ضدافسردگی جدید به بازار می آید.
سازمان غذا و داروي آمريکا اخيرا کپسول‌هاي آهسته‌رهش لوميلناسيپران (levomilnacipran) با نام تجاري فتزيما (Fetzima) را مورد تاييد قرار داده است. فتزيما، يک مهارکننده بازجذب سروتونين و نوراپي‌نفرين است که براي درمان اختلال افسردگي اساسي در بزرگسالان تجويز مي‌شود.
اختلال افسردگي اساسي، اختلالي ناتوان‌کننده است که با احساس ناراحتي و علايم ديگري مانند اختلال در توانايي فرد براي انجام فعاليت‌هاي روزانه، خواب، مطالعه، خوردن و لذت از فعاليت‌هاي مورد علاقه همراه است. تنها در کشور آمريکا 16 ميليون نفر به اختلال افسردگي اساسي مبتلا هستند. در يک مطالعه فاز 3 با استفاده از دارونما که روي بزرگسالان مبتلا به اختلال افسردگي اساسي انجام شده است، بهبود باليني علايم افسردگي در مصرف‌کنندگان هر3 دوز 40 ، 80 و 120 ميلي‌گرمي در روز فتزيما در مقايسه با دريافت‌کنندگان دارونما معنادار بود. به گفته «هووارد سولومون»، سرپرست مطالعه، از آنجا که پاسخ‌دهي افراد نسبت به داروهاي مختلف متفاوت است، بايد طيف وسيعي از داروها براي درمان افسردگي اساسي در بازار مصرف موجود باشد. فتزيما، گزينه درماني جديدي است که به ميليون‌ها بيمار افسردگي اساسي کمک خواهد کرد. شايع‌ترين عارضه گزارش‌شده در مصرف‌کنندگان فتزيما در اين مطالعه عبارت بودند از تهوع، يبوست، هايپرهيدروز، افزايش ضربان قلب، تپش قلب و استفراغ. انتظار مي‌رود اين دارو در 3 ماهه چهارم سال 2013 ميلادي وارد بازار شود. اثربخشي آن در بزرگسالان مبتلا به اختلال افسردگي اساسي، در 3 مطالعه دوسوکور فاز 3 با دارونما مقايسه شد. بيش از 1600 بيمار بزرگسال روزانه 80،40 يا 120 ميلي‌گرم فتزيما يا دارونما دريافت کردند. در هر 3 مطالعه بهبود باليني مصرف‌کنندگان هر يک از 3 دوز ذکر شده فتزيما در مقايسه با دارونما معني‌دار بود. ارتقاي عملکرد فرد در فعاليت‌هاي روزانه نيز در مطالعات مذکور مورد بررسي قرار گرفت.
دوز پيشنهادي براي مصرف‌کنندگان فتزيما، 40 تا 120 ميلي‌گرم فتزيما در روز است. اين دارو را مي‌توان همراه غذا يا با فاصله از آن مصرف کرد. مکانيسم اثر دقيق آن مشخص نيست اما چنين به نظر مي‌رسد با مهار بازجذب سروتونين و نوراپي‌نفرين توسط ناقلان آن اثر مي‌کند. مطالعه باليني به نفع اثر اختصاصي فتزيما در مهار بازجذب سروتونين و نوراپي‌نفرين وجود ندارد. بار اقتصادي افسردگي در آمريکا سالانه 44 بيليون دلار تخمين زده شده است. به گزارش سازمان جهاني بهداشت، در سال 2020 ميلادي افسردگي دومين علت ناتواني در دنيا خواهد بود.
منبع: نشریه سپید شماره ۳۶۳، دکتر شیرین میرزازاده
