برنده معتبرترین جایزه ادبی فرانسه معرفی شد
معتبرترین جایزه ادبی فرانسه در سال 2013 به رمان «خداحافظ طبقه بالاها» رسید.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، اعضای آکادمی کنگور طبق سنت هرسال، روز گذشته (دوشنبه) با حضور در رستوران «دروان» در پاریس، «پیر لومیتره» را برای رمان «خداحافظ طبقه بالاها» به عنوان برنده معتبرترین و با ارزش‌ترین جایزه ادبی فرانسه معرفی کردند.
«لومیتره» در این کتاب 600 صفحه‌ای با نگاهی متفاوت به توصیف جنگ و تبعات آن می‌پردازد. دو تن از بازماندگان بزرگترین کشتار قرن بیستم تصمیم می‌گیرند تجارتی را راه‌اندازی کنند تا از این طریق با فریب و تقلب دست به براندازی فرانسه بزنند، چراکه متوجه می‌شوند این کشور برای قربانیان جنگ چندان اهمیتی قائل نیست و توجهی نیز به بازماندگان نمی‌کنند.
به گزارش روزنامه فیگارو، «قدیسان برهنه» نوشته «ژان فیلیپ»، «ابتکار زندگی‌های ما» نوشته «کارین تویی» و «آردن» اثر «فردریک ورگر» دیگر نامزدهای جایزه گنکور امسال بودند.جایزه ادبی گنکور فرانسه اولین‌بار در سال 1903 توسط ژول و ادمون گنکور راه‌اندازی شد. اگرچه برنده این جایزه تنها مبلغی ناچیز معادل 10 یورو را دریافت می‌کند، اما جایزه غیررسمی گنکور که فروش بالای رمان برنده را برای نویسنده‌اش به ارمغان می‌آورد، بسیار با ارزش‌تر از جایزه اصلی است.**جایزه گنکور در سال 1902 به طور رسمی راه‌اندازی شد و یک سال بعد «ژان آنتوان نو» نخستین نویسنده‌ای بود که توانست این جایزه را برای نوشتن کتاب «نیروی دشمن» به دست آورد.در واقع جایزه گنکور ابتکار برادران گنکور بود که تصمیم گرفتند اموال‌شان را پس از مرگ برای اعطای سالیانه 6000 فرانک به 10 نویسنده فرانسوی اختصاص دهند تا این افراد بتوانند از راه قلم، زندگی‌شان را بگذرانند و علاوه‌بر آن، در هر سال نیز 5000 فرانک به عنوان جایزه به یکی از نویسندگان برنده اهدا شود.در ابتدا این جایزه به بهترین رمان‌های ناتورالیستی داده می‌شد، اما پس از افزایش تورم این مبلغ امروزه به 10 یورو کاهش یافته است که می‌توان گفت تنها مبلغی نمادین به عنوان یک جایزه است که البته اعتبار جایزه گنکور به تنهایی برای نویسنده برنده جایزه کافیست.
پس از جنگ جهانی دوم، شهرتی که نویسنده برنده این جایزه به دست می‌آورد موجب افزایش اعتبار "گنکور" شد، تا آنجا که این جایزه در حال حاضر علاوه‌بر رمان، به رمان اول، داستان کوتاه، زندگی‌نامه و شعر برتر فرانسوی‌زبان سال نیز اعطا می‌شود.
اعضای هیأت‌داوران آکادمی گنکور از سال 1920 اولین سه‌شنبه هر ماه در اتاقی در رستوران "دروان" پاریس گردهم می‌آیند و اوایل ماه نوامبر هر سال تصمیم می‌گیرند این جایزه را به کدام نویسنده اعطا کنند. در صورتیکه هیچ یک از کاندیداها نتوانند 14 رای مورد نیاز برای پیروزی را به دست آورند، رییس این شورا می تواند با یک رای مضاعف برنده را مشخص کند.هر نویسنده فرانسوی‌زبان در طول عمر تنها یک‌بار می‌تواند این جایزه را به دست آورد. اما در این میان «رومن گاری» یک استثناء در این قاعده است؛ او پس از آنکه در سال 1956 جایزه گنکور را برای «ریشه‌های آسمان» گرفت، کمتر از 20 سال بعد نیز موفق شد با نام مستعار "امیل آژار" و فریب هیات‌داوران با رمان «زندگی در برابر خود» دومین جایزه گنکور را کسب کند.
«رومن گاری» در طول عمر ادبی‌اش از دو نام مستعار دیگر تحت عنوان "فوسکو سینبلدی" و "شاتان بوگا" نیز استفاده کرد، با این حال معروف‌ترین این نام‌ها "امیل آژار" است که وی در سال‌های پایان زندگی ادبی‌اش از آن بهره برد و چهار رمان آخرش را با این نام منتشر کرد.جایزه گنکور پس از گذشت بیش از یک قرن توانسته جایگاهش را به عنوان پرطرفدارترین جایزه ادبی در فرانسه حفظ کند. دلیل این امر آن است که با وجود آنکه مبلغ چندانی به نویسنده برنده این جایزه تعلق نمی‌گیرد، اما کسب جایزه گنکور می‌تواند سود هنگفتی را برای ناشر کتاب برنده این جایزه به ارمغان بیاورد. بنابر بررسی‌های انجام شده، پس از گذشت تنها هشت هفته از اعلام برنده این جایزه، کتابی برنده این عنوان سودی بیش از سه میلیون یورو به دست می‌آورد.
