رافائل نام نخستین طرح کشتیهای «میکل آنژ» و «رافائل» در سال ۱۹۵۸ میلادی کشیده شد است میباشد.
کشتی رافائل در سال ۱۹۶۵تا ۹۰ میلیون دلار قیمتگذاری شد اما ایتالیا با توجه به شرایط اقتصادی ۱۰ سال بعد آن را به مبلغ دو میلیون دلار به ایران فروخت.
شهری به نام کشتی رافائل
نخستین طرح کشتی رافائل در سال ۱۹۵۸ میلادی توسط ایتالیایی ها کشیده شد و رافائل به طول ۲۷۶ متر و عرض ۳۱ متر در کشور ایتالیا ساخته شد.
در کشتی رافائل ۸۵۰ خروجی رادیو تلفنی ، ۶ استخر شنا ( سه استخر برای بزرگسالان و سه استخر دیگر برای کودکان ساخته شده بود) ، ۷۵۰ کابین( در هر کابین یک حمام و توالت شیک و لوکس که با مرمرهای ایتالیایی تزیین شده بود وجود داشت ) ، ۱۸ آسانسور، ۳۰ سالن اجتماعات ، تالار نمایشی با ۵۰۰ صندلی و باشگاه های ژیمناستیک و پرورش اندام ساخته شده بود.
رافائل بزرگ بود و با عظمت .یک کشتی با شکوه با همه امکانات تفریحی که در زمان خودش نظیر نداشت. یک کشتی با سالنهای سینما و تئاتر.زمینهای ورزشی .استخر .هتل .تالارهای باشکوه .رستوران . هیچ کدام از کشورهای پیشرفته آن زمان چنین کشتی را نداشتند.میگویند روزی که رافائل از ایتالیا به سوی ایران حرکت می کرد مردم ایتالیا با اشک رافائل را بدرقه میکنند.چون کشورشان مثل ایران پول دار نبود و رافائلی را که خودشان ساخته بودند مجبور بودند به ایران بفروشند. رافائل در میان اشک و اندوه ایتالیا رو ترک کرد و زیبا و خرامان به سوی ایران پیشرفت .
در بهار ۱۳۵۶ رافائل با۵۰ خدمه ی ایتالیایی و با افزایش ظرفیت در حد سکنای ۱۸۰۰ نفر به عنوان یک هتل در بندر بوشهر پهلو گرفت .
موج های دریا بوق بلند و غریبی را به گوش اهالی شهر بوشهر می رساند. مردمان بندر بوشهر وقتی از پنجره خانه های بافت قدیم به بیرون نگاه انداختند حیرت زده ، غول سفید و باشکوهی را دیدند که به ساحل بوشهر نزدیک می شد. کسی خبر نداشت که این کشتی بزرگ و سفید که تراکم دود از دودکش های عقبش به هوا بر می خاست و بدنه اش این چنین سفید و درخشان بود ، قرار است سال ها مهمان ذهن وجان مردمان این شهر شود .
مردم بوشهر که تا به حال کشتی های زیادی را دیده بودند فوج فوج می آمدند ، در ساحل جمع می شدند و با اشتیاق این کشتی زیبا را می دیدند و با زمینه ای از این کشتی عکس می گرفتند.
در سال های بعد از انقلاب ، دیگر از آن قصر سفید، کمتر نور شکوه و آبادی به چشم می خورد. به نظر می رسید رافائل در کنار ساحل بوشهر رها شده تا به مرور زمان به یک آهن قراضه تبدیل شود.
زمزمه هایی نیز شنیده می شد که قرار است این کشتی توسط واسطه های غیر ایتالیاتی به ایتالیا بازگرداند شود.
از آن قصر سفید کمتر نور شکوه و آبادی به چشم می خورد. به نظر می رسید رافائل در کنار ساحل بوشهر رها شده تا به صورت یک آهن قراضه فروخته شود. زمزمه هایی نیز شنیده می شد که قرار است این کشتی توسط واسطه های غیر ایتالیاتی به ایتالیا بازگرداند شود. مرگ در سال ۱۳۶۲ تصمیماتی برای بازگرداندن رافائل و میکل آنژ به سفرهای دریایی گرفته شد اما هنوز این تصمیم عملی نشده بود که در روز پنجشنبه ۲۶ آبان ۱۳۶۲ هواپیماهای عراقی بالاخره در گرماگرم بمباران خارگ و بوشهر آن را هدف موشک قرار داده و به آن آسیب جدی وارد کردند به حدی که رافائل تا نیمه در آب های کم عمق ساحلی لنگرگاه بوشهر فرورفت. به همين دليل كشتي را توسط يك يدك كش1000 متر در كنار ساحل جابجا كردند. چیزی نگذشت که یک کشتی باری به نام «ایران سلام» (ایران سیام) ناگهان به صورت اتفاقی با آن برخورد کرد و به بدنه اش آسیب جدی رساند و کاری را که هواپیماهای عراقی آغازش کرده بودند تمام کرد؛ رافائل کاملا در اعماق خلیج فارس غرق شد و آن گاه مورد هجوم بیشتر عده ای ازغواصان محلی واقع شد .
عده ای از این افراد که خبر از گنجینه های درون کشتی داشتند، آثار گرانبها و هنری ای را که هنوز در کابین ها و سالن اجتماعات کشتی و رستوران هایش باقی مانده بود به یغما بردند.بدین ترتیب کشتی اقیانوس پیمای رافائل بیشتر از هفت سال نتوانست در کنار سواحل جنوبی ایران دوام بیاورد و خیلی زود به افسانه ای غریب تبدیل شد.
در حال حاضر کشتی رافائل در ساحل بوشهر دیده نمی شود و زیر۷ متر آب ، در فاصله ی دو کیلومتری نیروگاه اتمی قرار گرفته است.
بعد از سال ها مسئولین تصمیم دارند آن را از سواحل بوشهر خارج کنند البته نه برای احیاء بلکه سفری دیگر در پیش است.
مقصد نهایی ذوب آهن اصفهان است!
منبع 