نزديکی برتویل سور لایز و پایین شهر را تصرف کرد. با پايان حمله، سپاه هفتم در پيشبرد شش مايل از طريق استحکامات گسترده در زمین موفق شده بود. آلمانی ها توانستند تهاجم را پس از استفاده از آخرين ذخاير خود مهار سازند. با توجه به موفقيت سپاه هشتم، سپاه سوم پیاده نظام کانادا بخش پشتيبانی شده توسط سپاه دوم زرهی کانادا را به تصرف خود در آورد. روستا و فرودگاه کارپیکوت را در يک حمله موسوم به عمليات اتاوا میتوانست سقوط کند ولی این حمله با توجه به ریسک بالایش به حالت تعلیق در آمد.
با وجود نفوذ به غرب کان، نيروهای سپاه اس اس پانزر در موقعيت شمال و غرب کان مسقر شدند. استحکامات در رودخانه اورن و در نزدیکی کارپیکوت مانع هر گونه پيشرفت بيشتر از شمال به سوی کان شدند.کارپیوت -3.5 مايل (5.6 کيلومتر) در شمال غربی مرکز کان، هدف لشگر سوم کانادا تحت فرمان سرلشکر راد کلر قرار گرفت. نياز برای فرودگاه های اضافی در سرزمين اصلی نرماندی جايزه ارزشمندی برای متفقين و موقعيت دفاعی مهم برای آلمانی ها بود.
صحنه ای از نبرد ویندزور
مقدمه
دفاع آلمان
قدرت دفاعی آلمان در داخل و اطراف کارپیکوت توانمند بود و به عنوان موقعيت استراتژيک حياتی توسط هر دو طرف در نظر گرفته شد. دفاع در فرودگاه کارپیوت با تکيه بر 1.2 مايل (1.9 کيلومتر) بر گستره سطح زمين، که به مانند"کشتارگاه "برای مدافعان بود، انجام گرفت. اين فرودگاه به يک قلعه تبديل شده بود. از ميدان های مين، اسلحه های سبک و سنگین و مواضعی که با مسلسلهای مخفی درسنگر توسط گردان اس تی 1، و هنگ 26 اس اس پانزر "گردانیر" برای دفاع از آن استفاده شده بود، و همچنین ضد هوايی های آن توسط 15 تانک پشتیبانی میشد و این ضد هوایی ها معضلی برای انجام حملات هوایی متفقین شده بودند.
نيروهای متفقين
براي حمله کارپیکوت، کلر سه گردان پياده از تيپ پياده نظام هشتم کانادا انتخاب کرد. سه گردان: گردان سلاح برای مقاصد صلح آميز ملکه کانادا (QRC)، هنگ چاودیر و هنگ شمالی ساحل نيوبرانزويک. همچنين شامل سلاح سلطنتی وينيپگ (RWR) از تيپ 7 پياده کانادا، که برای حمله در نظر گرفته شد. زره پوش و پشتيبانی مسلسل توسط هنگ دهم زرهی کانادا (اسب فورت گری) و شربروکس فوسیلیرز و گردان پشتیبانی اسکاتلند کامرون انجام شد. حمايت اضافه در قالب دو اسکادران از جنگنده بمب افکن ها و سه اسکادران از تانک های تخصصی زرهی 79 بريتانيا انجام شد. با اضافه کردن شلیک قدرتمند توپخانه سنگين به بمباران اوليه، 16 در (410 ميلی متر) اسلحه جنگی HMS رادنی پوزيشن های آلمانی بمباران اطراف کارپیکوت در حدود 15 مايل (24 کيلومتر) داخلی انجام شد.
عمليات ويندزور در 05:00 در تاريخ 4 ژوئيه پس از بمباران توسط هنگ 21 توپخانه با هنگ چاودیر و هنگ ساحل شمالی با حمله به کارپیکوت در حالی که شربروکس فوسیلیرز محافظت سمت شمالی خود را داشت، شروع شد. این حمله برای این طراحی شده بود که به سمت جنوب پیشروی شود و آشیانه فرودگاه کارپیکوت تصرف شود. هنگامی که دو هنگ در کارپیکوت اسیر شده بودند، QWR میخواست از طريق فشار و به دست گرفتن ساختمان کنترل فرودگاه، انگلیس و کانادا را بهتر و بیشتر به حملات علیه کان قادر می سازد.
