بچه اول خط فاصله بچه دوم!
با توجه به تحقيقات موسسه نشنال استاتيك، بهترين ميانگين سني در انگلستان 2 سال يا 2 سال و 9 ماه پيشنهاد شده است اما به طور كلي نبايد نگران اين فاصله سني باشيد چون دلايل علمي پشت آنها نهفته نيست اما بايد نكته‌هايي را براي داشتن فرزند دوم در نظر بگيريد، مهم‌ترين نكته اين است كه پدر ومادر آمادگي ذهني براي داشتن فرزند دوم را به دست بياورند و هيچ‌گونه نگراني و استرس غيرطبيعي‌اي نداشته باشند...
بعد از اينكه اين حالت را داشتند مي‌توانند بچه‌دار شوند. هر فاصله سني مزايا و معايب خاص خودش را دارد و بايد ببينيد كدام حالت براي شما و همسرتان و جمع خانوادگي‌تان كه به زودي بيشتر خواهد شد، بهتر است.
فاصله 12 تا 18 ماهگي
در اين حالت يك واژه كه مديريت كردنش هم كار بسيار سختي است محو مي‌شود؛ حسادت. روان‌شناسان و محققان معتقدند اگر در اين فاصله سني بچه‌دار شويد به اين دليل كه بچه اول هنوز به طور كامل قدرت تشخيص و هم اين حالت‌ها را ندارد و در واقع حس‌هايي مثل رقابت، حسادت و... در او كامل نشده است. خبر خوب ديگر اين است كه اگر شما و همسرتان شاغل هستيد و قصد كمك از پرستار كودك را داريد، الان بهترين وقت است يعني يك تير، دونشان كرده‌ايد.
حالا مشكل‌هاي اين فاصله كم سني؛ خوابيدنتان كمي دچار مشكل مي‌شود چرا كه زمان خوابيدن 2 كودكتان ممكن است شبيه هم نباشد. به علاوه شما دو كودك داريد كه هر دو هنوز پوشك مي‌شوند و توانايي انجام دادن كارهايشان را به صورت شخصي ندارند. وقتي به اين سختي‌ها فكر مي‌كنيد به چند سال آينده هم بينديشيد كه اين دو به راحتي با هم بازي مي‌كنند و زمان استراحت كردنتان فرا مي‌رسد.
2 سال اختلاف سني
تحقيقات نشان داده فاصله يك سال و 6 ماهه‌اي كه مي‌دهيد تا فرزند بعدي را دنيا بياوريد، بهترين شرايط سلامت را براي مادر و فرزند ايجاد كرده‌ايد، اما حالت رقابت، حسادت و تنش‌هايي كه اين دو حداقل تا 5 سالگي خواهند داشت را بايد بپذيريد چرا كه خواسته‌ها، توقع‌ها و دلمشغولي‌هايشان تقريبا شبيه هم است.
كنترل كردن بازي‌هايشان و خطرهايي كه ممكن است همزمان تهديدشان كند هم يك سختي به سختي‌هايتان اضافه مي‌كند، اما اين سختي‌ها همان 5 سال اول است. حس خواهر و برادري يا خواهر و خواهري و... آنها هر روز بيشتر از قبل مي‌شود. به هم اعتماد مي‌كنند و فضاي دوستي و محبت بينشان شكل مي‌گيرد. به جاي اينكه اسباب‌بازي‌هاي خودشان را بخواهند، ترجيح مي‌دهند با هم بازي كنند و حتي اسباب‌بازي را با هم قسمت كنند. در همين محيط دو نفره، تعامل را مي‌آموزند و روابط اجتماعي‌شان در‌آينده تقويت مي‌شود.
3 سال و بالاتر
بعد از 3 سال خيالتان از بابت اين رقابت‌هايي كه در مورد قبلي گفتيم راحت باشد چون ديگر از اين اتفاق‌ها نمي‌افتد. يكي از ويژگي‌هايي كه اين فاصله سني براي كودك بزرگ‌تر دارد، ايجاد اعتمادبه‌نفس و مسووليت‌پذيري است.
بيشتر اين بچه‌ها به اين دليل كه به مدت 3 سال يا بيشتر توجه شما را كسب كرده‌اند، الان به راحتي مستقل مي‌شوند. از طرفي 2 يا 3سال استراحت به بدنتان هم اين امكان را ميدهد كه نيرويي جديد براي داشتن فرزند بعدي داشته باشيد و به اصطلاح ريكاوري مي‌شويد. همچنين فاصله زماني 4 يا 5 سال به شما اين امكان را ميدهد كه به كارتان هم به راحتي بازگرديد.
