«محسن هاشمی» به شهرداری تهران نزدیک شد
انتخاب شهردار تهران با اعلام اسامی تازه‌ای از افرادی که برای شهرداری تهران مطرح شده‌اند، وارد مرحله تازه‌ای شد. همزمان با طرح این نام‌ها رسانه‌های نزدیک به اصولگرایان که حالا از پیگیری کابینه دولت فارغ شده‌اند، دیروز پروژه حمایت از شهردار مورد نظرشان را برای شهرداری تهران کلید زدند، درعین‌حال احمد مسجد جامعی، محسن هاشمی را به عنوان گزینه نهایی مورد نظر اصلاح‌طلبان معرفی کرد.
آفتاب: روزنامه بهار نوشت: مسجد جامعی عضو شورای شهر تهران، دیروز در گفت‌وگو با خبرگزاری موج، با اشاره به این‌که اعضای اصلاح‌طلب شورای شهر تهران «محسن هاشمی» را به عنوان گزینه نهایی خود باور دارند، گفت: به احتمال بسیار «هاشمی» گزینه نهایی است. البته هنوز انتخاب بعضی از گزینه‌ها برای شهردار آینده تهران باز است.
وی ادامه داد: «برخی از افراد هستند که به عنوان نامزد شهردار آینده مطرح هستند که در توانمندی آنان هیچ شکی نیست و باید از ظرفیت‌های آن‌ها کمال استفاده را کرد.»
مسجد جامعی گفته نام مصطفی سلیمی، هم به عنوان نامزد مطرح است و حتی کمک‌هایی نیز در بعضی دوران داشته است. سخنان مسجد جامعی تنها خبر دیروز درباره شهردار آینده تهران نبود. خبرگزاری ایلنا هم در خبری نوشت که معصومه ابتکار، عضو شورای سوم شهر تهران هم قرار است برنامه‌هایش را برای شهردارشدن به اعضای منتخب دوره چهارم شورا ارائه کند.
از طیف اصولگرای شورای چهارم هم خبرهای تازه‌ای منتشر شد، پرویز سروری، از اعضای اصولگرای شورای چهارم در مصاحبه‌ای تلویزیونی نام هشت نفر را برای تصدی پست شهرداری تهران مطرح کرده است: «محمد باقر قالیباف، محسن هاشمی، مهرداد بذرپاش، حسین طلا، معصومه ابتکار، صفدر حسینی، رستم قاسمی و محسن مهر علیزاده.» آنچه سروری گفته ترکیبی از افراد مطرح برای شهرداری تهران از میان گزینه‌های اصلاح‌طلبان و اصولگرایان هستند هرچند نام بذرپاش و طلا در این بین تازه به گوش می‌رسد اما بذرپاش چندی پیش هر رایزنی را برای حضورش در شهرداری تهران تکذیب کرده بود.
دیروز روزنامه کیهان از شهردار شدن محمد باقر قالیباف حمایت کرد و به منتقدان او تاخت. این روزنامه دیروز با حمایت مستقیم از ادامه شهرداری قالیباف برای سومین دوره متوالی از اصلاح‌طلبان عضو شورای چهارم به عنوان«اقلیتی» نام برد که «با همراهی جریان سیاسی و رسانه‌ای افراطی» درصدد کنار زدن قالیباف از شهرداری تهران هستند و سعی دارند در میان اصولگرایان شورا انشقاق ایجاد کنند. کیهان در ستون خبرهای ویژه‌اش همچنین مدعی شد: «اصلاح‌طلبان شهردار تهران را تهدید به قطع حمایت‌های دولت کرده‌اند!» آنچه کیهان از آن به عنوان تهدید شدن قالیباف نام برده و با استناد به آن کوشیده پروژه مظلوم‌نمایی اصولگرایان و قالیباف را کلید بزند، معطوف به مصاحبه‌ها و سخنانی است که شماری از اعضای اصلاح‌طلب شورای سوم درباره ضرورت انتخاب شهرداری غیرسیاسی برای تهران گفته‌اند.