نبرد
حمله کانادا به کارپیکوت، 4 جولای
همزمان با سپیده دم در تاريخ 4 ژوئيه 1944، هنگ 21 توپخانه آتش را به مواضع آلمانی در کارپیکوت و اطراف آن باز کرد، شليک گلوله به حالت رگباری با1 مايل (1.6 کيلومتر) عرض و 400 يارد (370 متر) طول آغاز شد. در ساعت 05:00 دو هنگ پياده نظام کانادا در کارپیکوت پيشرفت کردند، در حالی که شربروکس فوسیلیز به شمال حمله کرد. حمله شربروکس فوسیلیز در شکستن از طريق ميادين مين آلمانی موفق اما مواضع دفاعی هنگ پانزر گراندیر 26 دست نخورده باقی مانده بود و به پيشبرد پياده نظام خود از هنگ ساحل شمالی ادامه داد.
در مرکز، چاودیرس از آتش گشودن در هنگ ساحل شمال اجتناب کرد و از آنها در پیشبرد کارپیکوت استفاده کرد. در ساعت 06:32 هر دو هنگ به حومه شهر رسيده بودند، و در تماس با عناصر در لشگر دوازدهم اس اس پانزر قرار گرفتند. مبارزه در کارپیکوت به يک نبرد خانه به خانه فرسايشی تبدیل شد. مخازن هنگ دهم زرهی پياده نظام کانادا به غلبه بر مخالفت آلمان، کمک کردند.
به سمت جنوب، RWR به آرامی به سمت فرودگاه پيشرفت و با آتش خمپاره های آلمان متحمل تلفات بسياری در پياده نظام و زره پوش شد. اين امر برای RWR 90دقيقه برای پيشبرد زمان میخواست و 1.5 مايل (2.4 کيلومتر) بين مارسلت و فرودگاه آشيانه فاصله بود. تنها با حمايت احتمالی آتش غير مستقيم از يک اسکادران از هنگ زره پوش دهم RWR قادر به پيشبرد به فرودگاه بود. چندين تانک شرمن زده شد، اواسط روز RWR مجبور شد در نیمه راه به سمت مواضع اصلی بازگردد.
صحنه ای از حمله به کان
RWR برای به دست آوردن کنترل فرودگاه شکست خورده بود، کلر، کیو آر سی را برای فاز دوم طرح حمله را انتخاب کرد. هنگ به جلوی کارپیکوت نقل مکان کرد، حالا توسط چاوردیرس و هنگ ساحل شمالی، که نقاط قوت آلمان را در حمله اوليه مشخص کردند، کنترل شده بود. از آن زمان ترکيبی از حملات پياده نظام، شعله زرورس، يکجور ترقه در مخازن (در تانک چرچيل نوع 290 ميلی متر در 11 با ملات توپی نصب شده است) و این سوختن يک نقطه قوت بود که به زور 12 مدافع باقی مانده را مجبور به تسليم کرد .کیو آر سی حومه ی کارپیکوت را به عنوان راه خروج RWR تصرف کرد و دستور داد تا مواضع خود را تا زمانی که آر دبلیو آر برای حمله دوم سازماندهی مجدد میکند، حفظ کنند.
براي حمله دوم در فرودگاه، کلر فرودگاه را به کمک دو اسکادران از جنگنده بمب افکن ها به حمايت از حملات عليه مواضع نيروهای دوازدهم اس اس امن کرد. به بازماندگان آر دبلیو آر دستور داده شد يک حمله گسترده زمینی با زره کامل و پشتيبانی توپخانه در طرف چپ دشمن اجرا کنند. در اواخر بعد از ظهر، آر دبلیو آر به فرودگاه حمله برد، اگر چه به آشيانه رسيده بود، آنها قادر به بيرون راندن مدافعان آلمانی نشدند. در مواجهه با ضد حملات توسط واحد پانزر، آر دبلیو آر دستور به عقب نشینی داد و راه تحت پوشش تاريکی برای ار دبلیو ار امن شد. در کارپیکوت، سه گردان از تيپ پياده نظام هشتم کانادا به سرعت مواضع خود را مقاوم می کردند. پس از خروج از شهر، تيپ هشتم در حال حاضر از هر واحد ديگر انگليسی و کانادایی به کان نزديکتر است. اگرچه شرکت کنترل کانادایی کارپیکوت و آشيانه شمالی، سوله جنوبی و ساختمان های کنترل در دست آلمان باقی مانده بود.
