نمایش نسخه قابل چاپ
چند روزی هست که در این مورد خیلی فکر کردم که ایا واقعا حقیقت همان دروغی است كه بارها و بارها تكرار شده است ؟
هر چه قدر که بیشتر در این زمینه فکر می کنم باز هم یاد جمله نیچه می افتم ( حال دقیق یادم نیست خود نیچه بوده یا نه ) که می گفته : خیلی ها نمی خواند حقیقت رو قبول کنند چون باعث میشه توهمات ذهنیشون از بین بره ...
از دوستان گرامی می خوام تا در این زمینه تبادل نظر انجام بدند ....
با تشکر [golrooz]
نقل قول:
نوشته اصلی توسط Joseph Goebbels
سلام
ممنون از شما[golrooz]
فکر میکنم دروغ واقعیت تحریف شده هست
یه مثال بزنم ، فکر میکنم یه ربطی داشته باشه[cheshmak]
به مدت یک هفته ، به طور مداوم مادر به فرزندش بگه ، تو بی عرضه ای ، هیچ توانایی نداری و ... ، این برای فرزند درونی میشه و خودش به خودش میگه تو اصلا عرضه داری و ..
ممکنه این واقعیت نداشته باشه ، ولی اونقدر برای فرد تکرار شده ، درواقع فکر میکنه حقیقت همینه و جز این نیست
گاهی افراد ، به دلیل اینکه از قبول حقیقت فرار کنن ، به چهرشون نقاب میزنن ، این افراد حتی به خودشون دروغ میگن ، میترسن با خودشون روبرو بشن ، چون میدونن اگه واکاوی بشن ، ممکنه
کاخ آرزوهایی که تو تصوراتشون دارن ، ازهم بپاشه .
واقعیت....
اگه فکر کنیم زندگی ما بر پایه ی دروغ و اوهام بنا شده اون زمانه که به نظرم واقعیت معنای اصلی پیدا می کنه ولی نه لزوما برای ما (معنای لغوی و فلسفی)
مثل خوب و بد
تا بد نباشه، خوب معنا نداره
اما اینکه چرا ما واقعیت رو نمی پذیریم تصویر این مثاله :
در جزیره ی خوبان و بهشت به کسی بدی کنی، اون فرد بدی رو اولا یا درک نمی کنه و براش بیگانه است و نمی تونه قبولش کنه یا فکر می کنه خوبه
بنابراین اگه ما چیزی رو جز دروغ و توهم نشانسیم واقعیت رو هم یا دروغ و وهم می بینیم یا نمی تونیم قبولش کنیم چون با روحیاتمون جور نیست
اما موضوع اینه که اصل مطلب همون واقعیت بود که اینجا مثه ی یه لکه ی سفید روی یه صفحه ی سیاه می مونه، تا صفحه سیاه نباشه اون لکه معلوم نمی شه ولی صفحه هم با وجود این سفید نمی شه!
دوتا مطلب مرتبط ولی از لحاظ مفهومی جدان، امیدوارم منظورم رو درک کنید
اما کسانی که واقعیت رو می پذیرند از نظر من نقطه ی کوچکی در زندگیشون بر پایه ی واقعیت گذشته که حالا می تونن بشناسنش[shaad]
تاپیک خوبیه، مرسی[golrooz]
سلام مرسی از بحث جالبتون.[golrooz]
والا من حقیقتش چیز زیادی در این باره نمیدونم اینکه چه چیزایی میتونه دروغ باشه و چه چیزایی میتونه راست باشه.
از نظر منطق ریاضی چیزی به اسم دروغ وجود نداره. هر چیزی با ریاضی قابل توصیفه پس پتانسل لازمه رو برای وجود داشتن خواهد داشت.
اینکه حقیقت همان دروغ تکرار شده است کاملا درسته چون انسان ها مایل اند اصول گرا باشند و بیش از اطلاعات ورودی به عقل شون ،اظلاعات خروجی آن را فیلتر کنند.
برای انسانی که از درک مسئله ای عاجز باشد حقیقت و یا دروغ بودن آن مسئله قابل تشخیص نیست.
«حقیقت همان دروغی است كه بارها و بارها تكرار شده است»
بخشی از واقعیتهای زندگی ما از این دسته هستند.هرکس طالب حقیقت باشه؛ میتونه بره اصل مطلب رو پیدا کنه.