اختلال شخصیت چه نشانه هایی دارد؟
اختلال شخصیت چه نشانه‌هایی دارد؟
اختلال شخصیت نوعی بیماری روانی است و مشکلاتی را در درک موقعیت ها و افراد بوجود می آورد.
داشتن اختلال شخصیت یعنی شما دارای افکار سخت و ناسالم هستید و بدون توجه به موقعیت، رفتاری نادرست را انجام می دهید.
این اختلال باعث بوجود آمدن مشکلات اساسی در روابط خانوادگی، برخوردهای اجتماعی، کار و تحصیل می گردد.
البته ممکن است شما متوجه این اختلال در خود نباشید، زیرا به نظر خودتان، تفکر و رفتارتان طبیعی است و دیگران را به خاطر رفتار بدشان سرزنش می کنید.
نشانه های کلی اختلال شخصیت
- تغییر دائمی خلق و خو
- داشتن روابط پر تنش
- انزوای اجتماعی
- ناگهان خشمگین شدن
- گمان بد داشتن به دیگران
- مشکل در پیدا کردن دوست
- کنترل ضعیف رفتار
- سوء مصرف الکل و مواد مخدر
انواع اختلال شخصیت اختلال شخصیت دارای سه گروه است که هر کدام از این گروه ها نیز انواعی دارند.
گروه اول اختلال شخصیت
این گروه دارای تفکرات و باورهای عجیبی می باشند:
1- اختلال شخصیت بدبینی:
- بد گمانی نسبت به دیگران
- اطمینان از اینکه دیگران می خواهند آسیبی به شما برسانند
- فقدان احساسات
- خصومت و دشمنی با دیگران
2- اختلال شخصیت جنون آمیز:
- پوشیدن لباس های عجیب و غریب، داشتن تفکر، باورها و رفتارهای عجیب
- تغییرات ادراکی
- ناراحتی در نزدیکی رابطه
- دارای پاسخ های هیجانی نامناسب
- بی تفاوتی نسبت به دیگران
- باور داشتن به اینکه وقتی فکر می کنند می توانند بر روی افراد تاثیر بگذارند و آنها دارای تفکر جادویی هستند.
گروه دوم اختلالات شخصیت
این گروه دارای تفکر و یا روابط بیش از حد عاطفی می باشند :
1- اختلال شخصیت ضداجتماعی
- بی توجهی به دیگران
- دائما دروغ گفتن و یا سرقت کردن
- مکررا دارای مشکلات با قانون
- مکررا نقض حقوق دیگران
- غالبا دارای رفتار خشونت آمیز و تهاجمی
- بی توجهی به امنیت خود و دیگران
2- اختلال شخصیت مرزی
- داشتن رفتار ناگهانی و پرخطر
- فرار کردن از روابط
- دارا بودن خلق و خوی ناپایدار
- داشتن رفتار خودکشی
- ترس از تنهایی
3- اختلال شخصیت نمایشی
- دائما در جستجوی توجه دیگران
- بیش از حد احساساتی
- حساسیت زیاد نسبت به تائید شدن از طرف دیگران
- دارا بودن خلق و خوی ناپایدار
- نگرانی بیش از حد در مورد ظاهر خود
4- اختلال شخصیت خودشیفتگی
- باور داشتن به اینکه من از دیگران بهترم.
- افکار تهی درباره قدرت، موفقیت و جذابیت خود
- مبالغه کردن راجع به دستاوردها و استعدادهای خود
- انتظار ستایش و تحسین شدن توسط دیگران
- عدم اهمیت به احساسات و عواطف دیگران
گروه سوم اختلال شخصیت
این گروه دارای اضطراب، افکار و رفتار ترسناک می باشند:
1- اختلال شخصیت مردم گریز
- حساسیت زیاد نسبت به سرزنش
- احساسات ناکافی
- انزوای اجتماعی
- در محافل اجتماعی، بیش از حد خجالتی بودن
- کمرویی
2- اختلال شخصیت وابسته
- وابستگی بیش از حد به دیگران
- تسلیم شدن نسبت به دیگران
- میل به مراقبت کردن از دیگران
- زمانی که یک رابطه تمام می شود، دارا بودن نیاز فوری برای تشکیل یک رابطه جدید
3- اختلال شخصیت وسواس اجباری
- انجام دادن هر کاری با قانون و نظم
- کمال گرایی افراطی
- تمایل به کنترل شرایط
- ناتوانایی در دور انداختن اشیای شکسته و بی ارزش
- غیرقابل انعطاف بودن
علل اختلال شخصیت
شخصیت هر فردی ترکیبی از افکار، احساسات و رفتار او است. در دوران کودکی و از طریق دو عامل، شخصیت شکل می گیرد. این عوامل عبارتند از:
- زمینه ارثی و ژن ها : این جنبه توسط والدین به فرد منتقل می شود، از قبیل: کمرویی و یا داشتن صورتی شاد.