ضد حمله آلمانی، 5 جولای
کمتر از 1 مايل (1.6 کيلومتر) دور از حومه کان، تيپ پياده نظام هشتم کانادا يک تهديد برای پوزيشن های آلمانی در شهر بود. با بیشترین دفاع متمرکز در شمال کان و رودخانه آدون، بیشترین ترس از این بود که نيروهای انگليس و کانادا از کارپیکوت حمله کرده و مواضع دفاعی را دور بزنند. با وجود سوء ظن رو به رشد در مورد موفقيت يک ضد حمله، کورت ماير به اس اس برای باز پس گرفتن کارپیکوت از کانادا فرمان داد. واحد یکم اس اس پانزر حمله و دور زدن بخش و حمله متقابل در کارپیکوت از فرانکوویل با زره، توپخانه، خمپاره و پياده نظام را آماده کرده بود.
مدت کوتاهی پس از نيمه شب، اولين ضد حمله اس اس با عبور از مواضع دفاعی کانادا آغاز شد. اگر چه 13 تانک روز قبل از دست داده شده بود، اما باقی مانده های هنگ دهم زرهی کانادا، توسط خمپاره از ارتش کوهستانی اسکاتلند کامرون پشتیبانی و مانع از نفوذ پانزر های آلمانی به خرابه های شهر میشد. مواضع دفاعی کانادا و آتش مسلسل باعث تلفات سنگين آلمان بود. در سپيده دم، تقريبا هيچ زمينی توسط مهاجمان آلمانی به دست آورده نشده بود. تيپ هشتم پياده نظام کانادايی و هنگ دهم زرهی کانادا در ظهر، سه ضد حمله با توپخانه و در هوا را شکست داده بود و اطمينان حاصل کرد که نيروهای آلمانی نمی توانند موقعيت کانادا را نقض کنند. اين شهر تحت کنترل کانادا درآمد، حتي موشک آلمانی نبلورفر، توپخانه و خمپاره به گلوله باران کارپیکوت ادامه دادند.
عواقب بعدی
سه روز بعد از عملیات ويندزور، حمله به کان تمدید شد و لشکر سوم پياده نظام کانادايی بخشی از عمليات چارن وود را در نظر گرفت. در 9 ژوئيه، تيپ پياده نظام هشتم کانادا موفق به گرفتن فرودگاه کارپیکوت شد و از 450 هواپيما از نيروی هوايی سلطنتی کان در آماده سازی يک حمله کامل و بمباران استفاده کرد. با پايان روز، نيمی از کان در شمال کشور توسط نيروهای بريتانيا تصرف شده بود، در حالی که به باقی مانده اين شهر نیز وارد شده بودند. در 18 جولای بريتانيا و نيروهای کانادايی عمليات اقيانوس اطلس و گودوود را شروع کردند، کانادا عملیات سابق آزادسازی باقی مانده کان را در حالی که نيروهای بريتانيايی شرق و جنوب شهر امن را امن کرده بودند، را از سر گرفت. نيروهای کانادايی پس از آن مواضع آلمان را در وریس ريج مورد حمله قرار دادند.
تلفات کانادا برای شمارش بالغ بر 377 است که از آن 127 تا مهلک بوده است. اکثر اين تلفات در 4 جولای در آر دبلیو آر و هنگ ساحل شمالی بود و حدود 130 تلفات در روز اول صورت گرفت. در مجموع، 17 تانک توسط هنگ دهم زرهی کانادا، از دست رفت و تعداد نامعلومی نیز توسط شربروکس فوسیلیرز از دست داده شد. آمار تلفات در لشگر دوازدهم (گردان یکم پانزرگراندیردیمنت 26) نشان می دهد که 155 کل تلفات پياده نظام بوده: در لشکر یکم اس اس(لایب اشتاندارت آدولف هیتلر) مسئول ضد حمله در تاريخ 5 ژوئيه، حدود 20 تانک از دست داده است. پياده نظام آن یعنی گردان سوم نيز 115 نفر کشته، زخمی و يا گم شده را از دست داده است.
برگردان: شقایق