آن‌ها گفته‌اند به کسی که مدام در فکر ریاست‌جمهوری است و شهرداری را پلکان ترقی سیاسی خود می‌کند، رای نخواهند داد. به گفته آن‌ها تهران به اندازه کافی از ناحیه رقابت‌های سیاسی بین شهرداری محمد باقر قالیباف و دولت محمود احمدی‌نژاد که در هشت سال گذشته به همدیگر اره می‌دادند و تیشه می‌گرفتند، آسیب دیده است. فارغ از آنچه در فضای سیاسی و حاشیه‌های رسانه‌ای دنبال می‌شود، واقعیت این است که راه قالیباف برای ماندن در شهرداری تهران دشوار شده است. براساس گزارش‌ها و خبرهایی که از جلسات داخلی اعضای شورای چهارم می‌رسد، به رغم آنچه رسانه‌ها و چهره‌های نزدیک به شهردار تهران می‌گویند، راه قالیباف برای انتخاب دوباره به عنوان شهرداری از این رو دشوار است که اتفاقا اصولگرایان شورا برای انتخاب مجدد او اجماع ندارند. روابط چمران و قالیباف چندین ماه پیش از ورود به انتخابات ریاست‌جمهوری رو به سردی گذاشت و اختلاف‌نظرهای این دو بیش از هر زمان دیگری نمایان شد.
در انتخابات ریاست‌جمهوری یازدهم هیچ‌یک از اصولگرایانی که سال 84 با حمایت مستقیم از احمدی‌نژاد در رای‌آوری او در تهران نقش تعیین کننده‌ای داشتند، از قالیباف حمایتی نکردند و بعد از انتخابات تعدادی از آن‌ها از آن جمله بیادی، در مصاحبه‌هایشان گفتند: «حمایت نکردیم، چون می‌دانستیم او شانسی برای پیروزی ندارد.» و اینچنین بود که او پس از هشت سال حضور در شهرداری تهران، در تهران کمی بیشتر از 700هزار رای پایتخت‌نشینان را از آن خود کرد، نتیجه‌ای که منتقدان قالیباف از آن چشم‌پوشی نکرده‌اند و آن را معیاری برای محک زدن کارنامه و عملکرد هشت ساله او در پایتخت می‌دانند. شورای چهارم شهر تهران از هر حیث با شورای سوم متفاوت است، شورایی31 نفره که اصولگرایان و اصلاح‌طلبان در آن حضوری تقریبا هم وزن دارند. در دوره‌های گذشته اصولگرایان شورا عمدتا حول‌محور شخص چمران تعریف می‌شدند و حرکت می‌کردند و چمران به نوعی اکثریت جریان اصولگرای شورا را نمایندگی می‌کرد، اما در پی اختلافاتی که در جریان انتخابات شوراها و چانه‌زنی بر سر نام‌ها و فهرست‌ها در میان اصولگرایان نمایان شد، چمران محوریت سابق را از دست داده و کم نیستند افرادی در میان اصولگرایان شورای چهارم که قائل به ادامه ریاست چمران بر شورای چهارم نیستند.
قالیباف برای این‌که در شهرداری تهران بماند افزون بر همه این‌ها باید درباره ابهام در هزینه‌ها و عملکرد مالی شهرداری به‌ویژه در ارتباط با پروژه‌های بزرگی که در تهران اجرا کرده از آن جمله بزرگراه امام علی (ع) و تونل توحید و مانند آن‌ها توضیح بدهد، به‌ویژه آن‌که اعلام گزارش‌های حسابرسی شورا ابهام‌های مالی جدی را متوجه شهرداری تهران و شرکت‌ها و سازمان‌های زیرمجموعه آن کرده است. تعدادی از اعضای چهارمین دوره شورای شهر تهران از بدهی سنگین شهرداری تهران خبر داده و گفته‌اند، تهران از نظر اقتصادی در وضعیت مناسبی قرار ندارد و شهردار بعدی اول باید بدهی‌های شهرداری فعلی را بپردازد. هرچه هست در دو ماهه گذشته محمد باقر قالیباف در برابر همه این نقدها سکوت کرده است. سکوتی که بسیاری آن را از ناشی از تمایل قالیباف برای خروج از شهرداری از یک سو و از سوی دیگر نشان‌دهنده تلاش‌ها او و همراهانش برای حضور قالیباف در پست دولتی جدیدی تعبیر کرده‌اند.