- محیط زندگی: شامل محیطی که در آن بزرگ شده اید، وقایعی که رخ داده است و روابط با اعضای خانواده و دیگران می باشد.
همینطور والدین شما چه چیزهایی را دوست دارند و چه چیزهایی را توهین آمیز می دانند، در این عامل دخیل است.
عوامل خطر اختلال شخصیت
عوامل خاصی باعث تشدید اختلال شخصیت می گردند که عبارتند از:
- سابقه خانوادگی
- وضعیت پایین اقتصادی- اجتماعی
- در دوران کودکی دچار سوء استفاده کلامی، جسمی و یا جنسی باشند.
- مورد توجه نبودن در دوران کودکی
- ناپایداری زندگی خانوادگی در دوران کودکی
- اختلال رفتار در کودکی
- از دست دادن یکی از والدین در دوران کودکی
اختلال شخصیت در دوران کودکی شروع شده و تا بزرگسالی ادامه می یابد.
عوارض اختلال شخصیت
- افسردگی
- اضطراب
- اختلال در خوردن غذا
- رفتار خودکشی
- به خود ضربه زدن
- دارا بودن رفتارهای بی پروا
- رفتارهای خطرناک جنسی
- تجاوز در کودکی
- مصرف الکل و مواد مخدر
- دارا بودن رفتار خصمانه
- مشکلات در روابط
- انزوای اجتماعی
- داشتن مشکلات در کار و مدرسه
تشخیص اختلال شخصیت هنگامی که پزشک مطمئن شود که فرد دچار این اختلال شده است، آزمایش هایی را درخواست می کند. این آزمایش ها عبارتند از:
- معاینه جسمی: اندازه گیری قد و وزن، بررسی ضربان قلب، فشار خون، دمای بدن، گوش دادن به صدای قلب و ریه و آزمایش شکم.
- آزمایشات آزمایشگاهی: آزمایش کامل خون و بررسی عملکرد غده تیروئید.
- ارزیابی روانی: پزشک راجع به تفکرات، احساسات، روابط و رفتارهایتان از شما می پرسد. همچنین راجع به زمان شروع علائم اختلال، شدت علائم و اثر این علائم بر زندگی شما می پرسد. اگر افکار خودکشی و یا ضربه زدن به خود و دیگران را دارید به پزشک و یا روانشناس بگویید.
درمان اختلال شخصیت
- درمان شناختی رفتاری: برای درمان رفتارها و افکار منفی.
- رفتار درمانی دیالکتیک: برای تحمل استرس و متعادل کردن احساسات و بهبود روابط با دیگران.
- روان درمانی: در این روش تمرکز بر افزایش آگاهی از افکار و رفتارهای ناخودآگاه، رشد انگیزه های جدید و حل کردن درگیری ها است.
- آموزش روان: به دوستان و اقوام فرد راجع به این اختلال آگاهی لازم داده می شود.
- داروها: داروهای ضدافسردگی، ثابت کننده خلق و خو، ضد اضطراب و ضدجنون استفاده می شود.
در موارد شدید و مواردی مکه ضربه به خود و دیگران می زنند، بیمار باید در بیمارستان بستری گردد.
مراقبت خانگی اختلال شخصیت
- داروهایتان را به همان نحوی که پزشک دستور داده، مصرف کنید.
- انگیزه درمان را در خود بوجود آورید.
- ورزش کنید. با ورزش کردن آثار سوء برخی داروها را کم می کنید، از قبیل: افزایش وزن، اضطراب و غیره.
- از مواد مخدر و الکل دوری کنید. این مواد باعث بدتر شدن بیماری شما می گردند.
- به طور مرتب نزد پزشک بروید.
- در صورت امکان، مسئولیت های خود را کم کنید.
- در یک دفتر، احساسات خود را بنویسید و بعد آن را برای پزشک بخوانید.
- شرکت در فعالیت های عمومی
- داشتن برنامه غذایی صحیح و خواب کافی
- تمرکز بر اهداف
- روش های آرام سازی را برای ایجاد آرامش و کاهش استرس انجام دهید.
- کارهای روزانه خود را یادداشت کنید.
تبیان