- اگر در اين مدت دست از كار كردن كشيده‌ايد- چون اولين فرزندتان را مي‌توانيد با خيال آسوده روانه مدرسه كنيد. با اينكه اين مشكلات كم مي‌شود اما از طرفي دوباره بايد روزهاي بي‌خوابي، پوشك عوض كردن و خواباندن نوزاد را تجربه كنيد، كاري كه حداقل 3 سال پيش انجام داده‌ايد. به هر حال اينكه داشتن فرزند دوم در هر فاصله سني بيشتر به حالت‌هاي رواني و آمادگي ذهني پدر و مادر ارتباط دارد. بهتر است سوال‌هاي زير را از خودتان بپرسيد تا ببينيد سطح آمادگي‌تان در چه حدي است و بعد تصميم بگيريد.
1. در حال حاضر چه احساسي داريد؟ احساس خستگي يا استرس داريد؟ آيا اگر اين احساس را داريد فكر مي‌كنيد وقت و انرژي لازم براي اينكه فرزند جديدي داشته باشيد را داريد؟
2. آيا در توان خود مي‌بينيد كه حداقل به مدت 5 سال از دو كودك نگهداري كنيد؟
3. چند سالتان است؟ اگر نزديك 30 سال هستيد و حتما فرزندي مي‌خواهيد بايد بدانيد تا حدود 35 سالگي اين امكان به راحتي برايتان ايجاد مي‌شود و بعد از آن احتمال خطرهاي ناباروري وجود دارد.
4. آيا شما و همسرتان هر دو براي داشتن يك فرزند ديگر آمادگي داريد؟ يا يكي از طرفين تنها تمايل به انجام اين كار دارد؟
5. آيا وقت كافي براي نگهداري از دو كودك را داريد؟ شرايط فعلي خود را با آينده مقايسه كنيد و ببينيد مي‌توانيد از عهده يك مسووليت بزرگ برآييد؟
.................................................. ........................
آمادگي رواني پدر ومادر شرط است
دكتر نسرين اميري
فوق‌تخصص روان‌پزشكي كودك و نوجوان
عضو هيات علمي دانشگاه علوم‌بهزيستي و توانبخشي
امروزه بايدها و نبايدهاي زيادي در مورد اينكه فاصله سني بين بچه‌ها چقدر باشد، مطرح مي‌شود اما واقعيت اين است كه براي بچه‌دار شدن، پيش از هر چيز آمادگي پدر و مادر مهم است بنابراين هر وقت خانم و آقايي مي‌بينند از نظر رواني آمادگي داشتن فرزند دوم را دارند، بهترين زمان براي اين كار است.
فاصله سني كم، حسادت:
برخي صاحب‌نظران معتقدند اگر فاصله سني بين دو فرزند بيش از 4-3 سال باشد، چون حس مالكيت كاملا در آنها شكل نگرفته، حسادت‌هايشان كمتر خواهد بود. بعد از 5 سال هم چون اصل مالكيت كامل شده، باز هم حسادت چندان زياد نخواهد بود ولي اختلاف سني بين 3 تا 5 سال، معمولا پذيرش فرزند دوم را براي فرزند اول سخت خواهد بود و حسادت بين آنها خود را بيشتر بروز ميدهد. نكته مهم اين است كه به هر حال پذيرش خواهر يا برادر جديد براي فرزندان بزرگ‌تر سخت است ولي در دنياي واقعي، همه آدم‌ها حتي بچه‌ها، بايد تجربه كنند كه همه‌چيز نمي‌تواند در انحصار آنها باشد و لازم است چيزهايي را با ديگران تقسيم كنند.
آمادگي مادر هم شرط است:
درست است كه حسادت يكي از معضلات بزرگ در روابط بين خواهر و برادرهاست و براي پيشگيري از آن مي‌توان به فاصله سني آنها توجه كرد، اما براي داشتن فرزند دوم، مادر هم بايد از نظر فيزيكي و جسماني آمادگي داشته باشد تا مشكلات استخواني و دنداني براي كودك ايجاد نشود. متاسفانه اگر اين نكته در نظر گرفته نشود و بارداري‌هاي پشت‌سر هم اتفاق بيفتد، ممكن است كودك دوم دچار مشكل شود.
فاصله سني زياد، چند والد!:
گاهي فاصله سني زياد بين بچه‌ها باعث مي‌شود بچه بزرگ‌تر نقش والد بگيرد در حالي كه بايد اين حس و رفتار مديريت شود. خيلي‌وقت‌ها مي‌بينيم بچه‌هاي كوچك خانه كه اختلاف سني زيادي با خواهر يا برادر بزرگ‌ترشان دارند، در واقع داراي چند پدر و مادراند، يعني خواهر و برادرهاي بزرگ‌تر هم نقش والدي مي‌گيرند!
منبع:Parantdish
ترجمه : پروانه شهرکی
سلامتیران
