باید ها و نباید های همسران
حتما می‌دانید که در دوام یک زندگی مشترک، عوامل بسیاری نقش دارد. اما شاید بسیاری از افراد نپذیرند که در یک زندگی مشترک شاد و بادوام هم مثل یک زندگی مشترک بی‌دوام و بی‌ثبات، مشکلات، چالش‌ها و فراز و نشیب‌های فراوانی وجود دارد. هیچ انسانی را نمی‌توان یافت که در زندگی مشترک خطا نکرده باشد، اما این خطا نیست که بنیان زندگی را سست می‌کند؛ بلکه تکرار خطا و جبران نکردن آن است که باعث می‌شود زوج‌ها در طول زمان از یکدیگر دلسرد شوند.در واقع توانایی رویارویی با مشکلات و حل آن مرز بین این دو نوع زندگی است. نکته‌ای که نسل قدیم به آن "هنر زندگی کردن" و نسل جدید و امروزی به آن "مهارت‌های زندگی" می‌گویند. این مهارت‌ها و آن هنر هم از محیط و اطرافیان به فرد منتقل می‌شود و هم از طریق آموزش؛ ممکن است در ابتدا به نظر برسد که این مهارت‌ها بدیهی است و همه از آن برخوردار هستند اما باید به یاد داشت که لحاظ کردن این مهارت‌ها و پای بند بودن به آن به تمرین نیاز دارد. بنابراین تکرار و تمرین یک اصل مهم در کسب مهارت‌های زندگی است که باید آن را جدی گرفت.
در این مطلب به ١٠ مهارت اساسی که همسران باید به آن توجه ویژه داشته باشند اشاره شده است که مرور آن به همه خانم‌ها و آقایان توصیه می‌شود.مهارت‌های همسرداریاساسی‌ترین انتخاب در طول زندگی فرد، انتخاب همسر است. با شکل‌گیری نهاد خانواده همسران به دنبال تکمیل هویت، رشد و بالندگی شخصیت در سایه آرامش و همزیستی مسالمت آمیز در کنار یکدیگرند و می‌توانند مهر و محبت و صمیمیت و وفاداری را به خوبی تجربه کنند. مهارت همسرداری که در چارچوب مهارت‌های زندگی جای می‌گیرد کمک می‌کند که زوج از کوتاه‌ترین لحظات با هم بودن، بیشترین بهره را ببرند. در این میان بهتر است این مهارت‌ها را برای درک بهتر به دو دسته بایدها و نبایدها تقسیم بندی کنیم.
بایدها در زندگی مشترک
رفتار منطقی:
رفتار منطقی یکی از اساسی‌ترین مهارت‌ها در زندگی مشترک است. اگر نمی‌دانید رفتار منطقی چه نوع رفتاری است بهتر است این معیار را همواره در رفتارهایتان مدنظر قرار دهید. رفتار منطقی رفتاری است که منافع خانواده بر منفعت فردی ارجحیت داشته باشد. انصاف را در رفتارها اصل قرار دهید و بی‌طرفانه قضاوت کنید. این امر فقط به صبوری و حوصله و تامل نیاز دارد. اگر در مواردی از همسرتان رفتار غیرمنصفانه‌ای می‌بینید، بهتر است به دور از عجله در قضاوت با تامل و صبوری در موقعیت مناسب، وی را از چگونگی رفتارش آگاه کنید.
خوش بینی:
از همسرتان به قدری توقع داشته باشید که او از پس آن برآید. نسبت به وی خوش بین باشید زیرا داشتن نگاه خوش بینانه به زندگی مشترک و همسر باعث ایجاد آرامش و کاشتن بذر محبت و عاطفه در زندگی مشترک می‌شود.
خوش قولی:
یکی دیگر از بایدها در زندگی مشترک به ویژه زمانی که زوج‌ها در سال‌های اول زندگی مشترک هستند، خوش قولی است.
درک متقابل:بهتر است برای وعده‌ها و قول‌هایتان ارزش قائل شوید و خود را برای تحقق آن مسئول بدانید. خو ش قولی نشانه تعهد و احساس مسئولیت طرفین به یکدیگر است. سعی کنید شنونده خوبی برای همسرتان باشید و وقتی او صحبت می‌کند، با وی ارتباط چشمی برقرار کنید، بیشتر مردان عادت دارند به هنگام صحبت کردن همسرشان به فکر راه حل باشند در صورتی که بیشتر خانم‌ها در اغلب موارد می‌خواهند احساساتشان را بیان کنند و از طرف مقابل حس همدردی و همدلی طلب می‌کنند. بنابراین سعی کنید منفعلانه به حرف‌های همسرتان گوش نکنید بلکه با او همدلی و احساسات او را تایید کنید. بهتر است گاهی خود را جای همسرتان بگذارید و سعی کنید مشکلات را از زاویه دید او بررسی کنید. این مسئله به شما کمک می‌کند که بهتر او را درک کنید. از خود بپرسید: "اگر من جای او بودم، چه می‌کردم." اگر در مقطعی احساس کردید که همسرتان دلسرد و مایوس شده است با جملات مهرآمیز او را دلگرم کنید. برای این کار به جملات و کلمات خاصی نیاز ندارید. همین اندازه که با یک تشکر بتوانید لبخندی روی لب او بنشانید، کافی است.
