ذهن زنان برای دسیسه ساخته شده است!

نظریه یک اندیشمند غربی/

ذهن زن، فطرتاً برای دسیسه ساخته شده است. این شوخی نیست، واقعیت دارد. افترا به زنان نیست. در اصل اینطوری است: آنان فطرتاً در ذهن شان تار عنکبوت می تنند، رشته هایی که از جایی به جای دیگر می رود و همه چیز را به هم متصل می کند. در نهایت زن خود را هم در آن قرار می دهد؛ این مسئله کاملاً جدی است. آنها ذاتاً عنکبوتند، زیرا ارتباط ها را خیلی خوب درک می کنند.

اگر کسی از جماعت زنان می خواست که نظامی برای طبقه بندی گیاهان پدید آورند، به طور ذاتی نقشۀ عظیمی طراحی می کردند: اینکه چطور این گونۀ گیاهی برای گونۀ دیگر توطئه می کند و غیره. ممکن بود رمانی عاشقانه از آب دربیاید. اینکه گیاهان چطور با هم ازدواج می کنند یا فرزندان نامشروع پدید می آورند و فلان گیاه، فرزند نامشروع فلان گل زیباست. قطعاً از همان ابتدا به خانواده های طبیعی گیاهان دقت می شد و دیدگاه ژنتیک، مد نظر قرار می گرفت؛ یعنی همان چیزی که مردان به تازگی کشف کرده اند، زیرا غریزۀ «تبارشناسی» در زنان بسیار قوی است: اینکه فلانی نوۀ کیست یا عمه بزرگ فلانی کیست. می بینید، این «اِروس» [اصل مادینه] است. این موضوعات بخش بزرگی از گفت و گوی زنانه را به خود اختصاص می دهد و این کاربردی دیگر از همان قانون اولیه است

البته منظورم گردهمایی زنانی با اذهان برجسته نیست، بلکه گفتگوی زنان معمولی را در نظر دارم. آنها همیشه از دنیایی باخبرند که با دنیای مرد به کلی متفاوت است؛ دنیای مردانه برای چنین اذهانی کاملاً ناآشناست، همانطور که مرد با دنیای زن غریبه است. مرد از منظری متفاوت به دنیا می نگرد.

_کارل گوستاو یونگ، کتاب "سمینار زرتشت نیچه"