قالیباف در تبلیغاتش هنگام انتخابات ریاست‌جمهوری گفته بود، نتیجه انتخابات ریاست‌جمهوری هرچه باشد، در شهرداری تهران نمی‌مانم. البته نتیجه انتخابات آن‌طور که حامیان قالیباف فکر می‌کردند و آرزو داشتند، نشد و شاید اگر آن‌ها‌درصدی هم احتمال شکست قالیباف را می‌دادند به او توصیه می‌کردند تا درباره ماندن و رفتن از شهرداری سخنی نگوید. حالا مخالفان ادامه حضور قالیباف در شهرداری با استناد به سخنان خود او می‌گویند: «قالیباف تمایلی برای ماندن در شهرداری ندارد و خودش گفته بود، بعد از انتخابات در شهرداری نمی‌ماند و تهران هم بعد از هشت سال به شهرداری تازه نفس نیاز دارد.» این گروه از منتقدان قالیباف می‌گویند: «قالیباف خودش برای حفظ شهرداری تهران مشتاق نیست و گروهی از افرادی که پیرامون او هستند و در شهرداری منافعی دارند که استمرار این منافع به استمرار حضور قالیباف بسته است حالا برای انتخاب او برای سومین دوره متوالی تلاش می‌کنند.»
در میان خبرهایی که در روزهای اخیر بر تعداد آن‌ها افزوده شده، بخشی از اخبار هم به بررسی یک تبصره از قانون انتخابات و تشکیلات شوراها مربوط است. تبصره 1 ماده 7 این قانون مصوب سال 61 و مکرر سال 65 که مشخص نیست. در فرآیند تغییر و تحولات مستمر و مکرر قانون شوراها دقیقا چه اتفاقی برای آن افتاده است، براساس این مصوبه انتخاب شهردار شهرها تنها برای دو دوره متوالی بلامانع است. تعدادی از نمایندگان مجلس و حقوقدانان معتقدند، قانون شوراها درباره این تبصره ابهام دارد و گروه دیگری که عمدتا حامی انتخاب سه باره قالیباف برای شهرداری تهران هستند، اصرار می‌کنند که این بند از قانون حذف شده است. اعضای شورای شهرچهارم دیروز گفتند برای بر طرف شدن هر شبهه‌ای در این زمینه از مجلس استفساریه درخواست کرده‌اند.
موضوع دیگر که دیروز به بحثی مستقل و درعین‌حال پرطرفدار در فضای مجازی و خبرگزاری‌ها تبدیل شد بحث چگونگی انتخاب شهردار تهران بود؛ مقصود علنی یا غیرعلنی بودن جلسه انتخاب شهردار است. در دو دوره گذشته شهردار تهران همواره در جلسات غیرعلنی و بدون حضور خبرنگاران انتخاب شده است، حالا اما اعضای شورای چهارم در این زمینه اتفاق نظر ندارند. دیروز علیرضا دبیر و محسن پیرهادی از اعضای شورای چهارم شهر تهران هر یک در سخنانی جداگانه بر ضرورت برگزاری جلسه انتخاب شهردار به صورت علنی تاکید کردند. پیرهادی گفته است، شهردار تهران در نخستین جلسات شورای چهارم انتخاب خواهد شد و اعضای شورا تمایلی به انتخاب سرپرست برای شهرداری ندارند. او در بخش دیگری از سخنانش به بحث ریاست شورا اشاره کرده و گفته در این زمینه رقابت بین مهدی چمران و احمد مسجد جامعی خواهد بود. نتیجه همه گمانه‌زنی‌ها و حرف و حاشیه‌ها درباره شهرداری و شهردار تهران تا کمتر از دو هفته بعد روشن می‌شود تا 12 شهریور، روزی که تقویم رویدادهای شهری ورقی دیگر خواهد خورد.