صداقت و راستگویی:صداقت و راستگویی از بزرگ‌ترین سرمایه همسران در زندگی مشترک است. فراموش نکنید که حتی اگر حقیقت به نفع شما نباشد برای جلوگیری از لطمه به زندگی مشترک، بهتر است صداقت و راستگویی را پیشه کنید، زیرا حقیقت تلخ یک مرحله از زندگی و دروغ تمام مراحل زندگی مشترک را تحت تاثیر قرار می‌دهد. شکی نیست که پای‌بندی به ارزش‌های دینی ازسوی زوج‌ها به استحکام و دوام زندگی مشترک می‌انجامد و نباید از آن غافل بود.
نبایدها در زندگی مشترک
تکرار نکردن خطا:
اگر چه نمی‌توان هیچ انسانی را یافت که در زندگی مشترک خطا نکرده باشد اما این خطا نیست که بنیان زندگی را سست می‌کند بلکه تکرار خطا و جبران نکردن آن است که باعث می‌شود زوج‌ها در طول زمان از یکدیگر دلسرد شوند. بعضی از خطاهای تکرار شونده که به زندگی مشترک آسیب جدی می‌زند به صورت فهرست وار ذکر می‌شود. بعضی همسران در زندگی مشترک خود را عقل کل می‌دانند و به سخن و پیشنهاد همسرشان کوچک‌ترین اعتنایی نمی‌کنند. بهتر است با متانت و صداقت بپذیرید که همسرتان در برخی کارها شایسته تر است و شایستگی او را مورد ستایش قرار دهید. سعی کنید برای سخن و پیشنهاد او احترام قائل شوید و بدانید همه چیز را همگان نمی‌دانند.
فرمان ندادن:
فرمان ندهید و خانه را به پادگان تبدیل نکنید. متوجه باشید که خانه محل تبادل عشق و محبت است نه کانون یکه‌تازی و فرمانروایی یک نفر. گاهی افکار مزاحم در ذهن یکی از همسران مانند خوره شادمانی را از زندگی مشترک می‌گیرد. بهتر است به جای اعمال و رفتارهای دست و پاگیر و اندیشیدن به امور نامطلوب، انرژی خود را صرف توجه به همسر و خانواده کنید.
مقایسه نکردن:
افراد هرگز نباید از ازدواج خود اظهار پشیمانی کنند. هرگز زندگی خود را با دیگران مقایسه نکنید و بدانید زندگی هرکس مطابق سلیقه و نگرش و درایت وی شکل می‌گیرد. بنابراین مسئولیت آنچه را در زندگی مشترک رخ می‌دهد به عهده بگیرید و آن را به گردن همسرتان نیندازید.
مقابله به مثل نکردن:
هرگز مقابله به مثل نکنید و به جای رفتارهای تلافی جویانه، رفتار مناسب با شرایط را در پیش بگیرید و در موقعیت مناسب، رفتار اشتباه همسرتان را به وی متذکر شوید.انگشت نگذاشتن روی نقاط ضعف؛همچنین به یاد داشته باشید که هرگز روی نقاط ضعف همسرتان انگشت نگذارید. هر فردی بدون شک نقاط ضعفی دارد. آشکار و برجسته کردن این نقاط ضعف باعث ایجاد کدورت در زندگی می‌شود. هرگز از نقاط ضعف همسرتان به عنوان ابزاری برای به سکوت کشاندن یا شکست دادن او در مراحل مختلف زندگی استفاده نکنید.
فرد کامل
به یاد داشته باشید که در زندگی مشترک هیچ فردی کامل نیست. به گفته روان‌شناسان در یک رابطه ٢ تا ٥ نمی‌تواند ارزش عددی ١٠ را به وجود آورد. این عبارت به این معناست که در یک رابطه فقط ٢ تا ١٠ می‌تواند ارزش عددی ١٠ را ایجاد کند. بنابراین اگر موارد بسیاری در همسرتان ملاحظه می‌کنید که با رفتار و خلقیات شما در تناقض است، بهتر است دست از تلاش برای تغییر دادن وی بردارید و سعی کنید که با اعمال اصل برابری در زندگی مشترک ارزش وجودی او را به عدد ١٠ برسانید. روان‌شناسان می‌گویند شما تنها می‌توانید روابطی همسان با توانایی‌ها و شخصیت‌تان داشته باشید و قرار نیست پس از ازدواج فرد دیگری شوید. فراموش نکنید که همه انسان‌ها میل به کمال دارند و به گفته روان‌شناسان "همه ما از عشق به فردی کامل که در دل ما وجود دارد، رنج می‌بریم" همه ما به کسانی که گمان می‌کنیم کامل هستند، علاقه وافر داریم و می‌خواهیم در کنار آنها به کمال برسیم.
